وقتی که احساس بخشیده شدن را تجربه می کنیم، می توانیم ارزش بخشیدن دیگران را نیز درک کنیم.
این باعث به وجود آمدن انگیزه در ما برای تمرین اصل روحانی بخشش تا سرحد امکان می شود.

به رسمیت شناختن خودمان به عنوان یک انسان، این ظرفیت را به ما می دهد تا دیگران را ببخشیم و دیگر مثل گذشته در حال قضاوت دائم نباشیم.عصبانی شدن ما یعنی آزار خود بخاطر اشتباهات دیگران…

قانونی در هستی وجود دارد که هرگز فراموشکار نیست و شاهد کوچکترین اتفاقات هست…
دنیا دادگاهیست که در آن قاضی همان شاهد است!!!
پس آسوده ببخش و خود را به آرامش برسان…و بگذار جهان هستی کارش را انجام دهد..
تو مهربان باش…

به زندگي فکر کن!
ولي براي زندگي غصه نخور.
ديدن حقيقت است ، ولي درست ديدن ، فضليت.
ادب خرجي ندارد .ولي همه چيز را ميخرد.
با شروع هر صبح فکر کن تازه بدنيا آمدي .
مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش. شايد فردايي نباشد. شايد فردايي باشد اما عزيزي نباشد
ﭼــﻪ ﺣﻘﯿــﺮ ﻭ ﻛﻮﭼﮏ ﺍﺳــﺖ ﺁﻥ ﮐﺴــﯽ ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻐــﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ !
جايگاه شاه و گدا دارا و ندار قبر است
تقواست که سرنوشت ساز است
براے رسيدن به کبريا بايد نه “کبر"داشت نه “ريا"….مواظب باشيم که ” تقوا” ، بايک “تق” ، “وا” نرود…..

دکتر الهی قمشه ای

گوش هایم را می گیرم! چشم هایم را می بندم! و زبانم را گاز می گیرم! ولی حریف افکارم نمی شوم!
چقدر دردناک است فهمیدن…!!!
خوش بحال عروسک آویزان به آینه ماشین،
تمام پستی بلندی زندگیش را فقط میرقصد…!!!
کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم ودر،
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم…!!!
آنها که موهای صاف دارند
فر می‌زنند
و آنها كه موی فر دارند
موی‌شان را صاف می‌كنند
عده‌ای آرزو دارند خارج بروند
و آنها كه خارج هستند برای وطن دلشان لك زده و ترانه‌ها می‌سُرايند
مجردها می‌خواهند ازدواج کنند
متأهل‌ها می‌خواهند مجرد باشند…
عده‌ای با قرص و دارو از بارداری جلوگيری می‌كنند
و عده‌ای ديگر با قرص و دارو میخواهند باردار شوند…
لاغرها آرزو ﺩﺍﺭﻧﺪ چاق بشوند
و چاق‌ها همواره حسرت لاغری را می‌كشند
شاغلان از شغلشان می‌نالند
بیکارها دنبال همان شغلند
فقرا حسرت ثروتمندان را می‌خورند
ثروتمندان دغدغه‌ی نداشتن صفا و خون‌گرمیِ فقرا دارند…
افراد مشهور از چشم مردم قایم می‌شوند مردم عادی می‌خواهند مشهور شده و دیده شوند
سیاه‌پوستان دوست دارند سفیدپوست شوند و سفیدپوستان خود را برنزه می‌کنند…

و هیچ‌کس نمی‌داند تنها فرمول خوشحالی این است:
“قدر داشته‌هایت را بدان
و از آنها لذت ببر”
قانونهای ذهنی می‌گویند خوشبختی یعنی “رضایت”
مهم نیست چه داشته باشی یا چقدر،
مهم این است که از همانی که داری راضی باشى
آن‌وقت “خوشبختی"..

روزگار..
دلسوز کسی نیست..

از احساس تو
چنان تصویری میسازد..

که هیچ چراغی ..
خانه ی دلت را روشن ..
نخواهد کرد….

چه جوری شاد باشم؟!
شادی حقته!
. شکرگزار داشته هات باش.
• مثبت باش تا انرژی مثبت دیگران رو به خودت جذب کنی.
• نیمه پر لیوان رو ببین.
• سعی نکن همه چیز رو کنترل کنی.
• زندگی جاریست. هر چقدر بیشتر در برابر زندگی جبهه بگیری، بیشتر رنج می بری.
• خودت رو در اختیار جریان زندگی بزار، تا شادی رو با تمام وجودت حس کنی!

می‌چکد شبنم احساس قشنگ از قلمم
دل من می‌گوید
می‌شود در دل تلخی،عسل ناب چشید
می‌شود زیبا دید
می‌شود زیبا خواند
می‌شود زیبا گفت
شرط آن است که زیبایی را
بنشانیم پس پنجره‌ی دیده‌ی خویش
گره از گیسوی شب باز کنیم
وببینیم سِپیدی سَحر
بگشاییم در و پنجره را
و به هر رهگذری
کز سر کوچه‌ی ما می‌گذرد
بفرستیم به لبخند درود

شخصی به پسرش وصیت کرد که پس از مرگم جوراب کهنه ای به پایم بپوشانید،میخواهم در قبر در پایم باشد.
وقتی که پدرش فوت کرد و جسدش را روی تخته شست و شوی گذاشتند تا غسل بدهند، پسر وصیت پدر خود را به به عالم اظهار کرد، ولی عالم ممانعت کرد و گفت:
طبق اساس دین ما ، هیچ میت را به جز کفن چیزی دیگری پوشانیده نمی شود!
ولی پسر بسیار اصرار ورزید تا وصیت پدرش را بجای آورند، سر انجام تمام علمای شهر یکجا شدند و روی این موضوع مشورت کردند، که سر انجام به مناقشه انجامید….
در این مجلس بحث ادامه داشت که ناگهان شخصی وارد مجلس شد و نامه پدر را به دست پسر داد، پسر نامه را باز کرد، معلوم شد که نامه (وصیت نامه) پدرش است و به صدای بلند خواند:
پسرم! میبینی با وجود این همه ثروت و دارایی و باغ و ماشین واین همه امکانات وکارخانه حتی اجازه نیست یک جوراب کهنه را با خود ببرم.
یک روز مرگ به سراغ تو نیز خواهد آمد، هوشیار باش، به توهم اجازه یک کفن بیشتر نخواهند داد. پس کوشش کن از دارایی که برایت گذاشته ام استفاده کنی و در راه نیک و خیر به مصرف برسانی و دست افتاده گان را بگیری، زیرا یگانه چیزی که با خود به قبر خواهی برد همان اعمالت است.

انسانها شبیه هم عمر نمیکنند
یکی زندگی میکند یکی تحمّل !
انسانها شبیه هم تحمّل نمیکنند
یکی تاب می آورد
یکی می شِــــکند ..
انسانها شبیه هم نمیشکنند
یکی از وسط دو نیم میشود
دیگری تکه تکه ..
.
تکه ها شبیه هم نیستند
تکه ای یک قرن عمر میکند
تکه ای
یک روز ..
مراقب یکدیگر باشیم …