میگویند…
چشمی که دائم عيب های ديگران رو ببينه،
اون عيب رو به ذهن منتقل مي کنه
 و ذهنی که دائما با عيب های ديگران درگيره،
آرامش نداره، درونش متلاطم و آشفته است…

 در عوض چشمی که ياد گرفته
هميشه زيبايی ها رو ببينه،
 اول از همه خودش آرامش پيدا می کنه.
چون چشم زيبابين عيب های ديگران رو نمي بينه
و دنياي درونش دنياے قشنگی هاست…

دنياتون زيبا وآرام

 

موضوعات: فرهنگی-اجتماعی- مذهبی  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...