از جمله مهمترین آموزه‌های قرآن کریم، احترام به پدر و مادر است.

در اهمیت این فریضه الهی همین بس که خداوند متعال بعد از سفارش به توحید و یگانه پرستی سفارش و تأکید به حفظ حرمت ایشان نموده است.

در چهار سوره از قرآن مجید، نیکی به والدین بلا فاصله بعد از مساله توحید قرار گرفته که این همردیف بودن دو مسأله بیانگر این است که اسلام تا چه حد برای پدر و مادر احترام قائل است.

 «واعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْسانا؛[النساء آیه/ ۳۶]
و خدا را بپرستید! و هیچ چیز را همتای او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکی کنید».

احترام به والدین تا به جایی است که حتی اگر ایشان یگانه پرست نیز نباشند حفظ حرمت آنها بر فرزندان واجب شمرده شده است. از این رو به هیچ عنوان نمی‌توان در حق ایشان جفا نمود.

خداوند متعال در فرهنگ قرآن بعد از سفاش به شکرگزاری از خود، بندگان را به قدردانی از والدین امر می‌نماید:

«أَنِ اشْکُرْلِی وَ لِوالِدَیْکَ؛[ لقمان/۱۴] [آری، به او سفارش کردیم‏] که شکرگزارِ من و پدر و مادرت باش».

زیباترین تعبیری که خداوند متعال در خصوص احترام به پدر و مادر به کار برده است این عبارت است؛

 «فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا؛[اسراء/۲۳] به آنها [حتی‏] «اوف» مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنی شایسته بگوی».

در تبین معنای این آیه روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که قابل توجه و دقت است. حضرت می فرمایند:
«لَوْ عَلِمَ اللَّهُ شَیْئاً أَدْنَی مِنْ أُفٍّ لَنَهَی عَنْهُ وَ هُوَ مِنْ أَدْنَی الْعُقُوقِ وَ مِنَ الْعُقُوقِ أَنْ یَنْظُرَ الرَّجُلُ إِلَی وَالِدَیْهِ فَیُحِدَّ النَّظَرَ إِلَیْهِمَا؛ اگر خداوند چیزی را(در آزردن پدر و مادر) کمتر از أف میدانست از آن نهی میکرد، و آن کمترین مراتب آزردن است، و از جمله مصادیق آزار به پدر و مادر خیره و بد نگاه کردن به ایشان است».

نیکی به پدر و مادر نشانه‌ی شناخت شایسته‌ی خدا توسط بنده است. زیرا هیچ عبادتی زودتر از رعایت حرمت پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا، انسان را به رضایت خدا نزدیک میشود