امام باقر(ع) می فرماید:
سزاوار است هنگامی که کاری را شروع می کنیم ،چه بزرگ باشد چه کوچک،"بسم الله” بگوییم تا پر برکت ومیمون باشد

  تفسیر نمونه،ج1 ، ص14.

تیر زمانی قابل پرتاب است که کمان به عقب کشیده شود. وقتی زندگی به سختی در حال عقب کشیدن شماست، قرار است بسوی چیزی بی نظیر پرتاب شوید.

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ خرسی به رودخانه نمی اندیشد و واهمه ندارد که آیا ماهی در آن هست یا نیست…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ رودخانه ای نمی اندیشد که خرس برای صید ماهی میاید یانه…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ رودخانه ای نمی اندیشد که ماهی ممکن است توسط خرسی شکار شود…..

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ ماهی نمی اندیشد که خرس برای صیدش میاید یانه…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ ماهی، نمی اندیشد که امروز صید خواهد شد یانه…

 زندگی ساده است

❤️ ساده باشیم ❤️

 استاد جوادی آملی:

چگونه پس از توبه دوباره آلوده نشويم؟

جواب :

با مراقبت از خود. رقيب از «رقبه»، به معني گردن گرفته شده است. به ممتحن امتحانات، رقيب مي‏گويند. بايد رقيب خود باشيد و هميشه گردن بكشيد تا ببينيد، چه كسي به سراغ شما آمده است و چه كسي مي‏خواهد به جاي شما بنشيند: شيطان يا فرشته.

با توجه به اينكه انسان به صورت فطري عبادت را دوست دارد، چرا ما از عبادت خود لذت نمي‏بريم؟

 جواب:

گرايش به خدا فطري است؛ ولي شهوت و غضب هم، به عنوان ابزار كار در نهاد ما وجود دارد. انسان عاقل اين دو را تعديل مي‏كند؛ نه تعطيل؛ ولي انسان جاهل شهوت و غضب را امير فطرت خويش مي‏سازد و به اين ترتيب، فطرت در ميان غرايز دفن مي‏شود و از فطرت مدفون نيز كاري ساخته نيست: ﴿و قَدْ خابَ مَنْ دسّيها﴾.[1]

اگر كسي نفس ملهمه را كه به توحيد گرايش دارد، دفن كند، ديگر اثر آن را نمي‏بيند و از عبادت خود لذت نمي‏برد.

اگر بخواهيم از عبادت لذت ببريم، بايد از مال حرام به شدّت بپرهيزيم. كسي كه جز حلال نمي‏خورد و جز به حلال نمي‏انديشد، حتماً از عبادت لذت مي‏برد. همان طور كه انسانِ گرفتارِ سرماخوردگي و گرفتگي بيني، از بوي خوش لذت نمي‏برد، و چشم ضعيف و كم نور، لذت مشاهده مناظر زيبا را در نمي‏يابد، انسان گنه‏كار نيز از عبادت لذت نمي‏برد. تنها فطرت شفاف و شكوفا، از عبادت لذت مي‏برد.

[1] ـ سوره شمس، آيه 10.

#داستان_کوتاه

کلاه فروشی روزی از جنگلی می گذشت. تصمیم گرفت زیر درخت مدتی استراحت کند. لذا کلاه ها را کنار گذاشت و خوابید. وقتی بیدار شد متوجه شد که کلاه ها نیست. بالای سرش را نگاه کرد. تعدادی میمون را دید که کلاه ها را برداشته اند. فکر کرد که چگونه کلاه ها را پس بگیرد. در حال فکر کردن سرش را خاراند و دید که میمون ها همین کار را کردند. او کلاه را از سرش برداشت و دید که میمون ها هم از او تقلید کردند. به فکرش رسید که کلاه خود را روی زمین پرت کند. لذا این کار را کرد. میمونها هم کلاهها را بطرف زمین پرت کردند. او همه کلاه ها را جمع کرد و روانه شهر شد.

سالهای بعد نوه او هم کلاه فروش شد. پدر بزرگ این داستان را برای نوه اش تعریف کرد و تاکید کرد که اگر چنین وضعی برایش پیش آمد چگونه برخورد کند. یک روز که او از همان جنگل گذشت در زیر درختی استراحت کرد و همان قضیه برایش اتفاق افتاد و او شروع به خاراندن سرش کرد. میمون ها هم همان کار را کردند. او کلاهش را برداشت، میمون ها هم این کار را کردند. نهایتا کلاهش را بر روی زمین انداخت. ولی میمون ها این کار را نکردند. یکی از میمون ها از درخت پایین آمد و کلاه را از روی زمین برداشت و در گوشی محکمی به او زد و گفت : فکر می کنی فقط تو پدر بزرگ داری ؟!

امید به خدا یعنی …
بدانی تا هستی می توانی تغییر کنی و دنیا را تغییر بدهی .

امید به خدا یعنی ….
بدانی خداوند دوستت دارد
و اگر به تو زمان داده معنیش این است که در این فرصت می شود یک کارهایی کرد.

امید به خدا یعنی …..
همیشه بخشش خداوند را از اشتباه خود بزرگتر بدانیم.

امید به خدا یعنی…..
اگر دانه ی زندگی صد بار از دستمان رها شد باز هم برای برداشتن و به مقصد رساندن آن به ابتدا برگردیم این بار محکم تر گام برداریم.

خدایا ! خداوندگارا ……

امیدمان را از درگاهت نا امید نکن
به لطف و کرمت ای اولین و آخرین امید بندگانت ……

تیغه یک گیاه به یک برگ ِ پاییزی گفت «هنگام ِ افتادن چه سروصدایی می کنی! همه ی رویاهای زمستانی ِ مرا به هم می ریزی.»

برگ بر آشفت و گفت «ای فرومایه فرو نشین! موجود ِ بد آواز و بدخلق! تو در هوای بالا زندگی نمی کنی و از صدای آواز چیزی نمی فهمی.»

آنگاه برگ ِ پاییزی روی زمین خوابید و به خواب رفت. چون بهار رسید باز بیدار شد ـــ و یک تیغه ی گیاه بود.

هنگامی که پاییز آمد و خواب ِ زمستانی او را فراگرفت و برگ ها از همه جا روی او می ریختند، زیر ِ لب با خود می گفت «وای از دست ِ این برگ های پاییزی! چه سرو صدایی می کنند! همه رویاهای زمستانی ِ مرا به هم می زنند.»
#جبران_خلیل_جبران

وسیع باش
دلتنگ که شدی
.منتظر نباش کسی دل گرفته ات را باز کند
بلند شو و قدمی بردار
دل کسی را شاد کن
دلت خود به خود باز می شود

قوی باش
و پیش از آنکه کسی را دوست داشته باشی
خودت را دوست داشته باش
تا همچنان باشی
در لحظه هایی که کسی برای تو نیست

صبور باش
زمان خیلی چیزها را حل خواهد کرد
گاهی مساله های به ظاهر بزرگ و پبچیده توانایی و هوش زیادی نمی خواهد
کمی زمان می خواهد تا آرام تر شوی و مساله را کوچک تر و ساده تر ببینی

و عاشق باش
برای آنکه دوستش داری دعا کن
بدون آنکه دلیلی برای دوست داشتنت بیابی
ببین چه احساس رضایتی پیدا خواهی کرد.