روزی ناصر الدين شاه ،

علما و ادیبان را گرد هم می آورد
و
از آنها می خواهد تا
معنی قسمتی از شعر حافظ :

(بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت ) ، را
برایش شرح دهند …

هریک از آنها ، تعریفی از این شعر می کنند ،،
ولی ناصرالدین شاه ارضاء نمی شود …
به همین خاطر
نامه ای برای
وصال شیرازی در شیراز
می نویسد
و از او تقاضا می کند
تا
معنیِ حقیقیِ این شعرِ حافظ را
برایش باز گوید. ..

قاصد ،
نامه را
زمانی که وصال شیرازی
تازه فرزندش را از دست داده بود
و
مشغول انجام مراسم او بود ، به وی می دهد ..
نیمه شب
وصال شیرازی به سراغ نامه رفته
و
آن را مطالعه می کند ..
سپس
به سراغ کتاب ابجدی می رود
و
درمی یابد که عدد ابجدی ِ
بلبلی برگ گلی ،
با علی و حسن و حسین
مطابقت دارد …
لذا
به پادشاه این چنین با شعر پاسخ می دهد :

صاحبا ، در حالتی کین بنده غم بسیار داشت

یادم آمد زان کلامی را که شه اظهار داشت

در خصوص شعر حافظ ، آنچه پرسیدی ز من

بلبلی برگِ گلی خوش رنگ در منقار داشت

نیمه شب ، غواص گر دیدم به بهر ابجدی

تا ببینم این گُهر ، آیا چه دُرّ ، در بار داشت

بلبلی برگ گلی ، شد سیصد و پنجاه و شش

با علی و با حسین و با حسن ، معیار داشت …

رنگ ِ گل سرخ است , او باشد نشانی از حسین

برگِ گل سبز است , او باشد نشانی از حسن

بلبلی باشد علی ، کز فرقت ِ این برگ و گل

روز و شب از هجرِ ِ ایشان ، ناله های زار داشت

آن حساب ابجدی , این هم دلیل حکمتی

مدعی آیا تواند اندر این ، انکار داشت …..

به به به به به عجب شعری…..

هرکس که دلش خواست ببیند عظمت را
باید برود تا که ببیند حرمت را

الحق که خدای ادبت، ام بنین است
حق خیر دهد والده محترمت را

گفتم: قسمی یاد بده، گفت: ابالفضل
از (آذریان) یاد گرفتم قسمت را

من بار گناهان خودم را نکشیدم
اما به روی شانه کشیدم علمت را

فردا قلم عفو شود در صف محشر
وقتی ببرد فاطمه دست قلمت را

این نیز مقامی است که غمخوار تو هستم
ممنون خدایم که به من داد غمت را

بگذار که در عشق تو این سینه بسوزد
دم کن نفسم را که بخوانم دو دمت را .
.
“ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد

روز از دوستم پرسیدم نظرت در مورد ❤مولا علی❤ چیه ؟
اون پرسید : بهترین مکان کجاست ؟
گفتم : مسجد
پرسید : بهترین جای مسجد کجاست ؟
گفتم : محراب
پرسید : بهترین عمل چیه ؟
گفتم : نماز
پرسید : بهترین نماز ؟
گفتم نماز صبح
پرسید : بهترین قسمت نماز؟
گفتم: سجده
پرسید : بهترین قسمت بدن ؟
گفتم : سر
پرسید : بهترین قسمت سر ؟
گفتم پیشانی
پرسید : بهترین ماه ؟
گفتم رمضان
پرسید : بهترین شب ؟
گفتم شب قدر
پرسید : بهترین نحوه مردن ؟
گفتم شهادت

آنوقت بهم گفت : مولا علی در ماه رمضان در شب قدر در مسجد در محراب مسجد..در حال نماز ، نماز صبح در سجده نماز فرق مبارکش شکافت !
صلی الله علیک یا امیرالمومنین

کشتی اسلام را غیر از علی لنگر کجاست؟

امّت آزاده را جز مـــرتضی رهبر کجاست؟

پهنـه ی ایمان و ملک عزّت و اخــلاص را

جز امیرالمومنین حیدر یکی سرور کجاست؟

گو بمیر آن را که بدخواه علی وآل اوست

خالی از عشق علی دل در کجا سر در کجاسـت؟

آسمان روشن توحید را در هـــر زمــان

نورافشانتر ز گفتار علی اختر کجاست ؟

دین اسلام و مرام شیعـــه را در قرن ها

جز علی مرد خدایار و خدامحور کجاسـت ؟

تا گذارم سر به پای خــادمان کوی او

میثم و مقداد کو ؟ عمّار کو؟قنبرکجاست؟

قایقی ساخته ام..
جنسش از راز و نیاز
بادبانش از صبر، دکلش از ایمان
در شبی مهتابی _
سفری دور و دراز، می کنم از لب دریا آغاز
دل به امواج بلا خواهم داد…
اگرم ساز مخالف زند و باد به همراهی طوفان خواهد
که مرا منصرف از راه کند
راه بیراهه کند، مضطر و درمانده کند
.. باکی نیست
من به همراه دعایی دارم
و به دل قطب نمایی دارم
و اگر در طی راه،،
به عنادی شکند زورق امید مرا گردابی
.. باز اندوهی نیست
بازوانی دارم
میزنم آب و شنا می کنم و میدانم
که «« خدایی »» دارم
** که اگر خسته شدم دست گیرد بی شک
و به ساحل برساند به یقین *

ﺑﺎ ﺍﺫﺍﻥ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﺷﮏ ﭼﮑﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻫﻢ ﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺵ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ، ﺣﺐ ﻋﻠﯽ ﺍﻫﻞ ﺗﻤﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﺲ
ﺍﺯ ﺩﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻧﺠﻒ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺲ
.
ﯾﺎ ﻋﻠﯽ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ، ﺁﻫﻢ
ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ
.
ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﺭﻭﺍﻕ ﺗﻮ ﺯ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺻﺪ ﻭ ﺩﻩ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻧﺠﻒ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ
.
ﻣﻦ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﭼﻪ ﯾﺘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺍﺳﯿﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﻭﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﮔﻞ، ﻓﺮﺵ ﺣﺼﯿﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
.
ﯾﺎﺩ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﻭﺯ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻏﺪﯾﺮﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
.
ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﺻﺒﺢ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﻻﯼ ﻋﻠﯽ
ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﻭﻗﺖ ﻣﺪﺩ ﻧﺎﻡ ﺩﻻﺭﺍﯼ ﻋﻠﯽ
.
ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖِ ﻋُﻤﺮ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﻋﻠﯽ
ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺪﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﯽ

ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺎ ﻃﺎﻭﻭﺱ ﯾﻤﺎﻧﯽ:
ﺭﻭﺯﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺻﺤﺎﺑﺶ
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﺎﻭﻭﺱ ﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﺟﻠﻮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ‏« ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﻫﯿﺪ
ﺳﺆﺍﻝ ﮐﻨﻢ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻪ، ﺑﭙﺮﺱ
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﭼﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﻮّﻡ
ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ
ﻣﺮﺩﻡ؛ ﻭ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﯿﻞ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻫﺎﺑﯿﻞ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ.
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ ﻭ ﻫﺎﺑﯿﻞ ﻭ ﻗﺎﺑﯿﻞ ﭘﺲ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﻫﻞ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﮔﻔﺖ: ‏« ﺑﻠﻪ، ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﯾﺪ. ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ‏»
ﺑﻌﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﮐﺪﺍﻣﯿﮏ ﺍﺯﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ، ﭘﺪﺭ
ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﻫﯿﭻﯾﮏ. ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺴﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﯾﮕﺮ
ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩﻡ ﯾﻌﻨﯽ ‏«ﺷﯿﺚ » ﻫﺴﺘﻨﺪ»
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﭼﺮﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩﻡ، ‏«ﺁﺩﻡ» ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ؟ »
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﭼﻮﻥ ﮔِﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ‏«ﺍﺩﯾﻢ‏» ‏(ﭘﻮﺳﺘﻪﯼ ﺭﻭﯾﯽ‏) ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ‏»
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻮّﺍ ،‏«ﺣﻮﺍ‏» ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ؟
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﭼﻮﻥ ﺣﻮّﺍ ﺍﺯ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ‏«ﺣﯽّ‏» ﺧﻠﻖ ﺷﺪ‏» ‏(ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩﻡ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺷﺪ، ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﮔِﻞ ﺍﻭ ﺣﻮﺍ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ‏»
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﺍﺑﻠﯿﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﻟﯿﻠﯽ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺍﺑﻠﯿﺲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﯿﻄﺎﻥ
ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﻋﺰّﻭﺟﻞ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﺷﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‏»
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﺟﻦ ﺭﺍ ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ناﻡ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻨﺪ؟ »
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺟﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ؛ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺟﻦﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎﻧﻨﺪ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‏»
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﻭّﻟﯿﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ؟‏»
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﺭﻭﻍ ﺭﺍ ‏«ﺍﺑﻠﯿﺲ » ﮔﻔﺖ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:
ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ .
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻋﺮﺍﻑ ﺁﯾﻪ ۱۲)
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﮐﺪﺍﻡ ﮔﺮﻭﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﺣﻖ
ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﯾﻨﺪ؟ »
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﻣﻨﺎﻓﻘﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ‏«ﻣﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﯾﯽ‏» ﺳﭙﺲ ﺁﯾﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﮐﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻨﺎﻓﻘﯿﻦ ﻣﯽﺁﯾﻨﺪ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﮐﻪ
ﺗﻮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍیی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ
ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ» ‏(ﺳﻮﺭﻩ ﻣﻨﺎﻓﻘﻮﻥ، ﺁﯾﻪﯼ ۱‏)
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﮐﺪﺍﻡ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﮐﺮﺩ؟‏»
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺁﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ‏«ﮐﻮﻩ ﻃﻮﺭ » ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﺑﺎﻝﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﻨﯽ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻞ ،
ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ‏«ﻣﺎ ﮐﻮﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺒﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ‏»
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻋﺮﺍﻑ، ﺁﯾﻪ۱۷۱‏)
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩﯼ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺟﻦّ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺲ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻣﻼﺋﮑﻪ ﮐﯿﺴﺖ؟ »
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﮐﻼﻏﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﯿﻞ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﺟﻨﺎﺯﻩﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻨﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ‏«ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﮐﻼﻏﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺴﭙﺎﺭﺩ» ‏(ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺎﺋﺪﻩ، ﺁﯾﻪ
۳۱ )
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﻡ ﺧﻮﺩ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺟﻦ ﺑﻮﺩ، ﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻧﻪ ﻣﻼﺋﮑﻪ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺑﻮﺩ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ
ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: ‏«ﺁﻥ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﯼ ﻣﻮﺭﭼﮕﺎﻥ، ﺩﺍﺧﻞ
ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺷﻮﯾﺪ ﺗﺎ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﻟﺸﮑﺮﯾﺎﻧﺶ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻟﮕﺪ ﻧﮑﻨﻨﺪ، ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﻨﺪ»
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﻧﻤﻞ،ﺁﯾﻪ۱۸‏)
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺟﻦ ﻭ ﺍﻧﺲ ﻭ ﻣﻠﮏ ﻧﯿﺴﺖ؟‏»
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﮔﺮﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﯾﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﮔﺮﮒ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ .
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﯾﻮﺳﻒ ﺁﯾﻪ۱۷‏)
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻤﺶ ﺣﻼﻝ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﯾﺎﺩﺵ
ﺣﺮﺍﻡ؟‏» ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺁﺏ ﻧﻬﺮ ﻃﺎﻟﻮﺕ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﭼﻨﯿﻦ
ﺁﻣﺪﻩ: ‏«ﻃﺎﻟﻮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻬﺮ ﺑﯿﺎﺷﺎﻣﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﮐﻒ ﺩﺳﺖ.
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﺁﯾﻪ۲۴۹‏)
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﮐﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺿﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻥ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ؟‏»
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺁﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﺍﻭﺳﺖ ‏(ﺻﻠﻮﺓ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﻋﺎ ﺍﺳﺖ‏)؛ ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﺳﺨﻦﮔﻔﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩﯼ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺮﯾﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: ‏«ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﻧﺬﺭ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺎﺷﻢ؛ ﭘﺲ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻢ‏»
‏(ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺮﯾﻢ،ﺁﯾﻪ ۲۶ )
ﻃﺎﻭﻭﺱ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ‏«ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻭ ﺯﯾﺎﺩ
ﻣﯽﺷﻮﺩ؟ ﻭ ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﮐﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ؟
ﻭ ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ؟ »
ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ‏«ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻢ ﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣﺎﻩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ، ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺖ‏»
ﻣﻨﺎﺑﻊ:
ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ
۴۶ ﺹ ۳۵۱ ﺡ ۵

دعای روز دهم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوكّلین علیكَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْكَ واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیكَ بإحْسانِكَ یاغایَةَ الطّالِبین.

خدایا قرار بده مرا در این روز از متوكلان بدرگاهت و مقرر كن در آن از كامروایان حضرتت و مقرر فرما در آن از مقربان درگاهت به احسانت اى نهایت همت جویندگان.