پرسش: آيا انسان هاي در زمان غيبت امام با انسان هاي در زمان حضور ائمه مساوي هستند؟ آيا اين تبعيض و ظلم نيست که ما از حضور ظاهري امام محروميم؟

پاسخ: ما نيز داراي امام و پيشوايي هستيم كه در ميان ما حضور دارد، و ما از هدايت‌ها و عنايت‌ها و بركات وجودي او بهره مي‌بريم، هر چند كه در بيشتر موارد الطاف آن بزرگوار به صورت غير مستقيم شامل ما شده و دعاهاي ما به بركت آن بزرگوار مستجاب مي‌شود و ما متوجه نمي‌شويم. البته در مواردي نيز الطاف امام مهدي(ع) به صورت مستقيم به انسان‌ها رسيده و آنها متوجه مي‌شوند.
ناگفته نماند كه دوراني كه ما در آن زندگي مي‌كنيم دوران غيبت است، و اين طبيعي است كه از برخي بهره‌ها محروم باشيم. ولي بايد توجه داشت كه علت غيبت حضرت، عملكرد نامطلوب انسان‌ها بوده است. زيرا آنان با كنار گذاشتن اهل بيت و تنها گذاشتن آنان باعث اين محروميت شدند. همانگونه كه طولاني شدن امر غيبت نيز به علت كوتاهي مردم و عدم توجه آنان به امام است.
بايد دانست: امام مهدي(عج) زماني ظهور مي‌کند که شرايط آن فراهم شده باشد؛ يعني، افرادي باشند که واقعا يار و ياور امام(عج) باشند. او را شناخته و ايمان قوي به او و اهدافش داشته باشند و لحظه اي دست از ياري و حمايت بر ندارند. از طرفي مردم آمادگي پذيرش حضرت را واقعا داشته باشند و خواستار ظهورش شوند… و اين زماني است که مردم در زندگي خود ياد حضرت را زنده کنند و اعمال و رفتار و کردارشان به گونه اي باشد که نشان دهند منتظر ظهورند. وضعيت مردم جهان نيز به گونه‌اي باشد که منتظر ظهور مرد آسماني باشند.
البته خداوند مهربان لطف بيكرانش هر چند شامل همه مردم است ولي به مردم زمان غيبت عنايت ديگري دارد. از اين رو در روايت هست كه نماز‌ها و اعمال مردم در زمان غيبت از ثواب بيشتري برخوردار است همانگونه كه توبه و استغفار راحت‌تر پذيرفته مي‌شود.

پرسش: آيا امام زمان (ع) در چاه رفته است ؟

پاسخ: خير، اين حرف صحيح نيست. منزل امام زمان(ع) در شهر سامرا داراي سردابي بود كه امام هادي(ع) و امام عسكري(ع) در آنجا به عبادت مشغول بودند. پس از رحلت امام حسن عسكري(ع) امام زمان(ع) يك بار در سرداب كه محل عبادت بود ديده شد و پس از آن در پرده غيبت قرار گرفت. هر چند قبل از آن (در زمان زنده بودن پدر) نيز زندگي مخفيانه داشت وكسي ايشان را نمي‌ديد. بنابراين سرداب محلي است كه غيبت امام زمان در سال 260 هـ.ق (پس از شهادت پدر) از آنجا آغاز گشت.

پرسش: آیا امام زمان (عج) ازدواج کرده و فرزند دارد ؟

پاسخ: دليل معتبري نداريم كه موضوع ازدواج حضرت مهدي(ع) و وجود فرزند براي ايشان را به طور قطع، اثبات يا نفي كند. البته برخي براي اثبات ازدواج حضرت دليل آورده‌اند كه ازدواج سنت پيامبر است و امام مهدي(ع) حتما به سنت پيامبر عمل مي‌كند، ولي بايد گفت: آن حضرت در شرايط غيبت به سر مي‌برد كه يك زندگي استثنائي است. بنابراين، امكان دارد كه ازدواج را تا عادي شدن زندگي خود به تاخير اندازد.
در عين حال، اگر حضرت، در همه عمر شريفشان يك بار هم ازدواج كرده باشد و در زماني محدود همسري داشته باشد؛ به سنت نبوي عمل كرده‌اند و لزومي ندارد كه حضرت هميشه همسر و فرزنداني داشته باشد.
در مقابل برخي ديگر، ازدواج و همسر و فرزند داشتن را هم منافي با امر غيبت دانسته‌اند و هم از لحاظ اجتماعي، قابل سوء استفاده.
همچنين در روايتي نقل شده است: به امام رضا(ع) عرض كرديم: براي ما روايت شده كه امام از دنيا نمي‌رود تا آنكه نسل خود را ببيند. حضرت فرمود: آيا در خصوص اين حديث گفته نشده « الا القائم» يعني به جز قائم.(اثبات الوصية، ص201)
بنابراين درباره ازدواج و همسر و فرزند داشتن آن حضرت يا نفي آن به صورت قاطع نمي‌توان سخن گفت. علاوه بر اينكه اين مسأله يكي از مباحث فرعي در ميان مباحث مهدويت است كه اطلاع نداشتن از آن، ضرري ندارد و پي‌گيري آن نيز ثمري ندارد.

پرسش: دين و قران جديد حضرت چيست ؟

پاسخ: با مراجعه به مصادر حديثي روشن ميشود تعبير دين جديد و قرآن جديد در روايات وجود ندارد بلکه تعبيراتي مشاهده ميشود که ممکن است از مجموعه آنها چنين استنباط شود که حضرت دين جديد ميآورد. تعبيراتي مانند “سلطان جديد، امر جديد، قضا جديد، سنة جديدة” البته در برخي احاديث تعبير “کتاب جديد” مطرح شده است. در اين زمينه علما و انديشمندان بزرگوار ما مباحثي مطرح کرده اند که به پاره اي از آنها اشاره ميشود:
الف. مطابق برخي روايات، بخشي از احکام به جهت نبودن شرايط آنها توسط معصومين بيان نشده است و فقط علم آنها نزد اهل بيت(ع) باقي مانده است که در عصر ظهور بيان ميشود.
ب. بخشي از احکام به جهت دور شدن مردم از حقايق دين، مهجور و فراموش ميشود که در عصر ظهور زنده و احيا ميشود.
ج. به علت برخي موانع، برخي از احکام به درستي اجرا نميشود. عصر ظهور دوران اجراي کامل و صحيح احکام است.
د. در عصر ظهور به علت بالا رفتن سطح فکر و آمادگي و قابليت بيشتر معارف ديني، حقايق و معرفتهاي ديني به صورت گسترده در اختيار مردم قرار ميگيرد.
هـ. اسلوب و روشي که امام مهدي(ع) در حکومت داري از آن استفاده ميکند با روشهاي رايج و شناخته شده در نزد مردم متفاوت است.
و. در طول تاريخ، به علت آن که امامت و مديريت معصوم پذيرفته نشد و نا اهلان اختيار حکومت و برطرف کردن نيازهاي فکري و ديني را به عهده گرفتند که نتيجه آن نيز غيبت امام معصوم(ع) را رقم زد، بدعتها و انحرافاتي در دين به وجود آمد که در پارهاي از موارد از مسلمات و ضروريات دين شمرده شد. تلاش فقهاي شيعه به علت مظلوميت و اقليت آنان ره به جايي نبرد. در عصر ظهور بدعتها از بين ميرود.
مجموعه عوامل ياد شده باعث ميشود که دين در عصر ظهور براي مردم به صورت جديد به تصوير در آيد نه اين که دين جديد و قرآن جديد بيايد. امام مهدي(ع) جانشين خاتم الانبيا است. خاتميت پيامبر و دين اسلام از ضروريات تفکر اسلامي است که در جاي خود اثبات شده است.
ناگفته نماند که در زمان ظهور قرآن منسوب به امام علي(ع) نيز ممکن است در اختيار مردم قرار گيرد. اين قرآن از لحاظ متن و محتوا تفاوتي با قرآن فعلي ندارد بلکه شامل تفاسير و شأن نزول و برخي نکات ديگر است که استفاده صحيح از قرآن را ميسر ميکند. ممکن است منظور از کتاب جديد، قرآني باشد که منسوب به امام علي(ع) است.

پرسش: چگونه مي توان از طريق قرآن کريم با امام زمان ارتباط برقرار کرد؟

پاسخ: تلاوت قرآن و شركت در جلسات ترجمه و تفسير، كار بسيار خوبي است و روح را جلا مي‌دهد. انسان را با وظايف شرعي خود آشنا مي‌سازد و در سايه عمل به وظايف او را به امام زمان نزديك‌تر مي‌كند. به علاوه مي‌توان براي سلامتي امام زمان قرآن تلاوت كرد يا براي شادي روح مادر بزرگوارشان نرجس خاتون قرآن خواند و با اين راه موجب رضايت خاطر امام عصر(عج) و شامل شدن دعاي خير حضرت در حق شما گردد. اينها همه ارتباط روحي با امام زمان(ع) محسوب مي‌شود و انشاءالله اثرات فراواني در زندگي دارد.

پرسش: سوره ها و آیاتی که مستقیما در مورد ظهور و غیبت و آثار ظهور امام زمان (عج) آمده است ، کدام است ؟

پاسخ: در مورد ظهور: توبه 32و33 ـ فتح 28 ـ صف 8 ـ انبياء 105 ـ نور 55. در مورد غيبت آيه‌اي كه مستقيما دلالت كند نداريم، بلكه با توجه به روايات، مي‌توان به «بقره 3 ـ ملك 30» اشاره كرد.

پرسش: علت نيامدن نام حضرت در قران ؟

پاسخ: پيرامون امام زمان(ع) و ظهور او اختلاف و ابهامي نيست. مسلمانان اعم از شيعه و عامه (اهل سنت) ظهور جهاني او را پذيرفتهاند. او را از فرزندان پيامبر(ص) و فاطمه زهرا(س) ميدانند.
پيرامون آن وجود مقدس نقاط مشترک فراواني ميان دو فرقه اصلي مسلمانان وجود دارد. آنچه محل اختلاف است وجود حضرت مهدي(ع) است. شيعيان معتقدند او فرزند امام حسن عسکري(ع) است که در سال 255 هـ.ق به دنيا آمده و زنده است. عامه دو گروه شدند. اکثريت آنان معتقد به ولادت آن بزرگوار نيستند بلکه ميگويند ايشان در آخر الزمان و نزديک ظهور به دنيا ميآيد. گروه کمي از آنان مانند شيعه معتقد به ولادت و حيات امام مهدي(ع) هستند. البته سؤال ميتواند به گونهاي ديگر مطرح شود: چرا نام امام علي(ع) و اهل بيت در قرآن ذکر نشده است که پاسخ به آن مجالي ديگر ميطلبد.

پرسش: آيا در قران اشاره اي به حضرت مهدي (ع) شده است ؟ لطفا ايات مربوط را ذکر نماييد ؟

پاسخ: آيات متعددي از قرآن، قابل اشاره به حضرت است، چه از حيث تفسير و چه از حيث تأويل و با كمك روايات. جلد پنجم از كتاب «معجم احاديث امام مهدي» پيرامون آياتي است كه به حضرت و ويژگي‌هاي او اشاره كرده است و بيش از 250 آيه مطرح گرديده است از جمله: توبه /32و33 ـ فتح/28 ـ صف/8 ـ انبياء/105 ـ نور/55 ـ قصص/5 ـ حديد/17 ـ لقمان/20 ـ هود/86 ـ بقره /148 ـ ملك/30.