علی امـــــشب چه خوش با ما مدارا می کنی
شد شب قـدر و تو خود دردم مداوا می کنی
درکـنار ذکـر حـقّ و جـــوشن و احیای شب
با نــمازآخرت دل را مــصـفا مـی کـنی
عـدل و احـسان شما حتی ز قاتل کم نگـشت
کاسه شیری هم برای قاتلت مــولامهیامی کنی
امشـب آقا با همین فرق شکسته، روی زرد
یاد آن میخ در و پـهلوی زهـرا(س) می کنی
از شمار فضل تو حدر قلم ها عاجــز است
در رکـوع خود زکــات عشـق اهدا می کنی
مـردم نا اهـل کـوفه با تو بد کردند علـی(ع)
ازخدای خود تو استغفارآنها را تمـنا می کنی

ﺑﻪ ﺳﯿﻞ ﺍﺷﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺴﺖ ﺭﺍﻩ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺟﺒﻬﻪ ﻣﯽ‌ﺁﺭﻧﺪ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺟﻮﺍﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ
ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺁﻫﻨﮓ ﯾﻮﺳﻒ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺍﺭﺩ
ﻏﻢ ﺍﺑﺮﻭ ﮐﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ‌ﻧﻮﺍﺯﺩ ﻗﺪ ﮐﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻧﻪ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﻪ ﺑﻮﯼ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ
ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺩﺍﻏﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺑﺮّﺩ ﺍﻣﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺍﺑﺮﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﺯﯼ
ﺩﺭﯾﻐﺎ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﺁﻥ ﺧﻂ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ‌ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺟﻮﺍﻥ ﺧﻮﺵ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺎﻻ‌ﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻫﻤﺎﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ‌ﺑﺮﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ‌ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺍﮔﺮ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﻤﯽ‌ﮔﻨﺠﺪ ﺑﻪ ﮐﻮﺯﻩ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺍﻋﺠﺎﺯﯼ
ﻣﯿﺎﻥ ﭼﻔﯿﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪﻧﺪ ﺟﺴﻢ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ؟!
ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﯾﻮﺳﻒ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ‌ﮔﺮﺩﻧﺪ
ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻣﯽ‌ﺁﺭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﻨﺪ
ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﯿﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺗﮑﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ

شب قدر شبی است که سرنوشت انسان ها در همه ی هستی، تقدیر و اندازه گیری می شود. در شب قدر فرشتگان رحمت الهی به زمین فرود آمده، به حجت الهی و به تبع آن وجود مقدس، به سایر مؤمنان سلام می کنند. شب قدر، شب ولایت الهی و اولیای اوست.

راز مخفی بودن شب قدر
یکی از اموری که در ارتباط با شب قدر، قابل توجه است مخفی بودن شب قدر، در میان شب های ماه مبارک رمضان، به خصوص دهه ی آخر آن است. در بیان راز مخفی داشتن شب قدر حکمت هایی از سوی دانشمندان اسلامی بیان گردیده است: «فایده ی مخفی داشتن این شب آن است که مردم به عبادت خدا تلاش بیشتری کرده، به طمع درک شب قدر، تمام شب های ماه رمضان را احیا بدارند. چنان که خداوند نماز «وسطی» را در میان نمازهای پنج گانه مخفی داشته و نام «اعظم» خود را در میان نام هایش و ساعت استجابت دعا را در میان ساعت های روز جمعه پنهان نگاه داشته است.»

نکته ی دیگری که در بیان فلسفه ی مخفی داشتن شب قدر بیان شده، این است: «وان لایتکل الناس عند اظهارها علی اصابه الفضل فیها فیفرّ طوافی غیره؛ راز مخفی داشتن شب قدر این است که مردم تنها به فضیلتی که از ناحیه ی درک شب قدر نصیب شان شده اکتفا نکنند که در انجام سایر وظایف خودشان کوتاهی نمایند.»بنابراین یکی از رازهای مخفی ماندن شب قدر مصون داشتن انسان ها از دچار شدن به عجب و غرور است. زیرا اگر شب قدر معلوم باشد ممکن است، کسی با شب زنده داری در آن دچار عجب شده، در انجام سایر تکالیف خود کوتاهی نماید.
شاید یکی از رازهای مخفی بودن شب قدر در میان چند شب این باشد که اگر کسی به شب زنده داری و عبادت در یکی از آن شب ها موفق نشد، ناامید نشده، شب دیگری را به امید درک فضیلت شب قدر به عبادت و شب زنده داری بپردازد. بدون شک این امر می تواند یکی از الطاف الهی و از جلوه های تسهیل و آسان-گیری خداوند به بندگانش باشد. خداوند شب قدر را در میان چند شب مخفی داشت تا فرصت بیش تری به بندگان برای درک شب قدر داده شود و آن ها به امید دست یافتن به فضیلت شب قدر، شب های بیشتری را به عبادت و راز و نیاز با خداوند مشغول شوند.

(((التماس دعای فراوان)))

علی امشب میان کوچه ها تنهاتر از ماه است
پریشان تر ز مرغان عزادار شبانگاه است

به روی ارغوانش عطر لبخندی شکوفا شد
علی آیا ز توفیقی که امشب دارد آگاه است؟

شتاب گام هایش بیشتر می گردد از نبض اش
مسیر زندگی در چشم او امشب چه کوتاه است

خزیده در ردای شب تمام ناجوانمردی
و شمشیری که قصدش فرق خورشید سحرگاه است

علی آرام می سوزد علی آرام می جوشد
علی آرام می نوشد از آن جامی که دلخواه است

میان چشم هایش قطره ی اشک شکوفا شد
میان چشم هایی که دلیل هر چه گمراه است

علی آرام می گرید ز داغ کودکانی که
فراق مهربانی ها بر آنها سخت جانکاه است

یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید
مجال دلنوازی با علی بسیار کوتاه است

صدایی آشنا می آید از اعماق تاریکی
نوای بغض نخلستان و/ یا غم مویه ی چاه است

هنوز از مسجد کوفه پس از کوچ علی بینی
که ذکر دائم گلدسته هایش : «فزتُ برب الکعبه» برپااست

ﯾﺎ ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻥَّ َﺒﯿﻨﯽ ﻭ َﺒﯿﻦَ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺟﻞَّ ﺫُﻧﻮﺑﺎ ﻻ‌ ﯾَﺎﺗﯽ ﻋَﻠﯿﻬﺎ ِﺎﻻ‌ّ ِﺮﺿﺎﮐُﻢ
ﺷﻬﯿﺪ ﻣﻄﻬﺮﯼ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﻧﻄﻔﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﻓﻄﺮﺕ ﻣﺎ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﯾﮏ ﻭﻟﯽ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺎﻣﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﺩﻟﺨﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﻣﺎﺳﺖ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﺎ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﺮﺩ.
ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ(ﻋﺞ) ﺑﺎﺷﯿﺪ.
ﻓﺮﺩﺍ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﺘﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻼ‌ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍﺷﺐ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺩﻋﺎﯼ ﻓﺮﺝ ﻭ ﺩﻋﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻼ‌ﻣﺘﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ.
ﻣﺴﺘﺤﺒﺎﺕ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﻫﺪﯾﻪ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﺁﻗﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ، ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﯿﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ؛ “ﻻ‌ ﯾﺎﺗﯽ ﻋﻠﯿﻬﺎ” ﻓﺮﺩﺍ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ” ﺍﻻ‌ّ ﺭﺿﺎﮐﻢ ” ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺑﺪﻫﯿﺪ.
ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻼ‌ﺕ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺩﻝ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ(ﻋﺞ) ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﯾﺪ، ﺩﻝ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺍﺑﺎﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ.
ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮﺍﺳﻢ 9:30 ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ 2:30 ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻧﺒﺎﺵ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﺍﺕ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺍﺫﺍﻥ ﻣﻐﺮﺏ ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺍﺫﺍﻥ ﻣﻐﺮﺏ ﭘﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ، ” ﻗﺪﺭ” ﺍﺳﺖ؛ ﻗﺪﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ.
ﻓﺮﺩﺍ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺬﮐﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺩﺍﺋﻢ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﺪ، ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺩﻝ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﻓﺮﺩﺍﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻭﻗﺖ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺩﻋﺎﯼ ﻓﺮﺝ ﻭ ﺳﻼ‌ﻣﺘﯽ ﺁﻗﺎ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ.
ﺣﺠﺖ ﺍﻻ‌ﺳﻼ‌ﻡ ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻧﺠﻮﯼ ﻧﮋﺍﺩ

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَكاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِكُلّ أعْضائی الى اتّباعِ آثارِهِ بِنورِكَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین.

خدایا آگاهم نما در آن براى بركات سحرهایش وروشن كن در آن دلم را به پرتو انوارش وبكار به همه اعضایم به پیروى آثارش به نور خودت اى روشنى بخش دلهاى حق شناسان

1ـــ داخـل دهـان آن از پوست سفـت و سخـت پـوشـيـده شـده کـه باعـث می شود بتواند گياهان دشت و صحرا که خشک و خاردار هستند را بخورد و زخمی نشود.
2ـــ مژه های آن خيلی پرپشت و کيپ همديگر هستند که باعث می شود شن و ماسه و سـنگـريـزه هـای اطـراف به درون چشم وی نـفـوذ نکنند.
3ـــ گـوشـهـای آن کـوچکـ و پـوشـيـده از مـوهـای پـرپـشـت و بهم چسبيده است، که باعث می شود شن و ماسه داخل گوش آن نروند.
4ـــ پـوسـته مـخاطی سوراخ بينی آن سطح خيلی پهنی دارند که راه نفوذ برای شن و ماسه به داخل بينی باقی نمی گذارند، ولی نم و رطوبت لازمه هـوای تـنـفـس را از هـوا می مکند و جذب می کنند.
5ـــ کوهان آن محل ذخيره انرژی است. ضمن اينکه چربی آن قشری برای مقابله با گرما نيز هست.
6ـــ سطح کمر آن باريک است. که باعث می شود تابش گرم و سوزان نيم روزی خورشيد، فقط به قسمت کمی از بدن وی بطور مـؤثر بـتابـد. و در شرايط تابش قبل از نيم روز يا بعد از آن که خورشيد مايل می تابد، اگـر مـجـبـور باشد در آفـتـاب باشـد، رو به خـورشيد و يا پـشـت به خـورشيد زمين گير می شود. که اين نيز بنوبه خود باعث می شود تابش مؤثر خـورشيد فقط به سطح کم بالائی وی بتابد. پوسـت پـشمی وی نيز بخـش عـمده تابش گرمای سوزان را خـنـثی می کند. به اين ترتيب شتر می تواند گرمائی که خيلی از حيوانات ديگر را می کشد تحمل کند.
7ـــ کليه های وی قسمت زيادی از آبهای مصرف شده را دوباره پس می گيرند، (به اين خاطر ادرار آن غليظ است).
8ــــ پوست پـشـمی آن باريک و نرم است. هم گرما را خنثی می کند و هم بدن را خنک می کند.
9ــــ روده آن سلولهای جذب آب دارد. اين سـلـولـهـا قـسـمـت زيـادی از آب مـصـرف شـده مـوجود در غذای روده را جذب می کنند و برای بدن نگه می دارند. (به اين خاطر سرگين آن خيلی خشک است).
10ـــ وقـتی ادرار می کند، دم خود را می جنباند تا ادرار به پـاهـا پاشيده شود. به اين شکل با خيس و مرطوب کردن خود به خنک شدن خود کمک می کند.
11ــــ شکم وی خيلی بزرگ است. می تواند تا 200 ليتر آب بنوشد. علاوه بر آن مجراها و منابع ذخيره آب نيز دارد. که هنگام آب خوردن آنها را نيز پر می کند.
12ـــ مجرای خون وی در اعماق بدن قـرار نگرفـته بـلکه زير پوست گردن و پاها و پهـلـوهـا قرار گرفته است. اين باعث می شود که گرمای بدن را بيشتر به سطح بدن منتقل کند. و سـرخ رگـهـا حتی در شـرايـطـی که تقـريـباً بی آب باشند و در وضعيت تقريبی معادل يک دويست هزارم حجم واقعی خود، باز هم می توانند اکسيژن را به نقـاط مختـلف بدن منتقل کنند.
13ـــ تکـيه گاهـهای وی در حالت نشستن (يعنی زانوها، آرنجها، و سينه) از قـشـر کلفـتِ پوستِ مرده تشکـيل شده است. اين قـشـر گرما را خنثی می کند و باعث می شود بدن آن زخم نشود.
14ـــ کف پهن پای آن با يک قشر شاخه ای مجهز شده که باعث می شـود پای آن در شن و مـاسـه فـرو نرود. و پا را در مـقـابل ماسـه هـای تيز و گرم نيز محافـظـت می کند.
15ـــ درجه حرارت بدن وی می تواند خـيـلـی تغـيـيـر کـند ضمن اينکه از پستانداران است. حرارت بدن وی بين 34 تا 42 درجه در تغيير است. وقتی دما بالا برود دمای بدن وی نيز بالا می رود، اين امر باعـث می شـود کـه تـا دمـای مـشـخصی نيازی به عرق کردن برای خنک کردن خود نداشته باشد. و در مصرف آب خود صرفه جوئی کند.
شتر در واقع به حساب دشت و صحرا پرداخته شده است. يعنی برای گرما، کـمـبـود آب، شـن و مـاسـه.
کـسـانی می گـويـند دليلی برای وجود خدا نمی بينند. قرآن آنها را به مطالعه پديده های طبيعی مراجعه می دهـد. انـتـخـاب شتر از ميان ساير حيوانات برای مطالعه، به اين معنی است که وی چيزهای خاصی دارد. بر اساس شـناختی کـه ما امروزه از بافت بـيـولـوژيکی شـتـر داريـم نـيز در واقع همينطور هم هست، و می بينيم که در ساختار آفرينش شتر مغز و انـديـشـه و حساب و کتاب خوابيده است. در حالـيکـه در گذشته مردم فکر می کردند که تحمل شتر زياد است نه اينکه چيز خاصی در آن می ديدند.

دچار سینه تنگی و خفقان شدن با ارتفاع
فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿۱۲۵﴾
«به اين ترتيب وقـتـی خـدا بخـواهـد کسی را راه ببرد سـيـنه وی را برای اسلام باز می کند، و هر که را بخواهد بحال خود رها کند سينه وی را تنگِ خفه کننده می کند، چنانکه گوئی که دارد در جو بالا و بالاتر ميرود. به اين ترتيب خدا بر کسانيکه ايمان نمی آورند زشتی و پليدی زننده می گذارد».

نکـتـه آيه: کسيکه در جو بالا و بالاتر برود دچـار احساس سـيـنـه تـنـگـی خـفــقـان آور می شود:
آيه وضعيت کسيکه اسلام را خوش نمی دارد، وضعيت وی در بـرخورد با اسلام را به وضعيت کسی تشبيه ميکند که رفته رفته در جو بالا و بالاتر می رود و دچار سينه تنگی خفه کننده می شود.

در سوره جن آمده: و من يعرض عن ذكر ربه يسلكه عذاباصعدا (2)
و هر كه از ياد پروردگار خود روى گرداند،او را در عقوبت دشوارى درمى ‏آورد».
در سوره مدثر نيز آمده: سارهقه صعودا (3) ،او را به سخت‏ترين عقوبتى‏دچار مى‏سازم‏».
از اين رو معناى‏«كانما يصعد في السماء»چنين مى ‏شود:او مانند كسى است كه درلايه‏هاى مرتفع جو،دچار تنگى نفس و سختى و دشوارى فراوان گشته است.درواقع كسى كه خدا را از ياد برده-در زندگى-مانند كسى است كه در لايه‏هاى بالايى‏جو قرار دارد و دست‏خوش درد و رنج و سختى تنفس است.لذا از اين تعبير(اعجازگونه)به خوبى به دست مى‏آيد كه اگر كسى در لايه‏هاى فوقانى جو فاقد وسيله‏حفاظتى باشد،دچار چنين دشوارى و تنگى نفس مى‏گردد. اين جز با اكتشافات‏علمى روز قابل فهم نيست،كه در آن روزگار براى بشريت پوشيده بوده است.

منابع:
1.انعام 6:125.
2.جن 72:17.
3.مدثر 74:17.
4.ر.ك:تاريخ علوم‏«پى ير روسو»ترجمه حسن صفارى،ص 256.
5.ر.ك:بصائر جغرافية،نوشته استاد رشيد رشدى بغدادى،ص 208-205.
6.ر.ك:مبادى‏ء العلوم العامة.ص 57 و نيز كتاب‏«مع الطب في القرآن الكريم‏»،ص 21.