روز و شب فکر و خیالم شده آن یار کجاست؟
آن ذخیره گوهر عالم اسرار کجاست؟
آن سفر کرده چرا از سفرش بازنگشت؟
وآن که ما را به غمش کرده گرفتار کجاست؟
بی جمالش همه جا تیره بوَد تار بوَد
روشنی بخش جهان، منبع انوار کجاست؟
داد مظلوم که باید بستاند ز ستم؟
یار مظلوم چه شد؟ دشمن کفار کجاست؟
تشنه عدل بوَد این بشر روی زمین
یادگار علی آن حیدر کرّار کجاست؟
کاظمین و نجف و کرببلا نیست مگر؟
سامرا هم نبوَد؟ آن شه ابرار کجاست؟
جمکران، مشهد و قم است بقیع یا که حراء؟
بارالها! تو بگو آن گل بی خار کجاست؟
کار عشاق گره خورد خدایا مددی
آن که باید بگشاید گره کار کجاست؟
داغ وصلش به دل منتظران ماند که ماند
آن طبیبِ دل زار و تن بیمار کجاست؟
هرچه پرسید کیان هیچ جوابی نشنید
نشد آگه به خدا جایگه یار کجاست.

علی دست خدا بود
علی مست خدا بود
علی پرتو خورشید امامت
علی عطر خوش باغ کرامت
علی قامت مردی به قیامت
چه گویم که در مرحله گنگ است زبانم
خدا خواست که خود را بنماید
در جنت خود را به رخ ما بگشاید
علی،رهبر مردان صفا بود
علی،آینه ی پاک خدا بود
علی،معنی تسلیم و رضا بود
علی زینت شبهای دعا بود
دویده است عجب مهر علی در رگ جانم
علی گر چه خدا نیست
ولیکن زخدا نیز جدا نیست
برو سوی علی،تا که صفا را بشناسی
ببر نام علی تا که خدا را بشناسی
اگر آینه خواهی که به بینی رخ حق را
علی را بنگر تا که خدا را بشناسی

 تمام لذت عمرم همین است
که مولایم امیرالمومنین است

1- چنانچه دانه‌هاي «آلبالوي تلخ» را با «اسفند» و «مصطكي» در روغن بجوشانيد؛ خوردن و ماليدن آن جهت فلج مفيد است.
2- «خرماي رسيده» براي اشخاص فلج و لقوه‌اي مفيد مي‌باشد.
3- اگر ميوه «فندق» را با آب بماليد تا كف كند، براي فلج مفيد است.
4- «سس» جهت فلج، لقوه و بي حسي اعضا مفيد مي‌باشد.
5- ماليدن ميوه «فلفل» با روغن جهت فلج و بي حسي توصيه شده است.
6- چنانچه آب برگ «ترب» را قبل از آن كه بذر پيدا كند گرفته و در «روغن زيتون» ريخته بجوشانيد و آن را صاف كنيد و مجدداً بجوشانيد تا آب آن از بين برود به شرط آن كه نسوزد. خوردن اين روغن جهت فلج مفيد است.
7- ميوه درخت «بنه» ضد فلج مي‌باشد.
8- چنانچه روزي سه مثقال پوست ريشه «صنوبر كوچك» به اشخاص فلج و رعشه‌اي بخورانيد مفيد است.
9- خوردن «گلپر» براي فلج مفيد است.
10- خوردن «دانه‌هاي اسفند» جهت هيستري و فلج مفيد مي‌باشد.
11- «ابهل» (ميوه يكي از گونه‌هاي سروكوهي) براي فلج تجويز مي‌شود.
12- چون برگ و شاخه تازه «غلب لب» را در «روغن زيتون» بجوشانيد؛ روغن آن جهت معالجه فلج مفيد است.
13- «ميخك» براي درمان فلج و سكته ناقص تجويز شده است.
14- خوردن برگ و بذر «سداب» جهت امراض رعشه، تشنّج و فلج نافع است.
15- خوردن مغز ميوه «نارگيل» مواد سودايي و بلغمي را از بين مي‌برد و به همين جهت براي بي حسي اعضا و فلج نافع است.
16- «پياز دشتي» جهت فلج مفيد مي‌باشد.
17- «چوب چيني» براي فلج مفيد مي‌باشد.
18- ماليدن «حنا» جهت فلج سود فراوان دارد.
19- خوردن و ضماد كردن «روغن گل» يا «تخم مرزه» بسيار مفيد و مؤثر شناخته شده است.
20- جوشانده «فلفل» در روغن را ضماد كنيد.
21- عصاره‌ي «شقايق» براي معالجه فلج و بي حسي مفيد است.
22- «والك» را براي درمان اشخاص فلج و لقوه‌اي تجويز كرده‌اند.
23- خوردن دم كرده «زنجبيل» تازه بدون ريشه بسيار خوب است.
24- خوردن ده گرم «حاشا» مخلوط با «عسل» و آب گرم براي فلج مفيد است .
25- خوردن «روغن ترب وحشي» براي فلج نافع است.

1- خوردن جوشانده ريشه‌ي درخت «بادام» جهت رفع قولنج مفيد است.
2- ميوه «بنه» مسكن درد قولنج هست.
3- ترشي «تره» معالج قولنج است.
4- «آلبالوي تلخ» براي درد قولنج مفيد مي‌باشد.
5- «اقحوان» جهت قولنج تجويز شده است.
6- خوردن «روغن بادام شيرين»، معالج قولنج است.
7- «عرق بهار نارنج» براي رفع قولنج نافع است.
8- خوردن خام «تره» از قولنج جلوگيري مي‌كند.
9- ميوه «انبه» براي دردهاي قولنجي تجويز مي‌شود.
10- روغن ميوه «زيتون» براي قولنج‌هاي كبدي اثر مفيد دارد.
11- خوردن مغز مقشر دانه‌هاي «خارخسك» جهت قولنج نافع است.
12- خوردن برگ كوبيده «نارون» با «فلفل» جهت درمان قولنج امعاء توصيه شده است.
13- براي معالجه قولنج مي‌توانيد جوشانده «بسپايه» را با «ماءالشعير» و «عسل» ميل نماييد.
14- «سنا» را جهت قولنج تجويز نموده‌اند.
15- جوشانده غليظ «تخم كتان» جهت قولنج انساني و حيواني هر دو تجويز شده است.
16- مرباي «اگير تركي» جهت قولنج مفيد مي‌باشد.
17- خوردن بذر «مخلصه» جهت رفع قولنج تجويز مي‌شود.
18- نوشيدن روزانه سه تا چهار ليوان (قبل از هر وعده غذا يك ليوان) از «شربت جو» بسيار مفيد است. طرز تهيه در تجويز 11 آنژين آمده است.
19- خوردن «تره» در «سركه» پرورده شده براي قولنج نافع است.
20- پس از غذا روزي پنج تا شش «فندق» تازه خام، خوب بجويد و بخوريد.
21- نوشيدن شربت «اسطوخودوس» علاج و تسكين دهنده درد قولنج است.
22- «پرتقال»، «نارنج»، «جو»، «خشخاش»، «رازيانه»، «ريحان»، «زيتون»، «سوسنبر»، «كرفس» و «فندق» براي قولنج مفيد مي‌باشند.

1- خوردن جوشانده برگ «اقحوان كوچك» با آب «عسل»، همراه با گل آن قولنج كليوي را باز مي‌كند.
2- ضماد برگ «علف هزار چشم» براي درمان قولنج كليوي تجويز مي‌شود.
3- جوشانده‌ي گياه «دم اسب» در بيماري قولنج‌هاي كليوي اثر قاطع دارد.
4- آثار شفابخش نوشيدن شربت «كاكل ذرت» (طرز تهيه در تجويز 26 نقرس) به زودي ظاهر مي‌شود.
5- يك «سيب» را با پوست چهار قسمت كنيد. نيم ليتر آب داغ روي آن بريزيد. پس از دم كشيدن، شيرين كنيد و بنوشيد.
6- به تجويز 2 قولنج كبدي توجّه كنيد.

1- دود و بخور «سياه دانه» جهت معالجه قي تجويز مي‌شود.
2- عصاره ميوه «به» مانع قي است.
3- نوع كوهي «زالزالك» كوچكتر از بستاني بوده و از قي جلوگيري مي‌كند.
4- عصاره «پونه نهري» با «سكنجبين» و رب انار از قي جلوگيري مي‌كند.
5- «آلبالو» قي و اسهال صفراوي را درمان مي‌كند.
6- خوردن چند شاخه‌ي «نعناع» با رب انار ترش مانع و مسكن قي است.
7- «پونه‌ها» مسكن قي مي‌باشند.
8- برگ «گشنيز» از قي كردن جلوگيري مي‌كند.
9- «ريواس» مانع قي مي‌باشد.
10- «بلخ» (ميوه سبز نرسيده‌ي خرما) قي و اسهال را درمان مي‌نمايد.
11- ترشي «پياز» جهت جلوگيري از قي صفراوي و بلغمي سودمند است.
12- «ميخك» قي را بند مي‌آورد.
13- عصاره «ديوخار» جهت جلوگيري از قي توصيه شده است.
14- شربت منعنع «انار» درمان قي است. طرز تهيه: 6 كيلو انار ترش و شيرين را با پيه آن بكوبيد. آب آن را بگيريد. با 3 كيلو قند بجوشانيد و به‌قوام آريد.
15- «پسته كوهي» يا فستق اگر با پوست نازكي كه در روي مغز آن است خورده شود، جهت قي و استفراغ مفيد مي‌باشد.
16- ضماد «آلوي پخته» بر روي شكم براي درمان قي و استفراغ‌هاي حاصله از گرمي و حرارت طبع مفيد است.
17- خوردن و بخور «سياه دانه» مفيد است.
18- نيمكوب «سماق» مخلوط با زيره، قي و حالت استفراغ را قطع مي‌كند.
19- ده گرم خشك كرده‌ي «نارنج» كوبيده با آب ميل نماييد، مفيد است.
20- آب مقطر برگ «غار گيلاسي» تجويز مي‌شود.
21- ريشه «زنجبيل» شامي تسكين مي‌دهد.
22- نوشيدن آب يا شربت جوشيده «ترنجان» درمان استفراغ خانمهاي حامله است.
23- كساني كه هنگام مسافرت حالشان به هم مي‌خورد و دچار دردسر و دل به هم‌خوردگي مي‌شوند، مي‌توانند از «ريحان» استفاده كنند و با بو كردن و جويدن برگ هاي نازك ريحان خود را تسكين دهند.
24- دو عدد «ليموترش» را با پوست و هسته، برش برش كنيد و آن را در دو ليتر آب داغ 1 تا 2 ساعت بيندازيد. سپس آن را بيرون بياوريد و بفشاريد و آب فشرده آن را با قند يا شكر شيرين كنيد و بنوشيد. هر روز يك ليوان از اين نوشيدني را به همين طريق تهيه كنيد و بنوشيد. بيش از يك ليوان در روز، زيان‌آور خواهد بود.
25- «رب به ترش» قي را بند مي‌آورد.
26- پوست و آب «پرتقال» ضد قي است.
27- «گلابي» ترش قي و اسهال را بند مي‌آورد.
28- «سيب»، «نارنگي»، «جوز بويا» و آب «نيشكر» مفيد مي‌باشند.

پرسش: زمامداري در حکومت جهاني امام مهدي چگونه است؟

پاسخ: يك حكومت واحد در جهان خواهد بود كه در هرم قدرت آن، امام معصوم قرار دارد. البته از برخي روايات استفاده مي‌شود كه افرادي از طرف حضرت، حاكمان مناطق مختلف مي‌باشند و تحت حكومت مركزي و قانون جامع اسلام به اداره امور مي‌پردازند و چون رهبر و زمامدار امام معصوم است، نصب او نيز الهي مي‌باشد.

پرسش: زندگي مادي پس از ظهور امام زمان چگونه خواهد بود؟

پاسخ: زندگي مادي ادامه خواهد داشت؛ زيرا رسيدن به عالم آخرت پس از زندگي در دنيا و حيات مادي است. بهره وري از منافع مادي نيز به بهترين حالت شكل مي‌گيرد و بركات و نعمات آشكار مي‌شود. البته منافع مادي در زمان ظهور دو مشخصه اصلي دارد:
الف. جامعه در آن عصر، فضيلت محور و ارزش مدار خواهد بود، از اين رو از منافع مادي در راستاي حيات معنوي استفاه شده و دنيا ابزار حركت تكاملي و كسب سعادت خواهد بود.
ب. اين منافع مادي به صورت صحيح در اختيار عموم قرار مي‌گيرد و همه از آن بهره مي‌برند و جامعه طبقاتي نخواهد بود.

پرسش: علم و صنعت در زمان ظهور چگونه است ؟

پاسخ: اينكه دوران ظهور و حكومت حضرت مهدي(ع) دوران رشد و شكوفايي علمي است، در آن ترديدي نيست. اين رشد، علاوه بر آنكه از منظر عقل، امري شدني است، مورد اشاره‌ي روايات نيز هست. روايت «27 حرف بودن علم» و روايت «جمع عقول» قابل تأمل و دقت است.
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: دانش 27 حرف است، و همه‌ آنچه كه پيامبران آورده‌اند دو حرف آن است و مردم تا كنون جز با دو حرف آشنايي ندارد، و هنگامي كه قائم(ع) قيام كند، 25 حرف ديگر را بيرون آورده و ميان مردم نشر مي‌دهد، و آن دو حرف را نيز ضميمه مي‌كند و مجموع 27 حرف را در ميان مردم منتشر مي‌سازد.(بحار الانوار، ج52، ص336، ح73)؛
در روايت ديگر از امام باقر(ع) نقل شده است: «در روزگار امام مهدي(عج) به اندازه‌اي به شما حكمت و فهم داده‌ خواهد شد كه يك زن در خانه‌اش بر طبق كتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت (رفتار) مي‌كند. (همان، ج52، ص352، ح106).
همچنين از آن بزرگوار نقل شده است: « هنگامي كه قائم ما قيام كند، دستش را بر سر بندگان خدا مي‌گذارد، عقل‌هاي آنها را جمع كرده و اخلاق آنها را كامل مي‌كند».(همان، ج52، ص336، ح71).
گفتني است: در روزگار ظهور، از يك طرف مظاهر شرك و فساد و تباهي از بين مي‌رود، و از طرف ديگر، عدالت در همه ابعاد آن فراگير مي‌شود؛ در نتيجه امكان رشد و تعالي فراهم مي‌گردد. از سويي ديگر به بركت ظهور حجت حق و الطاف الهي امكان درك و بينش بيشتري براي انسان‌ها فراهم مي‌شود. از اين رو امام مهدي(ع) معارف و علوم را در زمينه‌هاي مختلف و مورد نياز در اختيار بشر مي‌گذارد و بشر نيز با توجه به توانايي درك بالاتر و امكان تجربه و به كار گيري دانش و توليد علم بهتر، مي‌تواند قله‌هاي رفيع علم را در نوردد و در زمينه‌هاي مختلف علم پيشرفت كند.
البته اين پيشرفت‌ها، همگام با نياز و خواست و در خدمت‌ ارزش‌هاي انساني خواهد بود.
مدت زمان چنين شكوفايي روشن و شفاف نيست و در روايات به اين مطلب اشاره نشده است. البته در اين زمينه دو نكته قابل بيان است:
الف. حركت علمي با توجه به زمينه‌هاي مساعد و مطلوب بسيار سريع است؛
ب. اين حركت در چهارچوب حركت اختياري انسان است، نه آنكه معجزه گونه باشد.
انسان با توجه به سعه وجودي خود مي‌تواند از علم و معرفت بهره‌مند شود و هر چه سعه وجودي او بيشتر باشد، بهره او از علم بيشتر مي‌شود و اگر كسي به بالاترين درجه انساني رسيد (بالاترين حدي كه يك مخلوق مي‌توان واجد علم شود) آن علم را به دست خواهد آورد.
البته بايد توجه داشت زندگي مادي ادامه خواهد داشت؛ زيرا رسيدن به عالم آخرت پس از زندگي در دنيا و حيات مادي است. بهره وري از منافع مادي نيز به بهترين حالت شكل مي‌گيرد و بركات و نعمات آشكار مي‌شود. البته منافع مادي در زمان ظهور دو مشخصه اصلي دارد:
الف. جامعه در آن عصر، فضيلت محور و ارزش مدار خواهد بود، از اين رو از منافع مادي در راستاي حيات معنوي استفاه شده و دنيا ابزار حركت تكاملي و كسب سعادت خواهد بود.
ب. اين منافع مادي به صورت صحيح در اختيار عموم قرار مي‌گيرد و همه از آن بهره مي‌برند و جامعه طبقاتي نخواهد بود.
بنابراين علم شكوفا مي‌شود و صنعت در خدمت عموم مردم و در راستاي تعالي و تكامل مردم قرار مي‌گيرد.