هیچ‌گاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم مراقبه بود.

 مراقب چشمت باش.
 مراقب گوشت باش.
  مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری؛

و البته هیچگاه نشده بود که چیزی را خودشان عمل نکرده به دیگران توصیه کرده باشند. حالا برای بنده که از نظر ایمان و عمل ضعیف و کوچک هستم ممکن است یک وقت چیزی بگویم که خودم آن را انجام نمی‌دهم؛ اما ایشان رسم نداشت. ما از قدیمی‌ها شنیده بودیم که ایشان فرموده‌اند: من اگر بخواهم در یک جلسه برای مردم موعظه‌ای بگویم، قبلاً بیست و چهار ساعت خودم به آن دستور عمل کرده‌ام. حالا بیست و چهار ساعت که چه عرض کنم. شاید آن را به عنوان مثال گفته‌اند.

 آن اوایل که ما جوان‌تر بودیم، و کمی پاک بودیم، مثال ما با مواعظ ایشان مانند مثال هوا و انسان‌‌ بود. نه مثال آب و انسان. چگونه اگر هوا نباشد انسان به خفگی دچار می‌شود، اینگونه بودیم. با این مواعظ زندگی می‌کردیم. اما چرا چنین بود؟ ایشان می‌فرمودند:«من چه بگویم برای شما که وقتی می‌خواهم برای شما صحبت بکنم تمام شراشر وجودی خودم را بررسی می‌کنم، مبادا غیر خدا در آن باشد. نبادا غیر خدا در این صحبت‌ها باشد. نبادا اظهار معلومات باشد. نبادا یک الفاظی حساب نشده باشد. با این که تمام قلب از گذشته و آینده در تحت نظر بوده است.این را بدانید آقا!!»

 آیت‌ الله جاودان:

 اولین عامل بهم ریختگی حضور قلب چشم ماست.

  چشمی که همه چیز را می بیند، هر شخص، زن و مرد، هر عکس، هر فیلم، نمی تواند نماز خوبی بخواند.

 اگر بتوانید چشم خودتان را کنترل کنید، انشاءالله نمازتان بهتر می شود.

  اگر بتوانید چیزهایی که خدای متعال راضی نیست نگاه نکنید، البته بطور جدّی می توانید نماز بهتری داشته باشید. نماز عصاره و خلاصه شدۀ رفتار و اعمال روز ماست.

  اگر تمام رفتار و اعمال آدمی با حساب و کتاب باشد، نمازش درست خواهد شد.

لزوم داشتن استاد برای سالک | علامه شعرانی

حق آن است که سالک احتیاج به استاد عارف دارد . چرا که مبتدی هنگامی که قصد تهذیب نفس از رذایل را داشته باشد ، نمی داند چطور شروع در سلوک کند و چه چیزی شایسته است تا انجام دهد و از آنچه باید بپرهیزد ، چگونه عمل کند . و چه بسا برای او صفت رذیله ی عجب حاصل شود و خود بدان ملتفت نباشد تا از آن بپرهیزد و لذا محتاج معلمی است تا به او تنبه دهد و او را به راه تخلص از آن ارشاد کند . پس همانطور که در صنایع و مهارتها به استاد احتیاج است ، در تحصیل ملکه تهذیب نفس نیز به استاد احتیاج می باشد . بلکه احتیاج در این راه شدیدتر است .

  منبع : کتاب در آسمان معرفت

نهج البلاغه 

آگاهي امام براي مقابله با اصحاب جمل
 آگاه باشيد كه شيطان حزب خود را جمع كرده، و سواره و پياده هاي لشگر خود را فرا خوانده است، اما من آگاهي لازم به امور دارم، نه حق را پوشيده داشتم و نه حق بر من پوشيده ماند سوگند به خدا، گردابي، براي آنان بوجود آورم كه جز من كسي نتواند آن را چاره سازد، آنها كه در آن غرق شوند، هرگز نتوانند بيرون آيند، و آنها كه گريختند، خيال بازگشتن نكنند.

  خطبه ۱۰

استاد فاطمی نیا

 من تعجب می کنم از بعضی ها! یک خانم مومن 20 بار به عمره رفته. بار 21 به او می گویند بیا این پول عمره را بده برای یک دختر یتیم، می گوید: “نه من نمی توانم. دوستان همه دارند می روند عمره. من چطور نروم؟”

 حالا به این خانم بگو شما این همه عمره رفتی، مساله اخلاق رو در خانه رعایت می کنی؟ مگر دین خدا مسخره است؟ هر سال عمره می روی یک عیب و بدی را از خودت دور نکردی؟ یا آقا؛ فرقی ندارد. آقا بداخلاق بشود، عبادتش ضایع می شود. خانم بداخلاق بشود،عباداتش ضایع می شود.

 علامه طباطبایی (ره) می فرمایند :

  مراقبه یعنی توجه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه احوال. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد او را همه جا حاضر و بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد در روایت آمده است : اعْبُد اللهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ كُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ (بحار ج 25 ص 204) خدا را آنگونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی او تو را می‌بیند.

 ( در محضر علامه طباطبایی ص331 )

آیت الله حق شناس “ره":
روایتی از پیامبر اکرم “ص"برای شما بخوانم: پنج چیز است که قلب و دل را روشن و منور می کند:

1 قرائت قرآن است که حجاب ها و زنگ ها را از روی قلب بر می دارد؛ خصوصا اگر انسان با تدبر بخواند.

2 قلت اکل یعنی کم خوردن است؛ مخصوصا در شب که اگر انسان معده اش را مانند مترفین پر کند، خیلی محرومیت می آورد.
وامصيبتا که مردم راه های دنیا را بسیار بهتر از آخرت یاد گرفته اند!

3 همنشینی با دانشمندان و رهبران دین قلب را نورانی می کند.
با عالم نشست و برخاست کنید که نفس نشست و برخاست با عالم، موثر است!

4نماز در شب، قلب را منور می کند.

5رفتن به مسجد، وقتی که شما در مساجد پروردگار ایاب و ذهاب کنید، خداوند علی و اعلا از آن علوم حقیقی نصیب شما می کند.یعنی ابتدا شما را موفق به مرحله اول یعنی ترک محرمات و فعل واجبات می کند. یعنی شما را موفق می کند که کم کم در معرض رحمت خودش قرار گیرید.

نهج البلاغه 

 دنياشناسي
(پس از حمد و ستايش الهي،)

 همانا دنيا روي گردانده، و وداع خويش را اعلام داشته است، و آخرت به ما روي آورده، و پيشروان لشگرش نمايان شد. آگاه باشيد! امروز، روز تمرين و آمادگي، و فردا روز مسابقه است، پاداش برندگان، بهشت، و كيفر عقب ماندگان آتش است آيا كسي هست كه پيش از مرگ، از اشتباهات خود، توبه كند؟ آيا كسي هست كه قبل از فرا رسيدن روز دشوار قيامت، اعمال نيكي انجام دهد؟ آگاه باشيد! هم اكنون در روزگار آرزوهاييد، كه مرگ را در پي دارد، پس هر كس در ايام آرزوها، پيش از فرا رسيدن مرگ، عمل نيكو انجام دهد، بهره مند خواهد شد، و مرگ او را زياني نمي رساند، و آن كس كه در روزهاي آرزوها، پيش از فرا رسيدن مرگ كوتاهي كند، زيانكار و مرگ او زيانبار است، همانگونه كه به هنگام ترس و ناراحتي براي خدا عمل مي كنيد، در روزگار خوشي و كاميابي نيز عمل كنيد. آگاه باشيد! هرگز چيزي مانند بهشت نديدم كه خواستاران آن در خواب غفلت باشند، و نه مانند آتش جهنم، كه فراريان آن چنين در خواب فرورفته باشند. آگاه باشيد! آن كس را كه حق، منفعت نرساند، باطل به او زيان خواهد رساند، و آن كس كه هدايت، راهنماييش نكند، گمراهي او را به هلاكت افك ند آگاه باشيد!

به كوچ كردن فرمان يافته و براي جمع آوري توشه آخرت راهنمايي شديد، همانا، وحشتناكترين چيزي كه بر شما مي ترسم، هواپرستي، و آرزوهاي دراز است، پس از اين دنيا توشه برگيريد تا فردا خود را با آن حفظ نماييد. (اگر سخني بتواند مردم را به آخرت گرايي و زهد و تقوا بكشاند همين سخن امام است كه مي تواند انسان را از آرزوها جدا كرده و نور اميد را در دلها زنده سازد و انسان را نسبت به زشتيها بيزار كند از جمله هاي شگفت اين خطبه آن است كه فرمود امروز روز تمرين و فردا روز مسابقه، و جايزه برندگان بهشت است و كيفر عقب ماندگان آتش جهنم خواهد بود در اين خطبه معاني ارزشمند در قالب مثلهاي گويا و تشبيهات صحيح جاگرفته است.

امام بين دو لفظ (السبقه) و (الغايه) به خاطر اختلاف معنا فاصله انداخته است زيرا سبقت گرفتن در مسابقاتي است مورد علاقه انسان است و اين از صفات بهشت است و در راهي كه به آتش جهنم مي انجامد بكار گرفته نمي شود از اين رو فرمود: السبقه الجنه اما واژه الغايه به معناي پايان در هر مسابقه استعمال مي شود همانگونه كه در قرآن خدا به كافران فرمايد از دنيا بهره گيرد كه پايان شما به سوي آتش است در اين خطبه دقت كنيد كه معنايي ژرف و عمقي دست نايافتني دارد.)

  خطبه ۲۸

حاج اسماعیل دولابی:

 گاهی اوقات، خوبان که میخواهند کسی را به خود راه دهند، کاری میکنند که همه دستِ رد به سینه او بزنند و طردش کنند.

 حتی بعضی وقتها زمینه ای فراهم میکنند که نسبت ناروا و تهمتی به او وارد شود که هیچ راه نفی و انکاری هم برای او باقی نماند و آن تهمت در مورد او کاملا جا بیافتد و صحت آن مسلّم شود و در نتیجه همه او را ترک کنند و منزوی نمایند. در این هنگام است که خوبان او را به خویش راه داده و خود را به او معرفی میکنند.
شاهد این مطلب در قرآن، داستان حضرت یوسف و نحوه رفتار ایشان در مورد برادر تنی خود، یعنی بنیامین است.

 حضرت یوسف برای اینکه بنیامین را نزد خود نگهدارد، به دست خویش جام طلایی خود را در بار ِ او قرار داد و مامورانش ندا دادند جام مَلِک گمشده است. برای بنیامین راه انکار و برای برادرانش راه نفیِ اتهام و دفاع از او باقی نماند و همه تایید کردند که بنیامین دزد است و دست رد بر سینه اش زدند. یوسف او را به نزد خویش آورد و با هم بر سر یک سفره نشستند.

 پس اگر برای تو هم چنین وضعیتی پیش آمد و همه دست رد بر سینه ات زدند و طردت کردند، توجه داشته باش که عزیز مصر، یعنی امام زمان علیه السلام، برای اینکه کسی را به نزد خویش راه دهد، ممکن است چنین کاری با او بکند.

  مصباح الهدی، 65

توصیه های اخلاقی و معنوی از آیت الله سعادت پرور پهلوانی(ره)

 اخلاص در اعمال را در پیشانی هر عملی قرار دهید. اگر عمری بی خلوص اعمال خود را انجام دهید، مثل حیوانی هستید كه برای روغن كشی شب و روز دور خود بچرخد، اما راهی طی نكرده باشد.

  پند نامه سعادت

هرگاه فکرگناه بر کسی هجوم بَرد ، نباید آنرا انجام دهد، بلکه با پناه بردن به خدا و توکّل بر او از دام شیطان رهایی یابد . حضرت امام صادق (سلام الله علیه) فرمودند : کسی که به فکرگناه افتاد ، انجام ندهد ؛ زیرا چه بسا بنده ای در حضور خدا مرتکب گناهی می شود و خدای بزرگ می فرماید :به عزّت و جلالم قسم ، از این پس تو را نمی آمرزم.1
ذکر خدا راه رهایی از گناه : کسی که از خود غافل شود، شیطان از او غافل نیست . پس انسان باید حسابگر خویش باشد و از سرمایه خود به خوبی بهره گیرد .
حضرت امام صادق(سلام الله علیه) می فرمایند : شیطان توان وسوسه کردن بنده ای را ندارد ، جزآنکه او از یاد خدا اعراض کند و فرمانش را سبک شمرد و به نافرمانیش روی آورد و آگاهی خدا از اسرارش را فراموش کند .2
و نیز فرموند : هرگاه شیطان وسوسه ات می کند تا از راه حق گمراهت کند و خدا را از یادت ببرد ، پس از او به خدا پناه ببر [و بر خدا توکلّ کن] ، که او به کمک حقّ بر باطل آید و مظلوم را یاری رساند ؛ چرا که خود فرمود : شیطان بر مؤمنان و برکسانی که بر خدا توکلّ کنند سلطه ای ندارد. 3[ سوره نحل ، آیه 99]
نکته : یاد خدا و پناهندگی به او بهترین راهکارِ رهایی از دام شیطان است ؛ چون هیچ زمان و زمینی خالی از حضور خدا نیست ، هیچ زبانی هم نباید ساکت و خاموش از یاد خدا باشد ؛ زیرا نیاز بشر دائمی است و بهترین عامل رفع نیاز ؛ یاد خدا ی بی نیاز است که همواره در صدد رفع حاجت نیازمندان است ، از این رو اگر در زمان یا مکان یا با زبانی از این فرصت استفاده نشد جز حسرت محصولی نخواهد داشت .4

  کتاب مفاتیح الحیاة حضرت آیت الله جوادی آملی دامت برکاته
1- الکافی ج2، ص272
2 و 3-  مصباحه الشّریعه ،ص79 ،بحارالانوارج69، ص 124
4 ر.ک: تسنیم ،ج 7 ،ص554

آیت الله حق شناس:

 «شیطان مراقب انسان است. همین که انسان از جناب اقدس حق غافل شود؛ شیطان به سمت او می‌آید. «وَ نَسِیَ‏ اطِّلَاعَهُ‏ عَلَى‏ سِرِّه» برای اولیاء خدا مستحبات مانند واجبات است.

 اولیای ‌حق به‌ شیطان مهلت نمی‌دهند. خدا رحمت كند علامه‌ی طباطبائی(ره) را که همیشه مشغول ذکر بود. یا مشغول ذکر «لا اله الا الله» بودند، یا «سبحان الله» یا صلوات. اگر کسی سؤال می‌پرسید؛ جواب می‌دادند و دوباره مشغول به ذکر می‌شدند.

 اولیای خدا همیشه در مقام مراقبه و استقامت در انجام وظایف شرعیه (نماز اول وقت و…) هستند. پروردگار هم به دوام مراقبه و استقامتشان آنها را حفظ می‌کند.»

 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مي‏فرمايد : (( هر گاه يکي از شما وضو گرفت
و بسم الله الرّحمن الرّحيم نگفت ، شيطان در وضو و نماز او شريک مي‏گردد و اگر خورد و آشاميد يا لباس پوشيد و يا هر کار ديگري انجام داد شايسته است که بسم الله الرّحمن الرّحيم بگويد و اگر نگفت شيطان در آن شريک مي‏گردد .)) 1

 و در ذيل اين روايت مرحوم علّامه طباطبائي مي‏فرمايد :
وضو نور است ، بسم الله هم نور است و اگر بسم الله گفته نشود اثر مخصوص آن نور را نخواهد داشت . هر چند نماز ، خود بسم الله است ولي مشروط بر اين است که طهارتش نوري باشد . همچنين بقيّه کارها مانند خوردن ، آشاميدن ، پوشيدن و …، اگر با نام خداي متعال انجام پذيرد اثر معنوي درانسان به جا خواهد گذاشت 2

  1- وسائل الشيعه ، ج ، ص 170 .

2- در محضر علاّمه طباطبايي (ره) ، ص 354 .

نهج البلاغه 

 پس عمل نيكو انجام دهيد، حال كه زنده و برقراريد، پرونده ها گشوده، راه توبه آماده، و خدا گريزان را فرا مي خواند، و بدكاران اميد بازگشت دارند، عمل كنيد پيش از آنكه چراغ عمل خاموش، و فرصت پايان يافته، و اجل فرا رسيده، و در توبه بسته، و فرشتگان به آسمان پرواز كنند. پس هر كسي با تلاش خود براي خود، از روزگار زندگاني براي ايام پس از مرگ، از دنياي فناپذير براي جهان پايدار، و از گذرگاه دنيا براي زندگي جاودانه آخرت، توشه برگيرد، انسان بايد از خدا بترسد، زيرا تا لحظه مرگ فرصت داده شده، و مهلت عمل نيكو دارد، انسان بايد نفس را مهار زند، و آن را در اختيار گرفته از طغيان و گناهان باز دارد، و زمام آن را به سوي اطاعت پروردگار بكشاند.

  خطبه ۲۳۷

 علامه محمدحسین حسینی طهرانی رحمه الله درکتاب معادشناسی جریان یکی ازاولیاء الهی راچنین عنوان می کنند: دوستی داشتم بنام سیدعباس که به محضرحضرت ولیعصر عجل الله فرجه تشرفاتی داشتندامابسیار کتوم بودند‌.سید عباس می گفتند یکی ازتجارشیراز باچندنفر ازدوستان قصدزیارت درقم ومشهد راکردند وازمن هم دعوت کردند. بایک ماشین به قم رسیدیم درحرم بمن بشارت سفری نورانی دادند وپس ازقم به سمت مشهد مقدس راهی شدیم. درمیانه راه نزدیک مشهد پیرمرد ساده ای را دیدم که پیاده راهی بود. درخواست کردیم سوار شود اما پس ازاصرار زیاد شرط کردند که اولا پیش من بنشیند ودوم اینکه من به حرف اوگوش کنم.

پس ازقبوله شروط ایشان کنارم نشست وکم کم ازگذشته وحالاتم چیزهایی گفت که فهمیدم او شخص عادی نیست. درجایی نگه داشتیم تا غذایی بخوریم اما پیرمرد ازمن خواست که بلاوغذابخورم نه با دوستانم. ! ازطرفی قول داده بودم وازطرفی که مبادا دوستان ازمن دلخورشوند. بهرحال بااونشستم کمی نان وکشمش وخیار تازه خوردیم.بحق که دراوج سادگی بسیارلذت بخش و خوشمزه بود پس ازتناول ازمن خواست که پیش دوستانم بروم. وقتی سره سفره آنها رفتم دیدم که نان رادرچرک وخون آلوده زده و می خورم پیش پیرمرد رفتم واوبمن گفت آن نتیجه غذای بین راهی است که گفته اند مکروه است. ازمن خواست که حرفهایش راگوش کنم. گفت بالای تپه سلام میروم ومن دیگرنمی توانم جلوتربیایم چون لحظات آخره عمرم است.

دوازده تومان درکیسه دارم واگرلطف کنی که مراکفن ودفن کنی. اوبالای تپه رفت ومنقلب شدوروبه حضرت عرض کردکه آقا حیف که جلوترنشد بیایم سلامی داد وروبه قبله درازکشید وجان رابه جان آفرین تسلیم کرد. فریاد زدم وجریان راه وکرامات و لقمه خون آلوده آنان را گفتم. روحانی مسجدمان که بامابود گفت اوازاولیاء الهی بوده وباید درمشهددفن شود. جنازه ایشان رابه شهرآوردیم وامام جماعت به مجتهدشهرمراجعه کرد وجریان را عرض کرد. ایشان نیز گفتند اورا درحرم دفن کنید. باتمام مخارج کفن و دفنی که انجام دادم تمام پول دقیقا دوازده تومانی شد که آن ولی خدا بمن سپرده بود.

 معاشناسی علامه تهرانی ج ۲

مكاشفه آیت الله العظمى بروجردى در مورد كتاب مثنوي:

حضرت آیت الله العظمى فاضل لنکرانى (ره) در مصاحبه اى به مناسبت سى امین سال درگذشت سید الفقهاء المتأخرین آیت الله العظمى بروجردى (ره) از ایشان نقل مى کند:

«به علت علاقه به مطالعه انواع و اقسام کتاب ها تصمیم گرفتم کتاب مثنوى را مطالعه کنم یک روز که مى خواستم مثنوى را مطالعه کنم، صدایى را شنیدم که به من گفت: فلانى مطالعه مثنوى را رها کن تو را به جایى نمى رساند از آن به بعد مطالعه آن را رها کردم».

آیت الله فاضل مى فرماید: اگر من خودم از ایشان نشنیده بودم، باور کردنش برایم مشکل بود.

شاگردان ديگر ايت الله العظمي بروجردي نيز همين ماجرا را از ايشان نقل كرده اند ؛ من جمله حضرت آیت الله العظمي شيخ لطف الله صافى گلپایگانى مدظله العالى .

معارف دین ص 355.

 مجله حوزه شماره 43 و 44 سال 1370.

 انسان دو دهان دارد : یکی گوش که دهان روح اوست و دیگر دهان که دهان تن اوست . این دو دهان خیلی محترمند . انسان باید خیلی مواظب آنها باشدیعنی باید صادرات و واردات این دهن ها را خیلی مراقب باشد آنهایی که هرزه خوراک می شوند ، هرزه کار می گردند. کسانی که هرزه شنو می شوند، هرزه گو می گردند.

وقتی واردات انسان هرزه شد ، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف می شود.یعنی قلم او هرزه و نوشته هایش زهر آگین خواهد شد. حضرت وصی، امیرالمومنین، علیه السلام فرمود : عمل نبات است و هیچ نبات از آب بی نیاز نیست و آب ها گوناگونند . هر آبی که پاک است ، آن نبات هم پاک و میوه اش شیرین خواهد بود؛ و هر آبی که پلید است ، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است. خود عمل ،حاکی است که از چه آبی روئیده شده است.

  منبع : توصیه های حضرت علامه حسن زاده

 
آیت الله حق شناس می فرماید:

  «شیطان آرام آرام انسان را از راه راست منحرف می‌کند. اول نمی‌گوید که نماز جماعت نخوان.  در ابتدا وسوسه می‌کند که لزومی ندارد نمازت را اول وقت بخوانی!  یا اینکه ضرورتی ندارد که نماز شب بخوانی! فردا باید برای تأمین زندگی زن و بچه‌ات سر کار بروی! اگر نماز شب بخوانی؛ خسته می‌شوی و به کار فردا نمی‌رسی! نماز شب مستحب است! اگر خسته شوی؛ دیگر نمی‌توانی به مردم خدمت کنی! بعد از اینکه شما را از نماز شب محروم کرد؛ آن‌وقت می‌آید سراغ نماز جماعت و همین‌طور قدم به قدم شما را از هدف دور می‌کند.

  شیطان حرف‌هایی می‌زند و استدلال‌هایی می‌کند که اگر به مرجع تقلید هم عرضه کنید؛ می‌گوید: عجب حرف‌های پخته‌ای!   وسوسه می‌کند که نماز جماعت چه ضرورتی دارد؟ همان جا، اول وقت نمازت را بخوان و حوائج مردم را هم برآورده کن! رکعت اول نرسیدی، رکعت دوم. دوم نشد، سوم و همین‌طور آرام آرام پیش می‌آید.

«فَإِنَّهُ یَفْتَحُ لَكَ تِسْعَةً وَ تِسْعِینَ بَاباً مِنَ الْخَیْرِ لِیَظْفَرَ بِكَ عِنْدَ تَمَامِ الْمِائَةِ فَقَابِلْهُ بِالْخِلَافِ وَ الصَّدِّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ الْمُضَادَّةِ بِاسْتِهْوَائِهِ»

  شیطان همه‌ی مسائل شرعی را می‌داند. نود و نه راه خیر در برابر تو قرار می‌دهد که هیچ اشکال شرعی ندارد؛ اما در راه صدم سقف را بر سرت خراب می‌کند!
امام‌صادق(علیه السلام) هم می‌فرماید: هرچه شیطان می‌گوید، حقیقت برخلاف آن است. نباید به وسوسه‌ی شیطان توجه کنید. باید برای نماز شب برخیزید.
من باید برای نماز شب ‌بلند شوم. من باید اول وقت ‌در نماز جماعت شرکت کنم، چرا که امام(علیه السلام) فرموده است: هر كس كه نمازهایش را در اول وقت بجا بیاورد؛ ملك‌الموت وعده داده كه خودش به او شهادتین را تلقین کند!»

 می‏ گویند میرزای شیرازی و یک طلبه ‏ای با همدیگر در ایام طلبگی نان و دوغ می ‏خوردند، آن طلبه - حالا گرسنه بود یا به علت دیگر - می‏ خواست دوغ زیاد شود، مرتب روی آن آب می‏ ریخت. بعد می‏ گفت که «کلّ ما کثُرَ ماؤُهُ قَلَّ داؤُهُ»، یعنی هرچه آبش بیشتر باشد سالمتر است، یعنی مرضش کمتر است.

 میرزا گفت آخر به شرطی که مرجع ضمیر برایش باقی بماند! اینقدر آب می ‏ریزی که دیگر مرجعی برای ضمیر باقی نمی ‏ماند!

  فلسفه تاریخ، ج‏2، ص151.

 تحول در قلب و بصيرت
«يا مقلب القلوب و الابصار»
قلب و بصيرت قلبي، از مؤلفه‌هاي مهم معنوي در مسير كمال انسان است كه در قرآن كريم و روايات ناب اسلامي تأكيد بسياري بر آن شده است. قلب سرچشمه تمامي جوشش‌هاي و خيزش‌هاي وجود آدمي است.
به بيان نغز امام راحل(س): «با سرچشمه گل‌آلود توقع صفاي آب نداشته باش… تو اگر معناي «يا مقلب القلوب» را به ذائقه قلب بچشاني و به سامعه قلب برساني… از جلب قلوب بي‌نياز شوي». (آداب الصلوة، ص 172) از اين رو است كه امام در توصيه به پيروان خويش خاصه طلاب علوم ديني مي‌فرمايد: «لازم است خود را تهذيب كنيد كه وقتي رئيس جامعه يا طايفه‌اي شديد، آنان را نيز تهذيب نماييد. براي اصلاح و ساختن جامعه قدم برداريد. هدف شما خدمت به اسلام و مسلمين باشد». (جهاد اكبر، ص25) «اگر براي خدا قدم برداريد، خداوند متعال مقلب القلوب است. دل‌ها را به شما متوجه مي‌سازد». (همان، ص 66)
در اعتقاد امام كسي كه نداي «يا مقلب القلوب و الابصار» را سرمي‌دهد، بايد قلبش تنها متوجه به خدا باشد و از توجه به غير او روي‌بگرداند تا دعاي او جامه صدق و راستي برتن بيارايد و در ضميرش اثر‌گذار باشد. (ر.ج: شرح حديث جنود عقل و جهل، ص90) علم به اركان توحيد، با ايمان به آن متفاوت است؛ زيرا تا علم توحيد در قلب وارد نشود، حظي از نداي «يا مقلب القلوب و الابصار» نخواهيم برد. (همان، ص 95)
درخواست از درگاه ربوبي مبني بر انقلاب در قلب و بصيرت، نشانه آن است كه انسان به سبب نسيان از ياد حق و انس با كثرات دنيوي و هواهاي نفساني، نيازمند تحول قلبي و روشنايي چشمان دل است و اين تحول در قلب كه مكان حضور حق تعالي است (القلب حرم الله فلا تسكن فيه غير الله؛ دل، حرم الهي است. پس غير او را در آن جاي نده) و نيز تغيير و تحول در نگرش و بصيرت آدمي (المؤمن ينظر بنور الله؛ مؤمن به نور خدا مي‌بيند)، همگي به دست او است و تنها فضل و عنايت ربوبي خداي رحمان است كه مي‌تواند با دو دست جلال و جمال خويش مرآت دل را از غبار اغيار بزدايد و قفل‌هاي بزرگ هواي نفس را از ابواب آسماني دل بگشايد و پرده‌هاي غفلت را از چشمان بصيرت انسان كنار زند و ديدگان دل را به نور معرفت و مشاهدت حضرت دوست روشني بخشد

تدبير روز و شب
«يا مدبر الليل و النهار»
انسان، به تصريح قرآني «إني جاعل في الارض خليفة»،‌ جانشين خدا بر روي زمين است و اين شايستگي را دارد كه مرآت تمام‌نماي ربوبي و مجلاي ظهور و بروز اسما و صفات الهي شود. يكي از اسماي حق تعالي «مدبّر» است كه پروردگار عالميان به وسيله آن، به تدبير روز و شب يا تدبير نظام زمين و آسمان و به طور كلي، نظام خلقت مي‌پردازد. انسان نيز بايد خويشتن را متخلق به اخلاق الهي نمايد و تدبيرگر روز و شب خويش باشد.

نيل به نيكوترين حال‌ها
«يا محول الحول و الاحوال، حوّل حالنا إلي أحسن الحال»
«حَول» در دعاي عيد نوروز، به معناي «سال» است و «احوال» جمع حال، به معناي طبيعت و ضمير يا تغيير و دگرگوني وضعيت انسان است. از اين رو، خداوند تغيير دهنده سال و يا دگرگون كننده طبيعت مربوط به مخلوقات است و اين صيرورت و تحول در مسير رشد و كمال موجودات، لازمه امر زندگي و حيات است. در اين دعاي شريف از درگاه ربوبي مي‌خواهيم كه طبيعت وجود ما را به بهترين و نيكوترين طبيعت‌ها تبديل كند و اين تغيير باطني يا ظاهري وجودي ما را همسو با تغيير و دگرگوني طبيعت ظاهري، در مسير شكوفايي و بالندگي قرار دهد.

دعاي لحظه تحويل سال، سرشار از جلوه‌هاي وصال است كه مسير كمال و جمال را فراسوي رهرو طريق حق گسترده و بايسته است كه در مضامين بلند معنوي و عرفاني آن بينديشيم و بكوشيم تا در سال جديد، ظاهر و باطن خود را با معارف نغز الهي و انوار رحماني زينت بخشيم و زلال حالات خوش معنوي و زمزم صفاي روحاني را در محضر صاحبدلان اهل معرفت و واصلان اهل بصيرت بجوييم و قلب و روان خويش را در معرض نسيم حيات‌بخش و بهشتي مقربين كه عطر خوش عشق و معرفت از حريم قدسي وجودشان به مشام جان مي‌رسد و بهار زندگي و جاودانگي را براي آدمي به ارمغان مي‌آورد، قرار دهيم تا شجره وجودمان در قلعه امن ولايت به گل‌هاي معطر اسما و صفات الهي و ثمرات جان‌بخش رحماني مزين گردد.

اولين مجازات كساني كه با روگرداني از هدايت به خود ظلم مي‌كنند محروميت از هدايت است. خداوند متعال 10 مرتبه در كتابش فرموده كه «لا يهدي القوم الظالمين»: «ظالمان را هدايت نمي‌كند.»

محروميت از هدايت، همان و دچار ضلالت و گمراهي شدن همان.
از اين رو در جاي ديگري مي‌فرمايد:«و يضل الله الظالمين»: {إبراهيم/27.}«خدا ظالمان را گمراه مي‌كند.»

رسول خدا صلي الله عليه و آله نيز درباره‌ي قرآن فرمودند:«من طلب الهدي في غيره أضله الله»: {تفسير الإمام العسكري عليه السلام ، ص 450.}«هر كس هدايت را در غير قرآن بجويد ، خداوند گمراهش مي‌سازد.»

معناي اينكه «خدا چنين كسي را گمراه مي‌كند» اين است كه چون خدا كتابش را سبب هدايت قرار داده ، اگر كسي اين هدايت را پذيرا شد كه از آن برخوردار خواهد شد و گر نه در دام ضلالت و گمراهي خواهد افتاد.

چنان كه حضرت باقر العلوم عليه السلام براي يكي از ياران خود نوشتند: «ان الله تبارك و تعالي ‌ إنما يضل من لم يقبل منه هداه»: {الكافي ، ج 8 ، ص 52.}«خداوند كسي را گمراه مي‌كند كه هدايت او را نپذيرد.»

 خصائص الثقلين (ويژگيهاي قرآن و عترت عليهم السلام) / حجت الاسلام حاج سيد مجيد نبوی

امام صادق(ع) به نقل از پدرانش فرمودند:

  «دو گروهند که اگر اصلاح بشوند امّت من اصلاح خواهند شد و چنانچه فاسد شوند امت را فاسد خواهند کرد؛ حاکمان و قاریان قرآن».

 هم‌اکنون پس از آگاهی از این کلام نورانی معصوم، آیات 68 تا 74 سوره مبارکه «زمر» واقع در چهارصدوشصت‌وششمین صفحه قرآن کریم را با صدای اساتید مرحوم «خلیل الحصری» می‌شنویم و می‌خوانیم.

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

 قرآن می فرماید از صبر و نماز کمک بخواهید
یعنی هرگاه گرفتار شدید ، دو رکعت نماز بخوانید، دستتان را بلند کنید و از خدا حاجتتان را بخواهید

 این روایت از امام صادق علیه السلام است که می فرماید:

چه می شود شیعیان مارا؟!
چرا وضویشان باطل می شود، وضو نمی گیرند
چرا دو رکعت نماز مستحبی نمی خوانند؟!

 چرا دستشان را بلند نمی کنند؟
چرا طلب حاجت نمی کنند؟

خداوند وعده ی اجابت داده ولی گدا گر کاهل بود تقصیر صاحب خانه چیست؟

ما خودمان مقصریم . ما تنبل هستیم

حضرت‌ امام‌ محمدباقر عليه السلام مروي‌ است‌ كه‌ فرمود:

 مرُوا شيعتنَا بزيارة‌ الحسين‌ عليه السلام فإنَّ زيارتَه‌ تدفع‌ الهدم‌ و الحرق‌ و الغرق‌ و أكل‌ السَّبُع‌، و زيارته‌ مفترضةٌ علي‌ من‌ أقرّ بالإمامة‌ من‌ الله‌.

 «شيعيان‌ ما را امر كنيد به‌ زيارت‌ حسين‌ عليه السلام زيرا زيارتش‌ انسان‌ را از آوار بر سر فرود آمدن‌، و از آتش‌ سوزي‌، و غرق‌ شدن‌، و طعمۀ درندگان‌ گرديدن‌ حفظ‌ مي‌نمايد و زيارت‌ او از جانب‌ خدا واجب‌ شده‌ است‌ بر كسي‌ كه‌ اقرار به‌ امامت‌ او داشته‌ باشد.»

  امام شناسی، ج ۱۶،پاورقی ص۶۲۵

 آیت‌الله‌العظمی بهجت (ره) می فرمودند:

 هماهنگی و موافقت اخلاقی بین مرد و زن در محیط خانواده از هر لحاظ و به‌صورت صددرصد برای غیر انبیا و اولیا علیهم‌السلام غیرممکن است.
اگر بخواهیم محیط خانه، گرم و با صفا و صمیمی باشد، فقط باید صبر، استقامت، گذشت، چشم‌پوشی و رأفت را پیشه خود کنیم تا محیط خانه گرم و نورانی باشد.

اگر اینها نباشد اصطکاک و برخورد پیش خواهد آمد و همه اختلافات خانوادگی از همین‌جا ناشی می‌شود.

 در محضر بهجت، ج۱، ص۳۰۰

دلم گرفته حاجت مرا روا نمی کنی؟
در این دل شکسته ام برو بیا نمی کنی؟

بهار آمده ولی خزان تر از خزان شدم
حقیقت بهارها نظر به ما نمی کنی؟

امیر بی قرینه ام، نشسته غم به سینه ام
غم فراق را بگو چرا دوا نمی کنی؟

همیشه خوبی مرا بزرگ جلوه می دهی
بدی این خراب را تو بر ملا نمی کنی

ز روی تو شدم خجل، نشسته کشتی ام به گل
مرا برای بندگی چرا جدا نمی کنی؟

اگرچه بنده ای بدم ولی نمی کنی ردم
اگر تو را رها کنم مرا رها نمی کنی

مرا برون ز خانه ات نکرده ای عجیب نیست
عجیب این که بنده را عزیز خانه می کنی

به عبد رو سیاه خود همیشه لطف می کنی
اگر به تو جفا کنم به من جفا نمی کنی

منم گدای مادرت، سرم فدای مادرت
بخاطر همین مرا ز خود جدا نمی کنی

پس از گناه کردنم همیشه گفته ام به خود
کمی ز روی حجت خدا حیا نمی کنی؟

طبیب من حبیب من، مسافر غریب من
فدای غربتت که گریه ی شبانه می کنی

کنم به ناله زمزمه اغثنی یابن فاطمه
به حق شاه علقمه، مرا دعا نمی کنی؟!

من آشنای زینبم، متی ترانا… به لبم
دلم گرفته حاجت مرا روا نمی کنی؟

کدام یک مشترک بین مومن و کافر است؟

مكاشفات برچند گونه‌اند:

أوّل: مكاشفات ماديّه و طبيعيّه و آن اطلاع بر مخفيّاتى است كه براى انسان در عالم طبع حاصل مى‌شود. مانند علوم طبيعى و رياضى و هيئت و أمثال آن.

دوّم: مكاشفاتى است كه براى سالك بعد از عبور از عالم طبع و ورود در عالَم مثال حاصل مى‌شود و آنرا مشاهدات قلبيّه گويند. چون تجسّم بعضى از معانى به صورتهاى مثالى و آن در بيدارى نظير خوابها و رؤياهائى است كه انسان در خواب مى‌بيند.

سوّم: مكاشفاتى كه براى سالك بعد از عبور از عالم مثال و ورود در عوالم روح و عقل حاصل مى‌گردد. و آنرا مشاهدات روحيّه گويند، كه بواسطه قدرت روح و سيطره او در عالم بسيار مى‌شود، چون احاطه بر خواطر و افكار و طىّ الارض و طىّ در هوا و عبور از آتش و اطّلاع از آينده و تصرّف در نفوس به مرض يا صحّت و تصرفّ در افكار عامّه.

چهارم: مكاشفات سرّيّه است. و آن مكاشفاتى است كه براى سالك در عالم خلوص و لاهوت بعد از عبور از روح و جبروت حاصل مى‌شود؛ و آنرا مكاشفات سرّيّه گويند. چون كشف اسرار عالم وجود و اطّلاع بر معانى كلّيه، و كشف صفات و اسماء كلّيّه الهيّه.

پنجم: مكاشفاتى است كه براى سالك بعد از كمال و عبور از مراتب خلوص و وصول به مقام توحيد مطلق و بقاء بالله پيدا مى‌شود، و آنرا مكاشفات ذاتيّه گويند. چون ادراك حقيقت هستى و آثار آن و ترتيب نزول حكم بر عالم امكان، و مصدر قضا و قدر و مشيّت الهيّه و مصدر تشريع و وحى و احاطه برجميع عوالم نازله و كيفيّت تحقّق حادث و ربط آن به عوالم ربوبى و اتّحاد وحدت و كثرت و أمثال آن. و اين را مكاشفات ذاتيّه گويند.

بنا برآنچه گفته شد معلوم مى‌شود كه مكاشفات روحيّه قبل از ورود به عالم الهى و توحيد حاصل مى‌شود و مشترك بين مؤمن و كافر است؛ و به هيچ وجه اثباتاً دلالت بر كمال و نفياً دلالت بر عدم كمال ندارد.

علامه آیةالله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی

منبع: رساله سير و سلوك منسوب به بحرالعلوم، ص: ۱۶۹

حضرت امام علی (ع):

 الزَموا السَّوادَ الأَعظَمَ ؛ فَإِنَّ يَدَ اللّهِ مَعَ الجَماعَةِ ، وإيّاكُم وَالفُرقَةَ ؛ فَإِنَّ الشّاذَّ مِنَ النّاسِ لِلشَّيطانِ ، كَما أنَّ الشّاذَّ مِنَ الغَنَمِ للِذِّئبِ..

 همراه جماعت مسلمانان باشيد؛ زيرا دستِ خدا با جماعت است. از پراكندگى بپرهيزيد؛ زيرا انسان جدامانده از مردم، طعمه شيطان است، چنان كه گوسفند جدامانده [از رمه]، طعمه گرگ است..

 نهج البلاغه ، خطبة ۱۲۷

 مشارطه

 ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺠﺎﻫﺪ، ﻣﺸﺎﺭﻃﻪ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻭ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺸﺎﺭﻃﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻝ ﺭﻭﺯ ﻣﺜﻠﺎً ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺷﺮﻁ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺧﻠﺎﻑ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺒﺎﺭﻙ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻜﻨﺪ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﺩ. ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺧﻠﺎﻑ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﺍﻣﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺧﻴﻠﻰ ﺳﻬﻞ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮﺁﻳﺪ. ﺗﻮ ﻋﺎﺯﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺷﺮﻁ ﻛﻦ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﺎ ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ.

 ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﻮﺩ ﺁﻥ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩﻫﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺗﻠﺒﻴﺴﺎﺕ ﺁﻥ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻭﺍﻗﻊ ﻭ ﻗﻠﺐ ﻟﻌﻦ ﻛﻦ، ﻭ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﺑﺎﻃﻠﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻠﺐ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﻦ، ﻭ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻦ، ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻛﺮﺩ.

  چهل حدیث ، امام خمینی (ره)

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻱ ﺫﻳﻞ، ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:

«ﻗُﻞْ ﻣﺎ ﺃَﺳْﺌَﻠُﻜﻢْ ﻋَﻠَﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﺃَﺟْﺮٍ ﺇِﻟﱠﱠﺎ ﻣَﻦْ ﺷﺎﺀَ ﺃَﻥْ ﻳﺘﱠﱠﺨِﺬَ ﺇِﻟﻲ ﺭَﺑﱢﱢﻪِ ﺳَﺒِﻴﻠًﺎ» {ﻓﺮﻗﺎﻥ/57. }

«ﺑﮕﻮ: ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﻃﻠﺒﻢ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍﻫﻲ ﺑﮕﻴﺮﺩ. »

ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺟﺮ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:

«ﻗُﻞْ ﻟﺎ ﺃَﺳْﺌَﻠُﻜﻢْ ﻋَﻠَﻴﻪِ ﺃَﺟْﺮﺍً ﺇِﻟﱠﱠﺎ ﺍﻟْﻤَﻮَﺩﱠﱠﺓَ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻘُﺮْﺑﻲ {ﺷﻮﺭﻱ/23. }

«ﺑﮕﻮ: ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ﺟﺰ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻧﻢ. »

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﺪﻡ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺁﻳﻪ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺰﺩ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻭ ﻳﻚ ﺣﻘﻴﻘﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻮﺩﺕ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺟﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻱ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ:

«ﻗُﻞْ ﻣﺎ ﺳَﺄَﻟْﺘُﻜﻢْ ﻣِﻦْ ﺃَﺟْﺮٍ ﻓَﻬُﻮَ ﻟَﻜﻢْ ﺇِﻥْ ﺃَﺟْﺮِﻱ ﺇِﻟﺎﱠﱠ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪِ ﻭَ ﻫُﻮَ ﻋَﻠﻲ ﻛﻞﱢﱢ ﺷَﻲ ﺀٍ ﺷَﻬﻴﺪ» {ﺳﺒﺄ/47. }

«ﺑﮕﻮ: ﻫﺮ ﺍﺟﺮ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﺍﻡ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﺍﺟﺮ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ. »

 #خصائص_الثقلين (ويژگيهاي قرآن و عترت عليهم السلام) / حجت الاسلام حاج سيد مجيد نبوي

‏

 میلیون ها نفر زیر خاک بزرگترین آرزویشان بازگشت به دنیاست ؛

تا ” سجده ” کنند

  فقط یک سجده 
از پاهايی که نمی توانند تو را به ادای نماز ببرند، انتظار نداشته باش که تو را به بهشت ببرند..
قبرها، پر است از جوانانى که میخواستند در پیری توبه کنند…
رسول الله (ص) فرموده اند
نماز صبح : نور صورت
ظهر : بركت رزق
عصر : طاقت بدن
مغرب : فايده فرزند
عشاء : آرامش
مي بخشد.
به نیت دعوت برای “نماز” به چند نفر بفرست.

پرسش: اگر روزی آقا صاحب الزمان را دیدیم از کجا بفهمیم که آقا هست یعنی مشخصه های وی چیست ؟

پاسخ: ديدار در حالت‌هاي خاصي اتفاق مي‌افتد، و در اكثر قريب به اتفاق ديدار‌هايي كه منجر به شناخت امام مهدي(ع) شده است، اين معرفت و شناخت بعد از ديدار بوده است. براي شناخت حضرت چهارچوب و قالب خاصي گفته نشده است بلكه، هر ديدار قراين و نشانه‌هايي خاصي به همراه دارد كه به واسطه آنها انسان متوجه مي‌شود به حضور امام زمان(ع) رسيده است. مثلا فرد به سبب حاجتي متوسل به امام مي‌شود در اين حال، فردي با صفا و محبت را مشاهده مي‌كند كه او را از حاجت و برطرف شدن آن خبر مي‌دهد[و حتي ممكن است اسم خود را بگوييد] بعد از جدا شدن، فرد ناگهان متوجه حضور حضرت مي‌شود.

پرسش: خصوصیات امام زمان (عج) را توضیح دهید .

پاسخ: امام زمان(ع) آخرين حجت خدا و ذخيره او براي عالم هستي است كه به واسطه او، زمين از عدل و قسط پر مي‌گردد و دين الهي اسلام پابرجا شده و استقرار مي‌يابد و مردم به سمت عبادت و عبوديت خداوند حركت مي‌كنند. او واسطه فيض الهي به عالم وجود است و عنايات و الطاف الهي، از طريق او به مخلوقات مي‌رسد. او آخرين وصي پيامبر خاتم است كه خداوند به واسطه وجود او بلاها را از مردم ـ به خصوص شيعيان ـ دفع مي‌كند؛ چنان كه آن بزرگوار فرمود: من خاتم اوصيا هستم و خداوند به واسطه من بلا را از اهل و شيعيانم دفع مي‌كند.(بحار الانوار، ج52، ص30). او وارث علم انبياء و اولياي الهي است. و ويژگي‌ها و خصايص آنان در او جلوه‌گر است. او مظهر رحمت بي منتهاي خداوند است كه دوران حكومت او، انسان‌ها معناي كامل مهر و عطوفت الهي را با همه ابعادش حس مي‌كنند. او حافظ دين خداوند و مبين آيين او بوده و وظيفه هدايت گري را بر عهده دارد و با احاطه بر قلوب مردمان، هر آن كس را كه خواهان سعادت و نيك بختي است، تربيت و راهبري مي‌كند. البته اينها بخشي از ويژگي‌هاي شخصيتي امام عصر(عج) است.

پرسش: هنگام ظهور چه افراد و گروههايي با حضرت مهدي (ع) به مبارزه ميپردازند ؟

پاسخ: در جريان ظهور، هر چند بسياري از مردم با امام مهدي(ع) و حقيقت دعوت و قيام او آشنا شده و به او مي‌پيوندند، اما گروه‌هايي نيز به مقابله مي‌پردازند. با سير در احاديث مربوط به امام مهدي(ع) به تقابل سه گروه با ايشان مي‌›وان به صورت روشن اشاره كرد:
ـ گروه به ظاهر مسلمان: اينا حدود ده هزار نفرند كه خود را دين‌دار واقعي مي‌دانند.(شبيه خوارج نهروان)
ـ لشكر سفيان: او كه با خروج خود، سوريه و عراق را تحت سيطره‌اش قرار مي‌أهد، هنگام ظهور به مبارزه برمي‌خيزد و به جنگ با حضرت مي‌پردازد. اينان مخالفان جدي دين و آرامش مردم هستند و در ايام سلطه خود عده‌ زيادي را مي‌كشند.
ـ گروه‌هايي از اهل كتاب: مسيحيان و يهوديان، در هنگام ظهور، ابتدا مقابل حضرت صف آرايي كرده و آماده جنگ مي‌شوند، ولي نزول، حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) و نيز آشكار شدن الواح اصلي تورات توسط امام زمان(ع) باعث مي‌شود عده‌اي زياد از اهل كتابع دين اسلام را بپذيرند، برخي نيز صلح مي‌كنند و گروهي نيز به جنگ مي‌پردازند.
ويژگي‌هاي اصلي مخالفان و جنگ طلبان را مي‌توان در چند مرود برشمرد: عدم درك درست از دين و حقيقت انسانيت، دنيا طلبي روحيه لجاجت و تعصب.

پرسش: فيلم هايي که امريکاييها مي سازند (هاليوود ) در رابطه باتسخير جهان و اينکه کسي مي ايد و جهان را به هم مي ريزد چگونه است ؟

پاسخ: مقدمه: از اوضاع و حوادث عمومي مي‌توان حدس زد كه بشر در آينده نزديك، بر سر يك دو راهي بسيار حساس واقع خواهد شد. يا چشم بسته تسليم مادي‌گري و قوانين حاكم بر طبيعت شود و يكسره به احكام الهي پشت پا زند و يا توحيد خالص را انتخاب كند و به قوانين و احكام الهي، براي اصلاح و علاج بحران‌هاي جهاني گردن نهد؟!
سير تاريخ زندگي بشر ـ خصوصا در قرون اخير ـ نشان داده است كه تمايل عمومي انسان‌ها بر اساس حس فطري خدا جويي به سوي عدالت طلبي و حاكميت قوانين و ارزش‌هاي انساني و الهي در حركت است. در اين نوشتار به تشريح اين دو تفكر و اهداف آن مي‌پردازيم.
تفكر اول: حاكميت قدرت و علوم مادي:
طرفداران اين نظريه چند دسته‌اند: گروهي معتقدند شر و فساد و بدبختي لازمه جدانشدني زندگي بشر است و لذا هر چه زودتر بايد به زندگي بشريت خاتمه داده شود. اين گروه براي تحقق اين تئوري از قدرت‌هاي استثمارگر در جهت نابودي نهايي جهان حمايت مي‌كند و به نهيليست يا پوچ گرا معروف مي‌باشند.
گروهي ديگر مي‌گويند: با پيشرفت حيرت‌آور علوم و تكنيك و فراهم شدن سلاح‌هاي مخرب و كشتار جمعي، جامعه بشري به نقطه انفجار نزديك شده است و به زودي با دست خود به زندگي خود خاتمه خواهد داد. و لذا بايد راه چاره‌اي انديشيد.
در اين بيان عده‌اي تنها راه را تشكيل يك حكومت واحد جهاني مي‌دانند، تمام بشريت تحت يك نظام و سيستم مديريتي واحد قرار گيرد و به اصطلاح دهكده‌اي جهاني با يك رئيس به وجود آيد تا ديگر تضاد منافع بين سران قدرت، باعث جنگ‌هاي تكنولوژيك نابود كننده نشود. در اين خصوص تلاش قدرت‌هاي جهاني براي كسب سلطه براي اداره جهان بسيار چشمگير است. پس از فروپاشي ابر قدرت شرق هم اكنون غرب خود را قدرتي بلامانع براي رسيدن به رياست جهان مي‌پندارد و براي كسب اين مقام از انواع ابزار‌هاي تبليغاتي استفاده مي‌كند!!
قدرت‌هاي غربي، از طرفي با ايجاد يأس و نا اميدي نسبت به آينده جهان، بشريت با به لزوم داشتن يك پناهگاه و نقطه اميد براي تسكين دلهره و نا آرامي‌هاي رواني متقاعد مي‌سازند و از طرف ديگر با در اختيار گرفتن ابزار‌هاي تبليغي و نفوذ در افكار عمومي جهان تنها غرب را قادر به حل اين مشكل جهاني معرفي مي‌كنند.
در همين راستا يكي از ابزار‌هاي بسيار مؤثر غرب، رسانه‌هاي تصويري است. جهان امروز دوران تصوير است و ميدان دار آن، سينما و صنعت فيلم سازي است كه تأثير فراواني بر افكار عمومي جهان دارد. از آنجا كه آينده جهان (فيچريسم) براي بشريت اهميت ويژه‌اي پيدا كرده است، غرب در تلاش‌است كه اين آينده را تاريك و خون‌بار ترسيم كند تا در پرتو آن به اهداف قدرت طلبانه و استثمار گرانه خود برسد.
آمريكا با كمك سرمايه داران صهيونيزم و با در دست داشتن بزرگترين مركز فيلم سازي جهان(هاليوود) سالانه حدود هفتصد فيلم توليد مي‌كند و نزديك به 80 درصد شبكه‌ها و سينما‌هاي جهاني را تغذيه رسانه‌اي مي‌نمايد. تمامي اين فيلم‌ها در مسير اهداف غرب براي حكومت بر جهان قرار گرفته و پيوسته اين هدف را دنبال مي‌كند.
تفكر دوم: حاكميت احكام الهي و مديريت انسان‌هاي موحد بر جهان:
اين نظريه ـ كه بر اساس پيشگويي‌هاي اديان الهي ارائه شده و سير تحول روحي در نوع بشر و گرايش به ارزش‌هاي انساني و الهي در قرون اخير، آن را به منزله يك دكترين و طرح قابل اجرا نموده ـ تنها راه براي نجات بشريت را بازگشت به دين و احكام الهي مي‌داند و معتقد است اين مهم با تشكيل حكومت جهاني به دست رهبري الهي امكان پذير خواهد بود. اديان الهي هر كدام بر اساس آموزه‌هاي خود اين دكترين و نظريه را ارائه كرده‌اند.
دين يهود معتقد به رسالت و ظهور مسيح حقيقي براي نجات بشريت است. دين مسيحيت نيز معتقد به بازگشت حضرت عيسي(ع) به دنيا براي نجات بشريت است. دين اسلام نيز با ارائه كاملترين برنامه و دكترين به عنوان مهدويت و حكومت جهاني تنها نجات بخش انسان‌ها را برقراري حكومت واحد جهاني بر اساس احكام اسلام مي‌داند.
لازمه اين طرح و دكترين ديني براي جهان، مبارزه با هر گونه استثمار، قدرت طلبي و بي عدالتي در جامعه جهاني است؛ لذا صاحبان قدرت جهاني به مقابله رو در رو با اين تفكر الهي و ديني پرداخته‌اند و به صورت‌هاي گوناگون به تحريف دكترين مهدويت مشغول شده‌اند.
يكي از راه‌هاي تحريف و تضعيف، ايجاد يأس و نااميدي در مردم جهان نسبت به روحيه خداجويي و كار‌آمدي دين در زندگي است. نشان دادن آينده تاريك و ترسناك و القاء اين نكته كه آموزه‌هاي اديان هرگز نمي‌تواند مشكلات امروز و آينده جهان را برطرف كند و تنها نجات بخش جهان، قدرت و تفكر غرب است. اين هدف با انواع فيلم‌ها و بازي‌هاي كامپيوتري و ايجاد بحران‌ها و جنگ‌هاي مصنوعي در جهان به جوامع انساني القا مي‌گردد. براي نمونه مواردي را ذكر مي‌كنيم.
1. فيلم نوستر آداموس:
اين فيلم بر اساس پيشگويي‌هاي يك پزشك فرانسوي، ساخته شد، اما محتواي فيلم مطابق با اهداف غرب براي سلطه بلامنازع بر جهان، تهيه شده است.
در اين فيلم نجات دهنده جهان از نگاه اسلام، (امام مهدي(ع)) با نام‌هاي «پادشاه وحشت»؛ «خداي جنگ عليه غرب»، « ضد مسيح بزرگ» معرفي مي‌شود!! آينده جهان وحشتناك تلقي شده و تنها راه نجات را اتحاد با ابر قدرت غرب مي‌داند، و نهايتا غرب را پيام‌آور «صلح جهاني» و اسلام و مسلمانان را ضد صلح و امنيت معرفي مي‌كند. در اين فيلم در مورد حضرت مهدي(ع) آمده است: « او مردي خونريز و بي رحم است و با جنگ‌هاي خود تعداد زيادي زنان را بيوه و بچه‌هاي يتيم بر جاي مي‌گذارد». آن حضرت را با لباس عربي نشان مي‌دهد و در حالي كه با فشار دادن يك كليد هر كار بخواهد انجام مي‌دهد، اين مطلب را به بيننده القا مي‌كند كه « ما بايد متحد شويم و مانع قيام او گرديم، زيرا چيزي جز مصيبت و نا امني براي مردم جهان نمي‌آورد، بايد مردم جهان از او متنفر شوند و از او فاصله بگيرند».
2. فيلم «روز استقلال»:
اين فيلم محتوايي تخيلي دارد و آمريكا را نجات دهنده بشريت در برابر حمله فضايي به زمين نشان مي‌دهد. سر انجام با پيروزي نيرو‌هاي مدافع زمين در روز استقلال آمريكا، دشمن شكست مي‌خورد و آمريكا بر سكوي نجات مي‌ايستد.
3. بازي كامپيوتري «جهنم خليج فارس» معروف به « يا مهدي»:
در اين فيلم، خليج فارس و خصوصاً ايران را مركز حركت‌هاي تروريستي جهان مي‌شمارد وآمريكا با حضور نظامي در منطقه سردمدار مبارزه با اينگونه حركت‌ها مي‌شود.
4. كنفرانس تل آويو:
در اين كنفرانس نظريه پردازان غربي در تحليل انقلاب اسلامي ايران، اعتراف مي‌كنند كه شيعه داراي دو نگاه است، نگاه سرخ و نگاه سبز و معتقدند شيعه به اسم امام حسين(ع) قيام را شروع و به اسم امام زمان(ع) آن را حفظ مي‌كند.
تصميم نهايي در اين كنفرانس، نشان دادن تصويري سياه از انتظا ر سبز شيعه، به جهان است.
پس از اين كنفرانس كتاب‌ها و فيلم‌ها و بازي‌هاي رايانه‌اي زيادي براي اين هدف تهيه و به جهان عرضه شد؛ مانند: فيلم صهيون، فيلم آرماگدون و بازي‌هاي كامپيوتري، ماتريكس، نفرين شدگان، سام ماجراجو، شيطان مقيم، بازگشت به قلعه ولفن اشتاين، دلتا فورس، قيام ملت‌ها و طوفان صحرا(حمله به عراق) و همچنين كتاب‌هايي نظير:
1. جنگ بعدي ـ كاسپار و اين برگر (وزير دفاع سابق آمريكا)؛
2. زمين سياره بزرگ مرحوم؛
3. جهان نويني در حال فرارسيدن است؛
4. شما و سال 2000؛
5. چه بر سرما مي‌آيد؛
6. آمادگي‌هاي فردي براي بحران سال 2000؛
7. تدارك جنگ بزرگ ـ گرس هال سل؛

پرسش: آيا شيعيان در مقابل حضرت مي ايستند ؟

پاسخ: اگر به معناي شيعه دقت شود روشن ميشود که شيعه مقابل آقا قرار نميگيد. شيعه کسي است که امامت اهل بيت(ع) را پذيرفته و دلش در گرو محبت آنان است. او سعي ميکند رفتارش متناسب با روش اهل بيت باشد. ناراحتي آنان را نميخواهد. شيعه به کربلا اهميت ميدهد. او منتظر ظهور است و خود را براي ياري حضرت آماده ميکند. و اگر خطايي کرد در صدد جبران برميآيد.
البته ممکن است کسي نام شيعه را بر خود گذاشته باشد؛ ولي اعتقادي به امامت اهل بيت نداشته باشد(نه اين که در مواردي دچار اشتباه عملي شود) و ولايت آنان را باور نکرده باشد. چنين فردي ممکن است در زمان ظهور، امام را نپذيرد و در مقابل حضرت قرار بگيرد.

پرسش: آيا حضرت بعد از ظهور از دشمنان انتقام مي گيرند ؟

پاسخ: از صفاتي كه براي امام زمان(ع) گفته شده است و تأييد روايي و قرآني نيز دارد صفت «المنتقم» است، يعني انتقام گيرنده از دشمنان خدا، در دعاي ندبه نيز مي‌خوانيم: «اين الطالب بدم المقتول بكربلا»، در حديثي از امام صادق(ع) آمده است: امام مهدي(ع) از فرزندان و قاتلان امام حسين در كربلا، انتقام مي‌كشد.
البته امام رضا(ع) در توضيح اين روايت مي‌فرمايد: اينها راضي به فعل پدران بوده و به آن افتخار مي‌كنند(تفسير برهان، ج4، ص559، ح7، ذيل آيه 23 سوره اسراء).
ما در زيارات امام حسين(ع) مثل عاشورا زيارت به كساني كه شهادت حضرت رضايت داشتند لعن مي‌كنيم.

پرسش: آيا به خاطر گناه در مقابل حضرت مي باشيم ؟

پاسخ: با عرض سلام و تشکر از علاقمندي شما به مباحث مهدويت آرزو داريم در تمامي مراحل زندگي تحت عنايت خاصه حضرت مهدي(ع) مراتب رشد و تعالي را طي نماييد.
بايد خدمت شما عرض کنيم نه تنها در زمان ظهور حضرت مهدي(ع) بلکه از آغاز تاريخ بشريت جبهه حق و باطل وجود داشته است. از آنجا که خداوند خلقت ملائکه و ابليس را قبل از خلقت انسان قرار داد مسئله اختيار حق و باطل را نيز در نهاد ابليس گذاشت و لذا ابليس با اختيار فرمان الهي در مورد سجده به آدم را رد نمود و نافرماني کرد و جبهه باطل را تشکيل و تاسيس نمود. پس از آن، خلقت انسان نيز با مسئله اختيار و اراده در انتخاب جبهه حق يا باطل همراه است. اولين انسان يعني حضرت آدمي(ع) فرمان الهي در “تعليم اسماء به ملائکه” را انجام داد و در جبهه حق وارد گرديد. اين جبهه با سلسله انبياء الهي و رهبري آنان براي هدايت انسانها ادامه يافت، و در مقابل آن جبهه باطل است که ابليس و پيروانش با وسوسه انسانها براي مخالفت با انبياء و احکام الهي در اين جبهه قرار دارند. جبهه حق با ظهور پيامبر اسلام(ص) و ابلاغ دين کامل به جهانيان به نقطه عطف خود در تاريخ ميرسد و حرکت تکاملي براي رسيدن به سعادت ابدي آغاز ميشود. پس ازپيامبر اسلام اين مسير با جانشينان معصوم از خطا و گناه يعني امامان معصوم(ع) ادامه مييابد.
اين حرکت در زمان ظهور آخرين رهبر معصوم و جانشين پيامبر(ص) به اوج خود خواهد رسيد و عدالت مطلق و توحيد کامل در جهان به ظهور ميرسد. در مقابل اين جبهه حق، جبهه باطل قرار دارد. خصوصيات اين جبهه را آنچنان که از قرآن کريم و احاديث معصومين به دست ميآيد، ميتوان در اين امور اشاره نمود:
مخالفت با توحيد، مخالفت با پيامبران الهي، مخالفت با امامان معصوم، مخالفت با ارزشهاي الهي، مخالفت با راههاي رسيدن به سعادت ابدي، مخالفت با حاکميت عدالت در تمام شئون فردي و اجتماعي و …
بنابراين بسيار روشن است که جبهه حق در چه مسيري حرکت ميکند و ملاکهاي عضويت در آن چيست و در يک جمله ميتوان گفت: پايبندي به ولايت الهي ورود در جبهه حق در تمامي زمانها خواهد بود.
البته اين پايبندي به ولايت الهي؛ به طور مطلق از ما خواسته نشده است بلکه در حد توانايي يک انسان غير معصوم بايد به ولايت الهي پايبند باشيم، نه به اين معنا که هر کس مثل معصوم نباشد و کوچگترين خطا و گناهي مرتکب شود، در جبهه باطل قرار گيرد بلکه اعتقاد و عمل در اصول کلي الهي مانند توحيد، معاد، ولايت انبياء و اصياء، ما را در جبهه حق وارد ميسازد. اين سير تاريخي و ملاکهاي آن را ميتوان در دعاي ندبه مشاهده کرد.
اگر تسليم اوامر الهي باشيم ولايت الهي را انتخاب کردهايم و وارد جبهه حق شدهايم حتي اگر قبل از ظهور حضرت مهدي(ع) زندگي کنيم و از دنيا برويم. و اگر با اوامر الهي مخالفت کنيم قهرا به ولايت شيطان وارد شدهايم و جبهه باطل را انتخاب کردهايم. ملاکها و اوامر و نواهي الهي نيز به طور کامل در “دين” بيان شده است. دين اسلام تا قيامت برقرار است و زمان قبل از ظهور، زمان ظهور و پس از ظهور حضرت مهدي(ع) هم در بر ميگيرد و لذا جاي هيچ ابهامي و ترديدي براي مننتظران و مهدويان باقي نخواهد ماند.
انها که راه را گم ميکنند به خاطر آن است که ملاکها را نشناختهاند و با ملاکهاي اشتباه، انتخاب نيز اشتباه خواهد شد. آنها که در زمان ظهور حضرت مهدي(ع) آن حضرت را انکار ميکنند در ملاک شناخت حق يعني “ولايت الهي” دچار اشتباه ميشوند و يا بخاطر منافع شخصي و مادي با “ولايت الهي” به طور آگاهانه مخالفت ميکنند. پس اگر در خيمه ولايت الهي، ولايت انبياء، ولايت معصومين هم باشيم و از آنها پيروي کنيم در هر زمان به جبهه حق وارد شدهايم.
البته اين نکته نبايد فراموش شود که گناهان در اثر غفلت و براي ارضاي خواستههاي نفساني است و ما را از درجات سعادت محروم مينمايد اما اگر اعتقاد و ايمان به اصول اساسي را حفظ کنيم از “جبهه حق” خارج نميشويم، و خداوند را توبه و بازگشت را براي ما باز گذاشته است. تنها اگر به طور آگاهانه و از روي عناد با فرامين الهي مخالفت کنيم، از جبهه حق خارج شده و در جبهه باطل وارد ميشويم. پس همواره بايد اعتقاد و ايمان به ولايت الهي را در عمل حفظ نماييم تا پيوسته در جبهه حق قرار گيريم. هم اکنون به چند راهکار اساسي و ملاک روشن براي شناخت جبهه حق از زبان گهربار امام صادق(ع) گوش جان ميسپاريم:
1. پيروان ولايت بايد دين خدا را بپذيرند، نماز، روزه، حج، خيرها و عبادات را انجام دهند و تحت ولايت امام معصوم باشند. سبقت در اين خصوصيات ملاک براي برتري و ارزش گذاري پيروان حق و ولايت است.
2. اطاعت امام، استقامت در کنار امام چه در قيام بر عليه ظلم و چه در عدم قيام و مبارزات منفي به فرمان امام، انتظار دولت حق را داشتن، مراقبت از خود و امام در مقابل ظالمين، دفاع از حقوق ديني و شخصي در مقابل ظالمين(بحار الانوار، ج52، ص127).
اينها وظايف عمدهاي است که امام(ع) براي منتظرين بيان کردهاند و معيار پايبندي به “جبهه حق” دانستهاند. با رعايت اين اصول اعمال و عبادات در زمان غيبت و حضور مورد رضايت وتاييد دين و در راستاي راه حق و مستقيم خواهد بود.
براي آگاهي بيشتر به منابع زير مراجعه کنيد:
1. مجله انتظار ش1و2 مقاله شرح دعاي ندبه؛
2. هدايت در قرآن، آيت الله جوادي آملي.

پرسش: آيا اسرائل در مقابل حضرت مقابله مي کند ؟

پاسخ: بايد بين فرهنگ و تفکر و فعاليت اسرائيليان و يهوديان تفاوت قايل شد، هنگام ظهور، امام مهدي(ع) ابتدا مردم را راهنمايي و ارشاد ميکند و طبق برخي روايات، الواح تورات و انجيل اصلي را براي يهوديان و مسيحيان ميآورد. ارشادات و اقدامات حضرت مهدي(ع) و همچنين نزول حضرت عيسي(ع) و نماز خواندن ايشان پشت سر امام، باعث ميشود عده زيادي از اهل کتاب به امام ايمان آورند. البته عدهاي نيز با امام ميجنگند اينان کساني هستند که زندگي مادي و حيواني را انتخاب کردهاند.صهيونيستهاي فعلي با اين تفکر و فرهنگ کنوني از جمله کساني هستند که با امام ميجنگند ـ البته افرادي از آنان که به طرف حق رجوع نکنند ـ بايد توجه داشت برخي مسائل به صورت کلي براي ما روشن است ولي جزئيات آنها آشکار نيست. از جمله آنها درگيريها و جنگهاي پس از ظهور است. ما به صورت کلي ميدانيم برخي افراد فاسد و ظالم از جمله برخي از اهل کتاب با امام وارد جنگ ميشوند ولي همه جزئيات اين مسئله روشن نيست.

پرسش: چرا يک انسان غير مسلمان که بدون معرفت است حضرت را مي بيند ولي ما که انقدر دوست داريم خير؟ من در يک مجله خواندم يک زن امريکايي و يک نفر ديگر حضرت ديدند و به آنها فرمودند جمکران بياييد ؟ چرا ما نه ؟

پاسخ: ديدن امام زمان(ع) به اراده ما نيست تا هر وقت بخواهيم آن حضرت را ببينيم، بلكه مي‌توان ديدار كنندگان را به دو دسته تقسم نمود: عده‌اي لايق ديدار مي‌شوند و برخي مورد لطف آن حضرت قرار مي‌گيرند تا هدايت شوند. دسته اول بسيار زحمت مي‌كشند و خود را به امام نزديك مي‌سازند تا بتوانند از خاصان و مقربان آن امام شوند؛ يعني از نظر ديني و اخلاقي به درجات بالاي معرفت و معنويت مي‌رسند (مانند سيد بحر العلوم كه دفعات زيادي به ديدار امام زمان(ع) نائل گشت و با آن حضرت ملآقات نمود).
البته در همين گروه افرادي هستند كه با وجود رسيدن به درجات معنوي، باز هم موفق به ديدار نمي‌شوند(مانند شيخ مفيد كه حتي مورد عنايت و تمجيد امام زمان(ع) قرار گرفت اما ديدن آن حضرت از طرف او ثابت نشده است).
اين خود دليل روشني است كه ديدن امام زمان(ع) ملاك برتري و امتياز نيست. بلكه موضوع اصلي رضايت امام است. بايد كاري كرد كه آن حضرت از ما راضي شوند. و به عنوان شيعه واقعي به ما افتخار كنند.
شيخ مفيد با انجام وظايف ديني خود و تلاش در راه گسترش علوم اهل بيت(ع) رضايت امام زمان را كسب نمود تا آنجا كه آن حضرت در نامه او را عبد صالح، راستگو و دوست مخلص در دين خطاب نمود و مورد عنايت قرار داد.
ديدن امام عصر(ع) براي اين دسته توفيقي بسيار ارزشمند است. اين گروه به «احساس حضور امام» مي‌رسند. اگر به حج مي‌روند به اميد استشمام بوي گل نرگس در گلستان عرفات نفس مي‌كشند و اعتقاد يقيني دارند كه زير نگاه روح بخش امامشان قرار دارند، اگر چه خود از ديدن او محروم باشند. به ياد دارند كه آن وجود شريف به ابو محمد نصيبي (ابو محمد حسين بن وجناي نصيبي) فرمود: «در اين 54 مرتبه كه حج گزاردي، من با تو و در كنار تو بودم». او 54 مرتبه به قصد ديدار حضرت مهدي(ع) حج آمد و در آخرين سفر پس از اصرار فراوان و اظهار عشق و انابه موفق به ديدار گشت.
نائب دوم امام زمان(ع) ـ محمد بن عثمان عمري ـ فرمود: آخرين بار كه آن نور محمدي را ديدم، در كنار بيت خدا، دست به دعا برداشت و از خدا وعده ظهور را مي‌طلبيد.
پس عاشق ديدار نيز به امام خويش اقتدا كرده و دعا و تلاش براي نزديكي ظهور آن حضرت را در رأس اعمال و عبادت‌هاي خويش قرار دهد تا مصداق شيعه حقيقي و ياور واقعي امام زمان(ع) قرار گيرد.
علي بن مهزيار اهوازي بيست بار به قصد ديدن امام زمان(ع) به حج رفت و پس از آن موفق به ديدار يار گرديد.
علامه سيد محسن امين عاملي ـ كه جايگاه بسيار بلند در بين دانشمندان شيعه دارد ـ از لبنان براي حج آمد و هفت سال به قصد ديدار امام زمان(ع) در مكه سرانجام با ديده اشك آلود پرده كعبه را گرفت و از فراق يار ناليد تا اين توفيق نصيب او هم گرديد. در تمام اين موارد پس از اراده و خواست امام زمان(ع) ديدار حاصل شده است. پس آنچه مهم و اساسي است، احساس حضور و ياد امام در تمامي لحظات زندگي و تلاش براي جلب رضايت آن حضرت است. همينكه آرزوي ديدار آن ماه هاشمي را داشته باشيم، براي اثبات عشق به ولايت كافي است.
اگر روزي نيم نگاهي كند و نقاب غيبت براي لحظه‌اي كنار زند و خورشيد جمال خويش را به ديده و دل تاريك ما بتاباند؛ زهي سعادت براي ما است كه از اين درياي لطف او دور نيست و اگر تا واپسين لحظه عمر هم در هجر خود بسوزاند، زهي سعادت در اين كه سوختن به هجر شمع ولايت و طواف به گرد كعبه عشق مهدوي، حجي مقبول و كامل است و به هر كدام كه اراده فرمايد نه امتيازي به خواست ما كه عنايتي از جانب او است.
اما دسته دوم كه شامل گرفتاران در مشكلات، گناهكاران پشيمان، انسان‌هاي غير مسلمان كه احيانا مورد عنايت قرار گرفته و به ديدار امام زمان(ع) نائل مي‌شوند و هدايت مي‌گردندو … .
همه داراي پيام‌هاي خاصي مي‌باشند، مانند: عنايت حضرت به همه انسان‌ها، حتي غير مسلمانان كه بيانگر لطف و رحمت بي پايان و فراگير ائمه(ع) است. محبت و لطف حضرت به دوستان نيز به اين معنا است كه ما شما را به ياد داريم و كار‌هاي شما را مي‌نگريم و حضور شما را مي‌خواهيم.
بنابراين، اين گونه ديدار‌ها، براي آن است كه پيام‌هاي حضرت به صورت غير مستقيم به گوش مردم برسد و آنان امام مهربان خود را بشناسند و دريابند كه او ناظر در مشكلات فريادرس است.
گفتني است وقوع ديدار همراه با شناخت حضرت، بنابر مصلحت است، يعني، ممكن است انسان بارها خدمت حضرت رسيده ؛ ولي او را نشناخته باشد. زيرا شناختن حضرت به مصلحت نبوده است. بنابراين بايد دانست حضرت همه را مورد توجه قرار مي‌دهد؛ ولي آنچه را دوست دارند آن است كه ما واقعا در مسير عبوديت الهي گام برداريم، وظايف ديني خود را انجام دهيم، و براي تحققق امر ظهور تلاش و زمينه سازي كنيم.

پرسش: نقش حضرت عيسي (ع) پس از ظهور امام مهدي چيست؟ اينکه گفته مي شود عيسي (ع) پشت سر حضرت مي ايستند درست است آيا مقام پيامبر بالاتر از امام نيست؟

پاسخ: آنچه در روايات آمده، نماز خواندن حضرت عيسي(ع) پشت سر امام مهدي(عج) است و در اين زمينه دليلي اقامه نشده است. اما با توجه به كثرت جمعيت مسيحيان، اين نماز باعث مي‌شود حقانيت دين اسلام ثابت شود و عده‌ زيادي از مسيحيان به اسلام بپيوندند و اين امر هم سبب پيشرفت بسيار سريع‌تر و قيام حضرت شده و هم جلوي مخالفت و احياناً جنگ را مي‌گيرد.
در مورد بخش دوم سؤال بايد توجه داشت كه اولا ما بر اساس روايات، معتقديم ائمه معصومين از همه انبياي گذشته (به جز پيامبر اسلام) بالاتر بودند. و ثانيا حضرت عيسي(ع) هر چند پيامبر خدا و صاحب شريعت است. ولي دوره شريعت او پايان يافته و با آمدن دين اسلام دين او نسخ شده است. حضرت مهدي(عج) نيز در حال حاضر مقام زعامت و پيشوايي را به عهده دارد. و از طرف خداوند به عنوان وصي پيامبر، احياگر دين اسلام بوده و واسطه‌ فيض الهي است. از اين رو نماز خواندن حضرت عيسي(ع) پشت سر ايشان شگفت آور نخواهد بود.
البته اين نكته فراموش نشود كه در نزد ما مقام امامت از مقام نبوت بالاتر است؛ چنان كه حضرت ابراهيم(ع) پس از موفقيت در امتحانات الهي به مقام امامت نيز نايل آمد.(بقره، آيه 124).

پرسش: آيا پس از ظهور حضرت مهدي (عج) حضرت عيسي ظهور مي کند ؟

پاسخ: آنچه از ظاهر روايات استفاده مي‌شود آن است كه نزول حضرت عيسي(ع) در همان اوايل ظهور امام مهدي(ع) خواهد بود و با نماز خواندن پشت سر امام عصر(ع) امامت ايشان را تاييد مي‌كند. به نظر مي‌آيد اين اقدام باعث مي‌شود عده زيادي از مسيحيان مسلمان شوند.

پرسش: آيا امام زمان و حضرت عيسي در يک زمان ظهور مي کنند ؟

پاسخ: مقدمه اول: حضرت عيسي(ع) به نص و تصريح قرآن كريم از دنيا نرفته است و هنوز هم زنده است و خداوند او را به آسمان‌ها برده است«زماني كه دشمنانش مي‌خواستند او را بكشند كس ديگري را اشتباهاً به جاي حضرت عيسي(ع) به دار آويختند». قرآن در اين مورد مي‌فرمايد: «… وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ يَقِيناً * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ … ؛ … او را نكشتند و او را به صليب نكشيدند، بلكه اين بر آنان مشتبه شد (كسي شبيه حضرت عيسي كشته شد). و خداوند او را به سوي خود بالا برد… »(نساء ، 157-158).
مقدمه دوم: حضرت عيسي(ع) قبل از فوتش نزول مي‌كند. چنان كه در بعضي روايات آمده كه حضرت عيسي(ع) در آخر الزمان از آسمان مي‌آيد و يهود و نصاري در آن روز به وي ايمان مي‌آورند.(ترجه الميزان، ج5، ص220 ذيل آيه 159 سوره نساء).(و ايمان به حضرت عيسي(ع) مصداق پيدا نخواهد كرد مگر زماني كه ايمان به پيامبر خاتم بياورند. چون حضرت عيسي(ع) بشارت به آمدن وجود مبارك پيامبر اسلام داده بود.).
مقدمه سوم: اين نزول از آسمان در زمان ظهور حضرت ولي عصر(ع) خواهد بود.
حال به اصل سؤال و جواب مي‌پردازيم:
از جله مسائلي كه در روايات ما به آن پرداخته شده است مسئله نزول حضرت عيسي(ع) از آسمان هنگام ظهور امام زمان(ع) و اقتداي حضرت عيسي(ع) در نماز به امام زمان(ع) است. اين روايات كه متعدد است هم در كتب شيعه آمده است و هم در كتب اهل سنت. ما به چند روايت بسنده مي‌كنيم.
1. در صحيح مسلم كه از اصلي‌ترين كتب حديثي اهل سنت است آمده است كه جابر بن عبدالله انصاري از پيامبر(ص) نقل مي‌كند كه حضرت فرمودند: «دائماً طايفه‌‌اي از امتم بر حق و ظاهرند تا روز قيامت. سپس فرمود: عيسي بن مريم از آسمان فرود آيد. امير آنها به حضرت عيسي مي‌گويد پيش آي و براي ما امامت كن او در جواب مي‌گويد: «خير به راستي بعضي از شما بر بعضي ديگر امير است به جهت اكرام خدا بر اين امت»».(صحيح مسلم، ج1،ص 137).
2. ابو سعيد خدري از رسول خدا(ص) نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمودند: «منا الذي يصلي عيسي بن مريم خلفه؛ از ماست كسي كه عيسي بن مريم به او اقتدا كرده و نماز مي‌گزارد»(مسند احمد، ج1، ص84).
3. امام باقر(ع) فرمودند: …. خداوند عزوجل به واسطه او دينش را ظاهر مي‌كند. هر چند مشركان به آن كراهت داشته باشند. روي زمين جاي خرابي نيست مگر آن كه آباد مي‌شود. و روح الله عسي بن مريم فرود مي‌آيد و پشت سر او آقامه نماز خواهد كرد(و ينزل روح الله عيسي بن مريم فيصلي خلفه).(بحار الانوار، ج52، ص191، حديث 24).
گفتني است آنچه از روايات استفاده مي‌شود اصل نزول حضرت عيسي(ع) و نماز‌خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(ع) است. و در رابطه وقت نزول حضرت عيسي هنگام ظهور، سخني به ما نرسيده است.

پرسش: آیا امام زمان (عج) و حضرت عیسی (ع) با هم ظهور می کنند ؟

پاسخ: مقدمه اول: حضرت عيسي(ع) به نص و تصريح قرآن كريم از دنيا نرفته است و هنوز هم زنده است و خداوند او را به آسمان‌ها برده است«زماني كه دشمنانش مي‌خواستند او را بكشند كس ديگري را اشتباهاً به جاي حضرت عيسي(ع) به دار آويختند». قرآن در اين مورد مي‌فرمايد: «… وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ يَقِيناً * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ … ؛ … او را نكشتند و او را به صليب نكشيدند، بلكه اين بر آنان مشتبه شد (كسي شبيه حضرت عيسي كشته شد). و خداوند او را به سوي خود بالا برد… »(نساء ، 157-158).
مقدمه دوم: حضرت عيسي(ع) قبل از فوتش نزول مي‌كند. چنان كه در بعضي روايات آمده كه حضرت عيسي(ع) در آخر الزمان از آسمان مي‌آيد و يهود و نصاري در آن روز به وي ايمان مي‌آورند.(ترجه الميزان، ج5، ص220 ذيل آيه 159 سوره نساء).(و ايمان به حضرت عيسي(ع) مصداق پيدا نخواهد كرد مگر زماني كه ايمان به پيامبر خاتم بياورند. چون حضرت عيسي(ع) بشارت به آمدن وجود مبارك پيامبر اسلام داده بود.).
مقدمه سوم: اين نزول از آسمان در زمان ظهور حضرت ولي عصر(ع) خواهد بود.
حال به اصل سؤال و جواب مي‌پردازيم:
از جله مسائلي كه در روايات ما به آن پرداخته شده است مسئله نزول حضرت عيسي(ع) از آسمان هنگام ظهور امام زمان(ع) و اقتداي حضرت عيسي(ع) در نماز به امام زمان(ع) است. اين روايات كه متعدد است .

پرسش: کدام علامت واقع شده است ؟

پاسخ: الف. اين سؤال زماني قابل پاسخ دادن است كه ما تطبيق را بپذيريم. مراد از تطبيق آن است كه علامتي را با حادثه خارجي تطبيق داده و بگوييم اين حادثه همان نشانه گفته شده در روايات است. اما بايد توجه داشت كه اولا ما از لحاظ علم محدود مي‌باشيم، و نمي‌دانيم كه آيا واقعاً اين حادثه، همان نشانه است يا خير، و ثانيا بعضي از علامت‌ها داراي سند معتبر و قابل قبولي نيست تا خود نشانه را بپذيريم و بخواهيم از وقوع آن سخن بگوييم.
بله، اگر قراين و شواهد قطعي وجود داشته باشد، مي‌توان گفت نشانه‌اي از نشانه‌ها واقع شده است. و اين بسيار مشكل است. البته، بايد توجه داشت كه شباهت حادثه با يك علامت، اين احتمال را ايجاد مي‌كند كه شايد اين واقعه، همان علامت ظهور باشد؛ لذا حالت آمادگي را در فرد منتظر ايجاد مي‌كند.
ب. اگر مراد شما چگونگي قيام است بايد گفت هنگامه قيام:
همه مى‏خواهند بدانند كه در جريان قيام جهانى امام مهدى‏عليه‏السلام چه حوادثى روى مى‏دهد، حركت امام از كجا و چگونه آغاز مى‏شود، شيوه برخورد امام با گروه‏هاى مخالف چگونه است و بالآخره چگونه آن حضرت بر تمامى جهان غلبه خواهد كرد و رشته امور جهان را به دست خواهد گرفت اينها و سؤالات ديگرى مانند اينها فكر و انديشه هر انسانِ مشتاق ظهور را به خود مشغول مى‏كند. ولى واقعيت اين است كه سخن گفتن درباره حوادث مربوط به قيام آخرين اميد بشريت كارى بسيار مشكل است؛ چون گزارش دادن از آينده و اتفآقاتى است كه هنوز واقع نشده است و به طور طبيعى نمى‏توان اطلاع دقيقى از آن رويدادها داشت.
بنابراين آنچه در اين بخش مى‏آوريم حوادث و رخدادهاى روزگار ظهور امام مهدى‏عليه‏السلام است كه برابر روايات در كتاب‏هاى متعدد نقل گرديده است و تنها مى‏تواند دور نمايى كلّى از رويدادهاى ايام ظهور را پيش روى خوانندگان ترسيم كند.
چگونگى قيام:
وقتى ظلم و تباهى چهره عالم را سياه و ظلمانى كرده است و آنگاه كه ستمگران گستره زمين را جولانگه بدى‏ها و نامردى‏ها ساخته‏اند و مظلومان جهان، دستهاى يارى خواهى را به آسمان گشوده‏اند؛ ناگهان ندايى آسمانى، سياهى شب را مى‏درد و در ماه خدا، رمضان، ظهور موعود بزرگ را بشارت مى‏دهد(غيبت نعمانى، باب 14، ح 17.)، قلب‏ها به تپش مى‏افتد و چشم‏ها خيره مى‏گردد! شب پرستان، مضطرب و هراسان از طلوع صبح ايمان، در پى راه چاره‏اى هستند و منتظران مهدى‏عليه‏السلام از هر كسى سراغ كوى يار مى‏گيرند و براى ديدار او و حضور در زمره ياوران او سر از پا نمى‏شناسند.
در آن زمان، سفيانى كه بر منطقه وسيعى مانند سوريه، اردن و عراق سلطه دارد سپاهى را تجهيز مى‏كند تا با امام مقابله كند. لشگر سفيانى كه در مسير مكّه به تعقيب امام پرداخته است در محلى به نام بيداء به كام زمين مى‏رود و نابود مى‏گردد.( بحارالانوار، ج 53، ص 10.)
پس از شهادت نفس زكيّه به فاصله كوتاهى، امام مهدى‏عليه‏السلام در سيماى مردى جوان در مسجدالحرام ظهور مى‏كند در حالى كه پيراهن مبارك پيامبرصلى الله وعليه وآله را بر تن دارد و پرچم پيامبر را به دست گرفته است. او به ديوار كعبه تكيه مى‏زند و در بين ركن و مقام سرود ظهور را زمزمه مى‏كند و پس از حمد و ثناى الهى و درود و سلام بر پيامبر و خاندان او مى‏فرمايد:اى مردم ما از خداى توانا يارى مى‏طلبيم و نيز هر كس از جهانيان را كه به نداى ما پاسخ دهد به ياورى مى‏خوانيم.
آنگاه خود و خاندانش را معرفى مى‏كند و ندا مى‏دهد: “فَاللّه اللّه فينا لاتَخْذُلُونا وَانْصُرُونا يَنْصُرْكُمُ اللّهُ تَعالى".
درباره رعايت حقوق ما، خدا را در نظر بگيريد. ما را [در ميدان عدالت گسترى و ستم ستيزى] تنها نگذاريد و ياريمان كنيد كه خدا شما را يارى خواهد كرد.
پس از پايان گرفتن سخنان امام، آسمانيان بر زمينيان سبقت مى‏گيرند و گروه گروه فرود مى‏آيند و با امام بيعت مى‏كنند در حالى كه پيشاپيش آنها فرشته وحى، جبرئيل با امام دست همراهى مى‏دهد. آنگاه 313 ستاره زمينى كه از نقاط مختلف عالم به سرزمين وحى آمده‏اند بر گرد خورشيد تابناك امامت حلقه زده و پيمان وفا دارى مى‏بندند و اين جريان سبز جارى است تا آنكه ده هزار سرباز جان بر كف در اردوگاه امام‏عليه‏السلام حضور مى‏يابند و با آن فرزند پيامبرصلى الله وعليه وآله بيعت مى‏كنند.( غيبت نعمانى، باب 14، ح 67.)
امام‏عليه‏السلام با خيل ياوران، پرچم قيام را برافراشته و به سرعت بر مكه و اطراف آن مسلط مى‏شوند و سرزمين پيامبر را از وجود نااهلان، پاك مى‏كنند. آنگاه راهى مدينه مى‏شود تا سايه عدالت و مهر را بر آن بگستراند و سركشان شهر را بر جاى خود بنشاند. سپس عازم عراق گشته و شهر كوفه را به عنوان مركز حكومت جهانى برمى‏گزيند و از آنجا به مديريّت قيام مى‏پردازد و براى دعوت جهانيان به اسلام و زندگى در پرتو قوانين قرآن و در هم كوبيدن بساط ظلم و ستم، ياران و سپاهيان نور را به نقاط مختلف عالم گسيل مى‏دارد.
امام‏عليه‏السلام يك به يك سنگرهاى كليدى جهان را فتح مى‏كند زيرا كه علاوه بر يارانِ وفادار و مؤمن، از امداد فرشتگان الهى نيز برخوردار است و مانند پيامبر اسلام‏صلى الله وعليه وآله از لشگر رعب و وحشت مدد مى‏گيرد و خداوند توانا چنان ترسى از او و يارانش در دل‏هاى دشمنان مى‏افكند كه هيچ قدرتى را توان رويارويى با آن حضرت نيست.
امام باقرعليه‏السلام فرمود:
قائم از ما به وسيله رُعب (وحشت در دل دشمنان) يارى مى‏شود.( كمال‏الدين، ج 1، باب 32، ح 16، ص 603.)
گفتنى است يكى از نقاط جهان كه به وسيله سپاه امام فتح مى‏شود بيت‏المقدس است( روزگار رهايى، ج 1، ص 554)و پس از آن واقعه بسيار مباركى اتفاق مى‏افتد كه در جريان قيام و انقلاب امام مهدى سرنوشت ساز است و جبهه آن حضرت را تقويت مى‏كند و آن فرود آمدن حضرت عيسى‏عليه‏السلام از آسمان است. حضرت مسيح‏عليه‏السلام كه به فرموده قرآن زنده است و در آسمان‏ها به سر مى‏برد به زمين مى‏آيد و پشت سر امام مهدى‏عليه‏السلام به نماز مى‏ايستد و بدين وسيله فضيلت و برترى پيشواى دوازدهم شيعيان را بر خود و پيروى خود را از امام مهدى‏عليه‏السلام به همگان اعلام مى‏كند.
پيامبر اسلام‏صلى الله وعليه وآله فرمود: سوگند به آن كس كه مرا به حق برانگيخت در حالى كه بشارت دهنده مردمان باشم، اگر از عمر دنيا نمانده باشد مگر يك روز، خداوند آن روز را چنان طولانى مى‏كند تا فرزندم مهدى‏عليه‏السلام در آن قيام كند، پس از آن عيسى بن مريم‏عليه‏السلام فرود مى‏آيد و پشت سر مهدى‏عليه‏السلام نماز مى‏خواند.( بحارالانوار، ج 51، ص 71.)
به دنبال اين اقدام حضرت عيسى‏عليه‏السلام بسيارى از مسيحيان كه جمعيت فراوانى از جهان را تشكيل مى‏دهند به آخرين ذخيره الهى و پيشواى شيعيان، ايمان مى‏آورند. گويى خداوند، عيسى‏عليه‏السلام را براى چنان روزى حفظ كرده است تا چراغ هدايتى براى حق طلبان باشد.
البتّه ظهور معجزات به دستِ هدايتگر حضرت مهدى‏عليه‏السلام و طرح مباحث فكرى براى راهنمايى بشريّت از برنامه‏هاى انقلاب بزرگ مهدوى است كه راه را براى هدايت مردم باز مى‏كند.
در همين راستا، امام، الواح تورات تحريف نشده - كتاب مقدس يهود - را كه در نقاط خاصى از دنيا دفن شده است خارج مى‏كند( روزگار رهايى، ج 1، ص 522) و يهوديان كه نشانه‏هاى امامت او را در الواح مى‏بينند، به آن حضرت ايمان مى‏آورند. و پيروان اديان ديگر نيز با مشاهده اين تحول بزرگ و نيز شنيدن پيام حق امام و ديدن معجزات از آن حضرت، گروه گروه به آن حضرت مى‏پيوندند و اينگونه است كه وعده حتمى پروردگار محقّق مى‏گردد و اسلام عزيز همه عالم را زير پرچم خود مى‏گيرد.
هُوَالَّذِى اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دينِ‏الْحَقِّ لِيَظْهِرَهُ عَلَى‏الدّينِ كُلِّه وَلَوْكَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.(سوره توبه، آيه 33.)
و او خدايى است كه پيامبرش را با (دلائل) هدايت و دين حق فرستاد تا (سرانجام) آن را بر همه دين‏ها غالب گرداند اگرچه كافران را خوش نيايد.
با توجه به تصويرى كه ترسيم شد تنها قلدران و ظالمان مى‏مانند كه حاضر به تسليم شدن در برابر حق و حقيقت نيستند و اين عده در مقابل جريان غالب و اكثريت مؤمنان تاب مقاومت ندارند و با شمشير عدالت مهدى‏عليه‏السلام به كيفر اعمال ننگين خود خواهند رسيد و زمين و اهل آن براى هميشه از شرّ و فساد آنها ايمن خواهد شد.
و اگر مراد شما سيماي دوران ظهور است بايد گفت:
مقدمه: هدف از آفرينش مجموعه بزرگ هستي، كمال و نزديكي هر چه بيشتر انسان‌ به منبع همه كمالات يعني خداوند مي‌باشد و نيل به اين آرمان بزرگ نيازمند ابزار و وسايلي است كه حكومت جهاني حضرت مهدي(ع) در پي فراهم آوردن اسباب تقرب به سوي خداوند متعال و برداشتن موانع از اين مسير است.
و با توجه به اينكه انسان موجودي است تركيب يافته از جسم و جان، بنابراين رسيدن به كمال لازمه، همان عدالت است كه ضامن سلامت رشد انسان در سير مادي و معنوي است و اهداف حكومت حضرت مهدي(ع) نيز در دو محور رشد معنوي و اجراي عدالت و گسترش آن قابل طرح است.
امام حسين(ع) مي‌فرمايند: اگر از دنيا جز يك روز باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني كند تا مردي از فرزندان من قيام كند و زمين را از عدل و داد پر كند پس از آنكه از ستم آكنده شده باشد. اين چنين از پيامبر اكرم(ص) شنيدم.
امام كاظم(ع) در تفسير آيه شريفه: ” اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ"(حديد/17) فرموده‌اند: مقصود اين نيست كه زمين را از باران زنده مي‌كند بلكه خداوند مرداني را بر مي‌انگيزد كه عدالت را زنده مي‌كنند پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمين زنده مي‌شود.
اما با توجه به روايات فراواني كه درباره دوران حكومت حضرت مهدي(ع) موجود است، برنامه‌هاي حكومتي حضرت را در سه محور مي‌توان خلاصه كرد:
1. برنامه فرهنگي 2. برنامه اقتصادي؛ 3. برنامه‌هاي اجتماعي.
1. برنامه فرهنگي:
در انجام برنامه فرهنگي، مهمترين محوري اين برنامه عبارتند از:
الف. احياي كتاب و سنت:
امام علي(ع) مي‌فرمايند: در روزگاري كه هواي نفس حكومت مي‌كند(امام مهدي(ع) ظهور مي‌كند) و هدايت و رستگاري را جايگزين هواي نفس مي‌سازد و در عصري كه نظر اشخاص بر قرآن مقدم شده، افكار را متوجه قرآن مي‌گرداند و آن را حاكم بر جامعه مي‌سازد.
ب. گسترش معرفت و اخلاق:
امام باقر(ع) مي‌فرمايد: زماني كه قائم ما قيام مي‌كند دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‌هاي ايشان را جمع كرده و اخلاق آنها را به كمال خواهد رساند.
ج. رشد دانش بشر به طور چشمگير و بي سابقه:
امام باقر(ع) فرموده‌اند: در زمان امام مهدي(ع) به شما حكمت و دانش داده مي‌شود تا آن جا كه زن در درون خانه‌اش مطابق كتاب خدا و سنت پيامبر قضاوت(رفتار) مي‌كند.
مي‌دانيم كه رفتار صحيح ريشه در علم و دانش گسترده دارد كه اين روايت شريف حكايت از آگاهي و شناخت عميق از آيات قرآن و روايات اهلبيت(ع) دارد.
د. مبارزه با بدعت‌ها:
بدعت به معناي داخل كردن انديشه و آراي شخصي در دين و دينداري است. آنچه از تمايلات شخصي و هواهاي نفساني وارد دين شده، حضرت مهدي(ع) با آن مبارزه مي‌كنند.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: هيچ بدعتي را وا نگذارد مگر اينكه آن را از ريشه بركند و از هيچ سنتي (پيامبر) نمي‌گذرد مگر اينكه آن را برپا خواهد داشت.
2. برنامه‌هاي اقتصادي:
برنامه‌هاي اقتصادي در حكومت حضرت مهدي(ع) به صورت مطلوبي تدوين شده تا اولا امر توليد سامان يابد و از منابع طبيعي بهره برداي شود و ثانيا ثروت بدست آمده به شكل عادلانه بين همه طبقات توزيع گردد.
موارد اقتصادي دوران حاكميت حضرت:
الف. بهره‌وري از منابع طبيعي:
در زمان حضرت مهدي(ع) و به بركت حكومت ايشان آسمان سخاوتمندانه مي‌بارد و زمين بي دريغ ثمر مي‌دهد.
امام علي(ع) فرمودند: و چون قائم ما قيام كند آسمان باران مي‌ريزد و زمين گياه بيرون مي‌آورد.
امام باقر(ع) فرمودند: تمام گنج‌هاي زمين براي او آشكار مي‌گردد.
ب. توزيع عادلانه ثروت:
از عوامل اقتصاد بيمار، انباشته شدن ثروت در نزد گروه خاصي است. در دوران حكومت عدل مهدوي اموال و ثروت بيت المال به طور مساوي بين مردم تقسيم مي‌شود. امام باقر(ع) مي‌فرمايند: وقتي قائم خاندان پيامبر قيام كند،(اموال را) به طور مساوي تقسيم مي‌كند و در ميان خلق به عدالت رفتار مي‌كند.
و همچنين فرمودند: امام مهدي(ع) ميان مردم به مساوات رفتار مي‌كند به گونه‌اي كه كسي پيدا نشود كه نيازمند زكات باشد.
ج. عمران و آبادي:
در حكومت حضرت مهدي(ع) توليد و توزيع به گونه‌اي ساماندهي مي‌شود كه همه جا به نعمت و آباداني مي‌رسد.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: در تمام زمين هيچ ويرانه‌اي نمي‌ماند جز اينكه آباد مي‌گردد.
3. برنامه‌هاي اجتماعي:
در حكومت عدالت گستر حضرت مهدي(ع) برنامه‌هايي بر اساس تعاليم قرآن و عترت(ع) اجرا مي‌شود كه به سبب اجراي آنها محيط زندگي زمينه‌اي براي رشد و تعالي افراد خواهد بود. در اين زمينه روايات فراواني رسيده است. كه به پاره‌اي از آنها اشاره مي‌كنيم.
الف. احياء و گسترش امر به معروف و نهي از منكر:
در حكومت جهاني حضرت مهدي(ع) فريضه بزرگ امر به معروف و نهي از منكر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد.
امام باقر(ع) مي‌فرمايند: مهدي(ع) و ياران او، امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند.
ب. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقي:
حضرت مهدي(ع) در عمل به مبارزه با فساد و تباهي و زشتي مي‌پردازد، چنانچه در دعاي شريف ندبه مي‌خوانيم: “اين قاطع حبائل الكذب و الافتراء اين طامس آثار الزيغ و الاهواء …؛ كجاست آن كه ريسمان‌هاي دروغ و افتراء را ريشه كن خواهد كرد. كجاست آن كه آثار گمراهي و هواي و هوس را نابود خواهد ساخت".
ج. عدالت قضايي:
اوست كه قسط و عدل را در سطح جامعه حاكم مي‌كند و همه عالم را پر از عدالت و دادگري مي‌كند.
امام رضا(ع) فرمودند: وقتي او قيام كند زمين به نور پروردگارش روشن گردد و آن حضرت ترازوي عدالت را در ميان خلق نهد. پس (چنان عدالت را جاري كند كه) هيچ كس بر ديگري ظلم و ستم روا ندارد.
مناسب است در پايان به يكي از تحولات چشمگير زمان حضرت مهدي(ع) كه همانا بهداشت طبيعت و بهداشت روان است اشاره‌اي گذرا داشته باشيم. زيرا يكي از مشكلات جامعه بيش از ظهور امام زمان(ع) وضع تأسف بار بهداشت طبيعت و روان است كه در نتيجه بيماري‌هاي واگير و مشكلات رواني زيادي جامعه بشريت را فرا مي‌گيرد. بيماري‌‌هايي مانند جذام، طاعون، وبا، فلج، سكته، سرطان و صدها بيماري خطرناك ديگر. اين اوضاع دلخراش و دردناك در اثر آلودگي محيط زيست و در نتيجه به كارگيري سلاح‌هاي شيميايي. اتمي و ميكربي پديد مي‌آيد.
امام سجاد(ع) در اين باره مي‌فرمايند: هنگامي كه قائم(ع) ما قيام كند خداوند عزوجل بيماري و بلا را از شيعيان ما دور مي‌سازد…
امام صادق(ع) مي‌فرمايند: هنگامي كه حضرت قائم(ع) قيام كند خداوند بيماري‌ها را از مؤمنان دور مي‌سازد و تندرستي را به آنان باز مي‌گرداند.
به اميد روزي كه بتوانيم آن دوران نوراني و سراسر معنوي را درك كنيم.

پرسش: علائم ظهور حضرت چيست و مکان ظهور ايشان کجاست؟

پاسخ: علايم معروف ظهور عبارت است از:
الف. قيام و خروج سفياني: او انسان پليدي است كه در منطقه خاورميانه اقدام به لشگر كشي مي كند و ظلم فراواني بر مردم روا مي‌دارد.
ب. قيام يماني: او كه مردي دين دار واز اهل يمن است در مقابل سفياني قيام مي‌كند و مردم را به سوي راستي و حضرت مهدي(عج) دعوت مي‌كند.
ج. خسف به بيداء: خسف؛ يعني، فرورفتن در زمين و بيدا نام سرزميني بين مكه و مدينه است. لشكري از سفياني كه براي جنگ با امام زمان(عج) به طرف مكه حركت مي‌كند، وقتي به اين سرزمين مي‌رسد به امر خدا زمين شكاف بر مي‌دارد و اين لشكر به درون زمين فرو مي‌روند.
د. نداي آسماني: قبل از ظهور صدايي در آسمان شنيده مي‌شود كه مردم را به حق و حضرت مهدي(عج) دعوت مي‌كند.
هـ. كشته شدن نفس زكيه: جواني بي‌گناه چند شب(15 شب) قبل از ظهور در مسجد الحرام كشته مي‌شود.
ظهور امام زمان(عج) از شهر مكه و مسجد الحرام خواهد بود.

پرسش: علائم حتمي و علائم غير حتمي ظهور ضروري است واقع شود تا مهدي ظهور كند ؟

پاسخ: در روايات علايم ظهور به دو دسته تقسيم شده است: حتمي و غير حتمي. مراد از غير حتمي، علايمي است كه ممكن است رخ بدهد يا اتفاق نيفتد. بنابر اين امر ظهور ممكن است بدون اين نوع علايم، واقع شود. مراد از علايم حتمي، علايمي است كه حتماً واقع مي‌شود. از ظاهر اين نوع علايم، چنين برداشت مي‌شود كه امر ظهور بدون بروز اين علايم نخواهد بود. البته برخي از محققان بر اين اعتقادند كه علايم حتمي ظهور نيز ممكن است رخ ندهد؛ ولي حضرت ظاهر شود. در مقابل برخي ديگر مي‌گويند: در اين صورت تقسيم علايم به حتمي و غير حتمي، لغو و بيهوده است. به علاوه كه روش خدا بر اين است كه براي امور، نشانه‌هايي قرار دهد.

پرسش: علائم و نشانه هاي ظهور حضرت مهدي چه مي باشد؟

پاسخ: علامت در لغت عرب به معناي نشانه است. بنابراين منظور از علائم ظهور، نشانه‌هايي است كه نزديك شدن ظهور را نشان مي‌دهند. با تحليل ماهيت علائم ظهور، در مي‌يابيم كه علائم ظهور، نسبت به ظهور رابطه سببي ندارند يعني اين گونه نيست كه به محض تحقق نشانه‌ها و علائم ظهور بگوييم پس ظهور هم حتماً تحقق خواهد يافت، بلكه تنها جنبه اعلام و كاشفيت دارند يعني تحقق آنها كاشف از اين واقعيت است كه ظهور نزديك شده است.
علائم را از جهات مختلفي مي‌توان تقسيم بندي نمود.
از جمله مي‌توان آنها را به:
1. علائم عادي و علائم غير عادي و معجزه آسا تقسيم كرد.
2. با توجه به روايات رسيده مي‌توان به علائم حتمي و علائم غير حتمي تقسيم نمود.
3. بالآخره مي‌توان به لحاظ فاصله زماني بين وقوع علامت و تحقق روز موعود به علائم قريب و علائم بعيد تقسيم كرد.
آنچه بيشتر از ظاهر روايات به دست مي‌آيد تقسيم علائم به غير حتمي يا موقوف و علائم حتمي است. علائم غير حتمي يا موقوف نشانه‌هايي است كه رخ دادن آنها قطعي نيست و ممكن است به دليل عدم تحقق شرايط و يا ايجاد مانع به وقوع نپيوندند.
و اما علائم حتمي انهاست كه رخ دادن آنها حتمي و قطعي است.
در منابع روايي، بسياري از رخداد‌هاي طبيعي و غير طبيعي و دگر‌گوني‌هاي سياسي و اجتماعي به عنوان علائم ظهور، ذكر شده است. بديهي است كه روايات مربوط به اين مسئله، مانند ساير مسائل ديگر، از جهت درستي و اعتبار، يكسان نيستند. در ميان اين روايات، برخي از جهت سند غير قابل اعتمادند و برخي هم از جهت مضمون و مطالبي كه در آن مطرح شده، جاي بحث و تامل دارند. بنابراين، نمي‌توان به صرف ديدن يك روايت و بدون بررسي كارشناسانه از جهت سند و دلالت، به آن اعتماد كرد. در ميان نشانه‌ها، برخي به عنوان «علايم حتمي ظهور» ذكر شده است.
علائم معروف حتمي، پنج مورد است:
1. خروج سفياني؛ پيش از قيام حضرت مهدي(ع) مردي از نسل ابوسفيان، در منطقه شام، خروج مي‌كند و با تصرف بخش‌هايي از سرزمين اسلام، براي يافتن و كشتن شيعيان جايزه تعيين مي‌كند. (بحار الانوار، ج52، ص182).
2. خسف در بيداء؛ خسف، يعني فرورفتن، و بيداء نام سرزميني بين مدينه و مكه است. سفياني كه در آستانه ظهور حضرت مهدي(ع) خروج مي‌كند، هنگامي كه از ظهور ايشان با خبر مي‌گردد سپاهي عظيم به مدينه و مكه مي‌فرستد و چون به سرزمين بيداء مي‌رسند، خداوند آنان را در كام زمين فرو مي‌برد و هلاك مي‌شوند.
3. خروج يماني؛ سرداري از يمن قيام مي‌كند و مردم را به حق و عدل دعوت مي‌كند. خروج يماني، اجمالاٌ از نشانه‌هاي ظهور است، هر چند جزئيات و چگونگي قيام وي، روشن نيست.
4. قتل نفس زكيه؛ نفس زكيه، يعني انسان پاك و بي گناه. در آستانه ظهور حضرت مهدي، جواني بي گناه، مظلومانه در مسجد الحرام به قتل مي‌رسد.
5. صيحه آسماني؛ منظور از آن، صدايي است كه در آستانه ظهور حضرت مهدي، از آسمان به گوش مي‌رسد و همه مردم آن را مي‌شنوند. محتواي اين پيام آسماني، دعوت به حق و حضرت مهدي است. امام باقر(ع) مي‌فرمايد:«ندا كننده‌‌اي از آسمان، نام قائم ما را ندا مي‌كند. پس هر كه در شرق و غرب است، آن را مي‌شنود.(الغيبة، نعماني، ص252).
البته در برخي از روايات، به علائم ديگري نيز اشاره شده است، مانند خورشيد گرفتگي در نيمه ماه رمضان و ماه گرفتگي در آخر آن. (الغيبة، طوسي، ص444) و يا طلوع خورشيد از مغرب(الغيبة، طوسي، ص435).

پرسش: علائم حتمي و علائم غير حتمي ظهور ضروري است واقع شود تا حضرت مهدي ظهور كند ؟

پاسخ: در روايات علايم ظهور به دو دسته تقسيم شده است: حتمي و غير حتمي. مراد از غير حتمي، علايمي است كه ممكن است رخ بدهد يا اتفاق نيفتد. بنابر اين امر ظهور ممكن است بدون اين نوع علايم، واقع شود. مراد از علايم حتمي، علايمي است كه حتماً واقع مي‌شود. از ظاهر اين نوع علايم، چنين برداشت مي‌شود كه امر ظهور بدون بروز اين علايم نخواهد بود. البته برخي از محققان بر اين اعتقادند كه علايم حتمي ظهور نيز ممكن است رخ ندهد؛ ولي حضرت ظاهر شود. در مقابل برخي ديگر مي‌گويند: در اين صورت تقسيم علايم به حتمي و غير حتمي، لغو و بيهوده است. به علاوه كه روش خدا بر اين است كه براي امور، نشانه‌هايي قرار دهد.

پرسش: با توجه به اینکه در کتابی خواندم که حضرت حق لوحی را به پیامبر اسلام (ص) دادند که سرنوشت کل ائمه را در آن بیان کرده بودند و طبق ترجمه لوح شرح داده شده بود که زمان ظهور حضرت مهدی (عج) به گونه ای می شود که سرهای مسلمانان بریده می شود و مسلمانان سوخته و به دار آویخته می شوند و طبق اینکه الان همچنین اتفاقی نمی افتد یعنی اگر در جمعی بگویید که شیعه هستید کسی به جرم اینکه شیعه هستید سرتان را نمی برد ، پس چطور ممکن است با دعای ما ظهور حضرت مهدی (عج) نزدیک شود .

پاسخ: در مورد رواياتي كه پيرامون جنگها و كشتار‌هاي مربوط به آخر الزمان و ظهور وارد شده، توجه به چند نكته راهگشا است:
الف. سند برخي از اين روايات اشكال دارد و راويان آنها در مواردي اشخاصي دروغگو بوده‌اند لذا چنين روايت‌هايي قابل پذيرش نيست.
ب. تشديد ظلم و ستم در برهه اي از زمان طبيعي بوده و هم سابقه تاريخي دارد. وقتي به فرعون گفتند: از بني اسرائيل فرزندي به دنيا مي‌آيد كه پادشاهي و حكومت تو را از بين مي‌برد؛ او ظلم و ستم بر بني اسرائيل را شدت بخشيد و حتي به دستور او زنان حامله را شكم دريدند و بچه‌ها را (جنين‌ها) از شكم مادران خارج كرده و كشتند.
در روايتي از امام صادق(ع) نقل شده است كه بيش از بيست هزار زن حامله را شكم دريدند. خداوند در قرآن به فشار فراوان فرعون در آن روزگار اشاره كرده و بي حرمت شدن زنان و سر بريدن فرزندان را يادآور مي‌شود. چنين رفتاري از كساني كه خداوند را به طور كلي فراموش كرده و فقط به فكر دنيا و منافع آن هستند، دور از ذهن و واقعيت نيست!! بنابراين شدت يافتن ظلم در روزگار نزديك ظهور قابل پيش بيني است.
ج. با نگاه به طول تاريخ شيعه به دوره‌هايي بر مي‌خوريم كه فشار بر شيعيان بسيار فراوان بود. آنان به جرم شيعه بودن تحت شكنجه و آزار بودند و حتي برخي از بزرگان شيعه، فقط جهت عقيده و مرام تشيع به شهادت مي‌رسيدند. برخورد معاويه و حجاج در صدر اسلام و آل سعود(در اوايل قدرت يافتن) و صدام، از جمله مواردي است كه نيازي به اثبات ندارد. كتاب‌هاي تاريخي مملو از ثبت چنين وقايع دلخراش است. شهيد اول صاحب لمعه و شهيد ثاني شارح لمعه، فقط به علت شيعه بودن به شهادت رسيدند. از اين رو، امامان ما راه تقيه را پيش گرفتند و براي حفظ مكتب تشيع و جان شيعيان در بسياري از موارد، سكوت كردند و به شيعيان دستور تقيه دادند.
وضعيت فعلي عراق ـ حتي پس از صدام ـ خود شاهد ديگري بر اين ادعا است. بسياري از كشتار‌ها مربوط به شيعيان مظلوم عراق است كه تنها جرمشان آن است كه پيرو مكتب شيعه‌اند. بنابراين كشتن اشخاص (به جرم شيعه بودن) در همين دنياي كنوني امر بعيدي نيست.
د. هر چند امامان معصوم(ع) برخي از وقايع ظهور را پيشگويي كرده و خبر داده‌اند؛ اما، ما را با امر «بداء» نيز آگاه كرده و اختيار انسان را در تغيير سرنوشت و امور خود يادآور شده‌اند. قرآن كريم در آيه يازدهم سوره رعد مي‌فرمايد:«خدا تغيير نمي‌دهد آنچه مربوط به قومي است مگر آنكه خود انسان‌ها تغيير دهند». بنابراين نوع رفتار و اختيار انسان در چگونگي حوادث مربوط به آنها مؤثر است.
بر اين اساس مي‌توان منتظر امر ظهور بود و براي فرج امام عصر(عج) دست به دعا برداشت و براي زمينه سازي ظهورش تلاش كرد. حركت اختياري انسان‌ها در امر ظهور دخالت تمام دارد و مي‌توان با حركت‌هاي صحيح و ثبات قدم، در صراط مستقيم شاهد تعجيل در فرج آن بزرگوار بود. حضرت مهدي(عج) خود در برنامه‌اي براي شيخ مفيد به اين شرط مهم اشاره كرده، مي‌فرمايد:«اگر شيعيان ما ـ كه خداوند آنان را در طاعتش ياري دهد ـ در وفاي پيماني كه از ايشان گرفته شده اجتماع كنند و مصمم باشند؛ البته نعمت ديدار به تاخير نمي‌افتد و سعادت ملاقات ما براي آنان با معرفت كامل و راستين نسبت به ما تعجيل مي‌گردد.(بحار الانوار، ج53، ص176) پس مي‌شود ظهور را درك كرد و برخي از اين گونه حوادث نيز رخ ندهد.

پس ای معشر اخوان و گروه برادران! از برای خدا بر خود رحمت آرید و بر نفس خود ترحم کنید؛ بیدار شوید پیش از آنکه همه راه‌ها بر شما بسته شود و راهی طی کنید قبل از آنکه پای شما شکسته گردد و دریابید خود را که وقت در گذر است.

 غافل ننشینید، که عمر کوتاه و مختصر است. چاره بسازید، پیش از آنکه ریشه اخلاق رذیله مستحکم شود و صفات ردیئه (پست) عادت گردد و لشکر شیطان، مملکت دل را تسخیر کند و تختگاه (تخت پادشاه) دل، مقرّ سلطان (تسلط و فرمان‌روایی) شیطان شود و جوانی تو که وقت قوّت و توانایی است، سپری گردد.

 بلی، آناً فآناً (لحظه به لحظه) تو روی به ضعف و پیری و ناتوانی می‌روی و صفاتی که در نفس تو هست محکم و قوی می‌گردد.

خاربُن در قوت و برخاستن
خارکن در سستی و در کاستن

‏
 ( معراج السعاده ، ص۴۶_۴۷)

نهج البلاغه

  حضرت امر _علیه السلام_ سیمای منافقان را چنین توصیف می نمایند:

 پي در پي رنگ مي پذيرند؛ و راهي را نپيموده، راه ديگري مي گيرند!
هر وسيلتي را براي گمراهيتان مي گزينند، و از هر سو بر سر راهتان مي نشينند!
/خطبه 194/

  قرآن کریم رنگ عوض کردن منافقان را اینگونه توصیف میکند:
” هنگامی که با مومنان ملاقات می کنند؛ میگویند ما همچون شما ایمان اوردیم؛ و هنگامی که پیش هم پیمانان خود باز میگردنند میگویند ما با شماییم، و مومنان را استهزا میکردیم!”
(بقره 13)

 شخصی از مبارکه اصفهان می گفت:

« من حاجتی داشتم که بارها از خدا روا شدن آن را خواسته بودم. شب چهارشنبه ای آمدم مسجد جمکران خیلی تضرع و التجا به حضرت کردم، شب جمعه در مبارکه در عالم خواب دیدم مشرف به مسجد جمکرانم، درب کفشداری حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی ایستاده بودند، فرمودند: من نایب بر حق حضرت حجت بن الحسن هستم و تو به خاطر آن گناهی که انجام دادی دعایت مستجاب نمی شود.

من در عالم رویا خیلی محزون شدم. آقا چون این حالت مرا دیدند، دست در جیب مبارک برده و مبلغ 20 هزار تومان به من دادند و فرمودند: من در رابطه با حاجت شما به حضرت عرض می کنم.
فردای آن روز ساعت 10 صبح حاجت من برآورده شد با اینکه سالها بود دعا می کردم و تا آن وقت به اجابت نرسیده بود. »

حدیث 

 امیرالمؤمنین علی عليه ‏السلام :

 تعَلَّمُوا كتابَ اللّه تباركَ وتعالى ؛ فإنّهُ أحسَنُ الحَديثِ وأبلَغُ المَوعِظَةِ ، وتَفَقَّهُوا فيه فإنّهُ رَبيعُ القُلوبِ ، واستَشفُوا بنُورِهِ فإنّه شِفاءٌ لِما في الصُّدورِ ، وأحسِنُوا تِلاوَتَهُ فإنّهُ أحسَنُ القَصصِ .

 كتاب خداوند تبارك و تعالى را بياموزيد ؛ زيرا كه آن نيكوترين سخن و رساترين اندرز است و قرآن را بفهميد ؛ زيرا كه آن بهار دلهاست و از نور آن شفا جوييد ؛ زيرا كه آن شفابخش بيماريهاى سينه‏هاست و آن را نيكو تلاوت كنيد ؛ زيرا كه آن بهترين ، داستان است .

  تحف العقول : 150 منتخب ميزان الحكمة : 458

نهج البلاغه 

 در نامه ای که حضرت برای یکی از فرمانداران خود می نویسند؛ اینگونه هشدار می دهند:

 همانا پست و مسولیت برای تو، وسیله ی آب و نان نبوده؛ بلکه امانتی در گردن توست!
باید از فرمانده و امام خود اطاعت کنی، و بدون دستور به کار مهمی اقدام ننمایی؛
 در دست تو اموالی از ثروتهای خدای برزگ و عزیز است، و تو خزانه دار آنی تا به من بسپاری!

 نامه 5

حضرت آیت‌ الله جوادی آملی :

  از پرنده که کمتر نیستیم ، پرنده ی مهاجری که مقصدش کوچ است ، اصلاً به ویرانی لانه اش فکر نمی کند ، دست و پایمان را بدجور بسته ایم.

  گاهی فراموش می کنیم که پیشوایان مان فرموده اند :

  حبّ الدنیا رأسُ کُلّ خطیئة.

  کسی که مسافر است بیشتر به یاد خانه است ، نه مسافرخانه.

  و کسی که دائم به یاد خانه باشد ، آن را خراب نمی کند.

  کسی که دائما به یاد آخرت باشد ، گناه و خطیئه ای ندارد.

 یک روز بعد از نماز جماعت، یک مرد روستایی به خدمت آیت الله شاه آبادی می رسد و می گوید: هر وقت من نمازم را به شما اقتدا می کنم، سیدی را می بینم که جلوتر از شما به نماز می ایستند.
آقا از او می پرسند شغل شما چیست؟ او می گوید مرد کشاورزی هستم که از یکی از روستاهای ورامین محصولات خود را به شهر می آورم و می فروشم.
آقا پرسیدند غذا چه می خوری؟
روستایی پاسخ می دهد از محصولات خودم، روز بعد همان مرد خدمت آقای شاه آبادی می رسد و عرض می کند که من امروز آن سید را ندیدم.
آقای شاه آبادی می پرسند: امروز چه خورده ای؟
مرد روستایی پاسخ می دهد که از بازار تهیه کردم. آقای شاه آبادی می فرمایند:
 به همین دلیل است که آن سید را ندیده ای!

 علامه مجلسی ره:

 مردگان را فراموش نکنید، زیرا که دست ایشان از اعمال خیر کوتاه گردیده و از جانب فرزندان و خویشان و برادران مومن امید دارند و احسان ایشان را چشم به راهند.

 خصوصا دعا کردن در نماز شب و بعد از نماز های فریضه و در مشاهد مشرفه، پدر و مادر را زیاد از دیگران باید دعا کرد و اعمال خیر برای ایشان به عمل آورد.
 در خبر است بسا فرزندی که در حال حیات پدر و مادر نیکوکار باشد و بعد از فوت ایشان عاق گردد و به سبب آنکه اعمال خیری که باید از برای ایشان به عمل آورد، کم به عمل اورده و عمده خیرات برای پدر و مادر و سایر خویشان آنست که قروض ایشان را ادا کند و ایشان را از حقوق خدا و خلق بری گرداند.

  زادالمعاد

 بدان که ضد همه آفات زبان،و مفاسد آن، خاموشی و سکوت است.
از این جهت سید رسل ص فرمود:

 هرکه خاموشی را شعار خود ساخت نجات یافت.و فرمود هر که ایمان آورد به خدا و رسول، باید هر سخنی که میگوید خیر باشد یا خاموش نشیند.

 از عیس بن مریم ع مروی است که ((عبادت ده جزء است، نه جز آن خاموشی است، و یکی در فرار از مردم)).
و فرمود که ؛
((پر سخن نگویید در غیر ذکر خدا، به درستی کسانی که بسیار سخن میگویند دلهای ایشان را قساوت فروگرفته است و نمیدانند و از آن غافلند)).
لقمان پیر خود را گفت؛
ای فرزند اگرر چنان پنداری که سخن گفتن، نقره است.بدان که سکوت، طلاست.

 خاموشی کلید هر راحتی است از دنیا و آخرت. و باعث خشنودی پروردگار، و سبکی حساب روز شمار است.

  معراج السعاده/باب چهارم/مقام پنجم..

تا دلت بخواد اس ام اس های الکی، حرف های بی سر و ته، ایمیل های بی معنی و خیلی چیزهای بی ارزش دیگه بین مردم رد و بدل می شه. آخرش که چی؟ یعنی عمر ما این قدر بی ارزش شده که صرف این چیزها بشه؟ کاش هر وقت از این چیزها برامون می فرستن یا از این حرفا می زنن این آیه قرآنو بخونیم، شاید خدا بخواد و از این روزمره گی دربیاییم.

 و الَّذینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون

 از کار بیهوده روگردان هستند

 (3 مؤمنون)

آیت الله شیخ محمد کوهستانی(ره):

  بهشت دردست و دهان شماست. ای انسان تواین همه به دنبال بهشت می گردی و آرزو می کنی که اهل بهشت باشی، در حالی که نمی دانی جنت در دهان و دست خود توست؛ دهانی که گفتارش حق و در راه اعتلای کلمه حق و اسماء الله باشد و دستی که دست دهنده است، به خلق خدا نیکی می کند وگره کار مردم را می گشاید. کسی که صاحب چنین دست و زبانی باشد، همه عوالم هستی برای او پست و کوچک می شود و ملائکه پایبند او می شوند.

الهی…
در هنگام اذان دستان نیازمندم را بسوی تو می گشایم

الهی…
یا قاضی الحاجات شفای عاجل تمام بیماران

الهی…
یا واهب العطایا فرزندی صالح برای منتظران

الهی…
یا نورالقلوب آرامشی برای تمام عزیزان و گرفتاران

الهی…
یا رحمن حل شدن مشکل کاری همه جوانان و سرپرستان خانوار

الهی…
یا حبیب القلوب مهر و محبت در میان زوج ها

الهی…
به حق “بسم الله الرحمن الرحیم”

1 نمازهای نافله را بخوانید. (کافی، ج۲، ص۳۵۲)

2 معرفت و شناخت خود را به خدای متعال ارتقا دهید. (مصباح شریعه،۱۹۱)

3 علم و دانش خود را در دسترس اهلش قرار دهید. (خصال، ج۲، ص۵۲۲)

4 امور آخرت را به امور دنیا ترجیح دهید. (بحارالانوار، ج۶۷، ص۲۵)

5 سخاوتمند و بخشنده باشید. (الحیاة، ج۵، ص۷۲۰)

6 آب و هوای سرد مانع وضو گرفتن شما در دل شب و سحرگاهان نشود. (خصال، ج۱، ص۸۵)

7بینوایان را دوست داشته باشید. (مکارم الاخلاق، ۱۴۹)

8 با مومنانِ مظلوم حس همدردی داشته باشید. (خصال، ج۱، ص۸)

9 به اقوام و خویشان احسان کنید و صله رحم کنید. (خصال، ج۱، ص۴۸)

 حاجات خود را فقط از خدا بخواهید و نسبت به مردم استغنا و بی نیازی داشته باشید. (غرر الحکم، ص۱۹۹)

نهج البلاغه 

  تجسم حقیقت، امیر مومنان _علیه السلام_ فرمودند:

بدانيد ميان حق و باطل بيش از چهار انگشت فاصله نيست!
(سپس امام انگشتان خودرا جمع کرد و در ميان گوش و چشم خود -در کنار صورت- قرار داد و فرمود: )
باطل آن است که بگويى : شنيدم؛ و حق آن است که بگويى ديدم!

 /خطبه 141/

  اگر مردم جهان همين جمله امام را عمل کنند، به يقين خوش بينى جای سوء ظن، و اعتماد جاى بى اعتمادى، و محبّت جاى نفرت و کينه توزى را خواهد گرفت!
 و شايعات بى اساس درباره اشخاص و گروهها از رونق خواهد افتاد؛ و شايعه پردازان هرگز به اهداف شوم خود نخواهند رسيد!

آیت الله حق شناس (ره) :

  شیطان دائماً مراقب شماست ، ولی به کسانی که نمازشان را در اول وقت می خوانند ، کمتر نزدیک می شود . شیطان می فهمد که چه کسی در مقام مراقبه است و همین که ببیند از حالت مراقبه خارج شد ، به او نزدیک می شود . شیطان میفهمد که چه کسانی در مقام مراقبه هستند و چه کسانی از یاد خدا روی بر گردانند.

 آیت الله حق شناس (ره) :

 ملک الموت اهل نماز اول وقت را دعا می کند

  ملک الموت هر روز در اوقات نماز شما را بررسی می کند و اگر در حال نماز باشید ؛ برای شما دعا می کند و وعده می دهد که در هنگام مرگ ، شهادتین را به شما القاء کند!

مادرها شبیه نخ تسبیح هستند
به نسبت دانه ها ،
کمتر خود نمایی می کنند
  اما اگر نباشند ،
هیچ دانه ای کنار دیگری نمی ماند!
  خدایا !
کاش نخ هیچ تسبیحی پاره نشود . . .

 استاد معظم حاج شیخ علی فروغی

 یکی از القاب حضرت زهرا سلام الله علیها اُمّ اَبیها است
حضرت ختمی مرتبت به دختر خود اُم ّاَبیها می گفتند
یعنی مادر پدر!
 فاطمه سلام الله علیها مادر معنوی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم )بودند .
نبوت و امامت در عالم از فاطمه زهرا سلام الله علیها ولادت یافته است 

بدان که وضو نور است و تداوم آن، باعث ارتقا به عالم قدس‌ خواهد شد. بدان که این دستور با برکت ، نزد بزرگان علم و عمل تجربه شده است .
پس ای سالک کوی یار ، بر تو لازم است که اولاً ؛ همیشه آن را انجام دهی و ثانیاً همت عالی داشته باشی و پس از نماز، از خدای - تبارک و تعالی - آنچه را که باقی و جاودانه است بخواهی و از او ، به جز او را نخواهی و با زبان حال ، این گونه مترنّم باشی :

ما از تو نداریم به غیر تو تمنّا
حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است

  منبع : کتاب صراط سلوک/علامه حسن زاده آملی

دوای دل پنج چیز است…

 و گفت: دواء دل پنج چیز است:

1 همنشینی با اهل صلاح

2و خواندن قرآن

3و تهی داشتن شکم

4و نماز شب

5و زاری کردن در وقت سحر.

  تذکره الاولیا ، ذکر جواب الانطاکی

مکاشفه آیت الله سید جمال کلپایگانی"رض”

 آیت الله سید جمال گلپایگانی می فرمودند:

 روزی برای زیارت اهل قبور به وادی السلام در نجف اشرف رفته بودم و چون هوا بسیار گرم بود رفتم زیر سقفی تا قدری استراحت نموده و برگردم در این حال دیدم جماعتی از مردگان با لباسهای پاره و مندرس و وضعی بسیار کثیف به سوی من آمدند و از من طلب شفاعت می کردند ،که وضع ما بد است،تو از خدا بخواه ما را عفو کند.
من به ایشان پرخاش کردم و گفتم:هر چه در دنیا به شما گفتند گوش نکردید و حال که کار از کار گذشته طلب عفو می کنید؟!بروید ای مستکبران!
ایشان می فرمودند:این مردگان شیوخی بودند از عرب که در دنیا مستکبرانه زندگی می نمودند و قبورشان در اطراف همان قبری بود که من بر روی آن نشسته بودم.

 منبع:معاد شناسی،علامه ی طهرانی،ج1،ص142

مناجات زیبای دکتر چمران :

 خدایا …

از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت

اما شکایتم را پس میگیرم …

من نفهمیدم! فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت، نگاهم به تو باشد …

گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست ،
معنایش این نیست که تنهایم …

معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت …

با تو تنهایی معنا ندارد !

مانده ام تو را نداشتم چه میکردم …!

دوستت دارم ، خدای خوب من …

شاید تجربه کرده باشید، اگر سگی گرسنه رو به شما آورد و همراهتان نان یا گوشت باشد، آیا به گفتن چِخ، رد می شود؟! چوب هم بلند کنی فایده ندارد و دست بردار نیست.

اما اگر هیچ همراه نداشته باشی ، با آن شامه قوی که دارد ، چون می فهمد چیزی نداری تا گفتی چِخ، فورا می رود. دل شما نیز مورد نظر شیطان است، نگاهی به دل می کند، اگر آذوقه او مانند حب مال، زر و زیور، شهرت، مقام، حسادت، بخل و ….در آن باشد، می بیند به به! چه جای خوبی برای او است، همان جا متمرکز می شود، اگر صد هزار بار هم «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»، بگویی به این چِخ ها رد نمی شود، چون این دشمن خیلی سرسخت است. « ً … انه لکم عدوٌ مبین » بلی اگر طعمه اش را دور کردی، آنگاه می بیند وسیله ماندن ندارد و با یک استعاذه فرار می کند.

 (بخشی از فرمایشات شهید محراب آیت ا…دستغیب رحمة ا… علیه )

 پرهیز از غیبت:
 ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه
(حجرات/12)؛
  از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.

 پرهیز از تمسخر:
 لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم
(حجرات/11)
 ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.

 پرهیز از وعده دروغ:
 یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون
(صف/2و3)؛
  ای اهل ایمان! چرا چیزی را میگوئید که به آن عمل نمیکنید؟ اینکه چیزی را بگوئید که عمل بدان نمیکنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.

 پرهیز از عیبجوئی و هرزه زبانی:
 ویل لکل همزة لمزة
(همزه/1)؛
  وای بر هر عیبجوی هرزه زبان

 پرهیز از گمان در همه چیز:
 اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم
(حجرات/12)؛
  از بسیاری از گمانها دوری کنید، که بعضی از گمانها گناه است.

 پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران:
 ولا تجسسوا 
(حجرات/12)؛
 تجسس نکنید.

آیت الله جوادی آملی دام ظله:

انسان که آفریده خدا و خلیفه و امانت دار اوست، برای زندگی و حیاتی آفریده شده است که در پیوند های گوناگون خود، خدا محور است و در این زندگی و بندگی، به بدن یالم نیاز دارد و بهره مندی همه جانبه او از سلامت، اساس فعالیت های وی در زندگی مادی و معنوی است که در زبان پیامبر گرامی از آن به (نعمت پنهان و ناشناخته) یاد شده است.
زیرا یکی از عوامل آرامش زندگی و بندگی خدا، برخورداری از جسم و جان سالم است؛ از این رو، عقل و نقل، حفظ تن درستی و حفظ نفس را لازم و واجب شمرده اند و روا نمیدارند که انسان حتی هنگام سخت ترین مصیبت و اندوه به عمد به جسم و جان خود آسیب برساند و اضرار به آن را حرام می شمارند.

  مفاتیح الحیاه/ص۹۱

 از شخصیت بزرگی شنیدم كه روزی آیة‏الله‏ شیخ جعفر شوشتری(ره) با جمعی از تجار و مؤمنین، در كاروانسرایی نشسته بودند. مردم مسائل مذهبی را از ایشان می‏پرسیدند و شیخ پاسخ می‏داد. ناگاه دیدند به یك باره حال شیخ دگرگون شده، شروع به گریستن كرد.
همه حاضران تعجب كردند كه گریه ایشان برای چیست. سرانجام یك نفر پرسید: آقا گریه شما برای چیست؟ ایشان با دست به گوشه‏ای اشاره كرد كه در آنجا الاغی بود و تازه بار آن را به زمین گذاشته بود. سپس گفت: این الاغ را ببینید! من او را نگاه می‏كردم؛ دیدم پس از بارگیری به من نگاه می‏كند و با نگاه خود به می‏گوید: ای شیخ! ای عالم و ای انسان! دیدی من چگونه بارم را به سلامت به منزل رساندم، آیا تو هم بار خویش را، یعنی بار امانت را سالم به منزل رسانیدی؟ گریه‏ام برای این است كه یك حیوان چگونه می‏تواند با سربلندی بارش را به منزل برساند؛ اما من كه انسان هستم، نتوانم و در نتیجه، پیش مولایم سرشكسته هستم.

 آیت الله مجتهدی تهرانی‌:

بعد از نمازها دعا کنیم که خدایا، ما را از مستی بیرون بیاور. مارا بیدار کن. خدا کند که از خواب غفلت بیدار شویم. بفهمیم که کجا بوده ایم، از کجا آمده ایم و به کجا خواهیم رفت.
 
مولا علی(ع) : «رَحَمَ اللهُ امرءً عَرَفَ مِن أین و فی أین و إلی أین» «خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته است و به سوی کجا می رود»

غررالحکم و دررالکلم
 
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟

ز کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
مولوی

 پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله فرمود: هرگاه ده صفت در امت من پدید آید به ده کیفر دچار خواهد شد. گفتند یا رسول الله این صفات چیست؟ پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله در پاسخ فرمود:

1چون کم دعا کنند، بلا نازل شود؛

2 چون صدقه ندهند، مرض فراوان شود؛

3 هنگامی که از پرداخت زکات خودداری کنند، حیوانات تلف شوند؛

4 هرگاه پادشاه ستم کند، باران نبارد؛

5 وقتی که زنا شیوع یابد مرگ نابه هنگام ( سکته ) بسیار شود؛

6 موقعی که ریا و تظاهر ( خود نمایی ) زیاد شود، زلزله فراوان گردد؛

7 چون پیمان ( عهد ) بشکنند ( وفا نکنند )، آدم کشی رواج پیدا کند؛

8 چون کم فروشی ( احتکار ) کنند، به قحطی دچار شوند

 نصایح، ص 301

  رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

 لأنا أشدّ عليكم خوفا من النّعم منّي من الذّنوب ألا أنّ النّعم الّتي لا تشكر هى الحتف القاضي.

 من در باره شما از نعمتها بيشتر از گناهان بيمناكم بدانيد كه نعمت هائى كه شكر آن نگزارند هلاك قطعى است.

 نهج الفصاحه
 

راهکار روایی و قرآنی

1 با تقوا باشید. (سوره قصص آیه 83)

2 دعای مشلول را بخوانید. (مفاتیح الجنان / مهج الدعوات. ترجمه طبسی. ص254)

3 اخلاص داشته باشید و کار را فقط برای خدا انجام دهید. (تحف العقول ص227)

4 انگشتر عقیق به دست کنید. (مکارم الاخلاق. ص87)

5 در اعمال صالح مداومت داشته باشید. (علل الشرایع. ج1. ص113)

6 برای رسیدن به عاقبت بخیری دعا کنید و آن را از خدا بخواهید. (الکافی ج 2 ص 419)

7 قطع رحم نکنید. (تحفة الانبیاء ج 3 ص 691)

8 حلیم و صبور باشید. (بحارالانوار. ج58. ص289)

9 نصیحت شنو و پندپذیر باشید. (تحف العقول. ترجمه جعفری. ص 25)

  به اندازه کفاف، مالتان برای دنیا باشد و بیشتر آن را برای آخرت خرج کنید. (الحیاة ج 6 ص 64)

زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛
کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به  بعدی برسان.
اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

 حاج اسماعیل دولابی

  نهج البلاغه 

  امام علی _علیه السلام_ می فرمایند:

  شما نسبت به دنيا، به مسافرانى مى مانيد که وقتى گام در جاده نهاده اند، احساس مى کنند به آخر رسيده اند؛ و تا قصد رسيدن به نشانه اى در (میان راه) کرده اند، گويى بلافاصله در کنار آن قرار گرفته اند!
چه نزديک است کسى که (دراين دنيا) به سوى مقصد پيش مى رود، به محض حرکت، به آن برسد!

 خطبه ۹۹

 بهوش باشیم!
دنيا آنچنان به سرعت مى گذرد که تا چشم بر هم مى زنند همه چيز پايان مى يابد…

 شهید سید مرتضی آوینی:

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگامِ خفتن است، اما عشق می‌گوید که بیدار باش، در راه خدا بیدار باش تا روح تو چون شعاعی از نور به شمس وجود حق اتصال یابد.

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عقل معاد می‌گوید که همه‌ی چشم‌ها در ظلمات محشر، در آن هنگامه‌ی فَزَع اکبر، از هول قیامت گریانند، مگر چشمی که در راه خدا بیدار مانده و از خوف او گریسته باشد.

 عقل معاش می‌گوید که شب هنگام خفتن است، اما عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که جهان ظلمتکده‌ی کفرآبادی است که در آن احکام حق مورد غفلت است؟

 عشق می‌گوید: چگونه می‌توان خفت وقتی که هنوز خون گرم امام عاشورا از زمین کرب و بلا می‌جوشد و تو را فرا می‌خواند؟ چگونه می‌توان خفت و جهان را در کف جهال و قد‌اره‌بندها رها کرد؟
نه، شب هنگام خفتن نیست.

 کتاب گنحینه ی آسمانی/ گفتار متن جاده
 

  جملات قصار آیت الله حق شناس(ره)

  وسایل وصال به مطلوب را نیز باید دوست داشت.

 تنها راه تشخیص وسوسه شیطانی از نفحات قدسی مراقبه است.

 اگر تحصیلات علمی شما با علم اخلاق توأم نباشد، منقطع می‎شود.

  خدای متعال می‎فرماید: ای دنیا! خدمتگزار باش کسی را که خدمتگزار من است. یعنی کسی که (همّ او واحد است) و آزار بده کسی را که خدمتگزار توست.

  هر انسانی یک تکلیف اجتماعی دارد و یک تکلیف انفرادی.

  دین، عمل به بندگی حضرت حق است.

  اگر سالک بداند که در شناخت پروردگار چه چیزی نهفته است دیگر به زرق و برق دنیا اهمیت نمی‎دهد.

  اگر از باب رحمت حق، قصد ورود دارید، باید کمی پول خرج کنید و به فقرا و مسکینان و یتیمان کمک کنید.

 موسی علیه السلام ده سال در مدین، شاگردی کرد و استاد شد. بدون استاد نمی‎شود سیر کرد.

 اگر اراه کنی که خودت را حفظ بکنی پروردگار هم در هنگام ارتکاب به معاصی برای تو ایجاد مانع می‎کند.

آیت‌الله بهجت (ره) در پاسخ به کسانی که دستور العملی برای سیر و سلوک می‌ خواستند، می‌ فرمود :

 هر روز نصف صفحه از کتاب  معراج السعاده   را بخوانید و بدان عمل کنید , بعد از یک سال در خود تغییر را احساس می‌ کنید .

 شناختن خود ، موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع « رذائل » می‌ گردد ؛ زیرا که آدمی بعد از آنکه خود را شناخت و دانست که حقیقت او « جوهری » است از « عالم ملکوت » که به این عالم جسمانی آمده ، باشد که به این فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بی‏ فایده به این عالم نفرستاده‌اند ، و این گوهر قیمتی را به بازیچه در صندوقچه بدن ننهاده‏‌اند و بدین سبب درصدد تحصیل فوائد تعلق نفس به بدن بر می‌ آید‏ و خود را به‌ تدریج به سرمنزل شریفی که باید ، می‌ ‏رساند .

  معراج‌ السعادة ، ص۱۷ و ۱۸

شخصی گوید : به امام صادق (ع) گفتم : گاهی تصورات کفرآمیزی در دلم خطور می کند،برای رهایی از آن چه کنم ؟

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمود : هرگاه این حالت برایت پیش آمد بگو :

« لا اِلهَ اِلّا الله »

راوی گوید : از آن پس هرگاه وسوسه ای در دلم ایجاد می شد،این ذکر را می گفتم و آن وسوسه برطرف می شد.

رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) فرموده اند: « خواندن سورۀ ناس،وسواس را منع می کند. »

 ذکرهای شگفت عارفان ، ص39

 رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

  أعظم الظّلم ذراع من الأرض ينتقصه المرء من حقّ أخيه ليست حصاة أخذها إلّا طوّقها يوم القيامة.

 بزرگترين ستمها آنست كه مردى يكذراع زمين از حق برادر خويش بگيرد، هر ريگى كه بدين طريق در تصرف او در آيد روز رستاخيز در گردن او طوقى مى شود

 نهج الفصاحه

آيا بنده مؤمنى نيست…. ؟؟؟

  امام محمد باقر عليه السلام :
خداوند متعال، هر شبِ جمعه، از آغاز شب تا پايان آن، از فراز عرش خويش ندا مى‌دهد:

  آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده دَم، مرا براى آخرت و دنيايش بخواند و من، پاسخش دهم؟

 آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده دَم از گناهانش به درگاه من، توبه كند و من هم به سوى او بازگردم [و توبه اش را بپذيرم].

 آيا بنده مؤمنى نيست كه من روزى‌اش را بر او تنگ كرده باشم و او تا پيش از سپيده دَم، افزايش در روزى اش را از من بخواهد و من بر روزى او بيفزايم و به آن گشايش دهم؟

 آيا بنده مؤمنِ زندانى و غم زده‌اى نيست كه از من بخواهد از زندان آزاد و رهايش كنم؟

 آيا بنده مؤمنِ ستم ديده‌اى نيست كه تا پيش از سپيده دَم از من بخواهد كه دادش را بستانم و من انتقام او را بگيرم و داد وى بستانم؟
و تا سپيده دَم، به اين ندا ادامه مى‌دهد.

  تهذيب الأحكام، جلد 3، ص 5

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) :

 چیزهایی که به درد شما نمی خورد را نگویید

آقای فلسفی در کتاب خود این مطلب را این گونه توضیح داده اند که مثلا در ماه رمضان شما به چه مناسبتی از دیگران سوال می کنید که روزه ای یا نه؟
این حرف بی خودی هست.
زیرا اگر آن شخص روزه باشد ، شاید دلش نخواهد ریا شود و اگر روزه نباشد ، شاید دلش نخواهد که شما متوجه بشوید شاید بدلیل بیماری روزه نیست ، اما دلش نمی خواهد کسی بفهمد خیلی حرفها هست که ما می زنیم و بخاطرش نامه عملمان را سنگین می کنیم.
بعضی از سوالاتی که ما از افراد می پرسیم ، باعث می شود آنها یا مجبور به دروغگویی شوند یا وادار به ریاکاری بشوند
حرف‌های بیهوده را ترک کنید

  این یعنی مراقب باشیم سوال های الکی
ما باعث نشه کسی مجبور شه واسه پاسخ
دادن دروغ بگه ، چون این دروغیه که ما باعثش
شدیم پس ما هم شریک جرمیم 

 آیا دوست دارید همسر مناسب نصیبتان شود؟

برای آقایان

1 به جای ملاک هایی مثل شاغل بودن دختر، و ثروتمند بودن پدر دختر، و زیبایی و خوشگلی، ملاکتان ایمان و عفت و پاکدامنی دختر باشد. (محجة البیضاء، ج 3، ص 85)

2 با دختری که مهریه بالا می خواهد ازدواج نکنید. (معانی الاخبار، ص۱۵۲)

3 با دختر احساساتی بی عقل و احمق ازدواج نکنید که فرزندش هم مثل خودش احمق خواهد شد. (النوادر راوندی، ص۱۳)

4 با دختر زیبایی که در خانواده بدی تربیت شده است ازدواج نکنید. (کافی، ج۵،ص۳۳۲)

5 با دختر عقیم و نازا ازدواج نکنید. (کافی، ج۵، ص۳۲۴)

6 با زن مریض احوال و ضعیف که همیشه ناله می کند و مریض است یا به خود تلقین مریضی می کند ازدواج نکنید. (کافی، ج۵، ص۳۲۵)

  برای خانم ها:

1 به جای ملاک ها و معیارهایی مثل پولدار بودن و خوش تیپی و غیره، ملاکتان ایمان و پاکی مرد باشد. در حدیث داریم با مرد با تقوا ازدواج کنید چون اگر شما را دوست داشته باشد، گرامیتان می دارد و اگر هم دوست نداشته باشد، لااقل به شما ستم نمی کند. (دعائم الاسلام، ج۲،ص۹۶)

2 با مرد بداخلاق و تندخو ازدواج نکنید، هر چند که از آشنایان باشد و سایر ملاک های خوب را داشته باشد. (مکارم الاخلاق، ص۱۰۳)

3 با مرد فاسق و شرابخوار ازدواج نکنید. (المقنع صدوق، ص۴۵۵)

4 با جوان بیکاری که هیچ مال و پس اندازی ندارد ازدواج نکنید. (وافی، ج۳، ص۱۸)

  مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب خود فرمودند:

 در تمام کارهای خیر با جدیت تمام رفتار کن مخصوصا در ادب نمودن زبان، که هیج عضوی از اعضایش به مانند آن پیدا نمیشود که ادب کردنش سخت بوده و نیاز به رعایت کردن و تلاش به اندازه آن باشد.
 کسی که سخن میگوید با دو کلمه از بالاترین مقام ها به پایین ترین درجات فرود می آید و ممکن است که آن کلام او را از پایین ترین درجات به بالاترین مقام ها برساند و خودش را به وسیله یک کلمه ناسزا مبتلا به کفر و نجاست و عذاب همیشگی کند و امکان دارد که خودش را با چند گناه کبیره مثل تهمت و غیبت مومن و قتل هزاران جان از اولیاء و ریا و کبر، به درجات گناه بیفکند.
به همین دلیل است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمودند:

 کسی که زبانش را اصلاح نماید به تمام قرآن عمل نموده است.
و این سخن نزد علماء اخلاق از معجزات ایشان به شمار می آید.

  لقاء الله/ص ۱۱۰

کسی که عرفان ندارد نه دنیا دارد نه آخرت

 حضرت آیت الله علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی فرمودند:

 روزی به جهت عیادت خدمت آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی رسیدم، زیرا آقا سید جمال الدین مدتی بود که به بیماری پروستات مبتلا و بستری بودند و از طرفی برای یکی از فرزندان ایشان حادثه مولمه ای پیش امده بود که موجب نگرانی ایشان و اهل منزل شده بود، و از طرفی فقر و مضیقه به شدت اهل خانه را تحت تاثیر قرار داده بود.
هنگامی به خدمت ایشان رسیدم دیدم در بستر خوابیده و صحیفه سجادیه را میخواند و همین طور گریه میکند من رفتم و کنار ایشان نشستم و از این وقایعی که برای ایشان پیش آمده بود میخواستم ابراز تاسف و تالم کنم که دیدم ایشان صحیفه را بستند و رو کردند به من و فرمودند:

 ((آقا سید محمد حسید! کسی که عرفان ندارد نه دنیا دارد نه آخرت! مرا که میبینی با این گرفتاری ها خوشم و هیچ احساس ناراحتی و شکوه ابدا و ابدا ندارم)).

  مطلع انوار/جلد۲ص۴۲۰

یکی از مواردی که روح نماز است.

 حضور قلب و آن عبارت است از فارغ ساختن دل از غیر کاری که آن مشغول است که نماز باشد تا اینکه بداند که چه میکند و چه میگوید و فکر او به جایی نرود. و توجه به نماز داشته باشد.
مطلوب در نماز دو نوع خشوع است:

 یکی ((خشوع دل))، عبارت است از اینکه آدمی جمیع هواس خود را متوجه نماز سازد. و همه فکر و هم او نماز باشد و در دل او بجز او کس دیگر نباشد.

 و دیگری ((خشوع جوارح و ظاهر))؛ و آن عبارت است از اینکه مقابل قبله راست بایستد ببا وقارو خضوع و دستهای خود را بر رانهای خود مقابل زانو گذارد و پاهای خود را به فاطله سه انگشت تا یک وحب گذارد و انگشتان پای خود را رو به قبله بدارد و چشم بر موضع سجده اندازد و التفات به چیز دیگر نکند و با ریش و انگشت خود بازی نکند و امثال اینها.

  معراج السعاده/باب پنجم.ص۶۷۳

راهکار روایی

 آیا دوست دارید فشار قبر نداشته باشید؟

1 نعمت های خدا را ضایع نکنید. (ایمان و کفر 2/112)

2 از خدا بخواهید مرگ شما را در بین ظهر پنج شنبه تا ظهر جمعه قرار دهد. (من لا یحضر 1/138)

3 نسبت به خانواده خود زبان خشن نداشته باشید. (الزهد 88)

4 قبل از خواب سوره تکاثر بخوانید. (کافی 2/623)

5 هر جمعه سوره «نساء» را بخوانید. (ثواب الاعمال 272)

6 قبل از خوابیدن سوره یس بخوانید. (ثواب الاعمال 290)

7 مداومت بر تلاوت سوره زخرف (ثواب الاعمال 296)

8 وضویتان را با حوصله و کامل بگیرید. (روضه الواعظین 2/306)

9 سوره ملک را بخوانید. (لوامع 5/104)

10 روز آخر ماه رجب را روزه بگیرید. (امالی صدوق 16)

 رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

 أغبط النّاس عندي مؤمن خفيف الحاذّ ذو حظّ من صلاة و كان رزقه كفافا فصبر عليه حتّى يلقى اللَّه و أحسن عبادة ربّه و كان غامضا في النّاس عجلت منيّته و قلّ تراثه و قلّت بواكيه.

 خوشبخت ترين مردم در نظر من مؤمنى است كه متعلقاتش كم و از نماز بهره ور باشد، روزى او بحد كفاف باشد و با آن بسازد تا بخداى خويش برسد، خداى را به خوبى پرستش كند و در ميان مردم گمنام باشد، وقتى مرگش برسد ارثش كم باشد و گريندگانش انگشت شمار باشند.

 نهج الفصاحه

 مرحوم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی:

 دعا روح عبادت، و عبادت روح دین است. و بنابراین دعا روح دین است.
به واسطه دعا بنده به حضرت قاضی الحاجات متصل شده، و جریان امور خود را از منبع فیض و سرچشمه جود طلب میکند؛ و بزرگترین وسیله ایست که برای نیل به مقصود مفید است.
چون تمام امور مبتنی بر یک سلسله اسبابیست که منتهی به ذات مقدس ربوبی می گردد، و دعا درخواست از آن ذات مقدس است و کلید گشایش تمام قفل ها.

  انوار ملکوت ج۲/ص ۲۲۰

  علامه حسن زاده آملی:

خداوند در قرآن می‌فرماید: «کُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ»، بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید، به راستی خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد.

ای دوستان من ، پرخوری بدون شک ، قلب را می‌میراند و نفس را سرکش و طغیانگر بار می‌آورد ، بدان که گرسنگی بالاترین خصلت مۆمن است….

یحیی‌بن معاذ چه زیبا گفته است: اگر ملائکه هفت آسمان را شفیع قرار دهی و 124 هزار پیامبر و جانشین آن‌ها و همه کتاب‌های الهی را واسطه قرار دهی که نفست در ترک دنیا با تو همراهی کند و حکم حق را گردن نهد نخواهد پذیرفت ، اما اگر گرسنگی را وسیله قرار دهی و از راه گرسنگی وارد شوی ، خواهد پذیرفت و مطیعت خواهد شد

 کتاب صراط سلوک

 رسول خدا حضرت محمّد ( صلّی الله علیه و آله و سلّم ) فرمودند :
هرکس نماز را سبک شمارد خدا او را به پانزده خصلت و بلا مبتلا خواهد کرد .

 ١. برکت را از عمر او بر می دارد.

 ٢.سیمای افراد نیکوکار را از صورتش محو سازد.

 ٣.هر عملی که انجام دهد از آن خیری نبیند.

 ٤.دعای او به آسمان بالا نرود (مستجاب نشود) .

 ٥.از دعای صالحان بهره مند نشود.

 ٦.ذلیل از دنیا خواهد رفت.

 ٧. گرسنه و تشنه خواهد مُرد.

 ٨.خدا مَلکی را مُوکّل گرداند که او را در قبر عذاب دهد.

 ٩. قبر را بر او تنگ نماید.

 ١٠. قبرش تاریک خواهد بود.

 ١١.خدا فرشته ای را مأمور کند تا او را از ناحیه ی صورت به زمین بکشاند (در محشر) و مردم او را به این حال مشاهده کنند.

 ١٢. در موقع حساب اَعمال به او سخت گیری خواهد شد.

 ١٣.خدا نظر مَرحَمت بر او نیفکند.

 ١٤.خدا او را پاک و پاکیزه نخواهد کرد ( و مورد عفو قرار نگیرد ) .

15. دچار عذابی دردناک خواهد شد.

  سفینة البحار :ج 2 ص 43-44

 مرحوم آیت الله بهجت (ره) فرمودند:

 حضرت صاحب الزمان (عج) در بخشی از نامه ای که به شیخ مفید (ره) نگاشته اند، می فرمایند: علّت عدم ظهور من ، گناهان شیعیان من است. آیت الله بهجت (ره) ضمن بیان این مطلب می فرمود: اگر گناه فرد شیعه ای در تأخیر ظهور حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنا له الفداه) موضوعیت داشته باشد ، آن شخص در هر جنایتی که در عالم اتفاق افتد شریک است. چرا که بواسطه گناه آن شخص ظهور حضرت به تأخیر افتاده است.

 حضور گناه با حضورخدا سازگار نيست؛ حتما گناه در لحظات غفلت است نه حضور.

 اين را انسان خودش هم ميتواند احساس كند. حضور، معنایی است كه نميگذارد انسان گناه كند.
اما در غيبت انسان گناه ميكند.
مثل اينكه كسی باشد و انسان خجالت ميكشد جلوی او گناه كند و اگر نباشد، آزاد است؛ آنجا هم همين طور است.

 حضرت آیت الله خوشوقت ره.

استاد الهی قمشه ‌ای :

  دروغ خودش جهنم است.

  آدم هاي دروغگو از سلامت فكر برخوردار نيستند.

  آدم دروغگو اضطراب دارد.

  هر دروغ آدم را به دروغ دیگری می كشاند.

مرحوم حضرت آيت الله ميرزا جواد تبریزی :

  بدانيد كه هر كاری می كنيد ، هر چند بسيار ناچيز باشد ، مَدّ نظر امام زمان (عج) می باشد.

  و او ناظر بر اعمال است به اذن باری تعالی ، و بارها آن بزرگوار دستگير ما بوده و خواهد بود.