دلم گمگشته ای دارد که می جوید شبانگاهان ز هر کوی و ز هر برزن نشان بی نشانش را

دلم گمگشته ای دارد که در شبها به وقت خواب ,ز رنگ پرتو مهتاب می جوید نشانش را
دلم در سینه شد یعقوب در کنعان
ز هجر یوسف زهرا
و می گویم شاید آن کسانی که ندانستند راه از چاه و گم کردند یوسف را…
دگر باره ز مصری دور آوردند ,عطری از گل باغ محمد را
ولی نه!
خوش به حال حضرت یعقوب
که می دانست بوی عطر یوسف را
رسید آدینه ای دیگر چرا پس تو نمی آیی
بگو ای گوهر پنهان که از عالم چه می خواهی
مگر تو عدل می خواهی!؟
مگر تو داد می خواهی!؟
مگر در بین این ظلمت تو قلبی شاد می خواهی!؟

چرا پس تو نمی آیی؟
مگر جانا نمی دانی که دل در انتظار توست!؟
وگر در دهر پاییز است, به امید بهار توست

خدا داند که بعد از او
امید هر مسلمانی
و می دانی که بعد از او
به درد هجر درمانی

چرا ما را رها کردی؟
زخود مارا جدا کردی؟
مگر از ما بدی دیدی
که دیگر بر نمیگردی؟

آه, من را چه می گویم!؟
دلت از دست ما خون است می دانم
خطا و اشتباه ما
زحد افزون و بیرون است می دانم
ولی ما را پناهی نیست, می دانی؟
و در درگاه ایزد جز تو مارا تکیه گاهی نیست, می دانی؟

تمام عالم ما پر شده از ظلم و از کینه
شکسته سنگ های ظلم و نفرت هر چه آیینه
دل ما هم همان آیینه تاریست در سینه
که دارد از تباهی ها به رویش زخم دیرینه

بیا ای مرهم هر درد
کجایی اوج آدینه؟

بیا تا درد دل های مسلمانان دوا گردد
بیا تا ریزش خون های نا مردان روا گردد
بیا تا دشت ایمان با شمیمت با صفا گردد
بیا تا صوت تکبیرت به آه دل نوا گردد
بیا ای گوهر پنهان
بیا ای عشق بی پایان
بیا ای یار دیرینه
بیا ای اوج آدین

ماه شعبان و علي الخصوص نيمه شعبان در اذهان محبّان اهل‌بيت (ع)، به عنوان ميلاد نجات بخش موعود معنا و مفهوم مى يابد. روز ميلاد بزرگ مردى كه انسانيت، ظهور او را به انتظار نشسته و عدالت براى پاى بوس قدمش لحظه شمارى مى كند.

ماه شعبان علاوه بر اينكه ماه خجسته ميلاد امام عصر(عج) است، فرصت معنوي مناسب و ارزشمندي براي راز و نياز با خالق هستي و نزديكي هرچه بهتر و بيشتر به معبود و كسب بركات الهي است و فضيلت‌هاى بسيارى براى عبادت و راز و نياز در شب و روز خجسته نيمه شعبان بر شمرده شده است تا جايي كه هم‌رديف و هم‌پاي شب‌هاي قدر قرار دارد.در حديثي كه در وسايل و بحار الانوار و مصباح المتهجد اشاره شده در خصوص فضيلت ماه شعبان آمده است: خداوند به ذات مقدس خود سوگند خورده است كه هركس را در اين ماه به او پناه برده و از او درخواست كند، از رحمت خود محروم ننمايد.

مهدويت در قرآن:
ريشه اصلي مهدويت ، قرآن است که درچند آيه، نابودي ستم را پيش بيني کرده و پيروزي پارسايان، صالحان ومستضعفان را نويد داده وفرجام کار را از آن پرهيزکاران دانسته و بشارت داده که در پايان جهان، نيکوکاران حاکم خواهند شد. در تفسير اين آيات، روايات فراواني از پيامبر وائمّه (ع) نقل شده است که بنا بر آنها ،حکومت امام مهدي (ع) درآخرالزمان همان حکومت مستضعفان وصالحان است که درقرآن، بشارت به آن داده شده است.خداوند درسيصد وشصت وپنج آيه که در هشتاد سوره آمده است، به صورت کلّي درباره مهدويت سخن گفته است . از باب نمونه، به دو آيه بسنده مي کنيم:
مامي خواهيم برمستضعفان زمين منت نهيم وآنان راپيشوايان ووارثان روي زمين قرار دهيم
(سوره قصص ، آيه 5)
در زبور بعد از ذکر(تورات) نوشتيم : بندگان شايسته ام وارث حکومت زمين خواهند شد.
(سوره انبياء ، آيه 105)

مهدويت در نهج البلاغه :
نهج البلاغه آينه اي ست که سيماي پر فروغ قائم آل محمّد(ع) در آن گرچه اندک، ولي پرجاذبه و نويدبخش تجلّي کرده است چنانکه امام علي(ع) در خطبه هاي 16، 93، 100، 103، 138، 150، 182و 187 و در حکمت هاي 209، 277، 147 به موضوع مهدويت و آخرالزمان اشاره کرده اند. ايشان در حکمت 147مي فرمايند :
بار خدايا چنين است که هرگز زمين ـ به لطف تو ـ از کسيکه با حجت و دليل بامر حق قيام کند و دين الهى را بر پا دارد خالى نخواهد ماند ، خواه ظاهر باشد و آشکار (مثل امامان يازده گانه معصوم) خواه در حال ترس و پنهانى ، تا دلائل الهى و مشعلهاى فروزان او از بين نرود. و آنها چند نفرند و کجايند؟ آنان بخدا سوگند تعدادشان اندک، اما از حيث مقام و منزلت نزد خدا بسى بزرگ و ارجمندند.
ادامه در حکمت 147…

اميدواريم كه خداوند به بركت مولود با عظمت شب نيمه شعبان به همه ما توفيق درك فضيلت هاى اين شب خجسته را عطا فرمايد و همه ما را از زمره ياوران و خدمتگزاران مولود اين شب قرار دهد.

اللهم عجل لوليک الفرج

خشک شد این مزرعه، باران نمی آید چرا؟
جمعه هم آمد،ولی مهمان نمی آید چرا؟
شیخ همراه چراغش منتظر مانده هنوز
منتظر مانده ولی!انسان نمی اید چرا؟
سامری گوساله بازی میکند،موسی کجاست
ای خدا پس لوح ده فرمان،نمی آید چرا؟
یکه تازی میکند قوم ثمود ولوط وعاد
مانده ام من در جهان ،توفان نمی اید چرا؟
سوی چشمم کم شده از گریه های ندبه ام
یوسف گم گشته ی کنعان نمی اید چرا؟
من دعای عهد میخوانم به امید طلوع
آفتاب نیمه شعبان نمی آید چرا؟…….

وقتى پرچم حضرت عباس (ع) را همراه اسراء آوردن تو قصر يزيد ، يزيد تا پرچمو از دور ديد به احترام پرچم پا شد . وزيرش پرسيد يا أمير چرا تا پرچم علمدار حسين (ع) را ديديد پا شديد ؟؟؟؟؟؟
يزيد گفت! اى نفهم اين پرچمو ﻧﮕﺎﻩ كن همه جاش تكه تكه شده ولى فقط جاى دست عباس (ع) سالمه !!!!!!! اين علمدار تا آخرين لحظه اى كه جان در بدن داشته تا رمق آخر به برادرش وفادار بوده …..
قربون برادرى برم كه امان نامه را نديده رد كرد . شب آخر وقتى همه اومدن از بين دو انگشت امام حسين (ع) جايگاهشونو تو بهشت ببنين ، ﻧﮕﺎﻩ نكرد و رفت …… امام گفت عباسم تو جايگاهتو نمى بينى ؟؟؟؟؟
حضرت عباس(ع) گفت بهشت من شمائيد ……

السلامُ عَلَیکَ یا اباعَبْدِاللّه وَ عًلی الاَرواح الّتی حَلَت بِفنائک عَلَیکَ مّنی سلامُ اللّه ابداً" ما بَقیتُ وَ بَقیَ اَلیلِ وَ النهاروَ لا جَعَله َ اللّهَ آخِرَ اَلعَهدِ منی لزیارَتکُم اَلسلامُ عَلی الحُسین وَعَلی علی بن الحُسین وَعَلی اُولاد الـحسین وعَلی اَصحاب الحُسین

مولا جان روزها را می گذرانیم بی آنکه ازشما خبری داشته باشیم هفته ها را سپری می کنیم بی آنکه شما را دیدهباشیم شبهای جمعه که می رسد اشتیاق دیدارتان را می کشیم که شاید این شب در سحرگاه صدای نازنین و دلربای شما رابشنویم و جان دوباره بگیریم …

پیشاپیش فرا رسیدم سالروز میلاد امام زمان (عج) را خدمت شما دوستان عزیز تبریک عرض می کنیم.

بریده شد نفسم در میان این زندان

به دامن چمن و لاله زار خواهم رفت

تمام جسم و وجودم فدای دیدارش

چو تشنه ای به دل چشمه سار خواهم رفت

این عکس محل تولد امیر المومنین علی علیه السلام را نشان میدهد و با بحرکت دراوردن انگشت روی تصویر ؛ اطراف کعبه را نیز تماشا کنید . لطفا با انگشت خود روی ادرس زیر ضربه بزنید:من کلی ذوق کردم شمام ببینیدخالی ازلطف نیست، التماس دعا

http://www.shutterksa.com/panorama/YemeniCorner/

.
ﺁﻗﺎ ! ﺗﻮ ﺭﺍ ‏« ﺁﻗﺎ‏» ﻣﺮﺍ ‏« ﻧﻮﮐﺮ ‏» ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻭّﻝ ﻣﺮﺍ ﺁﺧﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺭﻭﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﻦ ﯾﻘﯿﻨﺎً ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺍﺷﺖ
ﺷﮑﺮ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﻗﻨﺒﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ‏«ﺑﻬﺘﺮﺍﻥ ‏» ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺁﺭﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﻫﻢ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺧﻠﻘﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﺁﻭﺭﺗﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ
ﺍﻣّﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﯽ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﺍﺷﮏ ﺩﯾﺪﻩ … ﻧﻪ … ﭼﺮﺍﻍ ﺑﺮﺯﺥ ﻣﺎﺳﺖ
ﺍﺯ ﺑﺮﮐﺖ ﺗﻮ ﺍﺷﮏ ﺭﺍ ﮔﻮﻫﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺗﺮﺳﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﭼﻮﻥ ﺷﻨﯿﺪﻡ
ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺷﺎﻓﻊ ﻣﺤﺸﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﮐﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩ … ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ
ﻣﻦ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﻦ ﺟﺎﻥ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ …. ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ :
… ﺑﺪﮐﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺭﻭ ﺷﺪ
ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﻣﺲ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺟﻨﺴﻢ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﻃﻼ ﺷﺪ
ﺷﻐﻞ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭّﻟﺶ ﺯﺭﮔﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﻨﺒﺪ ﺷﻪ، ﭘﺮ ﺑﮕﯿﺮﻡ
ﺟﺎﯼ ﺩﻭ ﭘﺮ، ﺑﺎﻝ ﻣﺮﺍ ﺷﻬﭙﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺑﺎ ﺻﻔﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ
ﺁﻥ ﻗﻄﻌﻪ ﺭﺍ ﻋﺮﺵ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ! ﺿﺮﯾﺢ ﻧﻮ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﻃﺮﺡ ﺿﺮﯾﺤﺖ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺫﻭﻕ ﺁﻭﺭ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺁﻗﺎ ﺿﺮﯾﺢ ﻗﺒﻠﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﭘﺲ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ؟
ﺁﯾﺎ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ؟
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﯼ ﻣﺪﯾﻨﻪ
ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﭼﺸﻢ ﺗﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ :
…. ﺳﻬﻢ ﺣﺴﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻏﺮﺑﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻏﺮﺑﺖ
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻬﯿﺪ ﮐﯿﻨﻪ ﯼ ﻫﻤﺴﺮ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﻗﺒﺮﺵ ﺷﺒﯿﻪ ﭼﺎﺩﺭ ﺯﻫﺮﺍ ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺳﺖ
ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺧﺎﮎ ﻗﺒﺮ ﺍﻭ ‏« ﻣﺎﺩﺭ ‏» ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
ﺍﻭّﻝ ﻓﺪﺍﯾﯽ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻮﺩ
ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺿﺮﺏ ﻣﯿﺦ ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ
.

هنيئأً لكم يا صاحب الزمان و يا أميرنا العطشان بولادة شبه رسول الله ، علي الأكبر�

….
باز هم شنبه و ….. باز هم بي صاحبي!!
چهارمين عيد اين ماه باعظمت هم از راه رسيد و…..هنوز دستان تهي تر از خاليِ اهاليِ ديارِ فراق ، در طلب يار مهجور ، به آسمان ، كشيده مانده و در انتظار اجابت است!
امروز قلبم مردّد مانده كف شادي بكوبد يا حلقه ي باب هزارسال، بسته مانده ي نبودن شما را؟؟؟

ارباب عزيز ما و ناخداي كشتي نجات بشر ، سيدنا حسين إبن علي عليهماالسلام ، امروز ، طعم پدر شدن ، مذاقشان را مالامال از عطر نبوي كرده….
آن هم چه فرزندي؟؟؟؟!! قرن هاست كه تمام عقول از توصيف كه هيچ، حتي درك يكي از شئوناتش عاجز مانده اند!!
مولودي كه بعد از آمدنش ، ضربان قلب مهربان پدرش شده بود تا……… سال ها گذشت و همان قلب مهربان به تپش افتاد……تپش وداع با كسي كه تعرض به ساحت مقدسش ، تَجَرّي به مقام پروردگار محسوب مي شد ،،،،،،،
ضربان اين قلب به شماره افتاده بود و علي عزيزش خرامان خرامان به آغوش الهي،رهسپار……
او رفت و دنيا براي قلب مهربان ارباب رئوفمان ، تنگ تر از زندان شده بود!! جان بود كه از كالبد جانش مفارقت كرد!.!

….كجا رفتيم؟!
بگذار برگرديم همين جاي تاريخ كه روزگار درازي ست امتداد غفلت ما بر عمر غيبت وليّ مهربانمان افزون كرده و ما بي خبران ، آسوده تر از هميشه در پي آذين ديوارهاي شهرمانيم براي جشن مولودش…
شرممان باد كه خود را ريزه خور خوان اميركريمي مي دانيم كه همه ساله مراسم ميلادش را بدون وجودش اقامه مي كنيم !!
نبودنش را از هميشه بيشتر حس مي كنيم….اما آن گونه كه بايسته است بودنش را نمي خواهيم!!!
آقاجانم
مهدي آل فاطمه
اي عزيزترين براي قلب هاي شكسته!!
دلهره دارم
اضطراب نيمه ي ماه به تمام جسمم رسوخ كرده … مي ترسم زبانم لال ، امسال هم ….

نه والله
خسته شديم
از خودمان و شِكوه مي بريم به امام مهربان از پدرمان
ببخش اين يتيمان گريزپاي را
دوستت دارند …. اما مبتلا به روزگار نبودنت شده اند
دعاي مان كن اي مستجاب الدعوة ترين !! تا بيش از اين در عرق شرم اين همه عصيان گري ، غرق نشويم
آقاجانم
عزيزتر از عزيزانم
ما نيمه ي شعبان بدون شمارا نمي خواهيم
كوچه پس كوچه هايي كه لياقت فرش راه شما شدن را ندارند،را چه به آذين و….
همان بِه كه سياه پوش غم بزرگ نداشتن شما بمانند!!
.
.
.
يا الله
شايد علي اكبر عليه السلام را به دردانه ي خلقتت حسين عليه السلام بخشيدي تا باب ورود ما بي آبروهاي عالم را گشوده باشي
ما نيز ، اين سبب نوراني را واسطه ي نياز به بارگاهت ميكنيم و تو را به حق اين مولود عزيز -كه جان همه ي عالم فداي خوشحالي پدرش در لحظه ي تولدش باد- قسم مي دهيم كه بيا و دست از تنبيه ما بي خبران بكش و امر ظهور منتقم كربلا را همين الساعة امضاء بفرما
اللهم صل علي محمدوآل محمدوعجل فرجهم والعن وأهلك أعدائهم