الوداع ای بهترین ماه خدا

الوداع ای ماه قرآن و دعا

دل بریدن از تو کاری مشکل است

الوداع ای ماه خوب و با صفا

ده طنينى در روان روح و جان

ذکرخَلِصْنا مِن الّنارِ مرا

این کویر بی ثمر را از کرم

غرق کن در بحر هو يا رَبّنا

مُنجِیَ الغَرقاى من ،مولای من

دستگیری کن غریق بی نوا

محْيِیَ المَوتاىِ من آقای من

فانی ام گردان در این دار البقا

یا اِلٰهی اَنْتَ خَيرَالمُنزَلينْ

کن تو نازل بر دل و جانم صفا

تو شَفیقی،لا شَفیقَ لَه توئی

نیست همتایت شفیقی بهر ما

هذه الشده بود این زندگی

گر نگیری دست عبد بی نوا

وَمْنَحى مِنْ فَضْلِکْ ای معبود من

من گنهکارم تو ستار ای خدا

ای که آرام دل هر بنده ای

با تو شد تَحْصينَ صَدْری مِن بَلا

یا اَنیسی، دارُکَ دارُ السَلام

دارُکَ دارُ السَلامَ فِی البَقا

حَیِّنا مَوَلایَ مِنْکَ بِالسَلام

آب خضری ده مرا یا ذَی الْعَطا

(می زده) با اشگ میخواند همی

ربنا یا ربنا یا ربنا

پایان مهمانے …

و… دوباره آغاز میشود هیاهوی دنیای بی رمضان…..

نگرانم از شیطانی که در بندش کرده ای…

از نفسی که سرکشی خواهد کرد…

و از تمام آنچه که مرا از آغوش تو خواهد گرفت…

دلم به شب جمعه ای خوش بود که لیله القدرش خوانده بودی…

و من…

تمام سال را به طمع آن سپری کرده بودم

تا شاید

صیحه آسمانی جبرئیل را در اعلان ظهور مهدی فاطمه بشنوم…

و گذشت…

و ما فهمیدیم که هنوز لایق دیدارش نبوده ایم…

خدایا؛ آیا ما رمضانی دگر را به چشم خواهیم دید؟

نگرانم؛

از عمر کوتاهی که به دیدار چشمان دلبرش خاتمه نیابد… نگرانم؛

از روزی که جبرئیل بشارت دهد و گوشهای من، فرصت شنیدن را از کف داده باشند…

خدایا… به خود خود خودت سوگند….

ما مضطریم….

أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء ؟؟

آیا کسی هست به فریاد مضطری برسد، هنگامی که یاری می طلبد ؟؟

عالم، روز به روز در سیاهی مطلق ، بیشتر فرو می رود…

و ما… چشم براه تنها نور رهاننده عالم، ایستاده ایم…

خدایا؛

ببخش برما…..

باقی مانده غیبتش را…….

ما پناهگاه دیگری سراغ نداریم…..

ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج….

این شعر زیبا تقدیم به اونهایی که دلشون برای حرم امام رضا (ع) ، یه ذره شده …

حرم لبریز زائرها
مسافرها
مجاورها
و حالا هر کدام آرام
زبان واکرده در این ازدحام ، آرام

” ببین این دست پینه بسته را آقا
ببین این شانه های خسته را آقا

به بیخوابی دو چشم خویش را مجبور کردم من
به زحمت پول مشهد آمدن را جور کردم من

نشستم تا بگیرم دامن ایوان طلایی را
به سمتت باز کردم دست خالی گدایی را”

یکی درد دلش را با امام مهربان می گفت
یکی بالای گلدسته اذان میگفتد

صدا پیچید در صحن و حرم ، گویا در و دیوار با انصاریان میگفت :
” اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی…” یکی بغض میان آه را میگفت
یکی هم خستگیِ راه را میگفت
جوان زائری در گریه هایش “آمدم ای شاه” را میگفت

خلاصه عده ای اینجا و خیلی ها ز راه دور ، دلگیر حرم هستند
همان هایی که جا ماندند و حالا پای تصویر حرم هستند…

السلام علیک یا غریب الغربا
یا علی بن موسی الرضا ‘ع’

با حرکت فرضی و کلیک بر روی لینک پایین به زیارت آقا رفته و یک عرض ادب داشته باشیم خدمت اقا

تقدیم به شما
http://harkat.com/view/036ef0c4-684a-4954-a2a7-a6de676378bd
وارد شوید.

ستاد استهلال را به کدامین سرزمین بفرستیم

برای رؤیت رویت ؟؟؟!!!!

“یابن البدور المنیره”

“این الاقمار المنیره”

متی ترانا ونراک ………….

به کجا بیایند برای دیدنت یا مهدی؟

عید سعید فطر مبارک

بخوان! به شکرانه توحید. بخوان! به شکرانه این عید!

بخوان، به پاس سرافرازی‏ات در بندگی و خاکساری حضرت حق (جلّ جلاله)،

بخوان: اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبرِیآءِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ،…

الهی، ای عظمت بی‏پایان وَ ای دارنده هر دو جهان!

ای ذات بی‏مثال سخاوت!  ای کمال بی‏زوال قدرت!

ای بخشنده‏ترینی که معنای بخششی! 

و ای آمرزنده‏ای که پدید آورنده تقوایی!

أَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیدا؛ از تو می‏خواهیم به حق این روز مبارک، که برای دل‏های مؤمن، عید قرار داده ‏ای: 

درود و سپاسمان را نثارِ پیامبر عشق و رحمت، حضرت ختمی مرتبت،  مُحمّد (ص) و اهل بیت طاهرینش علیهاالسلام نمایی!

الهی! در این روز مبارک، از تو می‏خواهیم که ما را در سایه امنیت چترِ نورانیّت محمد و آل محمد (ص) قرار دهی.

الهی! از تو می‏خواهیم که به پاداش طاعتمان،  ما را از ترفندهای رنگارنگ اهریمن محفوظ بداری 

الهی! ما را عبادتی بیاموز که بتوانیم شُکر نعمت‏هایت را پاس بداریم.

الهی! عبادت خاصّانت را به ما بیاموز؛ عبادتی که توأم با عشق توست، عشق!

الهی! به پاداش عبادتمان، به پاس روزه‏هایمان، ما را استقامت در راهی ببخش  که راه انبیا و اولیای توست! ما را در راهی هدایت فرما که رضایت تو و پیام‏آور راستین تو در آن است.

الهی! به بهروزی این عید که روز سرافرازی در امتحان تو بود، توانایی‏مان بخش، تا بار دیگر از عهده امتحان تو برآییم!

الهی! به پاس یک ماه برخورداری از نعمت‏های «ویژه‏ات»  که مخصوص «ماه مبارک رمضان» است،  چشم ما را هرچه زودتر به نعمت نهایی حضرتت ، ظهور حضرت موعود عجل‌الله‌فرجه روشن فرما! الهی! یک ماه با میزبانیِ ویژه‏ات، امساک از گناه را به ما آموختی  و نگاه ناسوتی‏مان را روشن از انوار لاهوتی خویش کردی؛  در حالی که کم‏تر قدر چنین نعمتی را می‏دانیم!

رمضان سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد بال رأفت که فرو داشت، فرا می‏گیرد چون نگیرد دلم از رفتن ماهِ شب قدر که خدا سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد رمضان دار شفایی است که هر جان و دلی داروی دردی از این دار شفا می‏گیرد روزه با فطره، امان است و بَراتِ شب قدر هر که شد در دو جهان کامروا می‏گیرد …

و ما امروز، ماه مبارک رمضان را در حالی بدرقه می‏کنیم  که لب‏های خشکیده خود را با تسبیح نامت صفا داده‏ایم  و با امیدی بیشتر، قدم در راه زندگی نهاده‏ایم؛  امیدی که با پالودگی از گناه، چون بذری، در دل ریشه می‏کند  و در هوای رسیدن به غایتِ مُراد خویش. الهی! ما را در ادامه این راه خطیر، راهنما باش  و از فریب اهریمن قسم خورده دورمان بدار!

الهی! چشممان را به جمال دلارای مهر موعود عجل‌الله‌فرجه،  در هم شکننده ظلمت و تاریکی، روشن کن، تا نماز عید را،  با ایشان و در فضای عطرآگین ولایت، به جای آوریم! نمازی که آکنده از روح اجابت باشد؛ آکنده از قنوت‏های سبز آرزومندی!

الهی! هر روزمان را در سایه آقا امام زمان عجل‌الله‌فرجه عید بگردان! عید!. الهی فطرمان را فاطر و روحمان را طاهر بفرما

عید همگی بزرگواران مبارک  

نسل ما نسل ظهور است اگر ماخواهیم
این زمان فصل حضور است اگر ماخواهیم

گرکه اماده شود لشگرحق او آید
زین گذر وقت عبور است اگر ماخواهیم

وصل ودیدار خوش حضرت مولا توبدان
نه چنان مبهم و دور است اگر ما خواهیم

رخ نماید به جهان گر همه محرم باشیم
وقت ان نور و سرور است اگر ماخواهیم

وعده حق برسد تا که چو لایق باشیم
لطف او حد وفور است اگر ماخواهیم

۱. هرگاه به مرض شهوات گرفتار شدی ؛ به محافظت نمازهایت بر گرد؛ چرا که خداوند می فرماید: « فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ» .( مریم٥٩)

۲. هرگاه به قساوت قلب وبد خلقی وشقاوت و عدم توفیق در کارها گرفتار شدی ؛به نیکی با مادرت بر گرد؛ چرا که خداوند می فرماید: « وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا » ( مریم۳۲)

۳.هرگاه به تنگی و سختی معیشت گرفتار شدی؛ به علاقمند بودن به قرآن ویاد و ذکر خداوند بر گرد؛ چرا که می فرماید « وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» (طه ١٢٤)

۴.هرگاه به عدم ثبات در حق و اضطراب گرفتار شدی؛ به مواعظ خیر روی آور چرا که می فرماید :
« وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا» ( نساء ٦٦).

 اولین اثر یاد خدا این است که خداى متعال نیز انسان را یاد می کند: “فاذکرونى اذکرکم…”

حضرت آیت الله بهجت(ره):

درنمازحضورقلب نداریم وکارهای ما احتجاب وپرده از دیدار آن حضرت است،بااین‌حال به دروغ دادمی‏زنیم: «عَجّلْ فَرَجَهُ؛درفرجش تعجیل کن».
آیامی‏خواهیم بیایدوبه مابگوید:به واجبات و محرمات ملتزم باشید!عجب تعجیلی رامی‏خواهیم!
عمل به قرآن نمی‏کنیم که می‏خواهیم به عترت عمل کنیم!

درمحضر،ج۳،ص۲۵۷
“مرکزنشرآثار bahjat.ir”