امیر مؤمنان ، حضرت علی علیه‌السلام در پاسخ این سؤال اساسی چنین می‌فرماید:

«مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب»

«چشم‌ها خشک نمی‌شوند ، مگر به سبب قساوتی که دل‌ها پیدا می‌کنند و دل‌ها قساوت پیدا نمی‌کنند ، مگر به سبب گناهانی که انجام می‌شود»

وسائل الشیعه ، ج 16 ، ص 45.

مؤمن متعقل، مؤمنی است که از هرگونه بت‌پرستی رویگردان است، یعنی نگرش بت‌پرستانه به جهان ندارد. اما بت‌پرستی به چه معناست؟
بت‌پرستی یعنی خدا دانستن اموری که خدا نیستند و یا به تعبیر فلسفی‌تر، «مطلق» دانستن امور «نسبی»؛ هر امر نسبی، اگر مطلق تلقی شد، آن وقت شما در واقع از آن امر نسبی - که آن را مطلق تلقی کرده‌اید - خدایی ساخته‌اید، بتی ساخته‌اید و در واقع دارید آن را می‌پرستید؛اگر بخواهم به لسان دین اسلام صحبت کنم، باید بگویم که شما در اسلام از سویی می‌گویید «لا اله الا الله» و این از شعارهای مهم اسلام و یکی از شهادتین می‌باشد، از سویی گفته‌اند که هیچ معبودی غیر از «الله» نیست، یعنی هیچ موجودی غیر از الله شایسته اینکه بت ما بشود، شایستۀ اینکه ما آن را بپرستیم، نیست. پس فقط «الله» شایسته پرستش است.

از سویی هم یکی از ویژگی‌هایی که هیچ مسلمانی منکر آن نیست، این است که خدا دیدنی نیست، «لا یُدرِکُهُ الابصار» (انعام / 103) لذا اولاً اگر بناست که فقط خدا را بپرستیم و ثانیاً خدا دیدنی نیست، نتیجه، این است که «هر چیز دیدنی را نباید پرستید»؛ اما مگر ما چیزهای دیدنی را می‌پرستیم؟! ما می‌توانیم إلی ماشاءالله امر دیدنی بپرستیم، ما می‌توانیم ثروت، قدرت، شهرت، محبوبیت و حیثیت‌اجتماعی را بپرستیم، می‌توانیم موفقیت‌هایی را که در ظرف جامعه پیدا می‌کنیم، بپرستیم.

استاد ملکیان،« تدین تعقلی »

 سهل شوشتری از بزرگان عرفاست.
او می‌ فرمایید:
سه ساله بودم که دایی‌ام
«محمد بن سوار»
شبی از بستر برخواست و مشغول نماز شب شد
ـ همیشه کارش این بود ـ
آن شب به من گفت:
«پسرم! آیا آن خداوند که تو را آفرید یاد نمی‌کنی؟»
گفتم: چگونه او را یاد کنم؟
گفت: «هر گاه به بستر خواب رفتی، سه بار از دل بگو: خدا با من است و مرا می‌نگرد و من در محضر او هستم.‌»
 چند شبی جملات فوق را از دل گفتم.
سپس گفت:
«این جملات را هر شب، هفت بار بگو!» من چنین کردم.
 شیرینی این ذکر در دلم جای گرفت. پس از یکسال گفت:
«تا آخر عمر آن جملات را بگو که همین ذکر، دست تو را در دو جهان می‌گیرد.‌»
 به این ترتیب،
نور ایمان به توحید در دوران کودکی در دلم راه یافت و بر سراسر قلبم چیره شد.

#کیمیای_سعادت

به طور مثال همين چگونگی ارتباط داشتن با بانوان و دختران نامحرم در جامعه ، يكي از معضلات امروز ما جوان‌ها است. بخاطر اينكه نه الگوی مناسبی در مورد آ‌ن ارائه شده و نه ديدگاه دين در مورد آن به خوبی مشخص و بیان شده است. تازه ، تندروی‌ها و كج‌روی‌های گروه‌ها و طبقات گوناگون در مرحله عمل را هم به آن اضافه كن.

اگر به سيره‌ی اميرالمؤمنين دقت كنيم ، می‌بينيم كه حضرت علی (ع) در سنين جوانی با زنان سالخورده‌ی اسلام سلام و احوالپرسی می‌نمود ولی با دختران و زنان جوان نه! حتی سلام هم نمی‌كرد. در حاليكه پيامبر در همان زمان علاوه بر مردان با زنان و دختران هم سلام و احوالپرسی می‌كردند. چون زمانی كه علی (ع) 20 ساله و در عنفوان جوانی چنين عمل می‌نمود ، پيامبر اكرم (ص) قريب 50 سال از عمر شريفشان می‌گذشت بنابراين از آنجا كه احتمال پيش آمدن گناه برای طرف مقابل دور از ذهن نبود ، علی (ع) به عنوان يك جوان سعی داشت مسائل ارتباطی و حدود بين دختر و پسر يا به عبارتی زن و مرد را مراعات كند. هر چند وجود نازنين آن حضرت مبرا و پاكيزه از هر گونه آلودگی بود و با این تفاسیر تهمت بستن به ذات پاک آن حضرت بی‌انصافیست و از روی غرض میباشد.

از طرفی پيامبر سه دختر جوان به نامهای زينب ، ام كلثوم و فاطمه در خانه داشتند. حضرت علی (ع) با اينكه از كودكی به اين خانه رفت و آمد داشتند ،‌ اما در اين رفت و آمدها نهايت دقت را به عمل می‌آوردند. در حاليكه همين علی (ع) در دوران خلافتش ، وقتی كه حدود 60 سال سن داشت و همسر شهيدی را نيازمند كمك ديد ، به ياری او شتافت.

پس در ارتباط با افراد نامحرم ، ‌چيزی كه بيش از عوامل ديگر اهميت دارد
نيت و انگيزه طرفين و از همه مهمتر عدم امكان وجود مفسده درا ين ارتباط برای هر دو نفر است!

ياری رساندن به نيازمند و در طلب رضای خدا آن هم در حد ضرورت مطلوب است و ليكن اين سيره جدای از بهانه جويی برای آشنايی و استمتاعات و لذت جويی و هرگونه آلودگی ديگر است.

به راستی كه كسی چون حضرت علی (ع) در سنين جوانی‌اش و در ريزترين حركات و رفتارهايش بهترين الگوی نسل جوان ماست.

برکان شکر چند مگس را غوغاست
کی کان شکر را به مگسها پرواست

مرغی که بر آن کوه نشست و برخاست
بنگر که بر آن کوه چه افزود و چه کاست

حضرت مولانا_رباعی شماره ی 242

برکان شکر:شیرینی کثیر(اشاره به لذات زود گذر دنیا)
مگس:انسانهایی که به دنبال هر شیرینی و لذت های زودگذر می افتند
مرغ:اشاره به انسانهای متعالی
کوه:اشاره به دنیا

در بیت اول حضرت مولانا میفرماید شیرینی و لذات دنیا,برای افراد لذت طلب و دنیا پرست,شادی به همراه میاره ,اما شادی زودگذر و واهی و این شیرینی های زودگذر,جذبه ای برای این افراد دارد که نمیتوانند از این لذات دل بکنند

در بیت دوم میفرماید:

به انسانهای متعالی دقت کنیم که آمدن و رفتنشان,چه تاثیری در شعور جمعی و ارتقای انسانها میگذارد و در هدایت انسانها چه نقشی را ایفا میکنند…

حال خودمان قضاوت کنیم که این کجا و آن کجا…

از آمدنم نبود گردون را سود
وز رفتن من جلال و جاهش نفزود

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود
کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

خیام

“هیچ” همان سکوتی ست که سرشار از ناگفته هاست …
” هیچ” همان رازِ مگویِ عاشق است به معشوق .
همان بخشی از عشق که هرچقدر هم تلاش کنی تعریفی برایش نداری جز سکوت.
“هیچ” حقیقتی ست سرشار از وجود خالقی که اگر او نبود هیچ چیزِ این دنیا نبود،
” هیچ” به معنای نیستی و پوچی نیست، بلکه نمادی ست از عطش و تمنای نفس برای شناخت بیشتر خویش،
” هیچ” راهی ست برای خالی شدن از من ها و غرور،
” هیچ” دری است که اگر گشاده شود، انسان سرشار از حس خوب خلاء و سبکی می شود، به دور از همه ی بندها و تعلق ها.
“هیچ” همان رازِ هستیِ ٱدمی ست، ٲفریده شدن از یک ذره و نهایتاً مرگ و یادٱوری این که چیزی جز “عشق” باقی نمی ماند و مابقی همه زوال است و هیچ!
” چون که از هیچ ٱمدی پس هیچ باش”
“هیچ” رازی ست که شمسِ تبریز به مولانا جلال الدین گفت و جانِ او را از حقیقت گُداخت،
“هیچ” همان عشقی ست که مولانا سلطانش شد تا قرن ها دلِ عاشقان را به لرزه دراورد و از دلی به دلی دیگر سفر کند تا این رسالتِ عظیم برایِ اهلِ دل باقی باشد و پویا ….
 

  #سیاست_های_همسرداری

باید اینو قبول کنی که تو زندگی مشترک لازمه به حریم #خصوصی همسرت احترام بزاری
تلفن همراه، رايانه و تبلت همسرت محدوده‌های شخصی اونه
تصور نكن #ممنوع بودن وارد شدن به اين محدوده‌ها، به معنی اينه كه اتفاقات ممنوعه وحشتناكی توی اونها داره

حق نداری به تلفن همسرت سرك بكشی
نه به اين دليل كه ممكنه تو پيامك‌ها و تماس‌هاش رد پای رابطه ممنوعه‌ای رو ، ببینی
اين حق همسرته كه درد دل‌های پيامكیش با خواهرش رو دور از چشمت نگه داره يا اينكه تو دفترچه يادداشت گوشیش حرف‌های دلش رو بنویسه

وقتی از مادرش تعریف میکنہ
اگہ همسرتون از خواهرش یا مادرش تعریفی کرد و تعریفش واقعا درست بود حتما تاییدش کنین.
#حسادت #ممنوع

هی توی ذهنتون نیارین کہ داره به در می گه ک دیوار بشنوه.
با خوش بینی تایید کنید حرفاش رو
اینطوری اگہ حتی واقعا قصدش این باشہ هم وقتی با تایید و حساسیت نشون ندادن شما مواجه بشه بعد از این راه دیگه استفاده نمی کنه.

یادتون باشہ هیچ وقت عیب هاے اونارو مستقیما جلوی همسرتون نگین