امام سجاد (ع) میفرماید اگر با کسی برخورد کردی که سنش از تو بیشتر بود بگو چون سنش از من بیشتر است پس ایمانش هم از من بیشتر است، و اگر با کسی برخورد کردی که سنش از تو کمتر بود بگو چون سنش از من کمتر است پس گناهش هم از من کمتر است ، و اگر با کسی برخورد کردی که هم سن و سال تو بود بگو من به گناه خود یقین دارم و ، به گناه او شک ، پس در هر حالت ممکن است که او در نزد خداوند ازمن عزیزتر باشد. بیائيد همه با هم این کلام و فرمایش زیبای امام سجاد (ع) را سر مشق کلام و امور خود قرار بدهيم چه دعای زیبایی�

ﺧــــــــــــــــــــــــــــــــــﺪﺍﯾﺎﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﻏﺮﻭﺭ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ , ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩﻣﯿﺒﺮﻡ .

كنار كعبه چه خبر است؟

حالا ديگر آفتاب بالا آمده است، مردم مكّه متوجّه مى شوند كه در مسجدالحرام خبرهايى است.
آنها از يكديگر سؤال مى كنند: اين كيست كه در كنار كعبه ايستاده است و گروهى گرد او را گرفته اند؟
در اين ميان صدايى در همه جا طنين انداز مى شود.
گوش كن!
اين صداى جبرئيل است: «اى مردم! اين مهدى آل محمّد است، از او پيروى كنيد».
همه مردم دنيا اين صدا را مى شنوند.
عجيب اين است كه هر كسى اين ندا را به زبان خودش مى شنود، اگر عرب زبان است به زبان عربى مى شنود، اگر فارس زبان است به زبان فارسى.
وقتى مردم اين ندا را شنيدند با يكديگر در مورد ظهور سخن مى گويند و مى فهمند كه وعده خدا فرا رسيده است.
مردم مكّه با شنيدن اين ندا به سوى مسجد الحرام هجوم مى آورند تا ببينند چه خبر شده است.
آنان مى بينند كه امام با يارانش جمع شده اند.
اكنون امام مى خواهد با مردم سخن بگويد به نظر شما اوّلين سخن امام با مردم چيست؟
امام به كنار كعبه مى رود و به خانه خدا تكيه مى زند و چنين مى گويد: «اى مردم! من مهدى، فرزند پيامبر هستم. هر كس مى خواهد آدم و ابراهيم و موسى و عيسى(ع) و محمّد(ص) را ببيند، مرا ببيند! اى مردم من شما را به يارى مى طلبم. چه كسى مرا يارى مى كند؟».
و اكنون يك امتحان بزرگ الهى در پيش روى مردم مكّه است; زيرا با اينكه امام بيش از هزار سال عمر دارد; امّا به شكل يك جوان ظهور كرده است.
مردم مكّه در شك و ترديد هستند، گروهى از آنها باور نمى كنند كه اين جوان، همان مهدى(ع) باشد.
آنها دسيسه مى كنند و تصميم مى گيرند تا امام را به قتل برسانند; ولى فراموش كرده اند كه امام چه ياران باوفايى دارد، يارانى كه عهد بسته اند تا آخرين نفس از امام دفاع كنند.
وقتى مردم مكّه مى بينند كه ياران امام آماده دفاع هستند پشيمان مى شوند و مسجد الحرام را ترك مى كنند.
صداى شيطان به گوش مى رسد

مدّتى است مردم دنيا صداى جبرئيل و نداى او را شنيده اند. دل هاى آنها به سوى امامِ خوبى ها متوجّه شده و همه دوست دارند امام را ببينند.
درست است كه كوفه و مدينه الان در تصرّف سفيانى است; امّا اگر به يكى از اين دو شهر بروى، مى بينى كه سپاهيان سفيانى به حق بودن فرمانده خود شك كرده اند و مى خواهند از بند سپاه سفيانى رها شوند و به سوى امام بيايند.
از آنجا كه شيطان، دشمن سعادت انسان هاست، مى خواهد هر طور كه شده باعث گمراهى مردم شود. او اكنون نيز در فكر فريب دادن مردم است و مى خواهد مانع پيوستن آنها به امام بشود.
او مى داند كه با ظهور امام زمان، بندگان خوب خدا در دنيا حكومت خواهند كرد و براى ناپاكان در زمين جايى نخواهد بود.
به همين دليل، موقع غروب آفتاب، شيطان با صداى بلند، همه مردم دنيا را مورد خطاب قرار مى دهد و مى گويد: «اى مردم، آگاه باشيد كه سفيانى و ياران او حق هستند».
همه مردم اين صدا را مى شنوند; امّا نمى دانند كه صداى شيطان است. عدّه اى به گمراهى مى افتند و صداى شيطان آنها را فريب مى دهد و متأسفانه آنها از امام زمان بيزارى مى جويند.
من خيلى دلم به حال اين مردم مى سوزد كه چگونه فريب شيطان را مى خورند.
در سخنان امامان معصوم(ع) آمده بود كه در نزديك روزگار ظهور، دو ندا در آسمان طنين خواهد انداخت.
نداى اوّل كه نزديك طلوع آفتاب به گوش مى رسد، نداى جبرئيل است و صداى دوم كه نزديك غروب خورشيد به گوش مى رسد، صداى شيطان است.
شيعيان كه از قبل، اين مطلب را مى دانستند هرگز فريب نمى خورند. آنها مى دانند كه حكومت عدل الهى بسيار نزديك است.

چادری ها زهرایی نیستند!…
اگر پهلویشان درد دین نداشته باشد….

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر دشمنان را با سیاهی چادرشان به خاک سیاه نکشانند….

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر سیاهی چادرشان حرمت خون شهیدان را به عالمیان ننمایاند…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر منتظر یوسف گمگشته ای نباشند…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر دربه در به دست اوردن قطره ای از معرفت منجی نباشند…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر هدفشان،فکرشان،راهشان،نگاهشان،عشقشان،حجابشان فاطمی نباشد…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر لعن خلفای پست نکنند و درارامش باشند…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر در خون, جوشش حسینی نداشته باشند…

چادری ها زهرایی نیستند!…

اگر…..

ازامام علی (ع)پرسیدندواجب وواجبترچیست؟
نزدیك ونزدیكتركدامند؟ عجیب وعجیبترچیست؟ سخت وسخت ترچیست؟ فرمود:واجب اطاعت از الله و واجبتر ازآن ترك گناه است. نزدیك قیامت ونزدیكتر ازآن مرگ است. عجیب دنیا وعجیبتر ازآن محبت دنیاست. سخت قبراست وسخت تر ازآن دست خالی رفتن به قبر است.

1-مردم را با لقب صدا نکنید.
2-روزانه از خدا معذرت خواهی کنید.
3-خدا را همیشه ناظر خود ببینید.
4-لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید.
5-بدون تحقیق قضاوت نکنید.
6-اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود.
7-صدقه دهید،چشم به جیب مردم ندوزید.
8-شجاع باشید،مرگ یکبار به سراغتان می آید.
9-سعی کنید بعد از خود،نام نیک بجای بگذارید.
10-دین را زیاد سخت نگیرید.
11-با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید.
12-انتقادپذیر باشید.
13-مکار و حیله گر نباشید.
14-حامی مستضعفان باشید.
15-اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد،از او تقاضا نکنید.
16-نیکوکار بمیرید.
17-خود را نماینده خدا در امر دین بدانید.
18-فحّاش و بذله گو نباشید.
19- بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید.
20- رحم دل باشید.
21-با قرآن آشنا شوید.
22-تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید.
نهج الباغه

آقــــــا سلام،ســـــوز و نــــــوایی به ما بده
هر صبح وشام،حـــــال بکائی به ما بده

دلتنگ دیدن تــــو شدیم، ایهـــــا العـــزیـــــز
آغوش خویش باز کن و جایی به ما بده

مــــــاه رجـــــب ز نیمه گذشـــت ونیامــــدی
لطفی کن و بیــــا وصفـــــــایی به ما بده

این دیده ای که غیـر تو هــــرچه دیده است
از ما بگیرو چشــــــم خــــدایی به ما بده

تا کی اسیــــــر لــــذت نفســــــانیت شــــــوم
بشکن حصـــــارو برگ رهایی به ما بده

زنگار معصــــیت دل مـــــا را ســـیـــاه کرد
آیینـــه را بگیـــــــر و جــــلایی به ما بده

روی ســـیـــه به مـــــا نمی آید، نگــــاه کن
این جلــــــوه را بگیرو نمــــایی به مابده

دراین زمــــان که هرکه به دنبال زندگیست
توفیــــــق نوکــــــری وگــــدایی به ما بده

این موج فتنه،عاقبتش سرشکستگی است
ای ســـــاحل نجـــــات، بقـــــایی به ما بده

در مـــــــاه با سعــــادت مـــــــولایمان علی
سهمیه ی امـــــــام رضـــــــایی به ما بده

آقــــا، به حــــــق نافله ی عمـــه جــــانتان
حال و هــــــوای کـــــــربلایی به مــــا بده

فکر میکردیم امام زمان عج غریب و تنها و سرگردان بیابانها است
اما ندانستیم امام تجلی اسما و صفات الله در حد اعلا است و انس او با ارواح طیبه معصومین و انبیا واولیا در عرش الهی است و همه هستی به نگاه عین اللهی او در مدارش میچرخد و همه کاینات به قوت او قایم است و روزی عالم از دستان پر فیض او نازل است و هفتاد و دو اسم اعظم الهی در قلب عرشی اوست و میلیاردها ملک الهی تحت فرمان او و اوست مدیر و مدبر امور در لیله قدر هزار باب علم در وجود نازنین اوست و اوست معدن هر خیر و سعادتی
واقعا ما در بیابانهای جهالت و غرور و نفس سرگردانیم ما فقیر و بیکسیم
او منتظر ورود ما به سرزمین پر نور و فیض و هدایتش میباشد
تا به کی خود را از این همه عظمت محروم نگه داریم و با زرق و برق کودکانه دنیا سرگرم باشیم
غافل منشین نه وقت بازی است
وقت هنر است و عشق بازی است
وقت عبادت است و سرفرازی

طالبِ خونِ خدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

يابنَ مِصباح الهُدي، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود با تو كنم گريه سرِ قبرِ حسين

در مزار شهدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

همه دم ناله ي من أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِياست

مي زنم تو را صدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

مي زند تو را صدا از سرِ نيزه ها هنوز

سرِ از بدن جدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود ببينمت كنارِ بين الحرمين

سر و جان كنم فدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ

چه شود از گُلِ رويت بدهي يك صدقه

سرِ راهي به گدا، مَتى تَرانا وَ نَراكَ