ما بگوییم یاعلی دشمن بگوید الفرار

نام زیبای علی باشد به گوشش یادگار

لرزه افتاده به پای داعش و وهابیت…

لافتی الاعلی لاسیف الا ذوالفقار

***************************

تانجف رفتم دوباره این دلم شد بی قرار

پای برگشتن ندارم از نجف ،، پروردگار

یادم آمد که بگویم زیر لب باهرمحن

لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار

***************************

بوسه بر فرش حسینیه زنم با افتخار

میکشد من را فراق کربلا و انتظار

ذکر زیبای برات کربلا باشد همین

لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار . .

زلف عفاف، رشتۀ دامان زینب است
آیات صبر، پایۀ ایمان زینب است

ایثار و پـاکدامنی و عزم و اقتدار
این چار، درسِ طفلِ دبستان زینب است

حبل المتینِ قافـله سالار عاشقان
تا روز حشر، موی پریشان زینب است

گل زخم‌های پیکر صد پارۀ حسین
آیـات بی‌شمارۀ قرآن زینب است

هر کس که پا نهد به عزا خانۀ حسین
بر او کرم کنید که مهمان زینب است

ای بقیع حرفی بزن رازی بگو
از غم و رنج خود آوازی بگو

ای بقیع رنج غریبی تا به کی
تلخ گشته کاممان ز ین جام می

بلبلان نوحه برایت سر دهند
با طوافت روح را پر میدهند

ناله هایت بوی مولا میدهد
خود خبر از داغ زهرا میدهد

کردآن نامهربان بعد از رسول
نیلی از سیلی رخ ماه بتول

ماهتاب صورتش گلگون شده
در عزایش عشق هم مجنون شده

قامت دلجوی او همچون کمان
شد بهار عمر او رنگ خزان

ای دریغا فاطمه مدهوش شد
مظهر انوار حق خاموش شد

ناله سر کن نالهای از سوز دل
گل کجا پنهان شود با خشت و گل

شد علی خانه نشین ازداغ او
گشت جاری اشکهادرباغ او

می نویسم که دلم خورده گره با” گنبد”
می درخشد به شب و روز در اینجا “گنبد”

این حرم قبله ایرانی ما زوار است

پس بگویم که شد کعبه دلها گنبد

هر کسی آمده یک طور گرفتار شده
یک نفر با در و دیوار ، کسی با گنبد

مانده ام چشم بدوزم به کجای حرمش

حوض ها،پنجره ها، روزنه ها یا گنبد

گنبد زرد رضا طاق سماوات خداست

سایه لطف کند پهن به دنیا ، گنبد

اشک،بیچاره،گدا،قرض،گرفتاری،آه

روز و شب می کند انگار گره وا گنبد

پیش طبیب هستم و درمان نوشته است

درمان برای من رخ جانان نوشته است

فهمید بی قراری من علتش چه بود

دیدار روی ماه کریمان نوشته است

آب و هوای ری به من مشهدی نساخت

در نسخه اش دیار خراسان نوشته است

ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺍﻭّﻝ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺩﻭّﻡ ﺑﻪ ﺷﻪ ﻧﺠﻒ ﺳﻼﻣﯽ ﺑﮑﻨﯿﻢ
ﺭُﺧﺴﺎﺭ ﻋﻠﯽ ﺷﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺯﻫﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﺠﺎ ﺗﺮﺑﺖ ﺍﻭﺳﺖ
ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﺴﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺳﻼﻡ
ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺩﮔﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﻥ ﺧﻔﺘﻪ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﮔﻔﺘﻢ ﺯ ﺣﺴﯿﻦ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﻮﯾﻢ ﺳﺠﺎﺩ
ﺁﻥ ﭘﺎﮎ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﭘﺲ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻢ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼﻮﻡ
ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺻﺎﺩﻕ ﮐﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﻣﺬﻫﺐ ﺷﯿﻌﻪ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﺣﻨﺠﺮﮤ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺿﯿﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﯾﺎﺩ ﺁﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﮐﺎﻇﻢ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ
ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺭﻭ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﮐﻦ ﻭ ﺑﮕﻮ
ﺩﺭ ﻃﻮﺱ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﻟﻐﺮﺑﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﯾﺎﺩ ﺁﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺗﻘﯽِ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻮﺩ
ﻫﻢ ﻫﺎﺩﯼ ﻭ ﻋﺴﮑﺮﯼّ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﻬﺪﯼ ﺑﺮﺳﯿﻢ
ﺁﻥ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻫُﺪﯼ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

 ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻋﺮﺵ ﮐﺒﺮﯾﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ

فاطمی هستم ، غلاااام حیدرم

خاااک پای ، نوکرااان حیدرم

با علی باشم به جنت می رسم

بی علی خاک دو عااالم بر سرم

این دل مجنون برای حـــــــــیدر است

جنت الاعلی سرااای حـــــــــیدر است

پیش چشم من طلا بی ارزش است

چون طلایم خاک پاااای حــــــــیدر است…

کلام مادر به اینجا که رسید ناگهان برق غریبی در چشمهایش درخشید .
با جدیتی بی سابقه اما همراه با ملاطفت مرا از جا بلند کرد مقابل خودش نشاند و گفت:
ببین عباس من… نسبت تو فرزندان فاطمه نسبت برادر با برادر و خواهر نیست.
همچنانکه نسبت من با علی نسبت همسر و شوهر نیست!….. تو مبادا گمان کنی که ما همسان و هم شان این خانواده بی نظیریم
اینها تافته های جدا بافته عالمند.
اینها زمینی نیستند!آسمانی اند
خاکی نیستند افلاکی اند ….اینها جانشینان و کارگذران خدا در زمین اند… پدرت معلم مسیح بود است در گهواره و نور و منادای کلیم بوده است در کوه طور!
مبادا پدر را به لفظ خالی پدر صدا کنی!
مبادا حسن و حسین را برادر خطاب کنی!
مبادا زینب و ام کلثوم را خواهر بخوانی!
آقای من و بانوی من!
این صمیمانه ترین خطاب تو باشد با سرواران و موالی ات!
مبادا از پشت سرشان قدمی پیش فرا بگذاری!
مبادا پیش ازآنها دست به غذا ببری!
مبادا پیش از آنها آب بنوشی…. سقای آب و ادب
فصل عباس ام البنین!!! پی نوشت:ادیب پرور ترین مادر عالم!!!