پرهیز از غیبت:
 ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه
(حجرات/12)؛
  از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.

 پرهیز از تمسخر:
 لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم
(حجرات/11)
 ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.

 پرهیز از وعده دروغ:
 یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون
(صف/2و3)؛
  ای اهل ایمان! چرا چیزی را میگوئید که به آن عمل نمیکنید؟ اینکه چیزی را بگوئید که عمل بدان نمیکنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.

 پرهیز از عیبجوئی و هرزه زبانی:
 ویل لکل همزة لمزة
(همزه/1)؛
  وای بر هر عیبجوی هرزه زبان

 پرهیز از گمان در همه چیز:
 اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم
(حجرات/12)؛
  از بسیاری از گمانها دوری کنید، که بعضی از گمانها گناه است.

 پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران:
 ولا تجسسوا 
(حجرات/12)؛
 تجسس نکنید.