روزی جبرئیل امین نزد رسول خدا بود . در این هنگام امیرالمؤمنین (ع)وارد شد. جبرییل به احترام ایشان از جا حركت كرد. پیغمبرفرمود : آیا به احترام این جوان از جا بر می خیزی ؟

جبرییل عرض كرد : بله چون او حق استادی به گردن من دارد، وقتی خداوند مرا آفرید از من پرسید كه من كی ام و نامم چیست؟ و تو كیستی و نامت چیست ؟

من متحیّر شدم ماندم كه چه بگویم.
این جوان وارد شد و به من فرمود : بگو أنت ربّ الجلیل و اسمك الجمیل و أنا عبدك الذلیل و اسمی جبرییل

پیامبر اعظم (ص) فرمودند : تو چه وقت آفریده شدی ؟

عرضه داشت : از زمانی كه من خلق شده ام ستاره ای بود كه هر سی هزار سال یكبار طلوع می كرد و من آن را سی هزار بار دیدم.

حضرت فرمود آیا آن ستاره را می شناسی؟

عرض كرد بله یا رسول الله.

حضرت فرمود : علی جان قدری عمامه ات را بالا ببر،
كه نوری از پیشانی امیرالمومنین ساطع شد كه جبرئیل عرضه داشت : به خدا قسم این همان ستاره است.

كتاب شریف القطره - ج 1 - علامه مستنبط.

 در چه سال و تاريخى خدايت به وجود امد ؟

✔ امام فرمود ：
خداوند وجود داشته قبل از به وجود آمدن زمان و تاريخ و هرچيزى كه وجود داشته باشد.

كفار گفتند چه طور ميشود؟ !
هرچيزى كه به وجود آمده يا قبلش چيزى بوده كه از او به وجود أمده و يا تبديل شده !؟

✔ امام على (ع) فرمود :
قبل از عدد ٣ چه عددى است ؟

گفتند ٢

امام پرسيد قبل از عدد ٢ چه عدديست ؟

گفتند ١

امام پرسيد و قبل از عدد ١ ؟

گفتند هيچ

امام فرمود چطورميشود عدد يك كه بعدش اعداد بسیاری هست قبل نداشته باشد ولی قبل ازخداوند كه خود احد و واحد حقيقى است نميشود چيزى نباشد ؟؟

 كفار گفتند خدايت كجاست وكدام جهت قرار گرفته !؟

✔امام فرمود ：
همه جا حضور دارد
وبر همه چيز مشرف است .

 گفتند چطور ممكن است كه همه جا باشى و همه جهت اشراف داشته باشى !

✔ امام فرمود :
اگر شما در مكانى تاريك خوابيده باشيد صبح كه بيدار شويد روشنايي را از كدام طرف و كجا مي بینيد ؟

كفار گفتند همه جا و از همه طرف

امام فرمود پس چگونه خدايى كه خود نور سماوات و ارض است نميشود همه جا باشد؟؟

كفار گفتند : پس جنس خدا از نور است اما نور از خورشيد است خدايت از چيست !؟
چطور ميشود از چيزى نباشى همه جا هم باشى قدرت هم داشته باشى !؟

✔ امام فرمود خداوند خودش خالق خورشيد و نور است ايا شما قدرت طوفان و باد را نديده أيد؟ باد از چيست كه نه ديده ميشود نه از چيزى است در حالى كه قدرت مند است خداوند خود خالق باد است.

گفتند :خدايت را برايمان توصيف كن
از چى درست شده ؟ ايا مثل آهن سخت است ؟
يا مثل آب روان ؟ ويا از گاز است و مثل دود و بخار است !؟

✔امام فرمود :

ايا تا به حال كنار مريضى در حال مرگ بوده أيد و با او حرف زده أيد ؟
گفتند : آرى بوده ايم و حرف زده ايم .

امام فرمود : آيا بعداز مردنش هم بااو حرف زديد ؟

گفتند نه چطور حرف بزنيم در حالى كه او مرده ؟!

امام فرمود : فرق بين مردن و زنده بودن چه بود كه قادر به تكلم وحركت نبود؟؟

گفتند :روح ، روح از بدنش خارج شد .

امام فرمود شما اًنجا بوديد و ميگوييد كه روح از بدنش خارج شد و مُرد؛ حال آن روح را كه جلو چشم شما خارج شده برايم توصيف كنيد از چه جنس و چگونه بود !؟

همه سكوت كردند .

امام على (ع) فرمود: شما قدرت توصيف روحى كه جلو چشمتان از بدن مخلوق خدا بيرون أمده را نداريد؛ چطور قادر به فهم و درك ذات أقدس احديت و خداى خالق روح هستيد

 بر گرفته از کتاب توحید نظری
نوشته حجت السلام شایان

خدا…نان شبم راياعلي کن
همه تاب و تبم راياعلي کن

در اين دنيا وفرداي قيامت

بيا ذکر لبم را يا علي کن

اگر بي اعتبارم دوست دارم
بپايت سرگذارم دوست دارم

که ايوان طلا باشم بگويم
علي را دوست دارم دوست دارم

همين که نوکرم الحمد لله
گداي اين درم الحمد لله

همينکه با تمام روسياهي
محب حيدرم الحمدلله

 نقل است از رياحى در بصره كه روزى حضرت عـــــلی(ع) وارد منزل شدند درحالیـــــكه گرسنه بودند و حضرت فاطـــــمه(س) نيز اظهار داشتند كه طعامى در منزل موجود نيست.
 پس حضرت عباى خود را نزد يهودى كه در همسايگى آنها منزل داشت، گرو گذاشته و مقدارى جو گرفتند.
چون امـــــیرالمومنین به راه افتادند، يهودى حضرت را صدا زد و گفت:
قسم میدهم شما را صبر كنى تا از شما مساله‌اى بپرسم.
 سپس گفت:
 پسر عموى شما که گمان میكند حبيب خدا و اشرف انبياء است چرا از خداى تعالى سوال نمیكند كه شما را بضاعتى بدهد که از اين فقر و فاقه كه در آن هستید نجات يابيد؟
 چون كلام يهودى تمام شد، عـــــلى(ع) سر مبارك به زير انداخت و تامل فرمود.
 سپس سر بلند كرد و فرمود:
 اى برادر يهودى، به خدا قسم از براى خــــــــــداوند بنـــــدگانى است كه اگر از خدا تقاضـــــا كنند كه اين ديوار را براى آنـــــها طلا كند البته خواهد كرد.
 ناگاه ديوار به تلالو درآمد و میدرخشيد و طلاى خالص شد.
 در اين هنگام عـــــلى (ع) به ديوار اشاره كرد و فرمود:
 قصد نداشتم تو را به طلا تبدیل کنم، فقط خواستم مثلى زده باشم.
 چون مرد يهودى اين بزرگى و بزرگوارى را از مــــــــــولاى متقيان امیـــــرالمومنین علیه‌السلام مشاهده نمود نور اسلام در قلب او تابيد و مسلمان شد.

 مناقب اهل‌بيتــــــــــ

گفتگوی حضرت فاطمه (علیها السلام) با عزرائیل

از ابن عباس روایت شده: رسول خدا هنگام بیماری لحظه ای بیهوش گردید، در آن هنگام در خانه کوبیده شد.
فاطمه علیها السلام فرمود: کیستی؟
کوبنده در گفت: مرد غریبی هستم آمده ام از رسول خدا صلی الله علیه وآله پرسشی کنم! آیا اجازه می دهید به محضرش برسم؟
فاطمه علیها السلام فرمود: بازگرد، خدا تو را بیامرزد، اکنون پیامبر بیمار است.
آن شخص غریب رفت و پس از لحظه ای باز آمد و در خانه را کوبید و گفت: مرد غریبی است از پیامبر اجازه ورود می طلبد آیا به غریبان اجازه ورود می دهید؟
در این هنگام رسول خدا صلی الله علیه وآله به هوش آمد و فرمود: فاطمه جانم ! آیا می دانی این شخص کیست؟ این کسی است که جمعیتها را پراکنده می کند، لذات را در هم می شکند، این فرشته مرگ (عزرائیل) است، به خدا سوگند قبل از من از کسی اجازه نگرفته و پس از من هم از احدی اجازه نمی طلبد، به او اجازه ورود بده.
فاطمه علیها السلام به او فرمود: داخل شود! خدا تو را بیامرزد، عزرائیل مانند نسیم ملایمی وارد خانه پیامبر شد و گفت: السلام علی اهل بیت رسول الله؛ سلام بر خاندان رسول خدا صلی الله علیه وآله . (1)
(1) انوار البهیة، ص 17 - 16.

به نام خدا
سلام بر فاطمه ام ابیها

تو را چه هست که اینقدر روشنایی بخشی؟ پهلوهای کبودت نورانیت زندگانی اند. و دستان پر مِهرَت تمامی دردهای جهان را شفا می بخشند.
ای مولای من، خورشید به ظن حضور تو می تابد و آب به لحظه ای از وجود تو در جریان است. مرا خلق کرده اند تا تو را بشناسم چون شناخت خویشتن در شناخت توست.
ای دختر محمد تو همانی که دستان ظریف کودکانه ات را چون فرشتگان آسمان میگشودی تا پدره خویش را در وصال بال های پر مِهرَت جای دهی. تو همانی که در تلاطم زندگی با مولایمان علی پوست دستانت میشکافت و از سختی دم نمیزدی. گویی تَرَک دستانت، برکت سفره ی عالم بود. گویی تنِ خسته گشته ات، تمامی رنج های عالم را می زدود.
حال ای فاطمه دردیست در این دل که هم دردی میطلبد دل روشن و تو همان دلی هستی که به روشنی بر من میتابی.
وای بر این دل انسان گونه ی من… چه لذتی کرد حضرتمان محمد از واژه پدر و چه آب کوثری نوشید مولایمان علی. و چه شیر حلالی مکیدن دو برادر و یک خواهر. من که نمینوانم جز این ها باشم پس مرا با تو چه نصبتیست؟
یا فاطمه من دشمن توام. نگاهی که پاک نیست فاطمی نیست. گام هایی که راهشان لقاح خدا نیست گام های آغشته به بوی فاطمه نیستند و زبانی که لغات را از شیطان قرض میگیرد به تجربه ی نوشیدن جام کوثر نرسیده اند.
ای فاطمه آرزویم این است که تنها مرا دشمن نخوانی. یاری کن تا اگر نمیتوانم چون محمد، علی و فرزندانش برای تو باشم. لا اقل دشمن تو نباشم و نصبتم با تو دشمنی نباشد… که اگر اینطور باشد من بر خویشتن دشمنم.
ای ام ابیها مرا ببخش که گه گاه به زبانم فاطمه جاریست اما به دل فاطمه گرا نیستیم. مرا ببخش ای مادر پرهیزکاران.
الا ای فاطمه گم گشته ای تو/

به سوی میکده پَر کنده ای تو/

همه گویند دشمن توام من/

الا ای فاطمه ببخشنده ای تو

گیرنده: فاطمه اُم ابیها

 آیا پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) این حدیث را فرموده‌اند:
«هرکس علی را قبول دارد مرا قبول داشته و هرکس مرا قبول داشته باشد خدا را قبول داشته است»؟
پاسخ اجمالی
روایات فراوانی بدین معنا اشاره دارند که دوست داشتن امام علی و دیگر امامان(علیهم السلام) و پیروی از آن بزرگواران، دوست داشتن خدا و پیامبرو پیروی از آنان است،
و دشمنی با امامان و نافرمانی نسبت به دستوراتشان، نافرمانی خدا و رسول و دشمنی با آنان است.
الف. روایاتی که در مورد حضرت علی(علیه السلام) است:
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود:
«خداى متعال با من درباره ی على عهدى بست.
گفتم: پروردگارا! آن‌را براى من روشن بدار!»
فرمود: «بشنو».
گفتم: «می‌شنوم».
فرمود: «على، پرچم هدایت، امام اولیاى من و نور پیروانم است
و اوست آن نشانى که همراه پرهیزگاران کردم.
هرکس او را دوست بدارد، مرا دوست داشته
و هرکس او را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است».
ب. احادیثی که به محبت تمام امامان (علیهم السلام)و اطاعت از آنان اشاره می‌کند:
امام علی(علیه السلام)فرمودند: از رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) شنیدم که می‌فرمود:
«من سید اولاد آدمم،
اى على! تو و امامان بعد از تو سادات امت من هستید.
هرکس ما را دوست دارد خدا را دوست داشته
و هرکس ما را دشمن دارد خدا را دشمن داشته،
و هر که به ولایت ما باشد به ولایت خداست،
و هرکس دشمن ماست دشمن خدا است،
و هرکه فرمان ما برد خدا را فرمان برده
و هرکه نافرمانى ما کند خدا را نافرمانى کرده است».

ﺣﺐًٌ ﻋﻠﻲٍٍٍّ ﺣﺴﻨﻪ ﻻ‌ ﺗﻀﺮﻣﻌﻬﺎ ﺳﻴﺌﻪًٌ (ﺑﺤﺎﺭ ﺝ 9 ﺹ 401)
ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺣﺴﻨﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻥ ﻫﻴﭻ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺻﺪﻣﻪ ﻧﻤﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ.
ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻛﺎﻣﻞ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﻭ ﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﻭ ﺍﺧﻼ‌ﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺻﺪﻕ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﺍﻛﺴﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺼﻮﻧﻴﺖ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﻤﻲ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﺷﺨﺺ ″ﻭﺍﻛﺴﻴﻨﻪ ﺷﺪﻩ″ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﺪ.

ﻣﺤﺒﺖ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻛﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺁﺩﻣﻲ ﺭﺍﺷﻴﻔﺘﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻓﻜﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺑﺪﺭ ﻣﻲ ﺑﺮﺩ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺒﺘﺶ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ .

ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ، ﺗﻘﻮﺍﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ، ﺳﻮﺯﻭﮔﺪﺍﺯ ﻋﺎﺭﻓﺎﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ، ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﻱ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺒﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺯﻳﺴﺘﻲ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻭ ﺗﻼ‌ﺵ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻼ‌ﻑ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻱ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ.ﻳﻌﻨﻲ ﻫﺮ ﻣﺤﺒﻲ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻻ‌ﺯﻣﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ.