پرسش: برای چه امام زمان (عج) غایب است ؟

پاسخ: بيان علت حقيقي و اصلي غيبت امري دشوار و شايد دور از دسترس باشد. درباره غيبت مي‌توان، هم نگاه تاريخي داشت و هم نگاه روايي:
يك. نگاه تاريخي: وقتي به تاريخ صدر اسلام و حتي قبل از آن مي‌نگريم، به خوبي مي‌‌بينيم كه جبهه كفر و باطل براي مقابله با جبهه حق و نابودي آن، از هيچ اقدامي فروگذاري نكرده و در اين راه حتي از كشتن پيشوايان دين نيز ابايي نداشته است. آنان به خوبي مي‌دانستند ادامه حكومت دنيايي و سيطره بر مردم و كسب منافع نامشروع، زماني امكان پذير خواهد بود كه پيشوايان دين و هاديان حق را از سر راه خود بردارند لذا شهادت ائمه(ع) در دستور كار خلفاي جور قرار گرفت. آنچه وحشت و اضطراب حاكمان خودكامه را بيشتر مي‌كرد، وعده ظهور حضرت مهدي(عج) به عنوان منجي و مصلح بود. از اين رو خلفاي معاصر امام حسن عسكري(ع) ايشان را به شدت تحت نظر داشتند تا وقتي فرزند ايشان به دنيا مي‌آيد، او را در همان ابتداي زندگي به شهادت برسانند. بنابراين بسيار طبيعي است كه خداوند آخرين حجت خود را در پرده غيبت قرار دهد تا جان او حفظ شود و در موعد مقرر و زماني كه مردم آمادگي ظهور داشتند ظهور كرده و جهان را پر از عدل و داد نمايد.
دو. نگاه روايي: در روايات به علت و حكمت‌هاي متعددي اشاره شده است؛ از جمله:
الف. غيبت سري از اسرار الهي: پيامبر(ص) فرمود: «ان هذا لامر من امر الله و سر من سر الله» ؛ «اين امر الهي و سري از اسرار خداوند است». (بحار الانوار ، ج 51، ص73).
ب. آزمايش مردم: امام علي(ع) فرمود: «به خدا قسم من و دو فرزندم شهيد مي‌شويم. خداوند در آخر الزمان مردي از فرزندانم را به خون خواهي ما بر خواهد انگيخت و او مدتي غايب مي‌شود تا مردم آزمايش شوند و گمراهان جدا گردند تا جايي كه افراد نادان مي‌گويند: خداوند ديگر به آل محمد كاري ندارد». (غيبت نعمامي، ب10).
ج. ستم پيشه بودن انسان‌ها : امير مؤمنان(ع) فرمود: «زمين از حجت خدا خالي نمي‌ماند، ولي خداوند به دليل ستم پيشه بودن و زياده‌روي انسان‌ها، آنان را از وجود [ظاهري] حجت خود محروم مي‌سازد»(غيبت نعماني، ب10).
د. حفظ جان امام: امام باقر(ع) فرمود: «براي قائم ما قبل از آنكه به پا خيزد غيبتي است. راوي پرسيد چرا، حضرت فرمود: مي‌ترسد[از قتل]».
برخي بر اساس روايت اول مي‌گويند: «علت اصلي غيبت، روشن نيست و آنچه از علت‌ها گفته شده(مانند حفظ جان) از آثار غيبت است، نه علت اصلي(فصلنامه انتظار، ش4، مقاله استاد طبسي).
برخي ديگر با توجه به تاريخ و روايات، علت اصلي غيبت را حفظ جان و بقيه موارد را از آثار آن مي‌دانند.
پس غيبت امري است كه سير حركت انسان‌ها، آن را ناگزير كرده و در اين فرايند بايد به گونه‌اي برنامه‌ريزي شود تا جامعه شيعه، با كمترين مشكل بتواند پذيراي آن باشد. از اين رو امامان(ع) از يك سو راه‌هاي فهم احكام را به شاگردان مي‌آموختند تا بتوانند احكام دين را در حد توان از منابع شرع استنباط و استخراج كنند و مردم را نيز به آموختن از علما و رجوع به آنها فرا مي‌خواندند و از سوي ديگر با برقراري نهاد وكالت، مردم را به رجوع به وكيلان دعوت كردند. در همين راستا از زمان امام هادي و عسكري(ع) ارتباط مستقيم را كمتر كردند و در مواردي از پشت پرده جواب سؤالات را مي‌دادند تا مردم به نديدن امام عادت كنند. به دنبال آن غيبت كوتاه مدتي(صغري)، پيش بيني شد تا مردم به واسطه نواب خاص، برخي مسائل مورد نياز را بپرسند و در ضمن رجوع دائمي به نايبان را فرا بگيرند. (ر.ك. غيبة طوسي؛ تاريخ عصر غيبتع پورسيد آقايي، اصول عقايد، مصباح؛ دادگستر جهان . اميني).

پرسش: آيا امام مهدي همسر و فرزندن دارند؟

پاسخ: دليل معتبري بر ازدواج و يا عدم ازدواج حضرت مهدي(عج) نداريم. چون امام در غيبت به سر مي‌برد و اين دوره، ويژگي‌هاي خاص خود را مي‌طلبد. لذا ممكن است آن حضرت تا قبل از ظهور، ازدواج نكند و امكان دارد ازدواج كرده باشد. بنابراين اطلاع درست و كاملي از مسأله ازدواج و فرزند داشتن ايشان نداريم.

پرسش: آيا امام زمان (ع) در حال حاضر نماز را به جماعت مي خوا نند ؟ در کجا ؟ و چه کساني با او به نماز مي ايستند ؟

پاسخ: چون امام عصر(ع) در پرده غيبت قرار دارد، لذا اطلاعات ما از زندگي ايشان بسيار محدود و كلي است و درباره جزئيات نمي‌توان سخني گفت. بنابراين ما به صورت كلي مي‌دانيم با توجه به اين كه نماز جماعت ارزش فراواني داشته و مورد تأكيد دين مقدس اسلام است، و امام عصر(ع) نيز عنايت ويژه‌اي به دستورات دين دارند، لذا در صورت وجود شرايط براي آقامه نماز به صورت جماعت حضرت، مهدي(ع) نماز را به صورت جماعت برگزار مي‌كند.

پرسش: آیا در زمان غیبت ، کسی با امام زمان (عج) ارتباط دارد ؟

پاسخ: نكته اول: حضرت مهدي(ع) داراي دو غيبت هستند:
1. غيبت صغرا 2. غيبت كبرا؛
در زمان غيبت صغرا كه حضرت از چشم مردم پنهان بود نواب اربعه، واسطه بين امام و مردم بودند و سؤالات و مشكلاتشان توسط اين نواب به حضرت گزارش مي‌شد و حضرت جواب مي‌دادند.
با پايان يافتن غيبت صغرا، ارتباط مردم توسط نواب با حضرت قطع شد و غيبت كبراي حضرت شروع شد. خصوصيت اين دوران اين است كه كسي نمي‌تواند ادعا كند كه من نائب خاص حضرت هستم و با حضرت ارتباط دارم، چون هر كس چنين ادعا كند، به فرموده خود حضرت دروغگو مي‌باشد. «الا فمن ادعي المشاهده قبل خروج السفياني و … فهو كذاب مفتري».
نكته دوم: در طول غيبت كبرا انسان‌هاي صالح و بزرگي از علماء و مردم با تقوا. توفيق زيارت آن حضرت نصيبشان شده است. گرچه در اكثر اين تشرفات، در لحظه تشرف، حضرت را نشناخته‌اند. و بعد از رفتن حضرت متوجه شده‌اند كه چه توفيق بزرگي نصيبشان گشته بود و يوسف زهرا(س) را نشناختند.
نكته سوم: در زمان غيبت محل زندگي و استقرار حضرت بر ما پوشيده است و اصولا راه از طرف ما براي رسيدن خدمت حضرت بسته است. اين حضرت هستند كه اگر كسي را لايق بدانند، يا به مصلحت شخص باشد توفيق تشرف به محضرشان را عنايت مي‌كنند.
نكته چهارم: ما براي رسيدن به خدمت حضرت وظيفه و تكليفي نداريم كه حتماً لازم باشد عملي را مدتها انجام دهيم تا حضرت را ببينم. آنچه وظيفه ماست اين است كه تكاليف شرعي والهي خود را انجام دهيم. طوري باشيم كه رفتار و كردار ما مورد پسند و رضايت حضرت قرار بگيرد. و خود را براي ياري حضرت و ظهور حضرت آماده كنيم. و كسي كه قبلا خود را آماده نكرده باشد نمي‌تواند آنروز جزء ياران حضرت باشد.
نكته پنجم: تشرف خدمت حضرت صاحب الزمان(ع) هم در بيداري امكان دارد و هم در عالم خواب و رؤيا.
روح انسان اگر نورانيتي پيدا كند و طهارت معنوي و باطني تحصيل كند، امكان ديدار نيز فراهم مي‌شود. اگر روح يك انسان روح كسي باشد كه تشنه ديدار حضرت باشد، و در عمل هم صداقت داشته باشد، اين شخص امكان دارد كه در بيداري و يا عالم رؤيا به خدمت حضرت برسد و از ناحيه حضرت به او توجهي بشود.
نتيجه:
1. در غيبت كبرا دليلي بر امكان ارتباط دائمي با حضرت نداريم.(نيابت خاصه، مخصوص زمان غيبت صغرا بوده)؛
2. امكان تشرف به محضر نوراني حضرت وجود دارد؛
3. راه از طرف ما براي رسيدن به محضر حضرت بسته است ولي حضرت اگر صلاح بداند جمال خود را به كسي نشان مي‌دهند؛
4. ما براي ديدن حضرت و اينكه حتما حضرت را ببينم وظيفه‌اي نداريم؛
5. ديدار حضرت هم در بيداري امكان دارد و هم در عالم رؤيا.

 
 عید است و صبا مشک فشان می آید

آرام دل و مونس جان می آید

ای دل به تماشای گل باغ حُسن

برخیز که صاحب الزمان می آید

 ولادت یگانه منجی عالم بشریت

حضرت مهدی(عج)تبریک و تهنیت باد

 
  عمریست که از حضور او جا ماندیم
در غربت سرد خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم
ماییم که در غیبت کبری ماندیم
میلاد منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) بر شما مبارک

 
  مه برج ولاپیداشدامروز
امام عسگری باباشدامروز

به یمن مقدم مهدی مولا
چراغان شهرسامراشدامروز

زیمن مقدمش عالم بهاره
عزیزفاطمه همتانداره

بیاای مقتدادورت بگردم
برایت عالم چشم انتظاره

آتشی از عشق در جانم فکندی، خوش فکندی

من که جز عشق تو آغازی و پایانی ندارم

سر نهم در کوی عشقت، جان دهم در راه عشقت

من چه گویم؟ من به جز عشقت سر و جانی ندارم

امام خمینی(ره)

* * *

سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشیم

چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشیم

هر چند “امین” بسته ی دنیا نیم اما

دلبسته ی یاران خراسانی خویشیم

مقام معظم رهبری

* * *

ای دل اگر عاشقی، در پی دلدار باش!

بر در دل روز و شب منتظر یار باش!

دلبر تو جاودان بر در دل حاظر است

روزن دل بر گشا، منتظر یار باش!

عطار نیشابوری

* * *

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست

طوفان زده ام، راه نجاتی بفرست

گفتند که با زمزمه ی “یا مهدی”

نذر گل نرگس صلواتی بفرست

* * *

در بزم ولا جام هدایت مهدی است

مقصود زنور بی نهایت مهدی است

ثبت است که بر جریده ی عالم قدس

گلواژه ی روشن هدایت مهدی است

* * *

چه عاشق می شوم وقتی که تنها می شوم با تو!

و چشمان تو را محو تماشا می شوم با تو!

تو را از چشم های من نهان کردند و می دانند

همین امروز و فردا باز پیدا می شوم با تو !

مهدی خلیلیان

* * *

ای نسیم سر خوشی که از کرانه ها عبور می کنی

ویای چکاوکی که کوچ تا به جلگه های دور می کنی

آی راهیان! گر از دیار یار ما عبور می کنید

پرسشی کنید از او که ای بهار، کی ظهور می کنی!

محمد رضا ترکی

* * *

دلم هوای تو کرده، هوای آ مدنت

صدای پای تو آید، صدای آ مدنت

بهار با تو بیاید به خانه ی دل ما

قدم به خانه ی ما نهِ، صفای آ مدنت

* * *

عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود

عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود

نیک می بینم وقتی که زود است و نه دیر

مهربانی حاکم کل مناطق می شود

* * *

نیمه شب صورت خود را به خدا خواهم کرد

از خدا خواهش دیدار تو را خواهم کرد

تا که جان دارم و از سینه نفس می آید

به تو و مهر تو ای دوست وفا خواهم کرد

* * *

صدای آمدنت را به گوش ما برسان!

زمان غیبت خود را به انتها برسان

کنار تربت زهرا به وقت نا فله ات

دعای خویش را به یاری این گدا برسان!

جواد حیدری

* * *

آقا نگاهت سوی آهوهاست، می دانم

دستان پاکت مثل من تنهاست، می دانم

آقا اگر تو بر نمی گردی، دلیل آن

در چشم های پر گناه ما است، می دانم

* * *

ما عاشق فهم و ادب و معرفتیم

ما خاک قدوم هر چه زبیا صفتیم

از زشتی کردار دگر خسته شدیم

محتاج دو پیمانه می معرفتیم

* * *

صحبتی شد که خدا باب نجاتی بفرست!

تلخی ذائقه را شاخه نباتی بفرست!

می رسد با علم سبز امامت بر دوش

از چه خاموش نشستی، صلواتی بفرست!

* * *

بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد

دعا کبوتر عشق است که بال و پر دارد

بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا

ز پشت پرده ی غیبت به ما نظر دارد

* * *

قطعه ی گمشده ای از پر پرواز کم است

یازده بار شمردیم و یکی باز کم است

این همه آب که جاری است نه اقیانوس است

عرق شرم زمین است که سرباز کم است

* * *

نه در این کوه صدایی،نه در این دشت غباری

نه به این روز امیدی، نه از آن دور سواری

برس ای عشق به داد دل ما چشم به راهان

تا کنیم عزم خود جزم به یاری سواری

سعید بیابانکی

* * *

وقتی بیایی نسل طوفان در رکابت

جنگل به جنگل این سواران در رکابت

وقتی بیایی آسمان نوشان خاکی

آتش نفس، بی مرگ مردان در رکابت

* * *

شب از حضیض نهان سوی اوج می آیند

چو وقتِ وقت رسد، فوج فوج می آیند

قسم به صبر وصفاشان، به رأیشان سوگند

به هیمه ی نفس اسب هایشان سوگند

که گرد ظلمت شب به باره می شویند

به خون تازه زمین را دوباره می شویند

علی معلم

* * *

بخوانید یاران، همه دلداران

سرود هم عهدی در فراق جانان

می خوانم هر شب، شعر هم عهدی

شب جمعه منم و ذکر یا مهدی

* * *

به پای مهدی، همه سربازیم

ز ارکان ابر قدرت قرار اندازیم

ما خمارانیم، عبد جانانیم

تا ابد انصارالمهدی می مانیم

* * *

در جمکران مانند باران حس بگیریم

ردّی، نشانی از گل نرگس بگیریم

همچون پِرِ پروانه ها اوجی بگیریم

اینک سراغی از گل نرگس بگیریم

حیدری کاشانی

* * *

هجران جانان تا به چند؟ آن یار کو، آن یار کو؟

در جمکران قلب من، دیدار کو، دیدار کو؟

ای عاقلان دیوانه ام، زنجیر زلف یار کو؟

بر شعله های شوق دل، پروانه ی دلدار کو

* * *

این جا فضای روح بخش جمکران است

این جا مکان مهدی صاحب الزمان است

این جا مکان گریه و سو ز و گداز است

این جا امام عشق در حال نماز است

محسن حافظی

* * *

یا علی جانم به قربانت بگو مهدی کجاست

بوسه ام تقد یم دستانت بگو مهدی کجاست

گاه گاهی جمعه ها دل بی قراری می کند

می شوم این هفته مهمانت، بگو مهدی کجاست

* * *

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد، نیامدی

چه اشک ها به چهره ها رسوب شد، نیامدی

خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن

خدای ما دوباره سنگ وچوب شد، نیامدی

برای ما که خسته ایم ودل شکسته ایم، نه

ولی برای عده ای چه خوب شد، نیامدی

تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام

دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد، نیامدی

* * *