توصیه های ناب بزرگان در مورد مجلس روضه و اشک بر امام حسین
 
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺎﺿﯽرحمه الله: ﺩﺭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ علیه السلام ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻧﻨﻤﺎﯾﯿﺪ ، ﺭﻭﺿﻪ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻭﻟﻮ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺩﻫﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﺮﮎ ﻧﺸﻮﺩ.
 
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻪ ﺑﻬﺠﺖرحمه الله : ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ‏ علیه السلام ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺳﺖ .
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‏رحمه الله : برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد ؛ یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس ابا عبدالله?
شیخ جعفر شوشتریرحمه الله : کسانی که نام این بزرگوار را می شنوند و تغییر حالی در خود نمی بینند، جداً نگران ایمان خود باشند! نام آقا امام حسین علیه السلام محک ایمان است.
آیت الله علامه امینی رحمه الله : به هنگام شنیدن مدایح و مراثی آل محمد چنان بی قرار می شد که بر اثر شادی یا اندوه، زمان و مکان را از یاد میبرد و روحش چنان به پرواز در می آمد که گویی هم اکنون در همان صحنه ای است که اشعار و مدایح و مراثی از آن سخن می گوید.?
آیت الله آشیخ عبدالکریم حائریرحمه الله : روضه خوانی و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام عمل مستحبی است که هزار واجب در آن است.
 
حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمه الله : محبت و عزاداری برای امام حسین علیه السلام انسان را زود به مقصد می رساند. کلنا سفن النجاه و سفینه الحسین اسرع. همه ی ما اهلبیت کشتی نجاتیم ولی کشتی امام حسین علیه السلام سریعتر است . هنگام عزاداری انسان در دلش را باز میکند و امام حسین علیه السلام داخل میشوند
آﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‏رحمه الله : ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ ﻧﺮﺳﯿﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﻣﻄﻬﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ علیه السلام ‏ ﻭ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ ، «این کتیبه‏ های سیاه که بر در و دیوار حسینیه و محل عزاداری نصب کرده‏ اند، ما را شفاعت می‏کنند».?
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻠﭙﺎﯾﮕﺎﻧﯽ‏ رحمه الله : ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺟﺰﺀ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﻫﺎﯼﺣﻀﺮﺕ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ علیه السلام ﺛﺒﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ .
 
آیت الله بهاءالدینی رحمه الله : دستگاه امام حسینعلیه السلام فوق فقه است… نباید به دستگاه امام حسین علیه السلام اهانت شود، این عزاداری ها احیا کننده نماز و مساجد است
آیت الله سیدعبدالکریم کشمیری رحمه الله : برای امام حسین علیه السلام هر کاری بکنی کم  است
آیت الله بروجردی رحمه الله : به مقداری که امام حسین علیه السلام ، بزرگ و واجب الاحترام است، منسوبین به آن حضرت هم لازم الاحترام می باشند.
 
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻤﭙﺎﻧﯽ‏ رحمه الله : ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﭘﺎﯼ ﺳﻤﺎﻭﺭ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﺭﺍ ﺟﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ.

آیت الله شهید مطهری رحمه الله : اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا که حسین حسین میگوییدوبه سر خودتان میزنید چه میخواهید بگویید.باید بگوییم:میخواهیم تجدید کنیم ودر کوثر حسینی روح خودمان را شستشو دهیم خودمان را زنده کنیم از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم. روح اسلام را از نو به خودمان تزریق کنیم ما نمیخواهیم حس امر به معروف و نهی از منکر احساس شهادت احساس جهاد احساس فداکاری در راه حق در ما فراموش شود و روح فداکاری در راه حق در ما بمیرد این فلسفه عاشورا است

” ﻫَﻞ ﻣِﻦ ﻧﺎﺻﺮ ﯾَﻨﺼُﺮﻧﯽ
ﮐﯿﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ؟ “
ﻭ ﻋﺠﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﻟﺒﯿﮏ ﮔﻔﺖ ؛
ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﯾﺎﺭﯼ ﺷﺪ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺗﻤﻨﺪ
ﻭ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻣﻐﺒﻮﻥ ﻭ ﺯﯾﺎﻥ ﺩﯾﺪﻩ
ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻦ ؛
ﺍﺯ ﻧﺪﺍﯾﺖ ” ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﯾﺎﺭﯾﺶ ﮐﻨﻢ؟ ” ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ.
ﻟﺒﯿﮏ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﺭﻭﺣﯽ ﻓﺪﺍﮎ
ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ

نگرانم…
نگرانم…
نکند خواب بمانم؟
نکند بغض من از شدت غم،
نه ببارد،
نه بکاهد،
ابد الدهر بماند…؟
نکند اشک نریزم؟
نکند کرب و بلا
و
نجفم را ندهی
حضرت ارباب؟…!!
نکند باز نخوانم که حرم،
اهل حرم، میر و علمدار نیامد؟
نکند باز بمانم؟
نکند…
پای پیاده حرمت باز بماند…
به دلم حسرت و آهش…؟
نگرانم….
نگرانم……
نکند دیر شود جای بمانم…!

یا ابا عبدالله الحسین(ع)…
 

سلام على أرض كربلا

شبی ساکت و دلگیر
خودم بودم و قلبی که ز غم بسته به زنجیر
و هنگام اذان بود که پیچید در آفاق، همه جا نغمه ی تکبیر
نوشتند که هنگام اذان دست به دامان خدا باش
و مشغول دعا باش
که باز است به درگاه الهی در رحمت
و آن لحظه بوَد لحظه ی شیرین اجابت
شدم غرق عبادت
دو چشمم پر از اشک شد و روی لبانم همه سوگند
که یا رب تو رهایم کن از این بند
و گفتم به خدا بین دعایم
که دلتنگ اذان حرم کرب و بلایم…

دلتنگ نرفتن ب کرب و بلاییم

گفتمش در روز محشر دیده در دنبال کیست ؟
گفت چشم انبیاء سوی علی اصغر(ع) است

گفتمش حکم شفاعت را که امضا میکند ؟
گفت سقایی که با حکم حسین(ع) سرلشکر است

گفتمش شیعه به دوزخ می رود ؟ غرید و گفت :
آتش دوزخ برای دشمنان حیدر(ع) است

گفتمش فلک نجات عالم ایجاد چیست ؟
گفت یک موی حسین(ع) بر کل عالم لنگر است

گفتمش رمز نجات شیعیان در چیست ؟ گفت :
شاه عاشوراییان فرمانروای محشر است

گفتمش گویند سوریه ستاد زینب(س) است
گفت آری ، دستیارش یک سه ساله دختر است.

ای همه ی بود و نبودم حسین
نیمه ی پنهان وجودم حسین

گوش کن ای گل پسر فاطمه
با لب تو شعر سرودم حسین

شاعر لب های تو هستم حسین
دیده به لب های توبستم حسین

رفتن تو بر جگرم‌ داغ زد
رفتی و در سوگ نشستم حسین

ای همه ی دار و ندارم حسین
ای همه ی صبر و قرارم حسین

کاش بفهمم که پس از مرگ من
آمده ای سوی مزارم حسین

تشنه ی آن نام تو هستم حسین
مست می و جام توهستم حسین

عاقبت این عشق مرا صید کرد
عاشق این دام تو هستم حسین

در قفس عشق اسیرم حسین
عاشق آن ماه منیرم حسین

تشنه تو را کشتند آقای من
کاش منم تشنه بمیرم حسین

جان علی نور دو عینی حسین
راز حدیث ثقلینی حسین

محتشمی گفت به من شاعره
شعر بگو شعر حسینی حسین

شاعر دربار تو هستم حسین
جان علی دل به تو بستم حسین

کاش که در روز جزا بشنوی
مثل تو من بی سر و دستم حسین

دعوت خون خدا یادش بخیر

خواب و رویاهای‌مان یادش بخیر

گرچه ایوان نجف پُر نقش بود

غربت مولای‌مان یادش بخیر

پا پیاده از نجف تا کربلا

آن همه شور و صفا یادش بخیر

اربعین پای پیاده حرمت می چسبد
پای تاول زده زیر علمت می چسبد

همه لذت دنیا به دلم تار شده
یک سفر پای پیاده حرمت می چسبد

تو مرانم ز در و دست کسی وامگذار
که اگر می‌کُشی‌ام زهر غمت می چسبد

من که خود معترفم بر گنه و تقصیرم
پای میزان عمل لطف کمت می چسبد

منتهای همه عشق گدایان شده‌ای
در قیامت برحق شافع شدنت می چسبد

پای من نیست اگر لایق طوف حرمت
اربعین پای پیاده حرمت می چسبد