مکاشفه آیت الله سید جمال کلپایگانی"رض”

 آیت الله سید جمال گلپایگانی می فرمودند:

 روزی برای زیارت اهل قبور به وادی السلام در نجف اشرف رفته بودم و چون هوا بسیار گرم بود رفتم زیر سقفی تا قدری استراحت نموده و برگردم در این حال دیدم جماعتی از مردگان با لباسهای پاره و مندرس و وضعی بسیار کثیف به سوی من آمدند و از من طلب شفاعت می کردند ،که وضع ما بد است،تو از خدا بخواه ما را عفو کند.
من به ایشان پرخاش کردم و گفتم:هر چه در دنیا به شما گفتند گوش نکردید و حال که کار از کار گذشته طلب عفو می کنید؟!بروید ای مستکبران!
ایشان می فرمودند:این مردگان شیوخی بودند از عرب که در دنیا مستکبرانه زندگی می نمودند و قبورشان در اطراف همان قبری بود که من بر روی آن نشسته بودم.

 منبع:معاد شناسی،علامه ی طهرانی،ج1،ص142

مناجات زیبای دکتر چمران :

 خدایا …

از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت

اما شکایتم را پس میگیرم …

من نفهمیدم! فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت، نگاهم به تو باشد …

گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست ،
معنایش این نیست که تنهایم …

معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت …

با تو تنهایی معنا ندارد !

مانده ام تو را نداشتم چه میکردم …!

دوستت دارم ، خدای خوب من …

شاید تجربه کرده باشید، اگر سگی گرسنه رو به شما آورد و همراهتان نان یا گوشت باشد، آیا به گفتن چِخ، رد می شود؟! چوب هم بلند کنی فایده ندارد و دست بردار نیست.

اما اگر هیچ همراه نداشته باشی ، با آن شامه قوی که دارد ، چون می فهمد چیزی نداری تا گفتی چِخ، فورا می رود. دل شما نیز مورد نظر شیطان است، نگاهی به دل می کند، اگر آذوقه او مانند حب مال، زر و زیور، شهرت، مقام، حسادت، بخل و ….در آن باشد، می بیند به به! چه جای خوبی برای او است، همان جا متمرکز می شود، اگر صد هزار بار هم «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»، بگویی به این چِخ ها رد نمی شود، چون این دشمن خیلی سرسخت است. « ً … انه لکم عدوٌ مبین » بلی اگر طعمه اش را دور کردی، آنگاه می بیند وسیله ماندن ندارد و با یک استعاذه فرار می کند.

 (بخشی از فرمایشات شهید محراب آیت ا…دستغیب رحمة ا… علیه )

 پرهیز از غیبت:
 ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه
(حجرات/12)؛
  از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.

 پرهیز از تمسخر:
 لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم
(حجرات/11)
 ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.

 پرهیز از وعده دروغ:
 یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون
(صف/2و3)؛
  ای اهل ایمان! چرا چیزی را میگوئید که به آن عمل نمیکنید؟ اینکه چیزی را بگوئید که عمل بدان نمیکنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.

 پرهیز از عیبجوئی و هرزه زبانی:
 ویل لکل همزة لمزة
(همزه/1)؛
  وای بر هر عیبجوی هرزه زبان

 پرهیز از گمان در همه چیز:
 اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم
(حجرات/12)؛
  از بسیاری از گمانها دوری کنید، که بعضی از گمانها گناه است.

 پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران:
 ولا تجسسوا 
(حجرات/12)؛
 تجسس نکنید.

آیت الله جوادی آملی دام ظله:

انسان که آفریده خدا و خلیفه و امانت دار اوست، برای زندگی و حیاتی آفریده شده است که در پیوند های گوناگون خود، خدا محور است و در این زندگی و بندگی، به بدن یالم نیاز دارد و بهره مندی همه جانبه او از سلامت، اساس فعالیت های وی در زندگی مادی و معنوی است که در زبان پیامبر گرامی از آن به (نعمت پنهان و ناشناخته) یاد شده است.
زیرا یکی از عوامل آرامش زندگی و بندگی خدا، برخورداری از جسم و جان سالم است؛ از این رو، عقل و نقل، حفظ تن درستی و حفظ نفس را لازم و واجب شمرده اند و روا نمیدارند که انسان حتی هنگام سخت ترین مصیبت و اندوه به عمد به جسم و جان خود آسیب برساند و اضرار به آن را حرام می شمارند.

  مفاتیح الحیاه/ص۹۱

 از شخصیت بزرگی شنیدم كه روزی آیة‏الله‏ شیخ جعفر شوشتری(ره) با جمعی از تجار و مؤمنین، در كاروانسرایی نشسته بودند. مردم مسائل مذهبی را از ایشان می‏پرسیدند و شیخ پاسخ می‏داد. ناگاه دیدند به یك باره حال شیخ دگرگون شده، شروع به گریستن كرد.
همه حاضران تعجب كردند كه گریه ایشان برای چیست. سرانجام یك نفر پرسید: آقا گریه شما برای چیست؟ ایشان با دست به گوشه‏ای اشاره كرد كه در آنجا الاغی بود و تازه بار آن را به زمین گذاشته بود. سپس گفت: این الاغ را ببینید! من او را نگاه می‏كردم؛ دیدم پس از بارگیری به من نگاه می‏كند و با نگاه خود به می‏گوید: ای شیخ! ای عالم و ای انسان! دیدی من چگونه بارم را به سلامت به منزل رساندم، آیا تو هم بار خویش را، یعنی بار امانت را سالم به منزل رسانیدی؟ گریه‏ام برای این است كه یك حیوان چگونه می‏تواند با سربلندی بارش را به منزل برساند؛ اما من كه انسان هستم، نتوانم و در نتیجه، پیش مولایم سرشكسته هستم.

 آیت الله مجتهدی تهرانی‌:

بعد از نمازها دعا کنیم که خدایا، ما را از مستی بیرون بیاور. مارا بیدار کن. خدا کند که از خواب غفلت بیدار شویم. بفهمیم که کجا بوده ایم، از کجا آمده ایم و به کجا خواهیم رفت.
 
مولا علی(ع) : «رَحَمَ اللهُ امرءً عَرَفَ مِن أین و فی أین و إلی أین» «خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته است و به سوی کجا می رود»

غررالحکم و دررالکلم
 
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟

ز کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
مولوی

 پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله فرمود: هرگاه ده صفت در امت من پدید آید به ده کیفر دچار خواهد شد. گفتند یا رسول الله این صفات چیست؟ پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله در پاسخ فرمود:

1چون کم دعا کنند، بلا نازل شود؛

2 چون صدقه ندهند، مرض فراوان شود؛

3 هنگامی که از پرداخت زکات خودداری کنند، حیوانات تلف شوند؛

4 هرگاه پادشاه ستم کند، باران نبارد؛

5 وقتی که زنا شیوع یابد مرگ نابه هنگام ( سکته ) بسیار شود؛

6 موقعی که ریا و تظاهر ( خود نمایی ) زیاد شود، زلزله فراوان گردد؛

7 چون پیمان ( عهد ) بشکنند ( وفا نکنند )، آدم کشی رواج پیدا کند؛

8 چون کم فروشی ( احتکار ) کنند، به قحطی دچار شوند

 نصایح، ص 301