خدای خوب من …
  امروز هم برگی دیگر از کتاب آفرینش ورق خورد ،،،،،،
 امروز هم لطف تو شامل حالم شد و من باز هم در صبحی دگر پیام عشق تو را گرفتم ،،،،،
که ای بنده من بیدار شو و به شکرانه این بیداری عشق بورز ،،،،،
به شکرانه این بیداری دلدادگی پیشه کن و تمامی مخلوقاتم را دوست بدار که قلب تو گستردگى به اندازه بیکران دارد ،،،،،
و من عاشقانه بر سجاده عشقت به نماز ایستادم و پیامت را لبیک گفتم،،،،،
خدای زیبایم …
قلبم را تقدیم به تو می کنم و خاضعانه در محراب عشقت سجده می کنم ،،،،،
منم بنده عشق “

داستان كف زدن جامعه شناسان دنيا براي علامه محمد تقي جعفري
علّامه محمّد تقی جعفری نقل مي كرد:
عدّهای از جامعهشناسان برتر دنیا در «دانمارک» جمع شده بودند تا درباره موضوع مهمّی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضوع این بود :
ارزش واقعی انسان به چیست؟
برای سنجش ارزش خیلی از موجودات، معیار خاصّی داریم؛ مثلاً معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن است.معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیّت آن است.
 
معیار ارزش پول، پشتوانه آن است.
امّا معیار ارزش انسانها در چیست؟
* *
هر کدام از جامعه شناسها صحبتهایی داشتند و معیارهای خاصّی را ارائه دادند.
* *
وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم:
اگر میخواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق میورزد.
* *
کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است.
* *
کسی که عشقش ماشینش است، ارزشش به همان میزان است، امّا کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست.
 
علّامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. ولی جامعه شناسهایی که صحبتهای مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.
* *
وقتی تشویق آن ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم:
عزیزان! این کلام از من نبود. بلکه از شخصی به نام *#علی-علیه-السلام** است.*
آن حضرت در «نهج البلاغه» میفرمایند:
« قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُه ُ؛
#ارزش-هر-انسانی-به-اندازه-چیزی-است-که-دوست-میدارد!
وقتی این کلام را گفتم ،دوباره به نشانه احترام به وجود مقدّس امیرالمؤمنین علی علیه السلام #از-جا-بلند-شدند•••

دل دادم و دل بستم و دلدار نفهمید
رسوای جهان گشتم و آن یار نفهمید

عمریست که بر انجمنی غـــم گســـارم
غم دیدم وغم خوردم وغمخوار نفهمید

بــر دایـره ثابـت چشـمـــان خـمــارش
مجـــذوبم و آن عاشق پــرگار نفهمید

خیــس است ز اشکم دفتــر شعــرم
حـــزن غــزلم دیده و زنـــهار نفهمید

لبخند و نگاه و نفسش جمله همه گل
باغبان شدم و صاحب گلزار نفهمی

خدایا…
هر کس که تو یاورش باشی یاری نکردن دیگران زیانش ندهد و هرکس هدایتش به دست تو باشد فریب گمراهان پای او را نلغزاند
پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مارا به عزت خویش از گزند بندگانت در امان دار
و با بخشش خود از غیر خودت بی نیاز گردان و در پرتو هدایت خویش ما را به راه حق انداز
خدایا…
سلامت دل های ما را در یاد کرد بزرگی خود قرار ده و اسایش بدن های ما را در سپاسگزاری نعمت خویش و گویایی زبان های ما را در وصف انچه به ما داده ای .
 بحق مهربانیت یا ارحم الراحمی
 فرازی از صحیفه سجادیه

از امام صادق(ع) پرسیدند
که چرا کسانی که در آخر زمان زندگی می کنند رزق و روزیشان تنگ است؟ فرمودند : به این دلیل که غالبا نمازهایشان قضا است.
مردی به خدمت امام صادق(ع) آمد و عرضه داشت :
من مرتکب گناهی شده ام.
امام صادق(ع) فرمود :خدا می بخشد.
آن شخص عرضه داشت :گناهی که مرتکب شده ام خیلی بزرگ است.
امام فرمود: اگر به اندازه ی کوه باشد خدا می بخشد.
آن شخص عرضه داشت: گناهی که مرتکب شده ام خیلی بزرگتر است.
امام فرمود : مگر چه گناهی مرتکب شده ای؟
وآن شخص به شرح ماجرا پرداخت.
پس از اتمام سخن امام صادق(ع) رو به آن مرد کرد و فرمود: خدا می بخشد ، من ترسیدم که نماز صبح را قضا کرده باشی!!

آرامش یعنی:
قایق زندگیت را
دست کسی بسپاری که
صاحب ساحل آرامش است!
الا
بذکرالله
تطمئن القلوب
قشنگترین و شادترین لحظات نصیبتان باد!

امروز روز و هر روز ،
روز سپاسگزاری از خداوند است.
او که عشق را آفرید و عاشقی را به ما آموخت،
تا یادمان باشد کسی هست برای عاشق بودن.
ایمان بیاوریم：
به پرواز یک پرنده
به طلوع آفتاب
به تغییر یک فصل
به آواز یک پرنده
به لبخند یک رهگذر
به گرمای یک دست
به حضور یک دوست
و ایمان بیاوریم به عشق
و به خدایی که همیشه با ماست … 
  لحظه‌هاتان عشق باران

مرد جوانی از استادس رمز یافتن خدا را پرسید . استاد به شاگردش گفت که صبح روز بعد به نزدیکی رودخانه بیاید. هر دو حاضر شدند. استاد از مرد جوان خواست که همراه او وارد رودخانه شود. وقتی وارد رودخانه شدند و آب به زیر گردنشان رسید استاد با زیر آب بردن سر مرد جوان، او را شگفت زده کرد. مرد تلاش می‌کرد تا خود را رها کند اما استاد قوی‌تر بود و او را تا زمانی که رنگ صورتش کبود شد محکم نگاه داشت. استاد سر مرد جوان را از آب خارج کرد و اولین کاری که مرد جوان انجام داد کشیدن یک نفس عمیق بود. استاد از او پرسید: «در آن وضعیت تنها چیزی که می‌خواستی چه بود؟»
پس جواب داد: «هوا»
استادگفت: «این راز موفقیت است! اگر همان طور که هوا را می‌خواستی در جستجوی خدا هم باشی به دستش خواهی آورد. رمز دیگری وجود ندارد.»