آقاجانمممممم
یاااا صاحب الزمان عج
بچه ها قد کشیدن، جوونا پیر شدن…..
آقا
مولا
ارباب
طاقتم برفت و امیدی نماند…
خسته ام از ندبه خوانی…
بیا که با تو زمزمه کنم زندگانی را، خدا را…
آقا جانم من هم دلم می خواهد بدانم راه و رسم عاشقی با خدا را…
دلم می خواهد در مدینه ی فاضله ی تو زندگی کنم…
دلم می خواهد به درب خانه ات بیایم
ببینمت و از دیدنت تمام وجودم غرق تماشایت شود…
با تو به حج روم، به کربلا، به نجف، به بقیع..
آقا من بدِ عالم، اما می خواهم که خوب باشم
منتظریم آقای خوبی ها…برگرد… آقا اجازه ؟! دست خودم نیست خسته ام
در درس عشق در صف آخر نشسته ام

یعنی نمیشود که ببینم سحر رسید ؟
درس غریب غیبت کبری به سر رسید؟… آقا اجازه ؟!؟ بغض گرفته گلویمان
آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان

استاد عشق ! صاحب عالم ! گل بهشت

باید که مشق نام تو را تا ابد نوشت… سلامتی وتعجيل در فرج حضرت مهدی عج صلوات

﷽
* تنها ترین امام زمین
مقتدای شهر

تنها، چه میکنی؟
تو کجایی؟ کجای شهر؟

وقتی کسی
برای تو تب هم نمی کند

دیگر نسوز
این همه آقا به پای شهر

تو گریه میکنی و
صدایت نمی رسد

گم می شود
صدای تو در خنده های شهر *
تهمت ریا و غیبت و
رزق حرام و قتل

ای وای من!!!
چه می کشی از ماجرای شهر

دلخوش نکن
به “ندبه”ی جمعه، خودت بیا

با این همه گناه
نگیرد دعای شهر!
اینجا کسی برای تو کاری نمی کند

فهمیده ام که
خسته ای از ادعای شهر
گاه از نبودنت مثلا گریه می کنند *
شرمنده ام!
از این همه کذب و ادای شهر

هر روز دیده می شوی
اما کسی تو را
نشناخت ای غریبه ترین آشِنای شهر

جمعه…
غروب…
گریه ی بی اختیار من…
آقا دلم گرفته شبیه هوای شهر . .

اللهم.عجل.لولیک.الفرج

میلاد باسعادت منجی عالم بشریت امام زمان(ع)بر منتظرانش خجسته و گرامی باد.

دیرسالیست زمین غرق گناه است بیا
آه،سیاره ی ما رو به تباه است بیا
آی خورشید جهان تاب کجا می تابی؟
آسمان سیطره ی سلطه ی ماه است بیا
قرن ما،قرن نگون بختی و نابینایی ست
راه این قرن پراز چاله و چاه است بیا
ناکسان از همه جا جاده به راهت زده اند
نذر ما نیز همان ندبه و آه است بیا
ماهمه منتظران شب موعود توایم
بغض نشکسته دراین شعر گواه است بیا
اللهم عجل لولیک الفرج

برخیز که حجت خدا می آید / رحمت ز حریم کبریا می آید
از گلشن عسگری گذر کن که سحر/ بوی گل نرگس از فضا می آید.
بر مهدی آن هاله نورش صلوات..برخال لب وجام ظهورش صلوات….بی پرده همه انس وملک میگویند..برسال ومه و وقت ظهورش صلوات
بر منتظران این خبر خوش برسانید / که امشب شب قدر است همه قدر بدانید
با نور نوشتند به پیشانی خورشید / ماهی که جهان منتظـرش بود درخشید
عید شعبان مبارک

دیشب سه غزل نذر تو کردم که بیایی
چشمم به ره عاطفه خشکید ؛ کجایی؟؟

با شِکوه ی من چهره ی آیینه ترک خورد
از سوی تو اما نه تبسم ؛ نه ندایی

از بس که در اندیشه ی تو شعله کشیدم
خاکستر حسرت شده ام ؛ نیست دوایی؟

آمار تپشهای دلم را به تو گفتم
پرونده شد اندوه من از درد جدایی

سوگند به آوای صمیمانه ی نامت
از عشق فقط قصد من و شعر شمایی

هر فصل دلم بی تو ببین رنگ خزان است
آغاز کن ای گل ! سفر سبز رهایی..

بگذار بمیرم که طرفدار نداری !
آقایی و ارباب ولی یار نداری !

جز نیمه شعبان که پراز جشن وسروراست!
تنهایی و در شهر خریدار نداری….!

الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج

نگرانم که پس از مردن من برگردی……..
پای تابوت، سر بردن من، برگردی…
نکند منتظر مردن مایی، آقا….
منتظرهات،….
بمیرند،
می آیی آقا؟

من شب جمعه قرار تو دلم میخواهد…
صبح فرداش
کنار تو ، دلم میخواهد…
عرض کردیم
نبودی…
سحر طول کشید….
رفته بودی که بیایی!
چقدر طول کشید….

تـــولـــــدت مبـــــارڪ اقـــــا�

اللهم عجل لولیڪ الفرج….

دل شود امشب شکوفا در زمین
می زند لبخند شادی بر زمین
آسمان ِ دل تبسم می کند
روی ماهت را تجسم می کند
ای مسیح آل پیغمبر سلام
انتهای سوره ی کوثر سلام
ای کتاب راز های مرتضی
یادگار حضرت خیرالنسا
ای صفات تو صفات انبیا
حاصل جمع ِ تمام اولیا
ای قدم هایت صراط المستقیم
حافظ آیات قرآن کریم
ای امام صالحان در روی خاک
اکفیانی اکفیان روحی فداک
السلام ای آفتاب پشت ابر
السلام ای اوج قله ، کوه صبر
السلام ای آخر هر دلخوشی
عاقب از غم تو ما را می کُشی
السلام ای فخر آدم در زمین
یادگار حضرت روح الامین
تو تمام چارده نور مبین
جلوه ی زیبای ربُ العالمین
تو حدیث ناب عترت در زمین
زاده حیدر امیر المومنین
تو همان نوری که از روز ازل
کرد خالق روی ماهت بی بدل
تو سرشت ناب از نسل علی
نور رب در جلوه ی تو منجلی
عمر تو تاریخ ساز عالم است
مبداء آن از رسول خاتم است
ترسم آخر من نبینم روی تو
صورت زهرائی و دلجوی تو
تو کجائی شیعه می خواند تو را
پس نمی گوئی جوابش را چرا
کی می آیی دل تمنایت کند
تا که روزی بوسه بر پایت کند
کی می آیی عقده از دل وا کنم
روضه خوانی پیش تو آقا کنم
کی می آیی کربلا را تاب نیست
در میان خیمه دیگر آب نیست
وای بر طفل رباب و اضطراب
خیمه خیمه جستوی جرعه آب
آب نَبوَد تا که سیرابش کند
جرعه ای نوشاند و خوابش کند
کربلا و یک بیابان اشک و آه
شیرخواره در میان قتلگاه
نام تو آمد در آنجا بر زبان
کی می آیی حضرت صاحب زمان
ای خوش آن روزی فرج برپا شود
با دو دست فاطمه امضا شود