ایت الله بهجت (ره)
از دین دست برداشتیم تا دنیای ما بیشتر و بهتر شود، علاوه بر این که از معنویات پایین آمدیم، به ضرر دنیای ما تمام شد و همه‌ خیرات از دست ما رفت؛ غافل از این که سرچشمه‌ همه‌ خیرات او است، و از ناحیه‌. او باید به ما برسد، و حتی حلال و حرام را باید او تعیین و تقسیم کند و اجازه تکوینی بدهد؛ زیرا: “یُضِلُّ اللهُ مَن یَشاءُ و یَهدی مَن یَشاءُ"(يك) “هر کس را بخواهد، گمراه و یا هدایت می‌ کند.” هر چند هدایت و اضلال خداوند گزاف نیست. می‌ خواستیم با گناره‌ گیری از معنویات و دوری از دین در مادیات پیشرفت و ترقی کنیم، بدتر در مادیات هم عقب ماندیم، غافل از این که شرط رسیدن به مادیات بی‌ دینی نیست. و گرنه هر فرد بی‌ دینی باید متمول و ثروتمند می‌ بود. پس سعی کنیم خود را به حرام نیندازیم. بزرگان ما از حلال اجتناب می‌ کردند، حداقل ما از حرام اجتناب کنیم.
1. سوره‌ مدثر، آیه‌ 31
همان، ج 2، ص 399.