قبربایک فشارعجیب مرا به بیرون پرتاب کرد،بازدرهمان برهوت،به سختی ایستادم ناگهان نوری درخشیدوبیابان رادرهم ریخت……….الله اکبر………

آنطرف ترپدرم خندان کنارآقاخمینی بود.خمینی را درتلویزیون دیده بودم ولی فکرنمیکردم اینقدرنورانی باشدن.پدرم گفت ازآقاخواستم برمن منت بگذارندو واسطه شوندآقاهم لطف کردند،حالاتشکرکن وبه حرف آقاگوش بده.

آقافرمود:پسرم نگران نباش..میتوانی برگردی وبه زندگی ادامه بدهی امانبایدبه اعمال گذشته ات ادامه بدهی که عذاب ازاین بدترمی شود.زبانم راحرکت دادم وگفتم:چه کارکنم؟آقاگفت:اگرمیخواهی تا ابدرستگارشوی به جنوب برو و به رزمندگان کمک کن.

خواستم سوالی دیگرکنم که گردبادعظیمی شدوبه آسمان پرتاب شدم محکم به زمین اصابت کردم.چشمانم رابازکردم.انگارروی تخت بیمارستان بودم.صدای دکترهارامی شنیدم که:الله اکبر….معجزه شده.

متحیربودم وخجالت زده ازاینکه روزی تمام این افکاروعقایدرامسخره کرده بودم وحالابواسطه این عقایدازمرگ حتمی نجات پیدا کرده بودم.به هوش که آمدم همه چیزآشنابود.بیمارستان امام خمینی تهران..

بخش مغزواعصاب آی سی یو.اتاقی که معلوم نبودسهم ارواح است یااحیاء.درست همان تختی که دوسال پیش پدرم روی آن آخرین وصیتش رابه من کرد.

بخشی ازکتاب الهه عشق.سزگذشت معجزه آسای شهیدمجتبی صالحی

تو از عشیره نوری ز ایل مهتابی

که هر کجا بروی خاضعانه می تابی

لجام وحشی امواج رام دست تو اند

تو از طوایف پیغمبران گردابی

بدون اذن تو خاک آب هم نخواهد خورد

تو پیر معنوی باد و خاکی و آبی

به علقمه که تو با بال پر زدی گفتم

تو از قبیله تصویرهای بی قابی

نمی دهم به تو تصویر مشک ، می ترسم

دوباره راه بیفتی ز بس سبک خوابی

حسین روی تو خم شد به سجده و افتاد

از آن زمان همه گفتند مهر محرابی

قسم به روح خمینی ، قسم به سید علی
به امر رهبر و فرموده های شخص ولی

قسم به عارف جبهه به مصطفی چمران
به گریه در دل سنگر ، تلاوت قرآن

قسم به ترکش و قطع نخاع و جانبازی
قنوت و دست جدای حسین خرازی

قسم به جوخه ی اعدام و سینه ی نواب
به عالمان شهیدِ فتاده در محراب

به انتهای افق ، سرگذشت حاج احمد
خوراک کوسه شدن در تلاطم اروند

قسم به پیکر بی سر ، قسم به حاج همت
به چادر و به حجاب زنان با عفت

به صبحگاه دوکوهه ، به درد و صبر از رنج
غروب دشت شلمچه ، به کربلای پنج

قسم به سید حسن شیرمرد حزب الله
به جنگ سی و سه روزه ، نبرد حزب الله

قسم به حنجر حجاج خونی مکه
به رمل های روان و به مقتل فکه

قسم به باکری و باقری و زین الدین
به غرش نهم دی به فتنه ی رنگین

قسم به تنگه ی مرصاد و عقده از صیاد
به غربت اسرا و شکنجه و فریاد

قسم به روح هنر از نگاه آوینی
به جنگ معتقدان ضد رنگ بی دینی

قسم به قدرت خون در برابر شمشیر
به یک پدر که نیامد پسر ، و شد او پیر

به مادر سه شهیدی که خم نکرد ابرو
به تکه تکه شدن در مصاف رو در رو

به دست خالی رزمنده ای که می جنگید
به آن جنازه که با چشم باز می خندید

قسم به خون خلیلی شهید راه حیا
به ندبه و به کمیل و زیارت عاشورا

که تا رمق به تنم هست مکتبی هستم
حسینی ام حسنی ام ، و زینبی هستم

و سر سپرده ام و از تبار عمارم
به انقلاب و شهیدان حق وفادارم

كاش می آمدی وبا توجهان گل می كرد
ازگلستان رُخت گلشنِ جان گل می كرد

مي شكفت ازقدمت خنده به لب های زمین
باتماشای حضورِتوزمان گل می كرد

ازشمیم نفست،باغ،معطّرمی شد
چهره ات دردل وِچشم نگران گل می كرد

هيچ دل نيست كه سودایی دیدارتونیست
كاش باآمدنت دامن جان گل می كرد

توبهار،چمنی وقت شكوفايی گل
كاش باآمدنت خواب خزان گل می كرد

سبزه باعشق تودردشت وچمن می روييد
لاله بامهرتوپنهان وعيان گل می كرد

مي گذشتی اگرازدشت،بـه همراه نسيم
خاک،باديدن تورقص كنان گل می كرد

جای جنگ وجدل ودشمنی وخون ريزی
عشق،درباغ تمنّای جهان گل می كرد

مهرافسرد،وفاسوخت،محبّت پژمرد
كاش اين دشت،كران تابه كران گل می كرد

بازگردای گل پنهان شده درمتن بهار
كاش می آمدی وباتوجهان گل می كرد

اللهم عجل ولیک الفرج
یااباصالح المهدی ادرکنی..

حدیث تقسیم کردن بهشت و جهنم توسط امیرالمؤمنین علیه السلام از کتب اهل تسنن …

احمد بن حنبل:
ما روي لأحد من الفضائل أكثر مما روى لعلي بن أبي طالب …

(1/320) قال وسمعت محمد بن منصور يقول كنا عند أحمد بن حنبل فقال:
له رجل يا أبا عبد الله ما تقول في هذا الحديث الذي يروى أن علياً قال: ” أنا قسيم النار ” فقال:
وما تنكرون من ذا أليس روينا أن النبي صلى الله عليه وسلم قال لعلي: ” لا يحبك إلا مؤمن ولا يبغضك إلا منافق ” قلنا بلى قال:
فأين المؤمن قلنا في الجنة قال:
وأين المنافق قلنا في النار قال:
فعلي قسيم النار .

احمد بن حنبل می گوید:
برای هيچ کس همانند علی بن ابی طالب حديث نقل نشده است .

راوی می گوید:
نزد احمد بن حنبل بودیم که مردی به او گفت:
چه می گویی درباره این حدیث که از علی روایت شده که من تقسیم کننده جهنم هستم؟
احمدبن حنیل گفت:
شما چرا اين را انکار می کنيد آيا از رسول الله صلي الله عليه و آله نقل نشده است که به علي ع فرمود :
تو را جز مومن دوست ندارد و جز منافق دشمن نمی دارد ؟
گفتند : آری .
گفت : پس مومن کجاست ؟
گفتيم : در بهشت .
گفت : منافق کجاست ؟
گفتيم : در آتش .
گفت : پس علی تقسيم کننده آتش است

طبقات الحنابلة ، محمد بن أبي يعلى أبو الحسين الوفاة: 521 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت ، تحقيق : محمد حامد الفقي، ج 1، ص 319

“غیر هر جمعه که ما لحظه شماری کردیم”
“تا به پایان برسد فاصله،کاری کردیم؟”
“آی مردم پسر فاطمه تنهاست هنوز”
قرن ها رفته و او منتظر ماست هنوز”
در روایات هست وقتی امام زمان ظهور می کنند که مردم احساس نیاز کنند.
“امن یجیب المضطر اذا دعاه… “
کجاست او شخصی که به فریاد شخص مضطر و بیچاره برسه …
در روایت آمده اون شخصی که کمک رسان هست،وجود مقدس امام زمانه،همون شخصی که خدا به خاطر وجود نازنین او،به تمام بنده هاش نعمت میده.

یکی از اساتیدمون میگفتن ما انقد عقب هستیم مثل مردم کوفه که ،وقتی مظلومیت امام خودمون رو متوجه میشیم که ایشون تا گودال قتلگاه برن…
بیایم یه مقدار به فکر امام زمانمون باشیم،حداقل صبح ها زندگیمون رو با نام مبارکش شروع کنیم …

رجعت…

کسانی که در دوران حکومت امام زمان(عج) به دنیا باز خواهند گشت، یا به اصطلاح رجعت خواهند نمود، به دو صورت معرفی شده‌اند:

1.در روایات آمده است افرادی که در زمان ظهور زنده خواهند شد، صفات خاصی دارند.امام صادق(ع) می‌فرمایند:
«رجعت عمومی نیست، و تنها کسانی برمی‌گردند که ایمان خالص دارند یا مشرک محض هستند».(1)

پیامبر (ص) به حضرت سلمان فرمود:
«ای سلمان تو و امثال تو و هر کسی که ولایت ائمه(ع) را با شناختی حقیقی بپذیرد، آن دوران را درک می‌کند». و در ادامه فرمودند: «هر کسی از ما اهل‌بیت باشد (ما را بشناسد، به ما اقتدا کند، ولایت ما را بپذیرد و از دشمنان ما بی‌زاری جوید) و در راه ما به او ستم رسد، آن دوران را درک می‌کند. ابلیس و حامیان او نیز بر می‌گردند».(2)

2با توجه به چنین روایاتی، دو گروه از قبرهای خود برانگیخته خواهند شد:یکی مۆمنان واقعی و دیگری مشرکان خالص که غرق در شرک بوده‌اند.

3.در برخی روایات نام افرادی بیان شده که در دوران حکومت امام زنده می
‌شوند.امام صادق(ع) فرمودند:«همراه امام قائم(عج) از پشت کوفه 27 نفر زنده می‌شوند که یار امام و حاکم باشند. پانزده نفر از آنها از اصحاب موسی(ع) هستند،

چنان‌که حق تعالی در قرآن فرموده:
و من قوم موسی امة یهدون بالحق و به یعدلون؛ “و هفت نفر دیگرند اصحاب کهف، یوشع بن نون، سلمان فارسی، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر".» (5)
البته به نام پیامبر، امیرالمۆمنین و امام حسین(ع) نیز تصریح شده است.(6)

چگونه برانگیخته می‌شوند؟
کیفیت زنده شدن مردگان بر ما معلوم نیست و تبیین امور غیرعادی برای ما امکان ندارد.اما امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند:
«وقتی زمان ظهور نزدیک شود، در ماه جمادی دوم و ده روز از ماه رجب، بارانی می‌بارد که مردم نظیر آن را ندیده‌اند و خداوند به سبب آن باران، گوشت و بدن مۆمنان را می‌پروراند و انگار می‌بینم که خاک‌های موی سرشان را پاک می‌کند». (7)

البته اصل زنده شدن مردگان توسط حضرت عیسی به تصریح قرآن انجام شده و چیز محال و غیرممکنی نیست، اما کیفیت آن برای ما مجهول است.

سرانجام آنان چیست؟
مانند همه انسان‌ها زندگی می‌کنند و بعضی که قبلاً شهید شده بودند، به مرگ طبیعی و بعضی دیگر که به مرگ طبیعی مرده بودند، شهید از دنیا می‌روند.(8)

پی‌نوشت‌ها:
1.بحارالانوار، ج53، ص39، ح1.
2.همان، ص143، ح162.
5.همان، ص90، ح95.
6.همان، ص39، ح1و2.
7.همان، ص90، ح94.
8.همان، ج53، ص4، ح5.

چرخید شمر تعزیه، شاعر دلش شکست
یک قطره اشک آمدو پای غزل نشست

مردم گریستند و “لب تشنه” روی خاک…
دور امام نعره زد و خنجری به دست

ین بار کاش حرف روایت عوض شود
این بار کاش… کاش ببینیم آب هست

باران برای تشنگی عشق گل کند
یا کاش بشنویم کسی آب را نبست

چرخید شمر، مردم محزون گریستند
انگار بند از دل یک طفل میگسست

دیدند دختری که به غم گریه میکند
دارد برای اهل حرم گریه میکند

در دست قمقمه ودر آغوش عروسکی
از پله ها قدم به قدم… گریه میکند

مولای من نبود پدر این چنین! ببخش
آقا ببخش تاج سرم… گریه میکند

آورده ام برای شما آب را، بنوش
یکباره مشک ودست و علم گریه میکند

پس روبروی شمر چنین داد میزند:
“بابای بد!"…نگاه قلم گریه میکند

این بار جمعیت همه بر سینه میزنند
این بار شمر تعزیه هم گریه میکند…