ابوعلي سينا چه زيبا بيان ميكند:

  سه نکته مهم که اگر رعایت کنید؛

  زندگی آرامی خواهید داشت

  1. وقتی خوشحال هستید (قول) ندهید.

  2. وقتی عصبانی هستید (جواب) ندهید .

  3. وقتی ناراحت هستید (تصمیم) نگیرید.

ازاستادی پرسیدند:
آیاقلبی که شکسته بازهم میتواند
عاشق شود؟
استادگفت: بله میتواند
پرسیدند: آیا شماتاکنون ازلیوان شکسته آب خورده اید؟
استادپاسخ داد:آیاشمابخاطر لیوان شکسته ازآب خوردن دست کشیده اید؟

جغرافیای مهربانی
به وسعت دلهای پاک و مهربانی است،
که دنیا زیبایی‌اش را مدیون آن‌هاست.
پیشکش می‌کنم مهربانی را
به کسانی که از دل شکستن بیزارند
و در تمنای آنند که دلی بدست آورند
آنانکه رحمت آفرینند، نه زحمت آفرین…
و بر آنند تا در زندگی پل باشند نه دیوار…
آنان‌ که دوست داشتن‌شان را شاید نتوانی نشان دهی،
اما عمیقاً دوستشان داری …

گاهی گذشت میکنیم.
گاهی گذر….
معنای این دو فرق میکند.
بخشیدن دیگران دلیل ضعیف بودن شما نیست.
آنها را می بخشید چون انقدر قوی هستید.
که می دانید آدم ها اشتباه می کنند.
بزرگترین هدیه گذشت به ما…

بعضی از آدم ها لیوانند!
هر کاری کنی در تصور آنها
کج و کوله ای . .
تاری . .
بعضی هم سماورند!
نزدیکشان که می شوی
تو را به خودت زشت نشان می دهند!
انگار در جنب و جوش تخریب تو اند
بعضی از آدم ها هم
حوضی وسط خانه ای قدیمی
نه خود برکه اند
زلال و با وقار
با سنگ هم بزنیشان
دلشان برای تو می لرزد
تو را دعوت به رقص می کنند
و کمی بعد محو تماشای تو
آرام می گیرند. . .
از تو زخم خورده اند اما
باز صبورانه تو را صاف نشان می دهند
آن قدر صاف که از تو ماهی هم می گذرد. . .

خدايا ممنون براى تمام خنده هاى امسالم
ممنون براى تمام اَشكهاى امسالم
ممنون از درس هاى بزرگ زندگى امسالم
ممنون از اينكه يادم دادى خودم باشم بيشتر از هميشه …
و خدايا قسم به تمام شكوفه هاى اين بهار آرزو مى كنم

خنده هاى سال جدید از ته دل
گريه هایی از سر شوق
آرامشى به قشنگى رنگين كمان
دانايى ، بينايى و مَنِشى به وُسعت هر دو جهان
و خلوت هايى كه با قشنگترينها پر بشه
و خدايا خدایا هرگز نگویم دستم بگیر ؛
عمری است گرفته ای ، رهایش مکن !
خدایا من قدرت آن را ندارم تا قلب آنها که دوستشان دارم را شاد کنم ؛
از تو میخواهم در این روزهای پایانی سال ، مشکلاتشان را آسان ، دعاهایشان را مستجاب و دلشان را شاد گردانی … آمین

از خردمندی سؤال کردند که: می توانی بگویی زندگی آدمیان مانند چیست؟

وی در جوابشان گفت: زندگی مردم مانند الاکلنگی است، که از یک طرفش سن آنها بالا می رود و از طرف دیگر زندگی آنها پائین می آید!…

اشراف زاده ای ، در راه پیرمردی دید که بارسنگینی از هیزم بر پشت حمل میکند لنگ لنگان قدم بر میداشت و نفس نفس صدا می داد . به پیرمرد نزدیک شد و گفت:
مگر تو گاری نداری که بار به این سنگینی می بری. هر کسی را بهر کاری ساخته اند. گاری برای بار بردن است .

پیرمرد خنده ای کرد و گفت :این گونه هم که فکر می کنی نیست. به آن طرف جاده نگاه کن. چه می بینی؟
اشراف زاده با لبخندی گفت : پیرمردی که بارهیزم بر گاری دارد و به سوی شهر روانه است.
پیرمرد گفت : می دانی آن مرد، اولادش از من افزون تر است ولی فقرش از من بیشتراست؟
اشراف زاده گفت : باور ندارم، از قرائن بر می آید فقر تو بیشتر باشد زیرا آن گاری دارد و تو نداری و بر فزونی اولاد باید تحقیق کرد.
پیرمرد: آقا ! آن گاری مال من و آن مرد همنوع من است. او گاری نداشت و هر شب گریه ی کودکانش مرا آزار می داد چون فقرش از من بیشتر بود گاری خود را به او دادم تا بتواند خنده به کودکانش هدیه دهد.

بارسنگین هیزم، با صدای خنده ی کودکان آن مرد، چون کاه بر من سبک می شود. آنچه به من فرمان می راند خنده کودکان است .