ﺭﻭﯼ ِ ﻗــــﺒـــﺮﻡ ﺑﻨﻮﯾﺴــــﯿﺪ ﺑﻪ ﯾﮑــ ﺧﻂ ﺩﺭﺷﺖ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺷــﺎﺭﻉ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﺤﺮﻣﯿﻦ ﺍﻭﺭﺍﮐﺸﺖ …

ﺷﺎﻩ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ، ﺷﻤﺎ ﮐﻢ ﯾﺎﺑﯽ !!!

ﺁﻩ، ﺍﻟﺤﻖ ﻭﺍﻻﻧﺼﺎﻑ، ﺣﺴﯿﻦ، ﺍﺭﺑﺎﺑﯽ …

اگر یڪـــــ نفر را بہ او وصل ڪردے…

براے سپـــــاهش تـــــو ســـــردار یارے….

اللهم.ارزقنا.زیارت.کربلاء

در مدرسه ی کربلا ، کودکان به چشم خود دیدند که بابا دو بخــــش است:

بخشی در صحـــــرا ، بخشـــی بر بالایٍ نیــــزه …

اما اینکـــه عمــــو چند بخش است را فقـط بــابـــا می دانــد …

السلام علیک یا باب الحوائج ، یا قمر بنی هاشم

السلام علیک یا علمدار حسین و سپهسالار کربلا

السلام علیک یا سقّای طفلان

السلام علیک یا فرزند غضب آلود علی مرتضی

سلام بر تو ای سمبل وفا، صفا، صداقت، شجاعت، مردانگی، دلیری و جوانمردی

پاینده این دیار ز الطاف دلبر است
این ملک خانواده موسی بن جعفر است

سلطان طوس و حضرت معصومه مالکند
ایران حیاط صحن دو خواهر برادر است…

گفتمش در روز محشر دیده در دنبال کیست ؟
گفت چشم انبیاء سوی علی اصغر(ع) است

گفتمش حکم شفاعت را که امضا میکند ؟
گفت سقایی که با حکم حسین(ع) سرلشکر است

گفتمش شیعه به دوزخ می رود ؟ غرید و گفت :
آتش دوزخ برای دشمنان حیدر(ع) است

گفتمش فلک نجات عالم ایجاد چیست ؟
گفت یک موی حسین(ع) بر کل عالم لنگر است

گفتمش رمز نجات شیعیان در چیست ؟ گفت :
شاه عاشوراییان فرمانروای محشر است

گفتمش گویند سوریه ستاد زینب(س) است
گفت آری ، دستیارش یک سه ساله دختر است….

کربلا دیوانه ام کردی چرا.
راهی میخانه ام کردی چرا.

کربلابوی شقایق می دهد.
بوی هفتادودوعاشق میدهد.

کربلابوی خوش اکبر دهد.
کربلابوی خوش اصغردهد.

کربلابوی رشادت می دهد.
خاک آن بوی شهادت میده.

کربلایعنی دودست ومشک و آب.
کودکانی تشنه وبی تاب آب.

کربلاسرتاسرش عشق است وعشق.
کربلایعنی اسارت تادمشق.

کربلاااااااااا….

ناگهان سجّاده را از زیر پایش می کِشند
مثل حیدر(ع)درمیان کوچه هایش می کشند

نامسلمانان به فکر سنّ وسالش نیستند
پابرهنه،بی عمامه ،بی عبایش می کشند

بی مروّت ها سوار مرکب ودنبال خود
پیرمردی راپیاده،بی عصایش می کشند

با طناب ودست بسته ،سیلی و آتش به درب
لحظه لحظه عکس مادر را برایش می کشند

نای رفتن را ندارد در تنش اما به زور
درمیان کوچه زیر دست وپایش می کشند

روضه هارا در خیالش هی مجسم می کنند
از مدینه نا گهان تا کربلایش می کشند

(زینت دوش نبی)افتاده (بی سر بر زمین)
وای بر من از کجاها تا کجایش می کشند

شاه غیرت روی خاک افتاده وبی غیرتان
نقشه ی حمله به سوی خیمه هایش می کشند

چون نمی برّید خنجر حنجرش را از جلو
ناکسان این بار خنجر از قفایش می کشند

کاروان عصمت وتوحید را،(نامحرمان)
کربلا تا کوفه وشام بلایش می کشند

اشک دختر بچه ای یک شهر را بر هم زده
با سر باباش جان را از صدایش می کشند

در قنوتش رفته در فکر تمام روضه ها
ناگهان سجاده را از زیر پایش می کشند
.

بگذارید از این خانه عبا بردارد

لااقل رحم نمایید عصا بردارد

بگذارید در این حلقه دود و آتش

طفل ترسیده از این معرکه را بردارد

پیر مرد است نبندید دودستش نکشید

وای اگر دست نحیفی به دعا بردارد

کوچه ای تنگ ودلی سنگ وزمین خوردنها

استخوانی که ترک خورد صدا بردارد

آی نامردِ سواره نفسش بند آمد

فرصتی ده قدمی پشت شما بردارد

رمقش نیست ولی می رود و می خواهد

که قدم یاد غم کرب وبلا بردارد

آخرین روضه ی او روضه ی گودالش بود

وقت آن است به لب بانگ عزا بردارد

تشنگی بود و لبی چاک و تنی خون آلود

لشگری حلقه زده رسم حیا بردارد

خوب پیداست چرا این همه نیزه اینجاست

هر کسی آمده یک سهم جدا بردارد

هر کسی آمده یک تکه بگیرد بکشد

بیشتر تا که تنت زخم جفا بردارد

کاش میشد که سنان تا که سنان را نزند

دست از گیسوی بر خاک رها بردارد

زجرکُش می کند این قاتل خنجر در مشت

کاش میشد که از این حنجره پا بردارد

مشعل حرمله روشن شده عمه ای کاش

چشم از دختر انگشت نما بردارد

دربساط عشق هرکس زحمتش بالاتراست
پیش زهرامادرش شخصیتش بالاتراست

هرکه محض احترامت معصیت کمترکند
روزیه اشک،میان هیاتش بالاتر است

احترام پیرهاهرچندبرماواجب است
پیرپای پرچم توحرمتش بالاتر است

قول دادی روزمحشرلنگ نگذاری مرا
ساکن بیت الحسین امنیتش بالاتر است

وقتی دلــم هوای خرابات می کند
آهسته با حسـین مناجات می کند

عکس حــــرم ،مقابل چشمم میاید و
زیبایی ِ ضـــریح، مرا مات می کند…

از بس کریم بوده و حلال مشکلات
هر کس غلام اوست مباهات می کند

گفتند: نوکــری که برایش نفس زده
با مــــادرش به حشرملاقات می کند