به خدا جمعۀ اين هفته تفاوت دارد
عيد اين جمعه غدير است تو بايد باشي..

و علي گفته که يک روز غدير است فرج
اينک اين جمعه غدير است تو بايد باشي..

حرم امن خدا دست چه کس افتاده؟!
حجم اين غصه عظيم است تو بايد باشي..

به خدا بي تو جهان حس يتيمي دارد
وقت اطعام يتيم است تو بايد باشي..

هدف خلقت ما درک ولايت بوده
عيد پيمان امير است تو بايد باشي..

و علي چشم به راه پسر فاطمه است
روز حاجات عظيم است تو بايد باشي..

و تو بايد باشي جمعۀ ما عيد شود
روز عيدي ز کريم است تو بايد باشي…

جان ما را كن ز عشقت منجلي
اي فدايت جان عالم، يا علي

كاش مي‌كرديم بيعت تا بهار
مي‌شكفتيم از كرامات علي

در بهارستان او گل مي‌شديم
زائر آواز بلبل مي‌شديم

از غدير خم، سبويي مي‌زديم
در صراط عشق، هويي مي‌زديم

ما زين جهان از پي ديدار مي رويم 
از بهر ديدن حيدر کرار مي رويم 

درب بهشت گر نگشايند به روي ما
گوييم يا علي و ز ديوار مي رويم

چون نامه ي اعمال مرا پيچيدند
بردند به ميزان عمل سنجيدند

بيش از همه کس گناه ما بود ولي
آن را به محبت علي بخشيدند

دنیا … به ” شایستگی هایت ” پاسخ میدهد نه به “آرزوهایت” پس شایسته ی آرزوهایت باش.
چه بسیار انسانها دیدم تنشان” لباس “نبود !
و چه بسیار لباسها دیدم که درونش” انسانی” نبود!

به هر کس” نیکی “کنی او را” ساخته ای” و به هر کس” بدی “کنی به او “باخته ای” پس بیا بسازیم و نبازیم.

هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت
هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است

هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها
همان مردی که بر اسبی سوار است

همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی
و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است

 تا علي گفتم زبان آتش گرفت

پيش چشمم آسمان آتش گرفت

آسمان رقصيد و باراني شديم

موج زد دريا و طوفاني شديم

بغض چندين ساله ي ما باز شد

يا علي گفتيم و عشق آغاز شد

يا علي گفتيم و دريا خنده کرد

عشق ما را باز هم شرمنده کرد

یا علی گفتیم و گلها وا شدند

عشق آمد قطره ها دریا شدند

یاعلی گفتیم و طوفانی شدیم

مست از آن دستی که می دانی شدیم

یاعلی گفتیم و طوفان جان گرفت

کوفه در تزویر خود پایان گرفت

ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ،
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﻣﻌﺠﺰﻩ ،
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ ، ﮔﺎﻡ ﻫﺎﯾﺶ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺳﺖ ،
ﻛﻪ ﺷﺎﯾﺪ ، ﺣﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﻮﯼ .
ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺩﺭﺩﺵ ﺭﺍ ،
ﺗﺎ ﻣﻐﺰ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ، ﺣﺲ ﻣﯽﻛﻨﯽ .
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ، ﯾﻚ ﺣﺲ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﺍﺳﺖ .
ﻫﯿﭻ ﻛﺲ ، ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ، ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻤﺎﻥ ﻛﻨﺪ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ، ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻮﻉ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺎ ، ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺗﻌﺒﯿﺮﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ، ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯽ ﺁﺯﺍﺩ ، ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ .
خوشبختی ، لذت بردن از لحظه ، اکنون است .

روزي که رسول خدا (ص) به نبوت مبعوث شد، فرمان هدايت و سعادت انسان ها را در کف داشت .در «پهنه غدير» نيز در جمع حاجيان برگشته از زيارت خانه خدا که به خطبه خواني پرداخت، باز در انديشه نجات امت وتضمين سعادت آنان بود.

اين است که «غدير» را حلقه مياني “رسالت ” و ” امامت"مي شناسيم و “ولايت” را تداوم “نبوت” مي دانيم.

“غدير” ، هنوز هم چشمه اي لبريز از هدايت ها و کرامت هاست و دريايي مواج از آب حيات و باور و بصيرت، تا در کوير حيرت وهامون ضلالت، کام جانها را سيراب سازد و هادي انديشه ها گردد.

غدير، يک “کتاب مبين” است، سندي براي تداوم خط رسالت درجلوه امامت و صراطي مستقيم که به سنت پيامبر خدا منتهي مي شود. امتي که پاسدار غدير باشد، عاشوراهاي مظلوميت و کربلاهاي خون و شهادت را شاهد نخواهد بود و ولايت در محاق غربت و تنهايي نخواهد ماند.

رسول خدا(ص) مي خواست دست “امت” را در دست ” امام” بگذارد، تا نه گمراه شوند و نه سرگردان، نه تشنه بمانند و نه در دام نفس بيفتند. اين بود که منشور بلند و جاودانه “خطبه غدير” را سرود و به گوش تاريخ سپرد. اينک ماييم و غدير، که مکتب ما و محور وحدت ما وچراغ راهمان و راه زندگيمان است.

گراميداشت غدير، تکريم رسالت پيامبر(ص) و وحي خدايي است. تکريم غدير، ارج نهادن به فضيلت هاي متبلور در وجود صاحب ذوالفقار و ساقي کوثر است. بها دادن به غدير، اداي احترام به تکميل دين و اتمام نعمت است. کاشتن بذر ولايت در جانهاست.

نشان دادن خورشيد به گرفتاران در ظلمتهاست. غدير، روز بشريت و روز ” انسان” است، عيد پيمان و ميثاق وعهد است. عيد گرفتن غدير، ارج نهادن به کرامت انسان است، چرا که غدير، عيد عدالت و رهبري، عيد کمال طلبي و حق جويي، عيد شعله افکني برانديشه ها و اميد آفريني در دلهاست. عيد غدير در قرآن : وقتي پيامبر در روز پنجشنبه، هجدهم ماه ذيحجه به غدير خم رسيدند، جبرئيل بر حضرتش نازل شد و آيه 67 سوره مائده را در مورد نصب اميرالمومنين علي خواند:

اي پيامبر! آنچه از سوي پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن، اگر انجام ندادي، رسالت او را ابلاغ نکردي و خداوند تو را از مردمان حفظ خواهد کرد.

 آيه 67 سوره مائده

همچنين پس از سخنان پيامبر هنوز مردم متفرق نشده بودند که جبرئيل نازل شد و اين آيه را آورد: امروز دين شما را کامل ساخته و نعمتم را بر شما تمام کردم و به اين که دين شما دين اسلام باشد، راضي شد آيه 3 از سوره مائده ( الغدير،ج 1، ص230)

دو چشمه اي که يادگار پيامبر و ميراث ماندگار آن رسول خاتم تا دامنه قيامت است و خود

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

صيام يوم غدير خم يعدل صيام عمر الدنيا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنيا لكان له ثواب ذلك.

روزه روز غدير خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. يعنى اگر انسانى هميشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگيرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عيد غدير است.

وسائل الشيعه 7: 324، ح 4.