پدرم یاد به من داد حسینی باشم
نوکرش باشم و پابستِ اباعبداللّه

به یلِ امّ بنین حضرت عباس قسَم
هست، هستیِ من از هستِ اباعبداللّه

هرکجا حور و مَلَک بود که جنّت نَبُوَد
جنّت آنجاست که بِنشَسته اباعبداللّه

بارها گفته ام و بار دِگر می گویم
نوکرم نوکرِ در بَستِ اباعبداللّه

برای او که ” یــَخرُجُ فَیَملَأُ الأرضَ قِسطاً و عَدلاً “

از پرتوی حُسنت به جمال نازم کن
با تبســـم زلبت رفـــع نـیــازم کن

جز صوتِ تــو آرام نباشــد من را
من گم شده‌ام دمــی صدایم کن

از فـرط گنـاه همه جا طرد شـدم
در کوی خودت به لطف ذی مکانم کن

من عبد سیـه روی توام ای صــنما
بین عــشاق جهان مرا نــشانم کن

ذکر لب من باز به بی راهه برفتست
با نغمه‌ی دلربایِ دل خوش بیانم کن

در مرتــبه و مـقامـــت ای دوســـت
قاصــر شــده ام تو هم زبانـــم کن

چون مـِی بـخورم به آسمانم بـبرند
با لــطف و نــگاهِ خود بیـا چنـانم کن

سرگشته شدم در این سرایِ محزون
رُخ بِنــما با رویِ مـَهت خوش‌ حالم کن

پشت پا زدم به اعـــمال جـهان، بیــا
برای نوکـری به درگـهت انــتصابم کــن

1 ـ ” قیام می‌کنـد و زمیـن را پر از عدل و داد می‌نماید” (متن و ترجمه کمال الدین و تمام النعمة ـ ج2 ـ باب 37 )
2 ـ ذی : صاحب
منبع :شور شیرین

از امام صادق علیه السلام پرسیدند آقاجان:
اگر شیعه ای از شما گنه کار باشد موقع عذاب وسوزاندن آن مومن در آن دنیا باعث خوشحالی دشمنان شما میشود وآبروی شما می رود.
امام صادق علیه السلام فرمودند: ما در همین دنیا به شیعیان کمک می کنیم که توبه کنند.
 گفتند آقاجان اگه گناهاش زیاد بود چی ؟
 امام صادق علیه السلام فرمودند:موقع جان دادن عزراییل بر او سخت میگیریدتا گناهانش پاک شود.
گفتند آقاجان اگرگناهانش خیلی بیشتر از اینها باشد چه میشود؟
آقا فرمودند آنقدر در برزخ نگاه داشته میشودتا بخشیده شود.
گفتند یابن رسول الله اگر باز هم گناهانش بیشتر از این حرفها بود آن وقت چه میشود.
راوی میگویددر این لحظه دیدم امام صادق علیه السلام عصبانی شدند و دو زانو نشستند و فرمودند؛ به کوری چشم دشمنان دستش را می گیریم و وارد بهشت میکنیم.

بحارالانوار جلد 93 صحفه 373

امام صادق علیه السلام :

به خدا قسم سه چيز حق است: هيچ ثروتى بر اثر پرداخت صدقه و زكات كم نشد، در حق هيچ كس ستمى نشد كه بتواند تلافى كند، اما خويشتندارى نمود مگر اين كه خداوند بجاى آن به او عزت بخشيد و هيچ بنده اى درِ خواهشى را به روى خود نگشود مگر اين كه درى از فقر به رويش باز شد.

ثَلاثَةٌ اُقسِمُ بِاللّه ِ أَنَّهَا الحَقُّ ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَةٍ و َلا زَكاةٍ وَ لا ظُلِمَ أَحَدٌ بِظَلامَةٍ فَقَدَرَ أَن يُكافِئَ بِها فَكَظَمَها إِلاّ أَبدَ لَهُ اللّه ُ مَكانَها عِزّا و َلا فَتَحَ عَبدٌ عَلى نَفسِهِ بابَ مَسأَلَةٍ إِلاّ فُتِحَ عَلَيهِ بابُ فَقرٍ؛
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص209، ح79

از کنار گلزار شهدا عبور میکردم

به عکس هایشان نگاه میکردم

چادرم را محکمتر گرفتم و زیر لب گفتم:

دشمن قلبتان را نشانه گرفت و اسلحه تان را بر زمین انداخت…

من به حرمت خون شما تا زنده ام نمیگذارم افکارم را نشانه بگیرد و حجابم را بر زمین اندازد…

برایم دلیل و مدرک بیهوده نیاور…

من هم میدانم بدون چادر هم می توان با حــجـــاب بود…

اما من با تو فـــــــــــرق دارم…

دوست ندارم به خوب ها قانع شوم…

من بـــرتــــریــــن ها را انتخاب میکنم…

وقتی دخترک سآپــورت پوش شهر چشمهــا را بــﮧ دنبال خود مــی کشاند

چـــــــــــــــادرمــ را عاشقانـه تر مــی پوشم

چــــــــــــــــادر یعنی

اهــــــــــــــــــای نامحـــــــــرم برای دستهایم نقشه نکش این دستها فقط برای گرفتن دستان یک نفرند

بـــــــــــــرای بدنم نقشه نکش

به انـــــــــــــدامم نگاه نکن

طرز فکــــــــــــــــــرم را نگاه کن

آرامشم را نظــــــــــــــــــاره کن

چــــــــــــــــــادر یَعنـﮯ

من آرامش میخواهـــــــــــــم

اما نه فقط برای خـــــــــــــودم

بدان این سیاهی چــــــــــــــــــادر برای تو هم آرامش می آورد…

همین خودخواه نبودن است که چــــــــــــــــــادرم را با عشق مییوشم

چَـــــــــــــــــــــــادر یعنی…

آهای چشم چـــــــــــران…

به من که میرسی سرت را پایین بگیر

از من چیزی جز یک سیاهی تمام قد نمیبینی

برای تو و آن چشم های هیزت چیزی به غیر از وقار ندارم

پس چشمانت را ببند

میدانی؟

شاید این سیاهی چشمت را بزند و نتوانی عروسک های به حراج گذاشته را ببینی

پس چشمانت را به حوالی من که میرسی ببند…

چادر مشکی است اما
دنیای دختران چادری صورتی است !
دنیایی پر از شادی و نشاط و خنده
پر از رفاقت های ناب و صمیمی
پر از دخترانه های قشنگی که
-البته برای هرکسی خرجش نمیکنند-
چادر مشکی است اما
قلب دختران چادری سبز است !
قلبی که پر از
دوست داشتنی هایی است
که خوب اند و خدایی
پر از دوست داشتن پدر های مهربان،
مادر های عزیز
و برادر های غیرتی شان است ،
قلبی که
دوست داشتنِ مرد هایِ رهگذرِ
ساعتی و روزی و ماهی
جایی در آن ندارد !
چادر مشکی است اما
فکر دختران چادری آبی است ..
آبی مثل آسمانِ آبی بهاری
آرام و زیبا و بزرگ
خالی از بوق های ماشین های هرزه
خالی از صداهای روح خراش
آهنگ های تند و تو خالی
خالی از حرف های بچه گانه
پشت این و آن
دنیای دختران چادری
پر است از رنگ های شاد و زیبا
که آنها را مدیون وقار و سنگینی
سیاهی چادرشان هستند .

امام صادق عليه‏السلام :

اِنَّ الشَّيطانَ لَيَطمَعُ فى عالِمٍ بِغَيرِ اَدَبٍ اَكثَرُ مِن طَمَعِهِ فى عالِمٍ بِاَدَبٍ ، فَتَاَدَّبوا وَ اِلاّ فَاَنتُم اَعرابٌ ؛

شيطان ، در عالِمِ بى‏بهره از ادب بيشتر طمع مى‏كند تا عالِمِ برخوردار از ادب .

پس ادب داشته باشيد وگرنه شما، بيابانى (فاقد تمدّن) هستيد.

(أعلام الدین فی صفات المؤمنین،ص96)