ورود امام زمان ممنوع!!!

شوخی نبودکه،شب عروسی بود!!

همان شبی که هزارشب نمیشود

همان شبی که همه به هم محرمند…

همان شبی که وقتی عروس بله میگوید

به تمامی مردان داخل تالارکه نه،به تمام مردان شهرمحرم میشود!
این را ازفیلم هایی که درفضای سبزداخل شهرمیگیرندفهمیدم!!

همان شبی که فراموش میشودعالم محضرخداست…

آهان یادم آمد،

این تالارمحضرخدانیست،تامیتوانیدمعصیت کنید!!

همان شبی که دامادهم آرایش میکند…

همه وهمه آمدندحتی خان دایی…

اماای کاش امام زمانمان هم می آمد،حق پدری دارندبرما…!!

مگرمیشوداونباشد؟!

عروس برایش کارت دعوت نفرستاده بود،اما آقا آمده بود…

به تالارکه رسیدسردرتالارنوشته بودند:ورودامام زمان ممنوع!!

دورترهاایستادوگفت دخترم عروسیت مبارک ولی…

ای کاش کاری میکردی تامن هم میتوانستم بیایم…

مگرمیشودشب عروسی دخترپدرنیاید؟!من آمدم اما…

گوشه ای نشست وبرای خوشبختی دخترکش دعاکرد…

چه ظالمانه یادمان میرودکه هستی!
ماکه روزیمان راازسفره تومیبریم ومیخوریم،باشیطان میپریم ومی گردیم…
میدانم گناه هم که میکنیم،بازدلت نمی آید نیمه شب درنمازدعایمان نکنی!

اللهم عجل لولیک الفرج

بانـوي سرزمين من!
بـ‌ه خاطر بسپار

صدايت “دلنشين” است

قشنگ نيست بر هر دلـﮯ نشستن (1)

…

بــرادر دينـﮯ من!

فراموش نكن

بعضـﮯ كارها “واجب” نيست

مثل سلام كردن (2)

1.فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلا مَعْرُوفًا : پس به گونه ای هوس انگیز سخن نگویید که بیمار دلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید.{احزاب/ 33-32}

2.امام صادق(ع) فرمود:«رسول خدا بر زنان سلام می کرد و آنان نیز پاسخ می دادند و امیرالمؤمنین نیز بر زنان سلام می کرد و سلام کردن به زنان جوان را نمی پسندید و می فرمود: می ترسم از صدای او خوشم آید که در این صورت گناهی که نصیبم می شود، بیش از پاداشی باشد که از سلام کردن نصیبم می گردد.»{وسائل الشيعه ، ج 20،ص234،ح3}

گرمــای تابستــان چه لذت بخـش است
وقتی با خــُـدا معامله بهِشــت و جهنم می کنم
گرما را به جــان می خَرم…
اما حِجــابم را با جهنم عوض نخواهــم کرد
چـــادرَم!
در این گرمـای تـابستـان؛
وقتی پیچیده می شـوم میـان سیـاهی ات،
تنهــا دلخـوشی ام به این اسـت که…
عرقِ روی ِ پیشـانی ام
عرقِ بنـدگی اسـت،
نـه عرق شَـرم…
بـاور کـن، معنیِ این همه حرارت و گرما را به جان خریدن ، تحمـل نیسـت…
عشق اسـت؛ عشق بـه خُـدا…

پروفسور یحیی باقرزاده:

هیچوقت شخصیت خودت را برای كسی تشریح نكن:
كسی كه تو را دوست داشته باشد به اين كارنیازی ندارد
و كسی كه ازتو بدش بیايد باور نمی كند!

وقتی دائم بگويى گرفتارم،
هیچ وقت آزاد نمیشوى،
وقتی دائم بگويى وقت ندارم،
هیچوقت زمان پیدا
نمی كنی،
وقتی دائم بگويى فردا انجامش میدهم، آن فردای تو هیچ وقت نمیايد!

وقتی صبحهااز خواب بیدار میشويم دوانتخاب داریم:
برگردیم بخوابیم و رویا ببینیم،
یا بیدار شويم و رویاهايمان را دنبال كنیم.
انتخاب با شماست!

وقتی در خوشی و شادی هستی عهد و پیمان نبند!
وقتی ناراحتی جواب نده!
وقتی عصبانی هستی تصمیم نگیر

می گویند: مسجدی می ساختند، بهلول سر رسید و پرسید: چه می کنید؟گفتند: مسجد می سازیم.
گفت: برای چه؟ پاسخ دادند: برای چه ندارد، برای رضای خدا.
بهلول خواست میزان اخلاص بانیان خیر را به خودشان بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگی تراشیدند و روی آن نوشتند «مسجد بهلول» شبانه آن را بالای سر در مسجد نصب کرد.
سازندگان مسجد روز بعد آمدند و دیدند بالای در مسجد نوشته شده است «مسجد بهلول». ناراحت شدند؛ بهلول را پیدا کردند و به باد کتک گرفتند که زحمات دیگران را به نام خودت قلمداد می کنی؟
بهلول گفت: مگر شما نگفتید که مسجد را برای خدا ساخته ایم؟ فرضا مردم اشتباه کنند و گمان کنند که من مسجد را ساخته ام، خدا که اشتباه نمی کند

امام باقر
(عليه السلام )فرموده اند:

در ماه رمضان ابتدا 《نماز 》بخوان ،
سپس 《افطار》 کن ،
مگر اینکه همراه عده ای بودی که منتظر《 افطار 》بودند.
اگر قرار بود تو نیز با آنان 《افطار》 کنی ،
با ایشان مخالفت نکن و ابتدا 《افطار 》کن و در غیر این صورت ابتدا 《نماز 》بخوان .

راوی پرسید:
چرا این کار را کنم و ابتدا 《نماز》 بخوانم؟
فرمود:
چون دو وظیفه برای تو پیش آمده است:
《افطار》 و 《نماز 》.

پس با چیزی شروع کن که بر دیگری برتری دارد و آن 《نماز》 است .

سپس فرمود :
و تو روزه داری؛
پس اگر 《نمازت 》را با حالت روزه به جا آوری و روز را پایان دهی ،برای من دوست داشتنی تر است .

منبع:
وسائل الشیعه ج 10 ص150 ح2

ويژه سحر

يك شرط استجابت دعا اينست كه آنرا باتوجه بخواهیم. گاهي لقلقه زبان،جملاتي چون «خدايا مارا بيامرز»،«خدايا به ما سعه رزق بده» و… است. 10سال اينطور دعا ميكنيد،مستجاب نميشود.بايد تضرع كنيد.بايد ازخدا بااصرار بخواهيد.باز بخواهيد و بازبخواهيد.

امام علي عليه السّلام فرمودند:

الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ (لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ) وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ؛

دو كلمه از قرآن «زهد» را تفسير كند. خداوند فرمايد: «تا بر آنچه از دست داده ايد تأسّف مخوريد، و بدانچه دست يافته ايد شادمان نگرديد». و آن كه بر گذشته تأسّف نخورَد و بر آنچه دست يافته شادمان نگردد زاهد كامل است.
[نهج البلاغه، حکمت 431]