پرسش: با ظهور حضرت مهدي (عج) جهان دچار چه تغيير و تحولاتي خواهد شد؟

پاسخ: مقدمه: هدف از آفرينش مجموعه بزرگ هستي، كمال و نزديكي هر چه بيشتر انسان‌ به منبع همه كمالات يعني خداوند مي‌باشد و نيل به اين آرمان بزرگ نيازمند ابزار و وسايلي است كه حكومت جهاني حضرت مهدي(ع) در پي فراهم آوردن اسباب تقرب به سوي خداوند متعال و برداشتن موانع از اين مسير است.
و با توجه به اينكه انسان موجودي است تركيب يافته از جسم و جان، بنابراين رسيدن به كمال لازمه، همان عدالت است كه ضامن سلامت رشد انسان در سير مادي و معنوي است و اهداف حكومت حضرت مهدي(ع) نيز در دو محور رشد معنوي و اجراي عدالت و گسترش آن قابل طرح است.
امام حسين(ع) مي‌فرمايند: اگر از دنيا جز يك روز باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني كند تا مردي از فرزندان من قيام كند و زمين را از عدل و داد پر كند پس از آنكه از ستم آكنده شده باشد. اين چنين از پيامبر اكرم(ص) شنيدم.
امام كاظم(ع) در تفسير آيه شريفه: « اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»(حديد/17) فرموده‌اند: مقصود اين نيست كه زمين را از باران زنده مي‌كند بلكه خداوند مرداني را بر مي‌انگيزد كه عدالت را زنده مي‌كنند پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمين زنده مي‌شود.
اما با توجه به روايات فراواني كه درباره دوران حكومت حضرت مهدي(ع) موجود است، برنامه‌هاي حكومتي حضرت را در سه محور مي‌توان خلاصه كرد:
1. برنامه فرهنگي 2. برنامه اقتصادي؛ 3. برنامه‌هاي اجتماعي.
1. برنامه فرهنگي:
در انجام برنامه فرهنگي، مهمترين محوري اين برنامه عبارتند از:
الف. احياي كتاب و سنت:
امام علي(ع) مي‌فرمايند: در روزگاري كه هواي نفس حكومت مي‌كند(امام مهدي(ع) ظهور مي‌كند) و هدايت و رستگاري را جايگزين هواي نفس مي‌سازد و در عصري كه نظر اشخاص بر قرآن مقدم شده، افكار را متوجه قرآن مي‌گرداند و آن را حاكم بر جامعه مي‌سازد.
ب. گسترش معرفت و اخلاق:
امام باقر(ع) مي‌فرمايد: زماني كه قائم ما قيام مي‌كند دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‌هاي ايشان را جمع كرده و اخلاق آنها را به كمال خواهد رساند.
ج. رشد دانش بشر به طور چشمگير و بي سابقه:
امام باقر(ع) فرموده‌اند: در زمان امام مهدي(ع) به شما حكمت و دانش داده مي‌شود تا آن جا كه زن در درون خانه‌اش مطابق كتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت(رفتار) مي‌كند.
مي‌دانيم كه رفتار صحيح ريشه در علم و دانش گسترده دارد كه اين روايت شريف حكايت از آگاهي و شناخت عميق از آيات قرآن و روايات اهلبيت(ع) دارد.
د. مبارزه با بدعت‌ها:
بدعت به معناي داخل كردن انديشه و آراي شخصي در دين و دينداري است. آنچه از تمايلات شخصي و هواهاي نفساني وارد دين شده، حضرت مهدي(ع) با آن مبارزه مي‌كنند.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: هيچ بدعتي را وا نگذارد مگر اينكه آن را از ريشه بركند و از هيچ سنتي (پيامبر) نمي‌گذرد مگر اينكه آن را برپا خواهد داشت.
2. برنامه‌هاي اقتصادي:
برنامه‌هاي اقتصادي در حكومت حضرت مهدي(ع) به صورت مطلوبي تدوين شده تا اولا امر توليد سامان يابد و از منابع طبيعي بهره برداي شود و ثانيا ثروت بدست آمده به شكل عادلانه بين همه طبقات توزيع گردد.
موارد اقتصادي دوران حاكميت حضرت:
الف. بهره‌وري از منابع طبيعي:
در زمان حضرت مهدي(ع) و به بركت حكومت ايشان آسمان سخاوتمندانه مي‌بارد و زمين بي دريغ ثمر مي‌دهد.
امام علي(ع) فرمودند: و چون قائم ما قيام كند آسمان باران مي‌ريزد و زمين گياه بيرون مي‌آورد.
امام باقر(ع) فرمودند: تمام گنج‌هاي زمين براي او آشكار مي‌گردد.
ب. توزيع عادلانه ثروت:
از عوامل اقتصاد بيمار، انباشته شدن ثروت در نزد گروه خاصي است. در دوران حكومت عدل مهدوي اموال و ثروت بيت المال به طور مساوي بين مردم تقسيم مي‌شود. امام باقر(ع) مي‌فرمايند: وقتي قائم خاندان پيامبر قيام كند،(اموال را) به طور مساوي تقسيم مي‌كند و در ميان خلق به عدالت رفتار مي‌كند.
و همچنين فرمودند: امام مهدي(ع) ميان مردم به مساوات رفتار مي‌كند به گونه‌اي كه كسي پيدا نشود كه نيازمند زكات باشد.
ج. عمران و آبادي:
در حكومت حضرت مهدي(ع) توليد و توزيع به گونه‌اي ساماندهي مي‌شود كه همه جا به نعمت و آباداني مي‌رسد.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: در تمام زمين هيچ ويرانه‌اي نمي‌ماند جز اينكه آباد مي‌گردد.
3. برنامه‌هاي اجتماعي:
در حكومت عدالت گستر حضرت مهدي(ع) برنامه‌هايي بر اساس تعاليم قرآن و عترت(ع) اجرا مي‌شود كه به سبب اجراي آنها محيط زندگي زمينه‌اي براي رشد و تعالي افراد خواهد بود. در اين زمينه روايات فراواني رسيده است. كه به پاره‌اي از آنها اشاره مي‌كنيم.
الف. احياء و گسترش امر به معروف و نهي از منكر:
در حكومت جهاني حضرت مهدي(ع) فريضه بزرگ امر به معروف و نهي از منكر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: مهدي(ع) و ياران او، امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند.
ب. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقي:
حضرت مهدي(ع) در عمل به مبارزه با فساد و تباهي و زشتي مي‌پردازد، چنانچه در دعاي شريف ندبه مي‌خوانيم: «اين قاطع حبائل الكذب و الافتراء اين طامس آثار الزيغ و الاهواء …؛ كجاست آن كه ريسمان‌هاي دروغ و افتراء را ريشه كن خواهد كرد. كجاست آن كه آثار گمراهي و هواي و هوس را نابود خواهد ساخت».
ج. عدالت قضايي:
اوست كه قسط و عدل را در سطح جامعه حاكم مي‌كند و همه عالم را پر از عدالت و دادگري مي‌كند.
امام رضا(ع) فرمودند: وقتي او قيام كند زمين به نور پروردگارش روشن گردد و آن حضرت ترازوي عدالت را در ميان خلق نهد. پس (چنان عدالت را جاري كند كه) هيچ كس بر ديگري ظلم و ستم روا ندارد.
مناسب است در پايان به يكي از تحولات چشمگير زمان حضرت مهدي(ع) كه همانا بهداشت طبيعت و بهداشت روان است اشاره‌اي گذرا داشته باشيم. زيرا يكي از مشكلات جامعه بيش از ظهور امام زمان(ع) وضع تأسف بار بهداشت طبيعت و روان است كه در نتيجه بيماري‌هاي واگير و مشكلات رواني زيادي جامعه بشريت را فرا مي‌گيرد. بيماري‌‌هايي مانند جذام، طاعون، وبا، فلج، سكته، سرطان و صدها بيماري خطرناك ديگر. اين اوضاع دلخراش و دردناك در اثر آلودگي محيط زيست و در نتيجه به كارگيري سلاح‌هاي شيميايي. اتمي و ميكربي پديد مي‌آيد.
امام سجاد(ع) در اين باره مي‌فرمايند: هنگامي كه قائم(ع) ما قيام كند خداوند عزوجل بيماري و بلا را از شيعيان ما دور مي‌سازد…
امام صادق(ع) مي‌فرمايند: هنگامي كه حضرت قائم(ع) قيام كند خداوند بيماري‌ها را از مؤمنان دور مي‌سازد و تندرستي را به آنان باز مي‌گرداند.
به اميد روزي كه بتوانيم آن دوران نوراني و سراسر معنوي را درك كنيم.

پرسش: امام صادق (ع) فرموده اند : در زمان ظهور چندین علم دیگر که انسان آنها را تا آن رمان فرا نگرفته است آشکار می شود ، این چه سودی دارد و آیا این فرموده صحیح است یا نه

پاسخ: امام صادق(ع) مي فرمايد: «العلم سبعة و عشرون حرفا فجميع ما جاءت به الرسل حرفان فلم يعرف الناس حتي اليوم غير الحرفين فاذا قام القائم اخرج الخمسة و العشرين حرفاً فبثها في الناس و ضم اليها الحرفين حتي يبثها سبعة و عشرين حرفا»؛«علم 27 حرف است و تمام آنچه پيامبران آورده‌اند، دو حرف است و مردم تا امروز جز اين دو حرف را نمي‌دانند و زماني كه قائم قيام كند 25 حرف را خارج مي‌كند و بين مردم منتشر مي‌سازد و آن دو حرف را نيز به آنها ضميمه مي‌كند تا 27 حرف را پخش كند».(بصائر الدرجات، ص117).
بنابراين روايت؛ در زمان ظهور، علم پيشرف فراواني خواهد كرد؛ اما اينكه اين علم چه سودي دارد؛ طبيعي است كه هر سود و رفاه و پيشرفت مادي و معنوي كه نصيب انسان مي‌شود بر پايه علم و آگاهي استوار است. بنابراين مقدمه تمام وعده‌هاي نيكي كه براي دوران ظهور داده شده، پيشرفت علم است. تا زماني كه بالا برود، معنويت و عدالت و امنيت قابل اجرا نخواهد بود. البته بعضي آنها را از نوع علم تجربي مي‌دانند و معتقدند: منظور پيشرفت پزشكي، كشاورزي، فصانوردي و … است و بعضي آن را علوم الهي و نحوه تقرب و نزديك شدن به خدا مي‌دانند؛ يعني، مردم در زمان حضرت مي‌آموزند چگونه بنده واقعي گردند و در اثر پيشرفت معنوي قادر به هر كاري مي‌شوند(مانند عارفان حقيقي در زمان ما). به هر حال سود علم چيز مخفي نيست كه احتياج به توضيح داشته باشد .

اولین قبری که بعد از ظهور شکافته می شود قبر کیست

امام صادق علیه السّلام می فرماید: «اولین کسی که قبر او شکافته می شود و به سوی دنیا باز می گردد، حسین بن علی علیه السّلام است.» و در جای دیگر می فرماید: «نخستین فردی که به دنیا باز می گردد، حسین بن علی است پس حکومت می کند تا وقتی که در اثر پیری ابروان او بر چشمانش می افتد.» که اشاره به طولانی بودن حکومت امام حسین در عصر رجعت است.

جابر نیز از امام باقر علیه السّلام نقل می کند که امام حسین علیه السّلام در روز عاشورا، پیش از شهادتش، به تفصیل درمورد رجعت خود و یاران خود سخن گفت:
«بشارت باد شما را به خدا قسم اگر این قوم ما را بکشند، ما نخستین کسانی هستیم که نزد پیامبرمان باز می گردیم و تا مدتی که خدا بخواهد توقف خواهیم کرد، آن گاه من اولین کسی هستم که قبرش شکافته می شود و ناگهان از قبر خارج می شوم، در حالی که امیر المؤمنین نیز از قبرش خارج شده و مهدی ما نیز قیام نموده است.»
در این روایت، رجعت امام حسین و امیر المؤمنین علیهما السّلام همزمان با قیام حضرت مهدی (عج) بیان شده است.

در روایت دیگر امام صادق علیه السّلام می فرماید: «امام حسین ـعلیه السّلام همراه با شهدای کربلا و هفتاد پیامبر، بازگشت می نماید. رو می آورد به سوی دنیا امام حسین همراه با کسانی که با وی به قتل رسیده بودند و همراهی می کنند او را هفتاد پیامبری که با موسی بن عمران مبعوث شدند. آن وقت حضرت قائم انگشترش را به او می سپارد.»

منبع
میزان الحکمه، ج ۴، ص ۵۸، ش ۶۹۳۲، محمدی ری شهری، چاپ مکتب الاعلام، ۱۳۶۲ هـ .ش.
معجم احادیث المهدی، ج ۵، ص ۳۲۸، ش ۱۷۶۶٫
بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۱، حدیث ۵۲٫
معجم احادیث المهدی، ج ۳، ص ۸۹، ش ۱
.

سوال مهدوی : آیا منکر حضرت مهدی کافر است ؟ 

    از آنجا که ظهور حضرت مهدی (عج) که دارای صفات و علامات مذکور در روایات است مورد اتفاق و اجماع مسلمین است و احادیث وارده در حد تواتر و یقین است و تصدیق به این احادیث نبوی در واقع تصدیق به نبوت پیامبر اکرم (ص) است قهرا انکار مهدویت و ظهور آن حضرت مستلزم انکار نبوت و رد سخنان متواتر پیامبر اکرم(ص) است ، در چنین صورتی است که می توان بنا بر فقه شیعه منکر حضرت مهدی (عج) را کافر دانست.

لذا در روایاتی از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا (ص) آمده است که هرکس خروج حضرت مهدی را انکار نماید کافر است. در بعضی از روایات با این لفظ آمده است : هرکس ظهور مهدی را دروغ شمارد کافر گردیده است .*

  لذا اصل مهدویت و اصل اینکه مهدی موعود(عج) از آن پیامبر و از فرزندان فاطمه(س) است و در آخر الزمان ظهور می کند زمین را پر از عدل و داد می کند همان گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد مورد اتفاق نظر عند الفریقین اسلام است و کسی از شیعه و سنی در آن تشکیک نکرده است. آری آنچه مورد اختلاف است در شخص مهدی موعود است و گرنه شخصیت منجی ، مورد اتفاق است .  

در چنین شرایطی اگر کسی منکر مهدی موعود شود ، بله کافر است.  

شباهت های امام زمان (عجل الله فرجه)با پیامبران(علیهم السلام) بر اساس کتاب مکیال المکارم چیست؟

پاسخ اجمالی
تعدادی ازشباهت های امام زمان (عجل اللع فرجه) به پیامبران(علیهم السلام)که در کتاب مکیال المکارم و برخی از دیگر کتاب ها آمده از این قرار است:

1. روایت شده که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: مهدی از فرزندان من است اسم او اسم من، کنیه اش کنیه من، و از نظر خلق (آفرینش) و خلق (اخلاق) شبیه ترین مردم به من است.

2. شباهت حضرت (عجل الله فرجه) با حضرت ابراهیم (علیه السلام).
از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که رشد ابراهیم (علیه السلام) مانند معمول بچه ها نبوده است او در یک روز به قدری رشد می کرد که دیگران در یک هفته رشد می کردند. قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز چنین خواهد است.

3.موسی (علیه السلام) از قومش دو غیبت داشت که یکی از دیگری طولانی تر بود، قائم (عجل الله فرجه) نیز دو غیبت داشته که یکی از دیگری طولانی تر است.

4. شباهت آن حضرت به عیسی (علیه السلام) اختلاف مردم در مورد او است که عده ای می گویند هنوز به دنیا نیامده، گروهی می گویند فوت کرده و عدّه دیگری می گویند کشته شده و به دار آویخته شده است، همین طور در مورد امام زمان (عجل الله فرجه).

5. در قائم (عجل الله فرجه) سنتی از نوح (علیه السلام) می باشد که آن طول عمر است.

6. همان گونه که خداوند آدم را خلیفه خود در زمین قرار داد حضرت حجت (عجل الله فرجه) را نیز وارث زمین و خلیفه خود در زمین قرار خواهد داد.

8. حضرت زکریا در مصیبت حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام) سه روز گریه کرد، قائم (عجل الله فرجه) نیز تمام عمر و در همه زمانش بر آن حضرت می گرید.

9. یوسف (علیه السلام) زیباترین اهل زمانش بود و مهدی (عجل الله فرجه) طاووس اهل بهشت است.

10.خداوند تبارک و تعالی عمر حضرت خضر (علیه السلام) را طولانی نمود و در مورد حضرت قائم (عجل الله فرجه)نیز این گونه عمل کرده و عمرش را طولانی قرار داده است.

پرسش: اگر حضرت شيطان را بکشند پس خير و شر وجود ندارد و همه بهشتي مي شوند چطور ؟

پاسخ: اجر و پاداش انسانهايي که در دوران قبل از ظهور زندگي ميکنند و دين خود را نگه داشتهاند و تسليم وسوسههاي شيطان نشدهاند، از مردماني که در دوران ظهور زندگي خواهند کرد و تحت حاکميت عدل الهي روزگار سپري ميکنند، بيشتر و بالاتر است. در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است که عبادت به همراه خوف و در دولت باطل، مانند عبادت در حالت امن و دولت حق نيست. بدانيد که هر يک از شما که نماز فريضه را فرادا و پنهان از دشمن و در وقت بخواند(وقتي که علني و با جماعت امکان ندارد) خدا، براي او ثواب بيست و پنج نماز واجب بنويسد و کسي که نماز مستحبي را در وقتاش به درستي بخواند، خداوند براي او ثواب ده نماز مستحبي بنويسد و فردي که کار نيک و حسنهاي انجام دهد خداوند ثواب بيست عمل حسنه براي او بنويسد و هر کس نيکوتر انجام دهد، خداوند ثواب را مضاعف ميکند. سپس حضرت در علت اين پاداش ميگويد: “شما، صابر همراه با امام و منتظر دولت حق هستيد، بر امام و بر جانهاي خود از شر حاکمان ظلم در هراسيد، حق شما در دست ظالمان است و شما را از آن منع ميکنند، و شما را در تنگي و طلب معاش قرار دادهاند، در حالي که بر دين و عبادت و اطاعت از امام و ترس از دشمن خود صابر هستيد. از اين رو خداوند اعمال شما را چند برابر ميکند. پس بر شما گوارا باد". سپس حضرت در پايان حديث ميفرمايند: “به خدا سوگند! هر يک از شما به اين حال بميرد، نزد خداوند افضل است از بسياري که در بدر و احد حضور داشتند".(بحار، ج52، ص127 ح20).
و در روايات متعدد انسان منتظر مانند فردي شمرده شده است که در رکاب پيامبر به شهادت رسيده است.(بحار ج52، ص126، ح19)
به علاوه هر چند طبق اين روايت، شيطان کشته ميشود و مردم در زمان ظهور از شر وسوسهها و فريبهاي او در امان خواهند ماند، ولي باز هم انسان داراي حق انتخاب و اختيار است، پس باز هم امکان خطا و اشتباه براي او هست. به عبارت ديگر، نفس دروني و وسوسههاي او، آدمي را رها نميکند.
همچنين چون دنيا محل ابتلا و امتحان است و مردم دوران ظهور نيز امتحان ميشوند، امتحان آنان در مقطعي ديگر و به صورت ديگر و شايد مشکلتر انجام شود. به عنوام مثال، دانش آموزي که در مقطع دبستان امتحان ميدهد، در حد و اندازه علمي و توان فکري از او آزمون گرفته ميشود و وقتي به مقطع راهنمايي و دبيرستان وارد ميشود، با توجه به رشد علمي و فکري امتحان سختتري را بايد پشت سر بگذارد.
همين فرد، وقتي وارد دانشگاه شد، باز بايد امتحان بدهد و حتي ممکن است امتحان او به جاي ده سؤال، فقط يک سؤال باشد و به او اجازه استفاده از کتب نيز داده شود، ولي روشن است که امتحان او، بسيار سخت تر است و بخشش و ارفاق استاد نسبت به او کمتر ميشود. اگر دانش آموز ابتدايي بشنود در دانشگاه چنين امتحاني ميگيرند، آن را شايد نوعي ظلم بداند و بگويد: “چگونه است من که مقدار علم کمتري دارم بايد سؤالات بيشتري را آن هم به صورت حفظي پاسخ دهم، ولي دانشجو هم سؤالات کمتري دارد و هم حق استفاده از کتاب براي او است". ولي فردي که به همه دورههاي تحصيلي اشراف دارد، در مييابد که کلام اين دانش آموز صحيح نيست.
دروان ظهور نيز چنين است. هر چند امتيازاتي بي نظير و بي بديل دارد، ولي امتحانات خاص خود را نيز دارد. قرآن کريم در مورد زنان پيامبر ميگويد: اي همسران پيامبر! هر کدام از شما گناه آشکاري مرتکب شد، عذاب او دو چندان است(احزاب/30) يعني انتساب شما به پيامبر به شما ويژگي و امتيازي داده است که اگر تقوا پيشه کنيد، مانند ديگر زنان نيستيد(بلکه ممتازتر هستيد) و اگر خطايي مرتکب شويد نيز از ديگران بيشتر در عذاب هستيد".(احزاب/30-32)
با توجه به دو نکته فوق، روشن ميشود که خداوند در همه حال نسبت به بندگان عدالت را مراعات ميکند.

پرسش: اگر امام زمان (عج) ظهور کرد و همان زمانی که امام ظهور کرد قیامت نشد ، امام زمان (عج) چگونه بین ما زندگی خواهد کرد ؟ آیا همه ما را راهنمایی خواهد کرد ؟

پاسخ: قرار نيست بلافاصله بعد از ظهور امام زمان(ع) قيامت بر پا شود تا اين سؤال پيش آيد كه اگر قيامت نشود، حضرت چه خواهد كرد.
طبق روايات وقتي امام زمان(ع) ظهور كرد و ظالمان و ستمكاران را نابود كرد و حكومت عدل و معنويت و امنيت را تشكيل داد اين حكومت ساليان بسيار طولاني ادامه خواهد يافت و مردمان بسياري از اين حكومت و دوران طلايي زندگي بهره‌مند خواهند شد و بعد از آن قيامت خواهد شد؛ يعني، دولت امام مهدي(ع)، آخرين حكومت و دولت خواهد بود. اما نه كوتاه و زودگذر بلكه ابتدا حضرت مهدي(ع) خود حكومت مي‌كند و بعد از يك عمر طبيعي، رحلت مي‌كند، ولي حكومت را امامان ديگر ـ كه زنده شده و به دنيا برگشته‌اند ـ ادامه مي‌دهند و مردم از نعمت حكومت امام معصوم ساليان طولاني استفاده مي‌كنند.
البته ممكن است اين فكر از يك روايت ايجاد شده باشد؛ زيرا احاديث متعددي از پيامبر(ص) وارد شده كه مي‌فرمايد: «حتي اگر يك روز هم از عمر دنيا باقي باشد، خداوند آن روز را به قدري طولاني مي‌كند كه امام زمان ظهور كند».
بايد دقت كرد كه روايت حالت تاكيد و حتمي بودن ظهور را مي‌رساند؛ يعني، مطمئن باشيد كه ظهور واقع مي‌شود، نه اينكه واقعاً يك روز قيام مي‌كند و بعد در همان روز قيامت مي‌شود!! اين كار حكيمانه‌اي نيست كه هزاران سال انتظار همه پيامبران در يك روز 24 ساعته تمام شود.
بنابراين حضرت بعد از ظهور سال‌ها بين مردم زندگي و آنان را هدايت و راهنمايي مي‌كند. مردم نيز تحت تعليم امام، به مراتب بالاي بندگي و انسانيت نائل مي‌شوند.

پرسش: آیا وقتی امام زمان (عج) جهان را پر از عدل و داد می کند با جنگ و خونریزی این کار را انجام می دهد ؟

پاسخ: با توجه به روايات به صورت خلاصه مي‌توان چنين گفت:
وقتي مردم جهان آماده پذيرش حضرت شدند، با ديدن علايم ظهور نگاه‌ها متوجه مكه مي‌شود. حضرت مهدي(عج) با اذن و امر خدا همراه با 313نفر از ياران در مسجد الحرام ظاهر مي‌شوند و با معرفي خود ظهور را اعلام كرده و مردم را به سوي خدا و پيروي از خود دعوت مي‌كند. با اعلام ظهور، ياران ديگر حضرت نيز به طرف مكه حركت مي‌كنند تا اينكه جمعيت ياران به ده هزار نفر مي‌رسد و حضرت خروج مي‌كند. مكه را به تصرف در مي‌آورد و پس از اصلاح امور به طرف مدينه حركت مي‌كند. با تصرف اين شهر و اصلاح امور آن به سمت عراق به راه مي‌افتد. البته در طول حركت ياران ديگري نيز به سپاه حضرت افزوده مي‌شود. در عراق پس از ارشاد و راهنمايي، به جنگ با معاندان و لشكر ظالم سفياني مي‌پردازد كه در نهايت به پيروزي حضرت و كشته شدن سفياني و سپاه او مي‌انجامد. سپس حضرت براي فتح بيت المقدس اقدام مي‌كند. نزول حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) باعث مي‌شود افراد زيادي از اهل كتاب به اسلام گرايش پيدا كنند و سر انجام با فرستادن ياران به نقاط مختلف عالم و فتح آن ، پيروزي نهايي براي اسلام رقم مي‌خورد.
بايد توجه داشت حركت حضرت با تبليغ و تبيين حقيقت آغاز مي‌شود. او پيام‌آور صلح و راستي است. او براي نجات مي‌آيد، او رحمت الهي بر بندگان است. او ضد ظلم و شرك و فساد است. لذا ابتدا دعوت به حقيقت مي‌كند و سپس در صورت تقابل و عناد افراد، با آنان مي‌جنگد.