شهدا….

آزمون واقعى پيمودن راه شماست…

آزمون ها داديد…

نمره ها گرفتيد…

عند ربكم سربلند بيرون آمديد…

تا آرامش و امنيت و عزت و سربلندى را براى ما به ارمغان آوريد…

با قلم خون پاى اين دفتر را امضاء كرديد… حال نوبت ماست…

نوبت آزمون ما…

آزمايش عملى…

پيمودن درست راهتان…

“و من الله توفيق”

مهمترین خطری که در زمان غیبت امام زمان(علیه السلام) ما را تهدید می کند، خطر از دست رفتن اعتقادات صحیح و بی دین شدن است. به همین جهت در خصوص زمان غیبت، سفارشات اکیدی به مراقبت از دین شده است. در زمان غیبت امام زمان(علیه السلام)، غریبانه زیستن، انسان را در برابر انحرافات، بهتر حفظ می کند، این صفتی است که مۆمنان از امام غریب خود حضرت بقیة الله الاعظم به ارث می برند.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: سوگند به خدایی که مرا به حق برانگیخت، قیام کننده اولاد من بر اساس پیمانی که خدا به وسیله من با او بسته است، از دیده ها غائب می شود تا بیشتر مردمان بگویند، خدا نیازی به آل محمّد(صلی الله علیه و آله) ندارد و گروهی در نشانه های او دچار شک و تردید شوند. هر کس آن زمان را درک کرد، محکم به دین خود چنگ بزند، و برای شیطان راه شک را ببندد، تا شیطان نتواند او را به شک انداخته، از دین و آئین من بیرون ببرد. چنانکه پدر و مادرتان را از بهشت بیرون برد، خدای تبارک و تعالی شیطان را دوست و ولیّ کسانی قرار داده است که به خدا ایمان نمی آورند.(بحارالانوار ج51ص86و145)

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: زمانی می آید که هر کس بخواهد دینش را حفظ کند، باید از کوهی به کوهی و از پناهگاهی به پناهگاهی برود همچون روباهی که بچه هایش را برداشته، فرار می کند.(منتخب الاثرص437)

امیرالمۆمنین(علیه السلام) فرمودند: در زمان غیبت کبری، کسی بر دینش باقی نمی ماند و هر کس به شکلی دینش را از دست می دهد مگر مخلصان، تنها آن ها با روح حقیقت یقین تماس دارند.(بحارالانوار ج51ص110)

امام حسین(علیه السلام) فرمودند: او (مهدی(علیه السلام)) غیبتی دارد که در آن مردم بسیاری، از دین برمی گردند و گروهی دیگر بر دین حق (اسلام) ثابت باشند. برخی از روی سرزنش به آنها می گویند، اگر راست می گویند زمان ظهور امام شما چه وقت است؟!

آگاه باشید! آنها که در غیبت وی با تحمل رنج ها و تکذیب بی دینان بر عقیده ی خود ثابت می مانند، مثل کسانی هستند که با شمشیر در رکاب رسول خدا جهاد کردند.(بحارالانوارج13ص356).

سلسله مطالب هزار و یک نکته پیرامون امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف؛

“حضرت مهدی(عج) در حدیث قدسی”

امام باقر(ع) در وجه نامگذاری حضرت مهدی(عج) به ” قائم آل محمد(ص)” حدیثی قدسی روایت فرمود： زمانی که جدم حسین که صلوات خدا بر او باد به شهادت رسید, فرشتگان با گریه و زاری به درگاه خداوند عزوجل نالیدند و گفتند： پروردگارا! آیا از آنان که برگزیده و فرزند برگزیده تو و امام انتخاب شده از بین خلق را کشتند, می گذری؟!

خداوند به آنان وحی فرمود که：فرشتگان من آرام گیرید. سوگند به عزت و جلالم که از آنان انتقام می گیرم اگرچه بعد از گذشت زمانی طولانی باشد.

سپس فرزندان از نسل حسین(ع) را که پس از او به امامت می رسند به ملائکه نشان داد و آنان شاد شدند.
در بین این پیشوایان, یک نفرشان به نماز ایستاده بود, خداوند عزوجل فرمود：
به وسیله او “” قائم “” از دشمنان و قاتلان حسین(ع) انتقام میگیرم.

بحارالانوار٢٩：۵٩ .

نا جوانمردان از اینجا صحن را برداشتند
کاش می گفتند گنبد را چرا برداشتند

زائری آمد کنار قبر آقایش نشست
با کتک او را ز قبرمجتبی برداشتند

خاک اینجا برتر از خاک تمام عالم است
خاک اینجا را همه بهر شفابرداشتند

تا که خاک کربلا هم مادری باشد کمی…
ازهمین ها را برای کربلا برداشتند

خواستند آثار جرم شهر مخفی ترشود
ازمیان نقشه اسم کوچه را برداشتند

آنقدر با گریه مردی بر رخ خود لطمه زد
تا که از قبر امام شیعه پا برداشتند

یک مفاتیح الجنان آورده بودیم،ازچه رو
دو نگهبان آمدند ازپیش ما برداشتند!

خاک اینجا بوی سیلی مکرر می دهد
بوی گریه های دختر بهرمادر می دهد

آخرش این خاک ایوانش طلایی می شود
گنبد و گلدسته های باصفایی می شود

این حرم با چار گنبد می شود بیت الحسن
هرکسی اینجا بیاید مجتبایی می شود

پنجره فولاد اینجا چه قیامت می کند
واقعاَ اینجاعجب دارالشفایی می شود

نقشه این صحن را باید که از زهرا گرفت
نقشه را مادر دهد وه چه بنایی می شود

گنبد صادق ضریح باقر و صحن حسن
پرچم سجاد،دارد دل هوایی می شود!

حتم دارم ساخت و ساز حرم های بقیع
ازهمان لحظه که آقا تو میایی می شود

می رسد روزی که بادستان پرمهر شما
از رواق و صحن اینجا رونمایی می شود

آخرش من مطمئنم این گره وا می شود
این حرم زیباترین تصویر دنیا می شود

هرچه خواندم در بقیع ازسینه عقده وانشد
هرچه گشتم قبر زهرا مادرم پیدا نشد

راه ما را بسته بودند هرچه من می خواستم…
تا روم درپیش قبر مادر سقا نشد

سربه دیوارش نهادم روضه ها خواندم ولی
هیچ یک از روضه هایم روضه زهرا نشد

“کوچه ای تنگ ودلی سنگ وصدای ضرب دست”
بعد از آن سیلی دگر چشمان زهرا وانشد

ازهمان شب که علی تابوت رابرشانه برد
زائر زهرا شدن جزنیمه شبهانشد

بعد زهرا مرتضی ماند و غم زخم زبان
هیچ کس جز درد پهلو همدم مولا نشد

زینبش می گفت من دیدم میان شعله ها
مادرم افتادپشت در و دیگر پانشد

سالها رفت و غروبی خیمه ها آتش گرفت
هیچ جایی مثل دشت کربلا غوغانشد

هیچ جایی خواهری داغی به این سختی ندید
هیچ جایی بر سر پیراهنی دعو انشد

صاحب شيعه بيا غيبت بس است
شيعه در دنيا غريب و بي كس است

مي‌رود دنيا به سوي التهاب
شيعه كشتن گوييا دارد ثواب

سينه ها آماج تيغ و تير شد
كي مي آيي مهربانم دير شد

زخم هاي شيعه گشته بي‌شمار
عاشق تو مي رود بالاي دار

دشمنانت دست در دست هَمَند
وارثان شمر و سعد و ملجم اند

مهربان خيمه نشيني تا به كِي؟
در بيابان بي قريني تا به كِي؟

اي كه دستت مي رسد كاري بكن
شيعه‌ي مظلوم را ياري بكن

زودتر آقا بيا اُمّيد نيست
كاممان تلخ است ‌

اللهم عجل لولیک الفرج

رزق کلمه اي است بسيار فراتر از آنچه مردم مي دانند.

زماني که خواب هستي و ناگهان،به تنهايي و بدون زنگ زدن ساعت بيدار مي‌شوي رزق است.چون بعضي‌ها بيدار نمي‌شوند.

زماني که با مشکلي رو به رو مي شوي خداوند صبري به تو ميدهد که چشمانت را از آن بپوشي،اين صبر، رزق است.

زماني که در خانه ليواني آب به دست پدرت ميدهي اين فرصت نيکي کردن ، رزق است.

گاهي اتفاق مي افتد که در نماز حواست نباشد (مقيم اتصال نباشي) ناگهان به خود مي آيي و نمازت را با خشوع مي خواني (متصل ميشوي) اين تلنگر، رزق است.

يکباره ياد کسي ميفتي که مدتهاست ازو بي خبري و دلتنگش ميشوي و جوياي حالش ميشوي، اين رزق است.

رزق واقعي اين است.. رزق خوبي ها،
نه ماشين نه درآمد،اينها رزق مال است که خداوند به همه ي بندگانش ميدهد،اما رزق خوبيها را فقط به دوستدارانش ميدهد

حضرت آيت الله العظمى نجابت، از قول آيت الله انصارى نقل مى‌كردند كه در همدان، كسى مى‌خواست زيرزمين خانه‌اش را تعمير كند.

در حين تعمير، به لانه مارى برخورد كه چند بچه مار در آن بود. آنها را برداشت و در كیسه‌اى ريخت و در بيابان انداخت.

وقتى مادر مارها به لانه برگشت و بچه‌هايش را نديد، فهميد كه صاحبخانه بلايى سر آنها آورده است؛ به همين دليل كينه او را برداشت.

مار براى انتقام، تمام زهر خود را در كوزه ماستى كه در زيرزمين بود، ريخت.

از آن طرف، مرد، از كار خود پشيمان شد و همان روز مارها را به لانه‌شان بازگرداند. وقتى مار مادر، بچه‌هاى خود را صحيح و سالم ديد، به دور كوزه ماست پيچيد و آن قدر آن را فشار داد كه كوزه شكست و ماست‌ها بر زمين ريخت.

شدت زهر چنان بود كه فرش كف خانه را سوراخ كرد.

ين كينه مار است، امّا همين مار، وقتى محبّت ديد، كار بد خود را جبران كرد، امّا بعضى انسان‌ها آن قدر كينه دارند كه هر چه محبّت ببينند، ذرّه‌اى از كينه‌شان كم نمکى‌شود.

گوشه ای از تفسیر سوره اعراف آیه 146/حضرت آیت الله دستغیب

مثبت اندیشی به معنای خود را گول زدن نیست ـ
مثبت اندیشی به معنای ندیدن مشکلات نیست ـ
بلکه مثبت اندیشی یعنی :
باور داشته باشید , برای هر مشکلی راهی هست ـ
باور داشته باشید , راه رسیدن به خواسته های تان , عزم و اراده خودتان است ـ
باور داشته باشید , اگر به هدفی نرسیدیم , آخر دنیا نیست ـ
باور داشته باشید که انسان ها , قصد آزار شما را ندارند ـ بلکه آن ها هم مشکلات خودشان را دارند ـ
و از همه مهم تر :
باور داشته باشید که همه چیز در دست قدرت لایزال خداوند است ـ
از امروز تلاش کنید , مثبت باشید ـ فردی مثبت اندیش اما واقع گرا