برای خود خلوتگاهی به وجود آورید.

آرام باشید، چشمانتان را ببندید و منظره ای طبیعی و زیبا را در ذهنتان مجسم کنید :دریا،چمنزار،قله کوه و….
بگذارید وضع همین طور ساکت و آرام بماند.

به جزئیات توجه کنید ،به صداها و به بو ها.
حالا هر چه را برای ایجاد یک محیط راحت احتیاج دارید به آن اضافه کنید:
سرپناه،خانه و….
اینجا محل خاصی است که شما همیشه در آن احساس آرامش و آسودگی میکنید.

وسط روز های پر مشغله تان به اینجا بیایید و استراحت کنید (چند ثانیه کافیست.)
تا چند دقیقه بعد احساس طراوت و تازگی خواهید کرد.

#فقط_با_خودتان_رقابت_کنید

هر زمان متوجه شدید که خودتان را با یکی از همکارانتان،
همسایه، دوستتان یا یک فرد مشهور مقایسه می‌کنید،
دست نگه دارید.
باید درک کنید که شما متفاوت هستید
و توانایی‌هایی متفاوت دارید،
توانایی‌هایی که این افراد ندارند.
وقت بگذارید و لحظه‌ای به همه توانایی‌های فوق‌العاده‌ای که دارید فکر کنید،
و برای آنها شکرگزار باشید.
این اصل اساسی زندگیست.

در جوانی اسبی داشتم، وقتی سوار آن میشدم و از کنار دیواری عبور میکـرد و
سایه ی آن به دیوار می افتاد، اسبم به آن نگاه میکرد و خیال مـیکـرد اسـب دیگری
است، لذا خرناس میکشید و سعی میکرد از آن جلو بزند، و چون هر چه تند میرفـت،
میدید هنوز از سایه اش جلو نیفتاده است، باز هم به سرعتش اضافه میکرد تا حدی که
اگر این جریان ادامه مییافت، مرا به کشتن میداد.
اما دیوار تمام شد و سایه اش از بین
رفت و آرام گرفت.

در دنیا وقتی به دیگران نگاه کنی، بدنت که مرکب توست، میخواهد در جنبه هـای
دنیوي از آنها جلو بزند و اگر از چشم و همچشمی با دیگـران بـازش نـداری، تـو را بـه نابودی میکشد.
مرحوم حاج اسماعیل دولابی

  پس از مدت ها تعقیب و گریز مجرم و پلیس، سرانجام مجرم به سر کوچه اي رسید.
مجرم پیش خود گفت: خدا کند بن بست نباشد.
این را گفت و به سوي انتهاي کوچه شروع به دویدن کرد.
پلیس نیز پیش خود گفت: خدا کند بن بست باشد.
با این امید به دنبال مجرم دوید. در انتهاي کوچه، کوچه اي دیگر به سمت چپ گشوده بود.
مجرم با همان امید «بن بست نبودن» و پلیس نیز با امید «بن بست بودن» هر دو به دویدن ادامه دادند.
در سر پیچ نهم مجرم با همین امید باز شروع به دویدن کرد،
اما وقتی به انتهاي کوچه رسید، با تعجب دید کوچه بن بست است.
ناگزیر خود را براي تسلیم آماده کرد. ولی هرچه منتظر شد. خبري از پلیس نشد.

زیرا پلیس در ابتداي پیچ نهم نومید شده و باز گشته بود.

در هر کشاکش پیروزي نهایی از آن حریفی است که یک لحظه بیشتر مقاومت کند و امیدش را از دست ندهد…

می دونید در گاوبازی جایزه ی نفر اول به کی تعلق میگیره؟
به کسی که نسبت به حمله ی گاو، بهترین جاخالی ها رو داده…
نه به اون کسی که با گاو درگیر شده!
در زندگی هم وقتی گاوی به سمتت میاد حتما کنار بکش!
درگیری با گاوهای زندگی بی فایدست…

 
دو قشر از مردم همیشه بدبختن
یکی
اونایی که حرف هیچکس رو گوش نمیدن “خودرای”

دوم
هم اونایي که حرف همه رو گوش میدن “دهن بین”

 چرچیل
 

هیچوقت در زندگی تان به خاطر احساس ترس عقب ننشینید.

همه ی ما بارها این جمله را شنیده ایم که
«بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد چیست؟
مثلاً اینکه بمیرید؟

اما مرگ بدترین اتفاقی که ممکن است برایتان رخ دهد نیست …»

بدترین اتفاق در زندگی این است که اجازه دهید در عین زنده بودن، از درون بمیرید.

(مارتین سلیگمن)

از این همه کنار پنجره نشستن چیزی عایدت نمی شود جز عابرانی که فقط شکلشان فرق کرده ولی همه آنها فقط یک کار می کنند. راه می روند،حتی فکرشان هم حالت یکسانی دارد،فکر همه ی آنها درگیر است،نه تو درگیری آنها را می فهمی نه آنها درگیری تو را،پس پنجره را ببند

،به موسیقی هم احتیاجی نیست،همه ی خواننده ها یک چیز می گویند،عشق گمشده ای است که پیدا نمی شود، همه با هم در همه چیز مشترکند و باز از هم دورند، سیگار هم دود نکن مگر این همه گره خاکستری در هوا برای خودشان چه کرده اند که برای تو بکنند؟ ف

قط دراز بکش، اما چشم هایت را نبند، بگذار مرگ بداند که تو زنده ای، مهره های سوخته برای هیچ کس جذابیتی ندارند…حتی مرگ….