بشر بن غالب اسدی نقل می‏کند:

 که روزی خدمت امام حسین علیه ‏السلام رسیدم و آن حضرت درباره ‏ی ارزش و ثواب خواندن قرآن فرمود:

 «کسی که یک آیه از قرآن را ایستاده بخواند، برای هر حرفی صد پاداش نیکو برای او نوشته می‏شود. اگر در غیر نماز بخواند، خداوند به هر حرفی، ده پاداش نیکو به او عطا می‏کند. پس اگر قرآن را بشنود، به هر حرفی یک پاداش نیکو به او عطا می‏کند و اگر کسی تمام قرآن را در شب بخواند، فرشتگان بر او تا صبح درود می‏فرستند و اگر در روز ختم کند، فرشته ‏های نگهبان تا شب بر او درود می‏فرستند و دعای او برآورده است و به اندازه ‏ی آن چه میان آسمان و زمین است، به او پاداش داده می‏شود».

پرسیدم:

  این ثواب خواننده ‏ی قرآن است؛ اما کسی که نمی‏تواند قرآن بخواند چه؟ فرمود:

 «ای برادر بنی ‏اسد! در شگفت مباش؛ زیرا خداوند، بخشنده، ستایش کننده و بزرگوار است. اگر آن چه را از قرآن می‏ داند، بخواند، خدا این اجر را به او می‏ دهد».

 کافی، ج 6، ص 420.

پیرمردی که‌ شغلش ‌دامداری‌ بود‌، نقل‌ میکرد:‌‌‌‌‌

گرگی در اتاقکی در آغل گوسفندان ما زاییده بود و سه چهار توله داشت و اوائل کار به طور مخفیانه  مرتب به آنجا رفت و آمد می کرد و به بچه هایش میرسید ، چون ‌آسیبی ‌به‌ گوسفندان‌ نمیرساند‌ وبخاطر ترحم‌ به‌ این ‌حیوان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و‌ بچه‌هایش‌، او را بیرون ‌نکردیم‌، ولی ‌کاملا ا‌و را زیر نظر‌ داشتم‌.

این‌ ماده‌ گرگ ‌به ‌شکار میرفت‌ و هر بار مرغی‌، خرگوشی ‌، بره‌ای شکار میکرد و برای ‌مصرف ‌خود و بچه‌هایش ‌می آورد‌.

 اما با اینکه ‌رفت ‌آمد ‌او از آغل‌ گوسفندان ‌بود، هرگز متعرض‌ گوسفندان ‌ما نمیشد‌.

ما دقیقا آمار گوسفندان ‌و‌بره های‌ آنها ‌را داشتیم‌ وکاملا” مواظب‌ بودیم‌، بچه‌ها تقریبا‌ بزرگ ‌شده‌‌‌‌ بودند.

یک‌بار و در غیاب ‌ماده ‌گرگ ‌که ‌برای ‌شکار رفته‌ بود، بچه‌های ‌او‌‌ یکی ‌از ‌بره‌ها را کشتند!

ما صبرکردیم، ببینیم ‌چه ‌اتفاقی‌ خواهد افتاد‌؛ وقتی ‌ماده ‌گرگ ‌برگشت ‌و این ‌منظره ‌را دید، به ‌بچه‌هایش ‌حمله‌ور شد؛ آنها ‌را گاز می گرفت و میزد ‌و بچه‌ها ‌سر و صدا و جیغ ‌میکشیدند ‌و پس ‌از آن ‌نیز ‌همان‌ روز ‌آنها را برداشت‌‌ و از ‌آغل ‌ما رفت‌.

 روز بعد، با کمال ‌تعجب ‌دیدیم، گرگ، یک ‌بره‌ ای شکار کرده و آن‌ را نکشته ‌و زنده ‌آن‌ را از دیوار‌ آغل ‌گوسفندان ‌انداخت ‌رفت‌.» 

این ‌یک ‌گرگ ‌است‌ و با سه‌ خصلت‌:

 درندگی

       وحشی‌بودن‌

            و   حیوانی

‌شناخته‌میشود‌

اما میفهمد، هرگاه ‌داخل ‌زندگی ‌کسی‌ شد و کسی ‌به ‌او ‌پناه‌ داد و احسان‌کرد به‌ او خیانت ‌نکند ‌و اگر‌ ضرری‌ به ‌او زد ‌جبران نماید

  هر ذاتی رو میشه درست کرد،جز ذات خراب….!!

  دکتر الهی قمشه ای

 علامه طباطبایی (قدّس سرّه) :

  اكثر افرادي كه موفق به “نفي خواطر ” شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاك و صاف نموده و از خواطر مصفا كنند و بالأخره سلطان معرفت براي آنان طلوع نموده است، در يكي از اين دو حال بوده است:

◀️  اول، در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن، كه چه كسي در حقيقت قاري قرآن است و در آن وقت بر آنان منكشف مي‌شده است كه قاري قرآن خداست (جلّ جلاله)

◀️ دوم، از راه توسل به حضرت اباعبداللَّه الحسين عليه السلام، زيرا آن حضرت را براي رفع حجاب و موانع طريق نسبت به سالكان راه خدا عنايتي عظيم است.

(رساله لب اللباب -طبع جدید- ، ص۱۲۴)

نصيحتى از آيت الله شاه آبادى

نماز جماعت که تمام شد

بلند شدم و به محراب ایشان رفته و کنار ایشان نشستم.

گفتم:

حاج آقا من را  نصیحتى کنید

 و نکته ای را برای من بفرمایید. ایشان فرمود:

من دو نکته را به شما می گویم.  هم خودت مراعات کن

 و به دوستان و بستگان خود نیز سفارش کن

 به این دو نکته عمل کنند.

 چون مردم از این دو نکته غافل هستند

در حالیکه واقعا مشکل گشاست.

اول اینکه:

1- هر روز یکمرتبه

  دعای توسل را بخوان،

چون مردم ارزش و عظمت این کار را نمی دانند.

در حالیکه می توانند

  همه حوائج خود را با همین دعای توسل برآورده کنند.

پرسیدم:

 چگونه می توانند حاجات خود را با این دعا برآورده کنند.

 فرمود:

یک حاجت  را در نظر بگیرند

 و برای برآورده شدن آن روزی  یکبار دعاى توسل را بخوانند

 بعد از چند روز می بینند که دعایشان مستجاب شده و به حاجت خود رسیده اند.

ایندفعه حاجت بعدی را در

نظر گرفته و این بار برای این حاجت دعای توسل را بخوانند و به همین ترتیب به تدریج همه حوایج خود را برآورده می کنند.

دوم اینکه:

2- روزی 70 مرتبه

         سوره حمد را بخوانند

 که اگر چنین کنند.

  تمامی بیماری های خود را می توانند برطرف کنند.

چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

 اگر کسی از دنیا رفت

 و شما 7 یا 70 مرتبه سوره حمد را خواندی و او زنده شد.

 اصلا تعجب نکن.

زیرا این اثر این سوره است.

ایشان فرمود:

من از روزی که این ویژگی را از این سوره دیده ام

  اصلا به پزشک مراجعه نکردم

 و به محض اینکه مریض می شدم 70 مرتبه سوره حمد آن روزم را به نیت شفای آن بیماری می خواندم و شفا می گرفتم.

بنابراین من به شما توصیه می کنم که:

«روزی یکمرتبه

  دعای توسل

 و  70 مرتبه سوره حمد

          را فراموش نکن

و در طول عمرت به ایندو پایبند باش

 و پیش همه دوستان و آشنایان خود نیز این دو مساله را مطرح کن و سفارش کن

    هر روز انجام دهند»

ايشان خود دعاى توسل را

  بين نماز مغرب و عشاء ميخواندند.

40 نکته مهم تربیتی فرزندان

1- هدیه را اول به دختر بدهید.

2- با طفل خود بازی کودکانه بکنید.

3- اطفال را بخاطر گریه هاشان نزنید زیرا تا مدتی گریه شهادت به وحدانیت خداوند، شهادت به نبی اکرم و دعا برای والدین است.

4- فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است.

5- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید.

6- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید. کارهایش را احمقانه نخوانید.

7- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود.

8- به فرزندان خود شخصیت دهید.

9- به وعده خود وفا کنید.

10- برای تربیت جنسی کودکان، پدر و مادر باید نخست به فرزندان بیاموزند که سرزده وارد اتاق نشوند و اجازه بگیرند. در این راستا مادران دقت کنند هنگام نظافت بچه ها و نوزادان، کودکی دیگر بخصوص همجنس نظاره گر نباشد. از زمان خردسالی با اندام تناسلی و ران ها و سینه های طفل بازی نکنید.

نباید فرزندان را در محیط های خلوت، تنها با دیگری خصوصا خواهر و برادر آزاد گذاشت.

دختر 6 ساله را مرد نامحرم بر دامن ننشاند و نبوسد.

نباید اندام دختر بچه ها در برابر دیگران عریان باشد.

در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم.

در سنین بالاتر از بلوغ و نشانه هایش دختر و پسر را آگاه کنیم.

11- لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.

12- کودک را تحقیر نکنید.

13- برای کودکان خود دعا کنید.

14- تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.

15- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند. احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.

16- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.

17- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: احادیث اسلامی را به فرزندان خود هر چه زودتر بیاموزید، قبل از آنکه مخالفین بر شما سبقت گیرند و دل های کوکان شما را با سخنان نادرست خویش اشغال نمایند.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش ناپسند پدرانشان، پدران مسلمانی که هیچ یک از فرائض دینی را به فرزندان نمی آموزند. به ناچیزی از امور مادی درباره آنها قانع اند. من از این مردم بری و بیزارم.

18- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.

19- فرزند را راستگو تربیت کنید. در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.

20- کودک را نترسانید زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.

21- نوازش یکی از غذاهای روانی کودک است باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود.

22- زشتی گناه و تنفر مردم از گناهکار را به کودک بفهمانید.

23- بستر بچه ها از 6 سالگی از هم جدا باشد.

24- تذکرات وقتی اثر دارند که والدین خود مجری و عامل آنها باشند. توجه داشته باشید فرزندان آنگونه که ما می خواهیم نمی شوند بلکه آن طوری که ما هستیم می شوند.

25- بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید و اجازه دهید در خانه آزادانه بازی کنند.

26- رفتارهای غیر منتظرانه کودکان را تا حدودی تحمل کنید.

حضرت علی  علیه السلام می فرماید: زیاده روی در ملامت و سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.

27- در تذکر دیگران را به رخ او نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.

28- از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم خوب را به کودک القا کنید.

29- شیطنت کودک در خردسالی نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است آن را سرکوب نکنید.

30- کودکان را از 7 سالگی امر به نماز و از 9 سالگی به روزه کنید.

31- به فرزند خود قرآن بیاموزید.

32- از متهم کردن اطفال به دروغ گویی خودداری کنید.

33- حس کنجکاوی کودک را با حوصله ارضا کنید.

34- در برابر فرزندان هیچ گاه مشاجره نکنید.

35- کودکان از مرگ در هراسند بخصوص مرگ والدین.

36- استعدادهای فرزندان را کشف کنید و آن ها را شکوفا کنید.

37- از نظر مادی نه بی توجه باشید نه کودک را ارضا کنید هر دو خطرناک است.

38- تنها نقطه امید و مایه شادی کودک، مهر پدر و مادر است روان او را مضطرب نسازید.

39- مناسب تکامل کودک به او آزادی دهید و او را به اختیار خودش بگذارید.

40- تربیت فرزند و آموزش واجبات از وظایف والدین است و کسانی که به این امر توجه ندارند مورد نکوهش هستند.

????????لحظه ای با اولیاء خدا????????

 آدم که عصبانی می­­ شود نه خدا سرش میشود، نه دین و نه عقل؛ هر کاری که دلش بخواهد می­کند.

بعد که عقلش سر جایش آمد پشیمان می­ شود.در حالت غضب نه باید حرف زد و نه باید کاری کرد.

 چون حرف بزنیم گناه می­کنیم و اگر کاری هم بکنیم گناه می‌شود. وقتی غضب از بین رفت آن وقت آدم باید آرام حرفش را بزند.

 در حال غضب هیچ کاری نباید کرد. چون غضب پرده ضخیمی مقابل عقل و دین و خداست. آدم در آن حال نمی­فهمد که خدا چه گفته است، عقل چه گفته است؛ آن چیزی که می­خواهد را  می­ گوید، آن هم دیگر پدرِ آن ذخائر معنوی را در می­ آورد!

 لذا در حال غضب فقط سکوت توصیه شده است؛ هیچ حرفی هم نباید بزنیم، محلی هم که در آنجا عصبانی شده­ایم را ترک کنیم؛ آرام که گرفتیم بعد بیاییم و حرف بزنیم.

 ولی در آن حالِ غضب اگر یکی به دو کردیم، حتماً در آن گناه خواهد بود : فحش، بی ­حرمتی، تهمت و… در آن است. آدم تا خلاص نشود و راحت نشود، رها نمی­ کند! هر چیز از دستش بر بیاید! تیر، تفنگ، چوب، سنگ، همه را در آن جا مصرف می­کند. غضب  این­ طور است، جلوی عقل و دین را می­گیرد.

  آیت الله خوشوقت ره.

#حجاب

،ارزش است نه برند….

به تو گفته شد بد لباس نپوش!
گفتی مردها نگاه نکنند …
اتفاقا مشکل تو همین است …
مردها نگاهت نکردند…
چادر را از سرت برداشتی…
باز مردها نگاهت نکردند…
مانتو خود را کوتاه کردی…
باز خبری از نگاه مرد ها نشد….
مانتوی بدون دکمه با ساپورت پوشیدی…
راستی تا برهنگی ات چیزی نمانده…..
و مطمئن باش مردی نگاهت نمیکند ….
شاید نرهای فاسد رهگذر نگاهت کنند اما مردها بعید میدانم…

تو خودت پسند کردی لگد مال چشمهای نرها باشی غافل از اینکه ریحانه خدا بودی و گران قیمت…
گدایی نگاه نرهای فاسد،به چه قیمتی!!!

اندکی تامل،در ایستگاه تفکر…به کجا چنین شتابان.آخرش چی…..?

برهنگی فرهنگ نیست،محجبه باش،که اگر نباشی،هم روزی با پارچه ای سفید رنگ با حجابت میکنند،که هزاران بار افسوس در آن روز دیگر خیللللی دیر است ودر جایگاه متهم،جوابگوی،چراهای خداوند متعالی……
که ای کاش من هم محجبه بودم…!!!

روزی شیخ جعفر شوشتری را دیدند که در کنار جویی نشسته و بلند بلند گریه می‌کند. شاگردان شیخ، با دیدن این اوضاع نگران شدند و پرسیدند: «استاد، چه شده كه این‌گونه اشك می‌ريزيد؟ آيا کسی به شما چیزی گفته؟»

شیخ جعفر در میان گریه‌ها گفت: «آری، یکی از لات‌های این اطراف حرفی به من زده که پریشانم کرده.» 

همه با نگرانی پرسیدند: «مگر چه گفته؟»

شیخ در جواب می‌گويد： «او به من گفت شیخ جعفر، من همانی هستم که همه در مورد من می‌گویند. آیا تو هم همانی هستی که همه می‌گویند؟! و اين سئوال حالم را عجيب دگرگون كرد