الهي! تو را مي‏خوانم به پاکي و خلوص بندگي در صحراي عرفات، به تکاپوي حاجيان؛ آن‏گاه که جان مشتاق را براي لقاي تو روانه آسمان زلال عرفه مي‏کنند.
الهي! تو نوري؛ آشکارتر از آني که به مدد آثار خلقتت، شناخته شوي.چنان خود را به من بنما که بي‏واسطه و با شهود قلب، شيفته جمال نوراني تو شوم.
الهي! چگونه تو را دريابم و کدام باد موافق، اين خس دورافتاده از آستانت را به کوي شناخت و دلدادگي به تو رهنمون مي‏سازد؟
الهي! دلم براي آشنايي و آشتي با تو، بي‏تاب‏تر از هميشه است و تنها دارايي‏ام در پيشگاه تو، دعايي است که به آن وعده اجابت داده‏اي.

سلام بر عرفه که جانمان را به رايحه و خنکاي نسيم نوازش مي دهد . . .
عرفه عيد بندگي و تسليم در برابر امر معبود است. عرفه، از عيدهاى بزرگ است و روزى است كه حق تعالى بندگان خويش را به عبادت و اطاعت ‏خود دعوت كرده و سفره جود و احسان خود را براى آنها گسترده است.

بهترين عمل در روز عرفه دعا است و در ميان روزهاى سال، اين روز براى دعا امتياز ويژه اى دارد. با توجه به ايام سال و مناسبت هاي مختلف در مي يابيم که براي دعا و مناجات هميشه شب، مورد نظر حضرت باريتعالي بوده است، مثل شب هاي قدر، شب نيمه شعبان و… و تنها روزي را که براي مناجات همگاني معرفي کرده اند؛ روز عرفه مي باشد.

چنانکه خداوند در اين روز در آيه 281 سوره بقره مي فرمايد :
و بترسيد از روزى كه در آن‏، به سوى خدا بازگردانده مى ‏شويد سپس به هر كسى (پاداش‏) آنچه بدست آورده‏، تمام داده شود و آنان مورد ستم قرار نمى ‏گيرند.
Link: آيه 281 سوره بقره

روايتي زيبا از امام سجاد(ع) :
امام سجاد(ع) در روز عرفه صداي نيازمندي را شنيد که گدايي مي‌کرد. به او فرمود:
واي بر تو! آيا در مثل چنين روزي از غير خدا درخواست مي‌کنى، درحالي‌که در اين روز براي بچه‌هايي که در شکم مادران هستند، اميد سعادت و خوشبختي مي‌رود.
(جعفريات، ج 114، ص 415.)

فرازي از دعاي مولايمان امام حسين(ع) در روز عرفه سراسر نور و عرفان پروردگار است و آميزه اى از شور و عشق و محبت و معرفت ‏به ذات پاك خداوند است:

خداوندا! اجازه فرما تا دمى چند در برابرت به زانو درافتم و قطراتى از اقيانوس جان، نثار بارگاهت نمايم .
خيال دورى راه تا درگاه جمالت ‏خسته و فرسوده ام كرده است.
خدايا! موجوداتى كه در هستى خود نيازمند تو هستند، چگونه مى‏توانند راهنماى من به سوى تو باشند؟
پروردگارا! آيا حقيقتى غير از تو آن روشنايى را دارد كه بتواند تو را بر من آشكار سازد؟
كى از نظر، غايب و پنهان بوده اى كه نيازمند راهنمايى به سوى خود باشى و چه وقت از من دور بوده اى تا نمودهاى جهان مرا به تو برساند؟
خدايا! روشنايى جمال و جلالت در جهان هستى آشكارتر از هر چيز است و وجود تو خفا و پوشيدگى ندارد تا چراغى سر راه بگيرم و بارگاه ربوبى تو را جست و جو نمايم و يا دليلى را راهنماى خود به سوى تو قرار دهم؛ چون فروزنده چراغ تو و سازنده دليل و راهنما، تويى .
خداى من! چشمى كه تو را بر خود نگهبان و مراقب نبيند، كور و فرو بسته باد و بنده اى كه از متاع محبت تو بى بهره باشد، سرمايه باخته و ورشكسته باد .

روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خيمه وجود خويش بيرون مي آيند و با آتش شوق و اشتياق وصال، به دعا و نيايش متوسل مي شوند، خجسته باد.

التماس دعا