پرسش: آیا از شواهدی که در دنیا هست ، ظهور امام زمان (عج) نزدیک است ؟

پاسخ: با توجه به اين كه زمان ظهور مشخص نيست، زمان نشانه‌هاي مرتبط نزديك به آن نيز مشخص نيست. بنابراين، سخن گفتن از نزديكي يا دوري آن، امري پسنديده نيست.
البته، عده‌اي با توجه به اوضاع و شرايط فعلي حاكم بر جهان، به اين باور رسيده‌اند كه دوره‌اي كه در آن زندگي مي‌كنيم همان دوره‌ي آخرالزمان است كه در روايات به آن اشاره شده است؛ زيرا، براي آخر الزمان نشانه‌هايي گفته شده، مانند گسترش فساد و تفسير دين بر اساس هوا و هوس و … كه اين نشانه‌ها در دوره‌ي زماني ما به وقوع پيوسته است. پس زمان كنوني، آخر الزمان است و ظهور نيز در اين دوران محقق مي‌شود. به علاوه، با وجود انقلاب اسلامي ايران و زنده شدن نام و ياد امام زمان(عج)، و معرفي ايشان به دنيا، آمادگي و اقبال مردم به پذيرش ايشان، بيشتر شده و اميد به ظهور هم بيشتر شده است.
به عبارت ديگر حركت عمومي كشورها و جوامع به سمت وحدت و هم گرايي و به عبارت ديگر، توجه به تشكيلات بين المللي و اتحاديه‌هاي منطقه‌اي و فاصله گرفتن از جزء گرايي، ملت‌ها را به اين نتيجه رسانده كه براي آينده بهتر بايد مرز‌ها را به حداقل رساند و جهان را دهكده‌اي كوچك دانست. طبعاً، اين پديده نياز به يك قانون عمومي و بين المللي را تشديد مي‌كند. اين رويداد، آمادگي مردم را براي پذيرش يك حاكميت فراگير، بيشتر كرده است.
ظهور انقلاب اسلامي كه منادي و معرف حقايق اسلام(در حد ممكن) بود، باعث توجه بيشتر جهانيان به اسلام شد و روحيه كفر ستيزي و مبارزه با ظلم در ميان ملت‌ها، به ويژه مسلمانان بيشتر شده است؛ به گونه‌اي كه اصول‌گرايي اسلامي، يكي از جرياناتي است كه منافع غرب را به خطر انداخته است. برخي از علما نيز معتقدند: همان گونه كه غيبت دو مرحله‌اي بود و غيبت صغرا براي ايجاد آمادگي مردم براي ورود به غيبت كبرا لازم بود؛ همينطور ظهور نيز ممكن است دو مرحله‌اي باشد و با ظهور صغرا ـ كه در انقلاب اسلامي ايران تجلي يافته ـ مردم با حقيقت قيام امام زمان(ع) آشنايي بيشتري پيدا كرده و براي ظهور اصلي و قيام جهاني حضرت آماده مي‌شوند.
به هر حال ما در عين آن كه بايد اميد به تعجيل در فرج داشته باشيم و آمادگي براي ظهور را در خود تقويت بكنيم، ولي نبايد فكر خود را متوجه اموري بكنيم كه از محدوده‌ي علم ما فراتر است و راهي براي دسترسي به آن نداريم. لذا سخن از نزديكي علايم، امري قابل قبول نيست.

امام صادق(ع)؛

هرکس با هفتاد دختر در خانه زنا کند ، و هفتاد پیغمبر را بکشد و هفتاد کتاب آسمانی را بسوزاند ، گناهش کمتر است از کسی که یک روز نمازش را عمداً نخواند
در حدیثی آمده است که در جهنم طبقه ای است به نام (لم لم) مارهایی درآن وجود دارند که به اندازه گردن شتر هستند و طول آنها به مسافت یک ماه است این جای مخصوص کسانی است که نماز را ترک کردند .
حداقل به پنج نفر بفرست شاید همین حدیث باعث بشه کسانی که درنماز سستی کردند دیگه هیچ وقت نماز ترک نکنند
رسول الله “ص” فرمودند: وقتی یک انسان جوان توبه می کند از مشرق تا مغرب قبرستان ها برای چهل روز از عذاب قبر نجات داده میشوند.
حضرت محمد “ص” می‌فرمایند:
نورانی شود چهره کسی که این حدیث را به دیگران می‌رساند!

منبع :
نصایح صفحه 241

پیامبر اکرم ص میفرمایند :
چون روز قیامت شود، خداوند برای جمعی از امتم، پر و بال عنایت فرماید تا از قبر تا بهشت پرواز کنند، در بهشت حرکت کنند و از نعمت های آن بهره مند شوند،
فرشتگان به آنان گویند :شما حساب دیده اید، گویند نه، از صراط گذشته اید؟ گویند ما صراط ندیده ایم
فرشتگان گویند :جهنم دیده اید؟ چیزی ندیده ایم
پس فرشتگان گویند :شما را سوگند میدهیم به خدا، بگویید اعمال شما در دنیا چه بوده؟ گویند :
دو صفت در ما بود
1در خلوت از خداوند حیا میکردیم که گناه کنیم
2قانع و خوشنود بودیم بکم، از آنچه خدا قسمت نموده بود.
ملائکه گویند :این مقام حق شما است.
دو حدیث کوتاه از اثرات نگاه نکردن به نامحرم
امام صادق (ع)فرمود:
هر کسی زنی را ببیند و (بلافاصله) دیده اش را به آسمان بدوزد یا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر خداوند حوریان بهشتی را به عقد او در آورد. بحارالانوار ج ۱۰۱ص۳۷
پیامبر اکرم (ص) فرمود:
نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند.بحارالانوار ج ۱۰۱ ص۳۸

“الهی”
بـوی ِناب"بهشـت"میدهد همـۀ “نامهای"قشـنگ ِ"تــو”
میگذارمشان روی ِزخمهای “دلم”
گفـته بـودی “اَلجَّبار”
یعنی کسی کـه"جُـبران مــیکند"همـۀ
شکستگـیهایِ “دلت” راگفـــــته بودی “اَلمُصَـوِّر”
یعنی کسی کــه از “ُنومـیسـازد”
همۀ آنچه را"ویـران"شـده اسـت درون ِ “دلت”
گفــته بـودی"الشّـافـی”
یعنی کسی کـــه"شِفا” مـیدهد تمام ِ
“زخمهـایِ عمیق"و"ناعـلاج"را
هـوای ِ"دلم” سبک میشود بــازمزمه نامهایِ زیبایت
نَفـس میکشــم درهوایِ “مهربانیهـایِ نابت”
“الهی”
تو را شکر که هستی وخدایی میکنی..

غدیر شناسی

{ﻇﻬﻮﺭ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺩﺭ ﻏﺪﻳﺮ}

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﻄﺒﻪ ﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ صلی اللّه ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ جریانی ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺠﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺮﺩ،
و آن جریان ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﺯﻳﺒﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﻮﻱ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ:

«ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ! ﺭﻭﺯﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻡ.
ﭼﻘﺪﺭ ﻛﺎﺭ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﻣﺆﻛّﺪ ﻧﻤﻮﺩ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﭘﻴﻤﺎﻧﻲ ﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﺟﺰ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺯﻧﺪ.
ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﻨﺪ».

ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻋُﻤَﺮ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ صلی اللّه ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﺷﻨﻴﺪﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟!
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ؟
ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﺄﻣﻴﻦ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﻮﺩ. ﺗﻮ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺵ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﻜﻨﻲ، ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻲ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﻣﻠﺎﺋﻜﻪ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻴﺰﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ!

ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺄﻧﻮﺍﺭ: ﺝ 37 ﺹ 120 ﻭ 161. ﻋﻮﺍﻟﻢ: ﺝ 3: 15 ﺹ 85 ﻭ 136.

اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب درآید صورتش می شود قرآن کریم؛

همانگونه که امیرالمومنین قرآن ناطق بودند. حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی کند، شک نکنید که زیارت انسان کامل، حضرت حجت هم قلوب ما را متحول نخواهد کرد!

اگر می خواهید حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت بدانید ببینید الآن در ملاقات با قرآن چه حالی دارید! اگر مشتاق قرآنید می توانید امیدوار باشید که مشتاق حضرت به حقیقی هم هستید؛

وگرنه اگر قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می کنید که مشتاق حضرت حجت هستید، آن شخص امام زمان، زاده وهم و خیال خودتان است!

[آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی]

امام علی (ع) : آن کس که گفتار حکیمانه مومنان دانا را نشوند و از دانش علمای ربانی بهره نگیرد رفته رفته عقلش می میرد.

امام علی (ع) :خدا رحمت کند بنده ای را که به دنبال علوم و معارف الهی می رود و پندیات و مواعظ الهی را بشنود و حفظ نموده و عمل نماید و مراقب احکام دینی و وظایف شرعی خود باشد و چون به کار خیری دعوت شد اجابت نماید و چون به گناه و معصیت خدا رسید اجتناب نماید. طرائف الحکم جلد 1 صفحه 317

امام علی (ع) :هر یک از شما وقتی وارد خانه ای شد به اهل آن سلام نماید و اگر کسی در خانه نبود باز هم سلام کند زیرا خداوند که حاضر است و سوره قل هوالله را بخواند که فقر را از خانه بیرون ببرد . تحف العقول صفحه 110

 آدم های بزرگ درباره ایده ها سخن می گویند
آدم های متوسط درباره چیزها سخن می گویند
آدم های کوچک پشت سر دیگران سخن می گویند

آدم های بزرگ درد دیگران را دارند
آدم های متوسط درد خودشان را دارند
آدم های کوچک بی دردند

آدم های بزرگ عظمت دیگران را می بینند
آدم های متوسط به دنبال عظمت خود هستند
آدم های کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند

آدم های بزرگ به دنبال کسب حکمت هستند
آدم های متوسط به دنبال کسب دانش هستند
آدم های کوچک به دنبال کسب سواد هستند

آدم های بزرگ به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند
آدم های متوسط پرسش هائی می پرسند که پاسخ دارد
آدم های کوچک می پندارند پاسخ همه پرسش ها را می دانند

آدم های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند
آدم های متوسط به دنبال حل مسئله هستند
آدم های کوچک مسئله ندارند

آدم های بزرگ سکوت را برای سخن گفتن برمی گزینند
آدم های متوسط گاه سکوت را بر سخن گفتن ترجیح می دهند
آدم های کوچک با سخن گفتن بسیار، فرصت سکوت را از خود می گیرند.