زیر باران حرم، گرمی تب می چسبد
و زیارت همه جا آخر شب می چسبد

دست بر سینه به سمت حرمت می آیم
خاک بوسی تو در اوج ادب می چسبد

نسل در نسل شما، عادت احسان دارید
پس مکرر به زیارت بطلب، می چسبد

باد می پیچد و هوهوی صدای پرچم
شب میلاد تو همراه طرب، می چسبد

طعم سوهان قم و چای نجف، در مشهد
گوشه ی صحن گهرشاد، عجب می چسبد

بر کس ندهم دل، که دلم جای حسین است
سرشار سر از مهر و تولای حسین است

من عشق حسین را به دو عالم نفروشم
این سود من از حاصل سودای حسین است

بی عشق حسین عمر جهان هیچ نیرزد
فانی شده آن عمر که منهای حسین است

باشد همه دم ذکر حسین ورد زبانم
ذرات وجودم همه شیدای حسین است

زیبا شود از تربت او سجده عشاق
وقتی به مشام عطر دل آرای حسین است

آزادگی و عزت و ایثار و شهادت
در مدرسهٔ عشق الفبای حسین است

در سوم شعبان رخ او جلوه گری کرد
تا حشر جهان محو تجلای حسین است

جبریل هوایی شده از مژدهٔ دیدار
تکبیر به لب غرق تماشای حسین است

فطرس سر گهوارهٔ او دور گرفته
خرسند ز الطاف و عطایای حسین است

جان دادن و جاوید شدن در همه اعصار
حل کن که همین اصل معمای حسین است

قرآن بگشا تا که ببینی رخ او را
هر آیهٔ آن آیت عظمای حسین است

والیل بخوان مدحت گیسوی سیاهش
والشمس بخوان جلوهٔ سیمای حسین است

در مذهب ما زنده دلان کعبهٔ دلها
آن مرقد شش گوشهٔ زیبای حسین است

بین الحرمینش بزند طعنه به فردوس
در هر قدم آن اثر پای حسین است

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله: امت من (مسلمانان) چهار گروه هستند:

1. گروهی نماز می خوانند، ولی در نمازشان سهل انگارند “ویل” برای آن هاست، و “ویل” نام یکی از طبقات زیرین جهنم است. خداوند فرمود: (فویل للمصلین الذ ینهم عن صلاتهم ساهون) پس “ویل” برای نمازگزاران است، آن هایی که در نمازشان سهل انگارند.
سوره ی ماعون آیه ی 4 و 5

2. گروهی گاهی نماز می خوانند و گاهی نمی خوانند، پس “غی” مال آن هاست، و “غی” نام یکی از طبقات پایین جهنم است. خداوند متعال فرمود: (فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوه و اتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیا) سپس جانشین آن مردم خدا پرست قومی شدند که نماز را ضایع کرده و از شهوات پیروی کردند، و اینها به زودی در “غی” افکنده خواهند شد.
سوره ی مریم آیه ی 59

3. گروهی هیچ وقت نماز نمی خوانند، “سقر” برای آنهاست، “سقر” هم نام یکی از طبقات زیرین جهنم است که خداوند متعال فرمود: (ما سلککم فی سقر قالوا لم نک من المصلین) اهل بهشت از اهل جهنم سوال می کنند چه چیزی شما را به سقر کشاند؟ در جواب می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.
سوره ی مدثر آیه ی 42

4. گروهی همیشه نماز می خوانند، و در نمازشان خشوع دارند. خداوند متعال فرمود: (قد افلح المومنون الذین هم فی صلاتهم خاشعون) مومنان رستگار شدند، آنهایی که در نمازشان با خشوع هستند.
سوره ی مومنون آیه ی 1 و 2

منبع: المواعظ العددیه، باب چهارم ، ص 122

چه زود دیر می شود !

در باز شد ،

بر پا ،

بر جا …

درس اول :

بابا آب داد ،

ما سیراب شدیم !

بابا نان داد ،

ما سیر شدیم !

اکرم و امین چقدر سیب و انار داشتند ،

در سبد مهربانی شان …

و کوکب خانوم چقدر مهمان نواز بود !

و چقدر ،

همه منتظر آمدن حسنک بودند …

کوچه پس کوچه های کودکی را ،

به سرعت طی کردیم ،

و در زندگی گم شدیم ،

همه زیبایی ها رنگ باخت !

و در زمانه ی سنگ و سیمان ،

قلب هایمان یخ زد !

نگاهمان سرد شد ،

و دستانمان خسته ،

دیگر باران با ترانه نمی بارد !

و ما کودکان دیروز دلتنگ شدیم ،

زرد شدیم ،

پژمردیم ،

و خشکزار زندگیمان ،

تشنه آب شد …

سال هاست ،

وقتی پشت سرمان را نگاه می کنیم ،

جز رد پایی ،

از خاطرات خوش بچگی نمی یابیم ،

و در ذهنمان ،

جز همهمه زنگ تفریح ،

صدایی نیست …!!!

و امروز ،

چقدر دلتنگ ،

آن ” روز ها ” اییم !

و هرگز ،

نفهمیدیم ،

چرا برای” بزرگ شدن “،

این همه بی تاب بودیم …!!!

 يكى از خدام حرم مطهر حضرت رضا (عليه السلام) كه فردى شايسته و اهل تقوى بود گفت:
شبى در حرم مطهر استراحت كردم كه در عالم خواب ديدم در كشيك خانه حرم مطهر هستم و براى تجديد وضو از حرم خارج شدم، در اين لحظه ديدم جمعيت زيادى وارد صحن شدند كه در دستشان بيل و كلنگ بود و پيشاپيش آنها شخصى نورانى حركت مى كرد.
آنها آمدند تا به وسط صحن مقدس رسيدند، آن شخصى كه جلوى جمعيت بود نقطه اى را نشان داد و فرمود:
اين قبر را بشكافيد و اين خبيث را بيرون آوريد، و آنها هم شروع به حفر و كندن قبر شدند.

من از شخصى پرسيدم كه اين بزرگوار كه فرمان مى دهد كيست؟
گفت اميرالمؤمنين (عليه السلام) است.

همان لحظه ديدم حضرت رضا (عليه السلام) از حرم مطهر بيرون آمدند و به محضر اميرالمؤمنين (عليه السلام) رسيد و سلام كرد،
على (عليه السلام) جواب سلام او را داد.

حضرت رضا (عليه السلام) فرمود: تقاضا دارم اين شخص را مورد عفو قرار دهيد و او را به من ببخشد.

على (عليه السلام) فرمود:
مى دانى اين فاسق فاجر بوده و شرب خمر مى كرده.

حضرت رضا (عليه السلام) عرض كرد: بلى لكن ((اين شخص)) وصيت كرده كه پس از مردن او را در جوار من دفن كنند و به من پناهنده شده است.

على (عليه السلام) فرمود: او را به شما بخشيدم، سپس آنجا را ترك كردند.

من سراسيمه و وحشت زده از خواب بيدار شدم و بعضى از خدام ((حرم)) را بيدار كردم و جريان را گفتم و با آنها به همان محلى كه در خواب ديده بودم آمديم
و ديديم قبر تازه اى در آنجا است و مقدارى از خاك آن بيرون ريخته شده است!

من پرسيدم اين قبر كيست؟
گفتند: شخصى است كه ديروز در اينجا دفن شده است!.

منبع:
داستانهائى از زندگى علماء: ص 55.

ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ:
ﺍﻟﻀّﺤﻚ ﺿﺤﻜﺎﻥ ﺿﺤﻚ ﻳﺤﺒّﻪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭ ﺿﺤﻚ ﻳﻤﻘﺘﻪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻓﺄﻣّﺎ ﺍﻟﻀّﺤﻚ ﺍﻟّﺬﻱ ﻳﺤﺒّﻪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻓﺎﻟﺮّﺟﻞ ﻳﻜﺸﺮ ﻓﻲ ﻭﺟﻪ ﺃﺧﻴﻪ ﺷﻮﻗﺎ ﺇﻟﻰ ﺭﺅﻳﺘﻪ، ﻭ ﺃﻣّﺎ ﺍﻟﻀّﺤﻚ ﺍﻟّﺬﻱ ﻳﻤﻘﺘﻪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻓﺎﻟﺮّﺟﻞ ﻳﺘﻜﻠّﻢ ﺑﺎﻟﻜﻠﻤﺔ ﺍﻟﺠﻔﺎﺀ ﻭ ﺍﻟﺒﺎﻃﻞ ﻟﻴﻀﺤﻚ ﺃﻭ ﻳﻀﺤﻚ ﻳﻬﻮﻯ ﺑﻬﺎ ﻓﻲ ﺟﻬﻨّﻢ ﺳﺒﻌﻴﻦ ﺧﺮﻳﻔﺎ؛

ﺧﻨﺪﻩ ﺩﻭ ﻗﺴﻢ ﺍﺳﺖ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﻣﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻭﻯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﻭﺍﻻ‌ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺳﺨﻦ ﺧﺸﻦ ﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﻨﺪﺩ ﻳﺎ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﺒﺐ ﺁﻥ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﭘﺎﺋﻴﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ ﺭﻭﺩ.
(ﻧﻬﺞ ﺍﻟﻔﺼﺎﺣﻪ، ﺡ1892)

بر روی دست ماندن این بارها بس است
غیر از تو رو زدن به خریدارها بس است

در لطف تو تحمل آه فقیر نیست
فیاض را صدای گرفتار ها بس است

این نفس مانع است ، خودت برطرف نما
بین من و تو چیدن دیوارها بس است

من بندگی ز ترس جهنم نمی کنم
بنده شدن بخاطر اجبارها بس است !

خیلی گناه می کنم و توبه می کنم
دیگر بس است اینهمه تکرارها بس است

این بار را بخر که دگر راحتم کنی
بیهوده رفتن سر بازارها بس است

تو سفره را برای همه پهن می کنی
در مهربانی تو همین کارها بس است

ما را بهشت هم نبر ، اما قبول کن
لبخند تو برای گنه کارها بس است

وقت است که عیدی بدهدحضرت سلطان

دراین دهه ازعیدبه تک تک محبان

خواهیم به صدخواهش وصدبارتمنا

ویزای کرب وبلا زآقای خراسان

پیشاپیش ولادت امام رضا(ع)برهمگی مبارک