نی، ناله کرد و باز ترنم، شروع شد
فصل هبوط آدم و گندم، شروع شد

دریای بی‌کران شهادت، که موج زد
توفان نوح بود و تلاطم شروع شد

از «برکه‌ی غدیر»، «محرّم» طلوع کرد
سر مستی «حبیب» هم از «خم» شروع شد

باران اشک شیفتگان غم حسین
«تا گفتم: السلام علیکم شروع شد»

روح دعا، به نام «اباالفضل» چون رسید
غوغایی از توسل مردم شروع شد

وقتی گلوی نازک گل شد نشان تیر
لبخند باغبان و تبسم شروع شد

از اشک و خون اگرچه وضو می‌گرفت عشق
از «تربت شهید» تیمم شروع شد

ای آسمان! مصیبت عظمای اهل بیت
از قتلگاه عصمت پنجم شروع شد

فصل به خون نشستم گل‌های باغ وحی
از آیه‌ی «لیذهب عنکم» شروع شد

با آنکه باغ گل به محبت نیاز داشت
با تازیانه، ناز و تنعّم شروع شد

وقتی دل ستارۀ محمل نشین شکست
با ماهِ روی نیزه، تکلم شروع شد

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺭﮊﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻮﮐﺮ ﮐﻔﺎﺭ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﺒﯿﺜﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺣﺎﮐﻢ ﺟﺒﺎﺭ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻫﺠﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﻫﺪ ﺑﻮﯼ ﺧﯿﺎﻧﺖ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺩﻻﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﺮﺝ ﺟﻨﺎﯾﺖ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻠﻔﯽ ﻫﺎﯼ ﺳﻌﻮﺩﯼ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﺥ ﻋﺮﺏ ﭘﺴﺖ ﯾﻬﻮﺩﯼ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﺩ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﺧﺎﺋﻦ ﺻﺪ ﺭﻧﮓ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻭ ﭘﯿﮑﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻣﻔﺘﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﺰ ﺩﺍﻋﺶ ﻭ ﻭﻫﺎﺑﯽ ﻣﻠﻌﻮﻥ
ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﺐ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺩﺭ ﻻﺑﯽ ﺻﻬﯿﻮﻥ

ﺍﻧﺼﺎﺭ ﺧﺪﺍ ﻓﺎﺗﺢ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﺩﻧﺪ
ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﮔﻞ ﭘﺴﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ

ﺍﯾﻦ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺍﺯ ﺗﯿﺰﯼ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻬﺮﺍﺳﺪ
ﺟﺰ ﺳﺮﺧﯽ ﺧﻮﻥ ﺭﻧﮓ ﻣﻄﻬﺮ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﮔﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﮐﻤﯽ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﺩﺍ ﺳﺮ ﻋﺪﻭﺍﻥ ﻋﻠﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ

ﺑﻤﺒﯽ ﺯﺩﯼ ﻭ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻃﻔﻠﯽ ﺷﺮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ
” ﺑﺎ ﺁﻝ ﻋﻠﯽ ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺭﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩ

دل دوبــاره عشــــق قسمت کرده است
یــــاد کاوه، یــــــاد همّـــت کـرده است

یـــاد ســـــــرداران بی سر کرده است
یــــاد بـــــدر و یـــاد خیــبر کرده است

یــــــاد مجـــنون و شلـمــچه کرده است
یـــــــاد غــــوغای حـــلبــچه کرده است

یــــاد فـــکّــه، یــاد مــهران کرده است
یــــاد نجــــوا های چــمران کرده است

یـــاد سـربنــدهای یا زهـــرا (س) بخیر
یـــــاد آن دل های چون دریـــــا بــــــخیر

یــــــــاد آن نـــام آوران بـــی ریـــــــــا
یـــاد آن جان بر کـــفان جبـــهـــــــه ها

یـــــاد ســـنگـــــــرهـــای تــوأم با صفا
نیــمـــه شبـــهــا ذکـــر حـــقّ، یاد خـدا

یــــاد ســــــرباز شــــــهید بی پـــلاک
یــــــاد آن تــن های افتـــاده به خـــاک

 هفته دفاع مقدس گرامي باد

معجزه اذان گفتن شهید ابراهیم هادی که باعث آزادی یک تپه و رستگاری تعدادی از عراقی ها شد..

 نزدیک اذان صبح بود.توی جلسه هر طرحی برای تصرف تپه می دادیم به نتیجه نمی رسید.
ابراهیم رفت نزدیک تپه، رو به قبله ایستاد و با صدای بلند اذان گفت.هر چه گفتیم:"نگو! می زننت!"فایده ای نداشت.آخرای اذان بود که تیر به گلویش خورد و او را مجروح کرد.

 هوا که روشن شد هیجده عراقی به سمت ما آمدند و تسلیم شدند.فرمانده آن ها هم بود؛ در حین بازجویی گفت:” آن هایی را که نمی خواستند تسلیم شوند، فرستادم عقب؛ پشت تپه هیچ کس نیست".پرسیدم:چرا؟گفت:به ما گفته بودند شما مجوس و آتش پرستید .به ما گفته بودند برای اسلام به ایران حمله می کنیم وبا ایرانی ها می جنگیم .باور کنید همه ما شیعه هستیم .ما وقتی می دیدیم فرماندهان عراقی مشروب می خورند واهل نماز نیستندخیلی در جنگیدن با شما تردید کردیم .صبح امروز وقتی صدای اذان رزمنده شما راشنیدیم که با صدای رسا وبلنداذان می گفت .تمام بدنم لرزید.وقتی نام امیرالمومنین (ع)را آوردبا خودم گفتم :توبا برادران خودت می جنگی . نکندمثل ماجرای کربلا………دیگر گریه امان صحبت کردن به او نمی داد.دقایقی بعد ادامه داد: برای همین تصمیم گرفتم تسلیم شوم وبار گناهانم را سنگین تر نکنم.لذادستوردادم کسی شلیک نکند .هوا هم که روشن شد نیروهایم را جمع کردم وگفتم:من می خواهم تسلیم ایرانی ها شوم هرکس می خواهد با من بیاید.این افرادی هم که با من آمده اند دوستان هم عقیده من هستند بقیه نیروهایم رفتندعقب.البته آن سربازی که به موذن شلیک کردرا هم آوردم.اگر دستور بدهید او را می کُشم .حالا خواهش می کنم بگو موذن زنده است یا نه !؟ مثل آدم های گیج و منگ به حرف های فرمانده عراقی گوش می کردم .هیچ حرفی نمی توانستم بزنم،بعداز مدتی سکوت گفتم :آره زنده است .با هم از سنگر خارج شدیم رفتیم پیش ابراهیم که داخل یکی از سنگرها خوابیده بود.

 تمام هجده اسیر عراقی آمدند ودست ابراهیم را بوسیدندورفتند.نفرآخر به پای ابراهیم افتاده بود وگریه می کرد .می گفت :من را ببخش ،من شلیک کردم.بغض گلوی من را هم گرفته بود.حال عجیبی داشتم.دیگر حواسم به عملیات و نیروها نبود .می خواستم اسرای عراقی را به عقب بفرستم.فرمانده عراقی من را صدا کردو گفت آن طرف را نگاه کن .یک گردان کماندویی وچند تانک قصدپیشروی از آنجا را دارند.

بعدادامه داد:سریعتر برویدوتپه را بگیرید.من هم سریع چند نفر از بچه های اندرزگو را فرستادم سمت تپه.با آزاد شدن آن ارتفاع،پاکسازی منطقه انار کامل شد .

 از ماجرای آن روز پنج سال گذشت.در زمستان سال شصت و پنج درگیرعملیات کربلای پنج در شلمچه بودیم .از دور یکی از بچه های لشگر بدر را دیدم . به من خیره شده و جلو می آمد.آماده حرکت بودم که آن بسیجی جلوتر آمد و سلام کرد .جواب سلام را دادم و بی مقدمه با لهجه ی عربی به من گفت :شما در گیلان غرب نبودید!؟با تعجب گفتم :بله،فکر کردم از بچه های همان منطقه است.بعدگفت:مطلع الفجر یادتان هست ،ارتفاعات انار،تپه آخر!کمی فکر کردم و گفتم :خب!گفت:هجده عراقی که اسیر شدند ،یادتان هست!؟با تعجب گفتم:بله،شما!؟با خوشحالی جواب داد:من یکی از آنها هستم!!تعجب من بیشتر شد.پرسیدم اینجا چه می کنی!؟گفت:همه ما هجده نفر در این گردان هستیم .گفتم بعد از عملیات میام می بینمتون.

 بعد از عمیات سراغشون رو گرفتم ،گفتند همه شهید شدن.دیگر هیچ حرفی نداشتم.همینطور نشسته بودم وفکر می کردم. به خودم گفتم:ابراهیم با یک اذان چه کرد!یک تپه آزاد شد.یک عملیات پیروز شد.هجده نفر هم مثل حرّاز قعر جهنم به بهشت رفتند.بعد به یاد حرفم به آن رزمنده عراقی افتادم:انشاالله در بهشت همدیگر را می بینید.بی اختیار اشک از چشمانم جاری شد.بعد خداحافظی کردم و آمدم بیرون.

 من شک نداشتم ابراهیم می دانست کجا باید اذان بگوید ،تا دل دشمن را به لرزه در آورد وآنهایی را که هنوز ایمان در قلبشان باقی مانده هدایت کند!

بسْمِﺍﻟﻠَّﻪِﺍﻟﺮَّﺣْﻤَﻦِﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢ
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
↕▪ال عمران ٢٠٠▪↕
ﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ! (ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻭ ﻫﻮﺳﻬﺎ،) ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻛﻨﻴﺪ! ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ (ﻧﻴﺰ)، ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ، ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ، ﺷﺎﻳﺪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ!
▪▪▪▪▪▪▪
 تفسير(نور)
1- ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﻯ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﺑﻪ ﻛﻤﺎﻟﺎﺕ ﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ. ﻳﺎ ﺍﻳﻬﺎ ﺍﻟّﺬﻳﻦ ﺍﻣﻨﻮﺍ ﺍﺻﺒﺮﻭﺍ ﻭ ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ…

2- ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻓﺮﺩﻯ ﺻﺎﺑﺮ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ، ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﺻﺒﺮﻭﺍ ﺳﭙﺲ ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ

3- ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﻴﺪ، ﺍﮔﺮ ﻛﻔّﺎﺭ ﺩﺭ ﻛﻔﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﻛﺸﺘﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺧﺮﺝ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻯ ﻛﻨﻴﺪ. ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ

4- ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺒﺮ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻛﻨﻨﺪ. ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ

5- ﺍﺳﻠﺎم، ﺩﻳﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺍﺳﺖ. ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻣﺮﺩم، ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ. ﺭﺍﺑﻄﻮﺍ ,

6- ﺻﺒﺮ ﻭ ﻣﺼﺎﺑﺮﻩ ﻭ ﻣﺮﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻬﺖ ﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﺭﺿﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ، ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻛﻔّﺎﺭ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻮﺍ ﻭﺍﺗﻘﻮﺍﺍﻟﻠَّﻪ

7- ﺍﺳﻠﺎم ﺩﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻰ ﺍﺳﺖ، ﺻﺒﺮ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺻﺒﺮﻭﺍ… ﺭﺍﺑﻄﻮﺍ

8- ﺗﻘﻮﻯ، ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ.‌ ﺍﻣﻨﻮﺍ… ﻭﺍﺗﻘﻮﺍ

9- ﺻﺒﺮ، ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﺳﺖ. ﻟﻌﻠّﻜﻢ ﺗﻔﻠﺤﻮﻥ

ای پاسخ گرامی امن یجیب ها
تعجیل کن به خاطر ما ناشکیب ها

چشم جهان به چشمه ی دستان سبز توست
جاری شو از ورای فراز و نشیب ها

بیا که با تو قامت عشق تا نمی شود
لب غنچه بی تو به خنده وا نمی شود

همه شب در هجر رخت مویه کنان
این بغض جز به دیدار تو وا نمی شود

همه دلهای شکسته را تو مرهمی
بیا که این درد بی تو دوا نمی شود

عالمی چشم براه منتقم عادلند
این محکمه بی تو بر پا نمی شود

ساغر هستی را تویی آخرین قدح
بی تو هیچ عیشی مهیا نمی شود

صفای دل با صفایان ز توست
دلی بی یاد تو مصفا نمی شود

بقای عالم ز عطر گل نرگس است
بی دیدن این رخ ، دیده بینا نمی شود

چشم ما لایق فیض شرفیابی نیست
ورنه حجت حق بدین آشکارا نمی شود

این جمله را بر عرش برین نگاشته اند
“هر یوسفی یوسف زهرا نمی شود”

ناگهان بغض دلی واشد از این حس سجود

چند صد کشته بجا مانده در این واقعه بود

شاعری باعصبانیتش این بیت سرود

لعن الله علی طایفه آل سعود

خاک عالم بر سرت ای شاه ملعون حجاز

کشته شد حاجی بسی اندر طواف و در نماز

جای شیطان سنگ باید بر تو نالایق زنند

ای که داری هیبتی مانند خنزیر و گراز