پلک های نیمه بازش آیه های درد بود
آخرین ساعات عمر حیدر شبگرد بود
چادر خاکی زهرا بالش زیر سرش
عکس دربی سوخته در قاب چشمان ترش
زخم فرقش، ترجمان عمق زخم سینه بود
کوفه هم مثل مدینه دشمن آئینه بود
آتش آه حزینش بر جگر افتاده است
این دم آخر به میخ در افتاده است
در نگاه زینب دل خسته زخمش اشناست
زخم فرقش شکل زخم پهلوی خیرالنساست
زخم های کهنه بر رفتن مجابش کرده اند
ناامیدانه طبیبان هم جوابش کرده اند
معنی فزت و ورب الکعبه ی او روشن است
حیدر مظلوم سی سال است فکر رفتن است
کوفه شبها اشنا با اشک فانوسش شده
ماجرای کوچه سی سال است کابوسش شده
غصّه ی ان کوچه سی سال است پیرش کرده است
کم محلی های مردم گوشه گیرش کرده است
اضطراب زینب او را برده در هول و ولا
زیر لب با گریه می گوید که وای از کربلا
گریه های مرتضی دنیای رمز و راز بود
معجر زینب برایش روضه های باز بود
دانه های اشک او می گفت با صد شورشین
کربلا عباس من، جان تو و جان حسین

هرکه پیشانی او زخم شده مومن نیست
پیر وادی شدن ای دوست! به سال و سن نیست!
دین تسبیح و مناجات و محاسن دین نیست!
به خدای تو قسم پیرو دین خودبین نیست!
دین کجا گفته که همسایه ی خود را ول کن؟
دین کجا گفته که دل را ز خدا غافل کن؟؟
دین کجا گفته که چون کبک ببر سر در برف؟
دین کجا گفته فقط مغلطه باشد در حرف؟؟
دین کجا گفته جواب سخن حق تیر است؟؟
دین کجا گفته که بیچاره شدن تقدیر است!؟
دین نگفته ست ببر آبروی مومن را؟
دین نوشته است بخر آبروی مومن را
به خدا سخت در انجام خطا غرق شدیم
ناخدا جان!همه در غیر خدا غرق شدیم
دل خوشی مان همه این است:مسلمان هستیم
فخر داریم که:ما پیرو قرآن هستیم
ما مسلمان دروغیم!… مسلمان فریب!
همه ی دغدغه مان این شده: گندم؟ یاسیب؟…
هر که از راه رسید آبروی دین را برد!
هر که آمد فقط از گرده ی این مذهب خورد!
آب راکد بشود، قطع و یقین می گندد!
غرب یکدست به دینداری مان می خندد!
در نمازت “خم ابروی نگار” آوردی!
با عبادات چنین, گند به بار آوردی!
هرچه را گم بکنی وقت نمازت پیداست
اصلا انگار نه انگار خدا آن بالاست!
چه نمازی ست که یک ذره خدایی نشده؟؟
این نمازی ست زمینی و هوایی نشده!
پاره کن رشته ی تسبیح و مرنجان دین را!
اینهمه کش نده این مد ” و لا الضااااااالین” را!… .

مردی سالها در آرزوی دیدن امام زمان(عج) بود و از اینکه توفیق پیدا نمی کرد امام را ببیند، رنج می برد. مدّت ها ریاضت کشید.شبها بیدار می ماند و دعا و راز و نیاز می کرد.معروف است، هرکس بدون وقفه، چهل شبِ چهارشنبه به مسجد سهله (کوفه) برود و نماز مغرب و عشاء خود را آنجا بخواند، سعادت تشرّف به محضر امام زمان(عج) را خواهد یافت.این مرد عابد مدّت ها این کار را هم کرد، ولی باز هم اثری ندید. (ولی به خاطر این عبادتها و شب زنده داری ها و… صفا و نورانیت خاصّی پیدا کرده بود).
تا اینکه روزی، به او الهام شد:
«الان حضرت بقیة الله(عج)، در بازار آهنگران، در مغازه پیرمردی قفل ساز نشسته است. اگر می خواهی او را ببینی، به آنجا برو!»او حرکت کرد،
و وقتی به آن مغازه رسید، دید حضرت مهدی(عج) آن جا نشسته و با آن پیرمرد گرم گفت و گو هستند.
اینک ادامه داستان از زبان آن دانشمند:
به امام(عج) سلام دادم. حضرت جواب سلامم را داد و به من اشاره کرد که اکنون ساکت باش و تماشا کن!در این حال دیدم پیرزنی که ناتوان بود، عصا به دست و با قد خمیده وارد مغازه شد، و قفلی را نشان داد و گفت:
آیا ممکن است برای رضای خدا ، این قفل را سه ریال از من بخرید؟ من به این سه ریال پول احتیاج دارم.پیرمرد قفل ساز، قفل را نگاه کرد و دید قفل، بی عیب و سالم است. گفت: مادر، چرا مال مسلمانی را ارزان بخرم و حق کسی را ضایع کنم؟ این قفل تو اکنون هشت ریال ارزش دارد. من اگر بخواهم سود کنم، به هفت ریال می خرم.زیرا در این معامله، بیش از یک ریال سود بردن، بی انصافی است. اگر می خواهی بفروشی، من هفت ریال می خرم، و باز تکرار می کنم که قیمت واقعی آن هشت ریال است، من چون کاسب هستم و باید نفع ببرم، یک ریال ارزان تر خریداری می کنم.
پیرزن ابتدا باور نکرد و گفت: هیچکس این قفل را سه ریال از من نخرید.
تو اکنون میخواهی هفت ریال از من بخری..؟! به هرحال پیرمرد قفل ساز، هفت ریال به آن زن داد و قفل را خرید.وقتی پیرزن رفت،امام زمان(عج) خطاب به من فرمودند:مشاهده کردی؟! این گونه باشید تا من به سراغ شما بیایم. ریاضت و سیر و سلوک لازم نیست. مسلمانی را در عمل نشان دهید تا من شما را یاری کنم.از بین همه افراد این شهر، من این پیرمرد را انتخاب کردم. چون او دین دارد و خدا را می شناسد.از اول بازار، این پیرزن برای فروش قفلش، تقاضای سه ریال کرد، امّا چون او را محتاج و نیازمند دیدند، همه سعی کردند از او ارزان بخرند و هیچکس حاضر نشد حتی سه ریال از او بخرد. درحالی که این پیرمرد به هفت ریال خرید. به خاطر همین انسانیت و انصافِ این پیرمرد،هر هفته به سراغش می آیم و با هم گفت و گو میکنیم.
تعجیل در فرجش صلوات:
اللهم صلی علی محمد وال محمد وعجل فرجهم والعن عدوهم.

اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سرباز یاری

اشاره قرآن به آثار دوستی پنهانی دختر و پسر
تراز: حال این سوال مطرح است که مهریه نیکو چگونه است؟ مقصود از مهر شایسته زیاد بودن آن است؟ قرآن به جزئیات پاسخ نداده لذا باید به سراغ مفسرین حقیقی کتاب الله یعنی پیغمبر(صلی الله علیه واله) و اهل بیت عصمت و طهارت برویم. رسول اکرم (صلی الله علیه واله) در روایتی برترین زنان امتش را چنین معرفی می نمایند…
پایگاه خبری تحلیلی تراز: با توجه به اینکه ۳۵ آیه ابتدایی سوره نساء به مسائل خانوادگی از قبیل ارث و ازدواج و محرم و نامحرم می پردازد نام این سوره را نساء یعنی زنان گذاشته اند. یکی از موضعات مورد اشاره در آیات نخستین این سوره بحث ازدواج و پرداخت مهریه است. در آیه ۲۵ این سوره به پرداخت مهریه نیکو و شایسته اشاره شده است:
«و هر كس از شما، كه توانايى مالى ندارد تا با زنان آزادِ باايمان ازدواج كند، پس از كنيزانِ با ايمانى كه شما مالك آنيد، (به زنى بگيرد) و خداوند به ايمان شما داناتر است. همه از يكديگريد، پس (نگوييد: كه من آزادم و تو كنيز و) با اذن صاحبانشان آن كنيزان را به همسرى درآوريد و مهريه نيكو و به‏ طور شايسته به آنان بدهيد، به شرط آنكه پاكدامن باشند، نه اهل فحشا و نه اهل دوست گرفتن‏هاى پنهانى. پس آن گاه كه كنيزان، صاحب همسر شدند، اگر مرتكب زنا شوند، كيفرشان نصف كيفر زنانِ آزاد است. اين (نوع از ازدواج،) براى كسانى از شما رواست كه از (رنج و فشار بى ‏همسرى و) افتادن به گناه و زنا بر خود بترسد، با اين همه، صبر كردن (و ازدواج نكردن با كنيزان) برايتان بهتر است و خداوند بخشنده و مهربان است.»
سه نکته:
* برترین زنان امت از نظر پیامبر(صلی الله علیه واله)
حال این سوال مطرح است که مهریه نیکو چگونه است؟ مقصود از مهر شایسته زیاد بودن آن است؟ قرآن به جزئیات پاسخ نداده لذا باید به سراغ مفسرین حقیقی کتاب الله یعنی پیغمبر(صلی الله علیه واله) و اهل بیت عصمت و طهارت برویم. رسول اکرم (صلی الله علیه واله) در روایتی برترین زنان امتش را چنین معرفی می نمایند: «افضل نساء امتی اصبحهن وجهان و اقلهن مهراً؛ بهترین زنان امت من زنانی هستند که خوشروتر و مهریه ایشان کمتر باشد.» (من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۵۲)

** نتیجه سنگینی مهریه
امام صادق (علیه السلام) نیز برکت را در کمی مهر دانسته و فرموده اند: «إن من برکة المراة قلة مهرها؛ از برکات زن کمی مهریه اوست.» (من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۵۴)
امیرالمومنین (علیه السلام) هم نسبت به مهریه های سنگین هشدار داده اند که چنین مهریه هایی نه تنها موجب تحکیم بنیان خانواده نمی شود بلکه کدورت آفرین و اختلاف افکن است! «لا تغالوا بمهور النساء فتکون عداوة؛ مهریه زنها را سنگین نگیرید که موجب کدورت و دشمنی گردد.» (وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۱)

*** اشاره دو آیه قرآن به آثار دوستی پنهانی دختر و پسر
در این آیه به نهی از دوستی دختر و پسر به صورت مستقیم اشاره شده است: “به شرط آنكه پاكدامن باشند، نه اهل فحشا و نه اهل دوست گرفتن‏هاى پنهانى” همچنین در آیه ۵ سوره مائده نیز در این رابطه می فرماید: «در حالیکه پاكدامن باشيد، نه زناكار و نه دوست پنهانی و نامشروع گيريد.»
در این دو آیه نکات فراوانی وجود دارد که تنها به برخی اشاره ای گذرا می اندازیم:
- در آيه‎ اول سخن از ترك دوستی دختران با پسران و درآيه‎ دوم ممنوع بودن دوستی پسران با دختران مطرح شده است.
- أخدان جمع خِدن به معنی دوست است. دوستی های نهی شده در آیه اولاً پنهانی اند؛ ثانیاً منشأ آن شهوت است.
- اما چرا “أخدان” به معنی دوست ها به صورت جمع آمده؟ شاید به این علت که دوستی از روی شهوت به یک نفر منتهی نخواهد شد زیرا نفس آدمی سیری ناپذیر است.
- جالب اینست که بجز این دو مورد در همه جای قرآن از دوست با نام صدیق نام می برد زیرا منشأ آنها را صداقت می داند اما در اینجا…!
- بلافاصله بعد از زناکار نبودن، نداشتن دوستی پنهانی مطرح شده که نشان می دهد این دوستی ها هم در حکم زنا البته در مراتب دیگر هستند؛ زنای چشم، زنای گوش، زنای مصافحه با نامحرم و غیره.

محراب کوفه امشب در موج خون نشسته
یا عرش کبریا را سقف و ستون شکسته

سجاده گشته رنگین از خون سرور دین
یا خاتم النبیین، یا خاتم النبیین

از تیغ کینه امشب فرقی دو نیم گردید
رفت آن یتیم پرور، عالم یتیم گردید

آیا دل به دل راه داره ؟(طبق احادیث)

امام علی علیه السلام مى فرماید: «کینه و بدخواهى دیگران را از سینه خود دور کن تا بدخواهى به تو از سینه دیگران ریشه کن شود»
«اُحْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَیرِکَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِکَ»
امام مى فرماید: از خود شروع کن، ابتدا به قلب خویش مراجعه کن ببین آیا نیت سوئى درباره دیگران دارى یا نه؟ اگر دارى آن را از سینه ات پاک کن چیزى نمى گذرد که خواهى دید سینه دیگران نیز از نیات سوء درباره تو پاک شده است.

در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم:
«مَنْ أرادَ أنْ یَعْرِفَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْیَعْرِفْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ یُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما یُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ ؛
هر کس مى خواهد بداند چه مقام و منزلتى نزد خدا دارد به منزلت خداوند نزد خود بنگرد، زیرا خدا منزلت بنده را همان گونه قرار مى دهد که بنده منزلت خدا را در دل و جان خود قرار داده است».

در حدیث جالبى از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم که مردى خدمت آن حضرت عرض کرد: شخصى به من مى گوید من تو را دوست دارم چگونه بدانم که او راست مى گوید و واقعاً مرا دوست مى دارد؟ امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود:
«اِمْتَحِنْ قَلْبَکَ فَإنْ کُنْتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ یَوَدُّکَ ؛
قلب خود را بیازماى اگر تو او را دوست مى دارى او هم تو را دوست مى دارد». (قلوب با یکدیگر راه دارند)
یکى از یاران امام رضا علیه السلام به نام «ابن جهم» عرضه داشت: فدایت شوم مى خواهم بدانم من نزد تو چگونه ام؟
امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود:
«أُنْظُرْ کَیْفَ أَنَا عِنْدَکَ ؛
نگاه کن ببین من در نزد تو چگونه ام»

- بحارالانوار، ج 71، ص 156، ح 74.
- اصول کافى، ج 2، ص 652، ح 2.
- میزان الحکمه، ح 3149.

به راه های چپ و راست رفتند، راه ضلالت و گمراه پیمودند و راه روشن هدایت را گذاشتند پس درباره آنچه در آینده باید باشد شتاب نکنید، و آنچه را در آینده باید بیاید دیر مشمارید.

چه بسا کسی برای رسیدن به چیزی شتاب می کند، اما وقتی به آن رسید دوست دارد که ای کاش آن را نمی دید، وچه نزدیک است امروز به فردایی که سپیده آن آشکار شد . ای مردم! اینک ما در آستانه تحقق وعده داده شده، ونزدیکی طلوع آن چیزهایی که برشما پوشیده و ابهام آمیز است قرار داریم.

بدانید آن کس از ما (حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد و بر همان سیره و روش پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم) و امامان (علیها السلام) رفتار می کندتا گره ها رابگشاید، بردگان و ملت های اسیر را آزاد سازد. جمعیت های گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند. (حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) سال های طولانی در پنهای از مردم به سر برد، آن چنان که اثر شناسان اثر قدمش را نمی شناسند گرچه در یافتن اثر ونشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند، و چونان شمشیر ها صیقل می خورند. دیده هایشان باقرآن روشنایی می گیرد، و در گوش هایشان تفسیر قرآن طنیین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند.

نهج البلاغه بخشی از خطبه 150

میگویند افراط است در حالیکه نمی دانند معنای افراط چیست؟
افراط یعنی زیاده روی در دین که خود موجب بدعت است.
این که فردی حجابی داشته باشد
و آنرا در نهایت اعلا درجه آن رعایت کند، افراط است؟
تبعیت از سیره معصومین در رعایت حجاب،چهره ای افراطی از دین است؟
دین با رعایت قوانین آن در نهایت درجه، افراطی نمی شود،
بلکه عملی که منجر به خروج از مسیر بندگی شود،افراط است!
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
میگویند پوشیه یک نوع سختگیری ست و صحبت از اعتدال و میانه روی است
درجواب اینان باید گفت:
مگر نه این است که معصومین ما،نماد اعتدال و میانه روی هستند؟
مگر نه این که رفتار معصوم،معیار فهمیدن کلام خداست؟
مگر نه این که جزء جدا نشدنی حجاب خانم فاطمه زهرا(س) روبند بود؟
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
میگویند پوشیه لباس اعراب است و در ایران مرسوم نیست!
مگر لباس بانوان اشراف ایرانی،پوشیه نبود
و تا زمان همین رضاخان،این پوشش مرسوم نبود؟
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
میگویند خشک مذهبی ست….ضد فرهنگی و عقب موندگی ست
عجب!!! پوشش حضرت زهرا(س)،ضد فرهنگ و عقب ماندگی ست؟!
چادر ودیگر انواع حجاب چه طور؟
آنها هم نشان عقب ماندگیست؟
ویا نه، تنها پوشیه در این زمان محکوم به برداشتن است؟
گاهی نیز تهمت به انگشت نما شدن و نامیدن آن به “لباس شهرت"است؟
◆امروز پوشیه را لباس شهرت می کنند،
◆فردا چادر را،
◆پس فردا همین روسری ساده را!!!
به قول آیت الله صافی:
مگر میشود لباس مادرمان فاطمه زهرا لباس شهرت شود؟؟؟
اگر قرار باشد هر انگشت نما شدنی، حرام باشد،
باید برای مسلمانان محجبه ای که در کشورهای غیرمسلمان هستند،
حفظ حجاب را حرام دانست!!!
و در آخر حرف از دین زدگی ست…
عجب!!!
حجاب کامل ضربه ای به اسلام می زند و یا بی حجابی ؟؟!!!
کدام یک؟؟؟
•°•°•°•°•°•°