پروردگارا :

یاری ام ده تا به سرای دنیا دل نبندم،
که هر دم جای کسی ست…
و به دلستانی مهر نورزم،
که هر بامداد، آرام دیگری است…
بدانم که هر جلال وشکوهی،
جز سلطنت بی زوال تو سست بنیاد و گذراست..
دستگیرم شو تا چنان باشم که بندگی تورا در خور است..
غم گردش روزگار به دل نگیرم،
که بی ماهم روزگار بسیار خواهد گشت…
مرا نوری عطا فرما تا در بد غم ها و شادی ها نمانم،
بلکه فارغ از نیک و بد
آن باشم که تو را خوش تر است…
 خدایا
زندگیم را به تو می سپارم،
نا امیدی ام را دور کن…
به من کمک کن تا آن چه را سبب درد و رنجم شده است
و آن چه را محدود و محصورم می کند ، ببخشم…