با انجام این راهکارها به راحتی از شوره سر خلاص شده و در وقت و پول خود صرفه جویی کنید.

به گزارش سلام خبر، شوره سر از جمله مسائل ناراحت کننده ایست که ذهن افراد را مشغول می کند. این مشکل باعث خارش سر می گردد که در پی آن شوره سر تشدید می یابد.
گفتنی است که علل مختلفی در بروز شوره سر دخیل اند که برخی از آنها اشاره می کنیم:
پوست سر خشک
کم شدن آب بدن
استفاده بیش از حد محصولات مو
استفاده ناکافی از شامپو و یا مصرف بیش از حد آن
استفاده کم از شانه
رشد بیش از حد قارچ
حال اگر به دنبال پیشگیری از شوره سر هستید این علل را برسی کرده و آنها را رفع کنید.
ترفندهای ساده برای خلاص شدن از پوست پوست شدن سر
1)سرکه سیب: سرکه سیب و آب گرم را با هم و به طور مساوی مخلوط کنید. سپس آن را روی موهای خشک خود ریخته و ماساژ دهید. توجه داشته باشید که این محلول پوست سر شما را به طور کامل پوشانده باشد. پس از چند دقیقه موی خود را با آب شستشو دهید.
2)جوش شیرین: این ماده اثرات بسیار قوی و مثبتی را بر روی شوره سر دارد. 1قاشق غذاخوری جوش شیرین را با یک فنجان آب مخلوط کرده و همانند شامپو از آن استفاده کنید. طی مدت چند روز شاهد معجزه آن خواهید بود.
3)شنبلیله: مواد مغذی موجود در شنبلیله رشد سالم موها را تشدید کرده و پوست پوست شدن سر را برای همیشه از بین می برد. 2 قاشق غذاخوری از دانه های شنبلیله را در آب به مدت یک شب خیس کنید. سپس دانه ها را از آب جدا کرده و آسیاب کنید. ماده خمیری به دست آمده را به مدت 45 دقیقه به موی سر خود بزنید و بعد با شامپو بشویید.

خداحافظ ای ماه غفران و رحمت خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه خداحافظ ای بهترین ماه الله

وداع با ماه مبارک به مانند استقبال از آن دارای آداب مخصوص به خود است که علمای علم اخلاق[1] تاکید بسیاری بر انجام آن دارند. در مفاتیح الاعمال شیخ عباس قمی آدابی برای وداع یاد شده و همچنین در صحیفه سجادیه(علیه السلام)[2] نیز دعایی سوزناک برای وداع با این ماه نورانی و پر برکت یاد شده است. به تعبیر مقام معظم رهبری: «دعای چهل‌و پنجم صحیفه سجادیه یک نمونه از دعاهایی است که ائمه به ما یاد داده‌اند که مضمون قابل توجهی درباره اهمیت ماه رمضان دارد… این یکی از نقیصه‌های ماست که دعاها را بدون توجه میخوانیم و معنایش را نمی­فهمیم؛ از بعضی که قادریم معنایش را بفهمیم، تأمل و تدبر نمی­کنیم؛ دعا می­خوانیم حواسمان هم جای دیگری است! در حالی که این دعاها همه دفترهای ارزشمند معرفت و نسخه‌های عشق و محبت است و خیلی چیزها در این دعاهاست که اگر ما به آنها توجه کنیم، می­توانیم آنها را بیاموزیم.»[3]
نکته ای که در هنگام خواندن این دعا مد نظر باید داشت این است که «السلام علیک…» های این دعا را به معنای «خداحافظی» در ذهن داشت، نه مانند اکثر ترجمه های صحیفه که برای السلام علیک ها؛ «سلام بر تو ای ماه…» را ذکر کرده اند.[4]

فرازهایی از این دعای روح بخش را از نظر می گذرانیم:

السّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيّامِ وَ السّاعَاتِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْ‏آمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضّ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِيهِ الذّنُوبُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشّيْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِيكَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذّنُوبِ، وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ، وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَيّامُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ، وَ لَا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِيئَات‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنّا، وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ، وَ أَشَدّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ.
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الّذِي حُرِمْنَاهُ، وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ.

همچنین این غزل حزین از مرحوم صائب تبریزی نیز خواندن دارد:
افسوس که ایام شریف رمضان رفت سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پارۀ این ماه مبارک از دست به یکباره چو اوراق خزان رفت
ماه رمضان حافظ این گله بُد از گرگ فریاد که زود از سر این گله شبان رفت
شد زیر و زبر چون صف مژگان صف طاعت شیرازه جمعیت بیدار دلان رفت
بی قدری ما چون نشود فاش به عالم؟ ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت
تا آتش ِجوع رمضان چهره بر افروخت از نامۀ اعمال سیاهی چو دخان رفت
با قامت چون تیر در این معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت
برداشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت
چو اشک غیوران ز سراپردۀ مژگان دیر آمد و زود از نظرآن، جان ِجهان رفت
از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب آنها که به «صائب» ز وداع رمضان رفت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] . مانند سید ابن طاووس در اقبال الاعمال و میرزا جواد ملکی تبریزی در المراقبات.
[2] . دعای چهل و پنجم: «و كان ‌من‌ دعائه عليه السلام ‌فى‌ وداع شهر رمضان وداع»
[3] . بیانات در روز ۲۹ ماه مبارک رمضان؛ 7 خرداد 1366.
[4] . مقام معظم رهبری: «امام سجاد در دعای وداع ماه رمضان … آن چنان از فراق ماه رمضان می نالد، بارها و بارها بر ماه رمضان درود می فرستد: «السّلام علیک». این جا سلام به معنای بدرود و به معنای خداحافظی کردن با ماه رمضان عزیز و با این روزها و شبهای نورانی است؛ خداحافظی با این قطعۀ بهشتی از زمان عمر ما و از طول دوران سال… است.»(بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر؛ 24 آبان 1383.)

اولی میگه تو به زندگی بعد زایمان اعتقاد داری؟

دومی: آره حتما. یه جایی هست که می تونیم راه بریم شاید با دهن چیزی بخوریم

اولی: امکان نداره.

ما با جفت تعذیه می شیم. طنابشم انقد کوتاهه که به بیرون نمی رسه. اصلا اگه دنیای دیگه هم هست چرا کسی تاحالا از اونجا نیومده بهمون نشونه بده.

دومی: شاید مادرمونم ببینیم

اولی: مگه تو به مامان اعتقاد داری؟ اگه هست پس چرا نمی بینیمش

دومی: به نظرم مامان همه جا هست. دور تا دورمونه. اولی: من مامانو نمی بینم پس وجود نداره.

دومی: اگه ساکت ساکت باشی صداشو می شنوی و اگه خوب دقت کنی حضورشو حس می کنی….

این مکالمه چقدر آشناس….!!!

تا حالا بودن خدا را اينطوري به همين سادگي حس نكرده بودم؛

مطلبی برای تامل

کسي نبايد خودش را ايمن از مرگ بداند و بايد هميشه آماده باشد . به آيت الله شيرازي در کربلا گفتند که اگر يقين داشته باشيد که يک هفته ي ديگر مرگ شما فرا مي رسد چه کار مي کنيد ؟ گفت همان کاري که تابحال مي کردم يعني از جواني حواسش بوده است . پس اولا کسي ايمن نيست و ثانيا جوان بايد دنبال اين مباحث باشد. براي اينکه از همان اول فرصت ها را بدست بياورد و فرصت سوزي نکند . چون وقتي سني از او مي گذرد ديگر نمي تواند کاري بکند و به گذشته اش با حسرت نگاه مي کند . وقتي سني از ما بگذرد براحتي نمي توانيم همه چيز را جبران بکنيم . بعضي از تلقات ريشه دارتر مي شود و نمي توانيم بعضي صفات را از خودمان دور کنيم . نمي توانيم بعضي از آداب زشت را از خودمان دور کنيم و بعضي خراب کاري ها را جبران کنيم. در تاريخ است که هارون الرشيد به اطرافيانش گفته بود که ببينيد کسي از پيران هست که در زمان پيامبر زنده بوده باشد و حديثي را بطور مستقيم از ايشان شنيده باشد . پيرمردي را پيدا کردند . او را در سبدي گذاشتند زيرا نمي توانست راه برود و پيش هارون الرشيد آوردند . او پرسيد که تو پيامبر را ديده اي ؟ گفت : بله من هفت ساله بودم که پيامبر را ديدم و يک جمله از او شنيدم . پيامبر فرمود : به مرور که انسان پير مي شود دو خصلت در او جوان مي شود اگر خودش را تربيت نکند يکي حرص شدن و يکي آرزوهاي طولاني . هارون الرشيد خوشحال شد و کيسه ي دينار طلا به او داد . پيرمرد تا در خروج رفت ولي دوباره او را برگرداندند و پيرمرد گفت که آيا هر ماه من اين مواجب را دارم ؟ هارون الرشيد خنديد و گفت رسول اکرم راست مي گفت . من داشتم فکر مي کردم که تو تا دم در زنده مي ماني يا نه و آنوقت تو در فکر مواجب ماه بعد هستي . در پيري تعلقات بيشتر مي شود . پس ما بايد در جواني به خودمان برسيم و فرصت ها را از دست ندهيم و در جواني بتوانيم از برکات و آثار مرگ استفاده بکنيم . امير المومنين در نامه ي سي و يک نهج البلاغه به امام حسن (ع) مي فرمايد که زياد ياد مرگ باش و ياد آن چيزي که بعد از مرگ است تا مغلوب مرگ نشوي .

سوال – چرا در روايات و آيات ما تاکيد به يادآوري مرگ شده است ؟

پاسخ – در منابع ديني ما بطور بسيار جدي به ياد مرگ پرداخته شده است . شما حدود يک هزار و دويست آيه در قرآن مي بينيد که اسمي از مرگ ، منازل و مراحل بعد از مرگ در آن آمده است . اين نشان دهنده ي اهميت مسئله است. مرحوم علامه ي مجلسي در سه جلد بحارالانوار صدها هزار احاديث در اين مورد جمع آوري کرده است . در معارف ديني ما به اين مسئله پرداخته شده است . بعد از مسئله ي توحيد ما مسئله اي مهمتر از مسئله ي ياد مرگ نداريم . اين نشان مي دهد که سِّر عميقي در اين مسئله است . ما آنرا جدي نمي گيريم . با بستن چشمهاي مان روي موضوع ، واقعيت حذف نمي شود . ياد نکردن مرگ به معناي نبودن مرگ نيست . معناي آن بد مردن است . اگر کسي ياد مرگ نباشد معنايش اين نيست که مرگ به سراغش نمي آيد . ياد مرگ باعث نشاط و زنده دلي مي شود برخلاف آنچه که تصور مي شود که ياد مرگ باعث تلخکامي مي شود . از مهمترين آثار ياد مرگ سبکبالي است

به ما گفتند باید بازی کنید

گفتیم با کی ؟؟

گفتند با تیم دنیا

تا خواستیم بپرسیم بازی چی ؟

سوت آغاز بازی رو زدن . فقط فهمیدیم خدا تو تیم ماست

بازی شروع شد و دنیا پشت سر هم به ما گل میزد

ولی نمیدونم چرا هر وقت به نتیجه نگاه میکردم امتیاز ها برابر بود

تو همین فکر بودم که خدا زد پشتم و خندید و گفت :

نگران نباش تو وقت اضافه میبریم حالا بازی کن

گفتم آخه چطوری ؟؟؟

بازم خندید و گفت : خیلی ساده . فقط پاس بده به من ، باقیش بامن.

امام علی علیه السلام..

سخت بترس از دشمنت بعد از آنکه از درِ صلح‌وآشتی درآمد زیرا او بوسیله‌ی صلح نزدیک می‌شود تا از شیوه‌ی غافلگیری استفاده کند

حتی اگر دشمن، ژست صلح و دوستی هم بگیرد بازهم نمی‌توان دشمنی او را دست‌کم گرفت و به او خوش‌بین بود. از همین روست که مولای متقیان در جمله‌ای دقیق و حکیمانه می‌فرمایند:

«سخت بترس از دشمنت بعد از آنکه از درِ صلح‌وآشتی درآمد. زیرا او بوسیله‌ی صلح، نزدیک می‌شود تا از شیوه‌ی غافلگیری استفاده کند، پس احتیاط و دقت را پیشه‌کن و در چنین مواردی زودباور و خوش‌گمان مباش.»

نهج‌البلاغه/خطبه53

دارد بساط ماه خدا جمع می شود
از سفره نان و آب و غذا جمع می شود

آن دامنی که دست کرم پهن کرده بود
دارد ز دست های گدا جمع می شود

فرصت گذشت این رمضان هم تمام شد
زیباترین بهانه ما جمع می شود

یک ماه شهر ما نفس راحتی کشید
اما چه زود حال و هوا جمع می شود

نزد طبیب حال دلم خوب می شود
وقتی طبیب هست شفا جمع می شود

من تازه انس تازه گرفتم به نام تو
ربّ کریم سفره چرا جمع می شود؟

دیگر ببخش هرچه نبخشیده ای زما
دیگر ببخش هرچه گدا جمع می شود

مارا بخر ؛ بیا و معطل نکن مرا
لحظه های لطف و صفا جمع می شود

امشب که رفت جز عرفه ،ای خدای من
دریای رحمت تو کجا جمع می شود

این بار من که ریخته در راه آخرش
با رحمت امام رضا جمع می شود

امشب که رفت وعده ما در محرم است
در صحن ارگ اهل عزا جمع می شود

آخر به لطف فاطمه این جمع بی ریا
در صحن شاه کرب و بلا جمع می شود

آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت میکنیم
جیبمان خالیست احساس خجالت میکنیم
هرچه روزی میدهی خرج معاصی میشود
ما فقط سواستفاده از رفاقت میکنیم
بیشتر دارد اجل سربه جوانان میزند
پس چرا ما اینقدر داریم غفلت میکنیم؟
کار دنیارا ببین که متهم شاکی شده
جای تو ما دائما از تو شکایت میکنیم
تو اگر مارا در این یک ماه دعوت میکنی
ماتورا ماه غم ارباب دعوت میکنیم
عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست
هرچه را داریم یکجا خرج هیئت میکنیم
خاک خاک کربلا باشد غذاهم میشود
روزه را افطار با یک ذره تربت میکنیم
از حرم تا قتلگه زینب تماما پیرشد
گریه بر خم بودن آن قد و قامت میکنیم