چرا برخی از ما چيزى را انتخاب مى كنيم كه مايه درد و رنج ماست؟!

بهترين انتخاب ممكن ضرورتاً انتخاب مفيد و سودمند نيست ولى در زمانى كه ما به انتخاب دست مى زنيم مفيد و خوب به نظر مى رسد، دكتر ويليام گلسر مثالى خوبى دارد او مى گويد يك مرد جوان در پارك بزرگ كاكتوس مشغول قدم زدن بود ،ناگهان تمام لباس هايش را در آورده و به وسط كاكتوس ها مى پرد و غلت مى زند، افرادى كه اطراف بودند او را با زحمت بيرون مى آورند و
از او مى پرسند :چرا اينكار را كردى؟!

و او پاسخ مى دهد كه :“ در آن لحظه به نظرم كار خوبى مى آمد”
همه ما انتخاب هاى اين چنينى داريم كه در لحظه به نظرمان كار درستى مى آمده، زمانيكه از ترس تنهايى با كسى ارتباط داشتيم كه ما را به بيراهه كشانده ، در زمان درماندگى از كسى درخواست كمك كرديم كه صلاح ما را نمى خواسته، تلاش براى نگه داشتن فردى كرديم كه روح و شخصيت ما را پايمال كرده….
همه ما احتمالاً در ميان كاكتوس ها غلت زده ايم.

ما در آن لحظه اين رفتارهاى آسيب زا را انتخاب مى كنيم، اما چرا؟!

 استفاده از يكسرى الگوها كه ممكن است از والدين يا اطرافيان آموخته شده باشد يا انتخاب آسانترى است نسبت به فكر كردن و پيدا كردن انتخاب هاى بهتر، اينست كه ما را بر آن مى دارد كه رنج بردن و تحمل درد را انتخاب كنيم. باور اين كه موقعيتى نااميد كننده است و شما نمى توانيد هيچ كارى بكنيد باعث اينهمه رنج و درد شده است.

 باور افسرده شدن بسيار راحت تر از تلاش براى گرفتن حق است، باور اضطراب داشتن راحت تر از تلاش براى دوست داشتن كسي است، باور نااميدى و اندوه راحت تر از تغيير مسير و شروع مجدد است، ما به اين علت است كه در شرايط خاص روى كاكتوس ها غلت مى زنیم.

#آموزنده

شکست ها و نگرانی هایت را رها کن.

خاطراتت را نمیگویم دور بریز،اما قاب نکن به دیوار دلت…
در جاده ی زندگی، نگاهت که به عقب باشد، زمین میخوری…
زخم بر میداری…
و درد میکشی…

نه از بی مهری کسی دلگیر شو ، نه به محبت کسی بیش از حد دلگرم!

به خاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش.
تو چه میدانی؟
شاید …
روزی …
ساعتی …
آرزوی نداشتنش را میکردی…
تنها اعتماد کن و خود را به او بسپار!

هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعت ها بر عکس نفس بکشد …

به آینده لبخند بزن…
این همان جایی است که باید باشی!

هیج کس تو نخواهد شد ” آرامش سهم توست”

روزتان پر از رنگ خدا

 حجت الاسلام و المسلمین استاد شریف :

   یکی از موانعی که در سیر به سمت اهل بیت علیهم السلام وجود دارد ، هوای نفس است.

  هوای نفس مهم ترین مانع ما در ارتباط با اهل بیت است.

  اگر کنترلش نکنیم و تحت امر خودمان در نیاوریم بزرگ ترین تهدید است.

 قرآن می فرماید : أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ.

  یک سری افراد را قرآن کریم می گوید هوای نفس خدایشان است.
  اگر کسی هوای نفسش خدای او شد ،
چشم ، گوش ، زبان و قلب و همه اعضایش مُهر می خورد.
 

  حضرت روح الله الموسوی الخمینی :

   آنچه که خطر برای هر انسانی و هر متصدّی امری هست ، حُبّ نفْس است.

  رأس همه خطاهایی که انسان می ‌کند ، حُبّ نفْس است.

  هر بلایی سر انسان می‌آید یا جامعه از دست قدرتمندان می‌بیند ، در اثر هوای نفْس و خودخواهی است.

  همه خطاهایی که از انسان صادر می ‌شود ، در اثر همین خودخواهی و غفلت از خداست.

  مرحوم حضرت آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی:

 در حدیث معراج که اهل خیر و اهل آخرت را توصیف می‌کند،
  خداوند خطاب به پیغمبر اکرم(صل الله علیه و اله و سلم) می‌فرماید:
   يمُوتُ النَّاسُ مَرَّةً وَ يَمُوتُ أَحَدُهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً
مِنْ مُجَاهَدَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ مُخَالَفَةِ هَوَاهُمْ وَ الشَّيْطَانُ الَّذِي يَجْرِي فِي عُرُوقِهِمْ
  مردم یک‏بار بیشتر نمی میرند، ولی مهاجر در جهاد اکبر روزی هفتاد بار کشته می‏شود.
  عجب! روزی هفتاد مرتبه، به جهت مجاهده با نفْس و مخالفت با هوای نفْس و قوای حیوانی‌اش می‌میرد!
هفتاد بار!
  یعنی مُدام دل هوس می کند و او مهار دل را می گیرد؛
جلوی دل را می گیرد.
  البته دل که نیست، همان هوای نفْس است.
جلوی حیوانیّت نفْس را که می‌خواهد به مزرعة دیگری بزند می‌گیرد.

  افساری از شرع و عقل به این حیوان زده که هرگاه بخواهد چموشی کند افسار را می‌کشد
و او را کنترل می‏کند و تا هفتاد بار در روز می‌میرد.
در ادامه می‌فرماید:
  «لَا أَرَى فِي قَلْبِهِمْ شُغُلًا لِمَخْلُوقٍ»؛ این‏ها که جهاد با نفس می کنند، دیگر دلشان این‏سو و آن‏سو نمی رود.

  «فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُحْيِيَنَّهُمْ حَيَاةً طَيِّبَةً إِذَا فَارَقَتْ أَرْوَاحُهُمْ مِنْ جَسَدِهِمْ لَا أُسَلِّطُ عَلَيْهِمْ مَلَكَ الْمَوْتِ وَ لَا يَلِي قَبْضَ رُوحِهِمْ غَيْرِي»؛

  به عزّت و جلالم قسم، به آن‏ها حیات طیّبه می‏بخشم و قبض روح آن‏ها را خودم انجام می دهم!
خیلی زیبا است!

‍ ‌✔️ #مراقبه

 آیتــ الله مجتهدی تهرانی ره

 در روایت دارد که پیامبر اکرم «ص» فرمود

 «زمانی که مردم دنبال عیوب دیگرانند ، تو مشغول عیب خودت باش.»

 خودت به خودت ، عیب های خودت را بگو. چرا به عیب های دیگران میپردازی؟

روایت دارد که چرا خار را در چشم برادر دینی میبینید ، اما شاخه را در چشم خودتان  نمیبینید؟!

کنایه از این است که عیب های کوچک دیگران را میبینی اما عیب های بزرگ خود را نمیبینی؟

 همین که غییت میکنی ، خودش عیب بزرگی است . همین که می نشینی و از مردم بدگویی میکنی و میگویی : « من هیچ عیبی ندارم » همین ، برای تو بزرگترین عیب است

 منبع: طریق وصل

 الإمام عليّ عليہ السلام :

أَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنْ إِصْلاحِ نَفْسِهِ.

 ناتوان ترين مردم كسےاست كہ از اصلاح نفس خويش و خودسازے عاجز باشد.

 غررالحكم ج۲، ص۴۳۶

 «اصلاح نفس» يعنے ايجاد اين دگرگونے و تبديل «رذايل» بہ «فضايل» و جايگزين ساختن خوبےها و محاسن به جاے بدےها و معايب و كاشتن گُل و زدودن خار.

 «اصلاح نفس» بہ يك معنے راحت تر و عملےتر از اصلاح ديگران است، چرا كہ انسان هم بہ خلق و خوے و روحيات و زمينہ هاے روحے خود آشناتر و هم براے انجام كارهايى در مسير اين اصلاح، برخود مسلط تر است تا بر ديگران.

 اگر ديگران از ما «حرف شنوے» نداشتہ باشند، خودمان كه مےتوانيم به دانستہ ها و صلاحديدهايمان عمل كنيم و مطيع عقل و وجدان و باورهاے مكتبی خود باشيم.
اگر ديگران را نشناسيم، خود را كہ خوب مےشناسيم.

 پس، كسے كہ نتواند بہ اصلاح خويش بپردازد، ناتوان ترين مردم است، چون زمينہ هاے اين تغييرات بهينہ در خود او فراهم تر است تا ديگران.

 تغییر را از خود شروع كنيم.

[

از کتاب  خصائص الحسینیه

نوشته ی مرحوم آیت الله شیخ جعفر شوشتری

ستایش #رسول خدا از حسین علیه السلام

پیامبر صلی الله علیه واله روزی به امام حسین فرمودند: #درود بر تو ای #زینت آسمان ها و زمین ها

ابی ابن کعب پرسید؟ ای رسول خدا! آیا غیر از شما کسی دیگری میتواند زینت آسمان ها و زمین باشد؟؟

پیامبر صلی الله علیه واله فرمود:” ای ابی! #قسم به کسی که مرا به پیامبری #مبعوث کرد، #مقام حسین بن علی در آسمان ها #برتر از زمین است. خداوند در یمین عرش نوشته است: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.”

سپس پیامبر، حسین را گرفت و فرمود:

“ای مردم! این حسین بن علی است او را #بشناسید و بر خود و دیگران، #ترجیح دهید؛ همانطور که خداوند او را برتری داده است.”

تمام پیامبران، ملائکه و بندگان شایسته خداوند حسین علیه السلام را ستایش کرده اند.

 خصائص الحسینیة