شعری به لهجه مشهدی”

تقدیم به امام رضا ع
کوچه پس کوچه مشد بوی امام رضا مده.
دیدن گلدسته هاش دل آدم جلا مده.

هرکی که غصه دره یا گرهی تو کارشه.
مره تو صحن آقا حال و هواش عوض مشه.

بعضیا بالای سر، سر روی سنگا مزارن.
اشکاشان که مچیکه هر چی مخن آقا مده.

صبح زود سر کوچه ها، هرکی که از خانه میه
دست به سینش مزره، سلامی به آقا مده.

خیلیا مگن شما کمتر حرم سر مزنن.
آقامان مهربونه سهم ماره سیوا مده.

بعضی ها که نمتنن بی ین به پابوس آقا.
التماس دعا مگن درد شانه شفا مده.

ما که از بچگی مان همش میامدم حرم.
وقت مردن مدنم جوابیم به ما مده.