گفتم که در فـراقت ، عمریست بی قرارم
گفـت از فـراق یــاران مـن نیـز بـی قـرارم

گفتم به جـز شـمـا من ،فـریاد رس ندارم
گفتـا به غیر شیـعـه ، من نیز کـس ندارم

گفتـم که یـاورانــتـت ،مظـلوم هـر دیــارن
گـفتـا مــرا ببـینـیــد، مظــلـوم روزگــــارم

گفتم که دشمن تـو،درفکرمحوشیعه است
گفتا به حـال شیـعه ،هر لحظه پاســدارم

خدایا!
دلمان را به تو می سپاریم
دلی که همچون یک دفتر پر است از غم…
دلتنگی…
گناه و آرزو …
خدای من!
با دستان مهربانت قلمی به دست گیر و به لطف خود
پاک کن گناهانمان را
خط بزن غم هایمان را
تایید کن آرزوهایمان را
و دلی رسم کن
در دفتر دلمان به بزرگی دریا …
خدایا
کمک کن در گذر زمان سقوط نکنیم .

/۱/فرزندم هیچ کس و هیچ چیز را با خدا شریک مکن.

/۲/ با پدر و مادرت بهترین رفتار را داشته باش.

/۳/ بدان که هیچ چیز از خدا پنهان نمی ماند.

/۴/ نماز را آنگونه که شایسته است بپادار.

/۵/ اندرز و نصیحت دیگران را فراموش مکن.

/۶/از بدان انتظار مردانگی و نیکی نداشته باش.

/۷/از مردم روی مگردان و با آنها بی اعتنا مباش.

/۸/ با غرور و تکبر با دیگران رفتار مکن.

/۹/ در مقابل پیش آمدها شکیبا باش.

/۱۰/بر سر دیگران فریاد مکش و آرام سخن بگو.

/۱۱/ از طریق اسماء و صفات خداوند را بخوبی بشناس.

/۱۲/ به آنچه دیگران را اندرز میدهی خود بیشتر عمل کن.

/۱۳/سخن به اندازه بگو.

/۱۴/ حق دیگران را به خوبی ادا کن.

/۱۵/ راز و اسرارت را نزد خود نگاه دار.

/۱۶/ به هنگام سختی دوست را آزمایش کن.

/۱۷/ با سود و زیان دوست را امتحان کن.

/۱۸/ با بدان و جاهلان همنشینی مکن.

/۱۹/ با اندیشمندان و عالمان همراه باش.

/۲۰/ در کسب و کار نیک جدی باش.

/۲۱/ بر کوته فکران و ضعیف عنصران اعتماد مکن.

/۲۲/ با عاقلان ایماندار مدام مشورت کن.

/۲۳/ سخن سنجیده همراه با دلیل را بیان کن.

/۲۴/ روزهای جوانی را غنیمت بدان.

/۲۵/ هم مرد دنیا و هم مرد آخرت باش.

/۲۶/ یاران و آشنایان را احترام کن.

/۲۷/ با دوستان و دشمن،خوش اخلاق باش.

/۲۸/ وجود پدر و مادر را غنیمت بشمار.

/۲۹/ معلم و استاد را همچون پدر و مادر دوست بدار.

/۳۰/ کمتر از در آمدی که داری خرج کن.

/۳۱/ در همه امور میانه رو باش.

/۳۲/ گذشت و جوانمردی را پیشه کن.

/۳۳/ هرچه که می توانی با مهمان مهربان باش.

/۳۴/ در مجالس و معابر چشم و زبان را از گناه باز دار.

/۳۵/ بهداشت و نظافت را هیچگاه فراموش مکن.

/۳۶/ هیچگاه دوستان و هم کیشان خود را ترک مکن.

/۳۷/ سوارکاری و تیراندازی و…را فراگیر.

/۳۸/ فرزندانت را دانش و دیندار بیاموز.

/۳۹/ در هرکاری از دست و پای راست آغاز کن.

/۴۰/ با هرکس به اندازه درک او سخن بگو.

/۴۱/ به هنگام سخن متین و آرام باش.

/۴۲/ به کم گفتن و کم خوردن و کم خوابیدن خود را عادت بده.

/۴۳/ آنچه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند.

/۴۴/ هر کاری را با آگاهی و استادی انجام بده.

/۴۵/نا آموخته استادی مکن.

/۴۶/ با ضعیفان و کودکان سر خود را در میان نگذار.

/۴۷/ چشم به راه کمک و یاری دیگران مباش.

/۴۸/ هیچ کاری را پیش از اندیشه و تدبر انجام مده.

/۴۹/ کار ناکرده را کرده خود مدان.

/۵۰/ کار امروز را به فردا مینداز.

/۵۱/ با بزرگتر از خود مزاح مکن.

/۵۲/ با بزرگان سخن طولانی مگو.

/۵۳/ کاری مکن که جاهلان با تو جرأت گستاخی پیدا کنند.

/۵۴/ محتاجان را از مال خود محروم مگردان.

/۵۵/ دعوا و دشمنی گذشته را دوباره زنده مکن.

/۵۶/ کار خوب دیگران را کار خود نشان مده.

/۵۷/ مال و ثروت خود را به دوست و دشمن نشان مده.

/۵۸/ با خویشاوندان قطع خویشاوندی مکن.

/۵۹/ هیچگاه پاکان و پرهیزکاران را غیبت مکن.

/۶۰/ خودخواه و متکبر مباش.

/۶۱/ در حضور ایستادگان منشین.

/۶۲/ در حضور دیگران دندان پاک مکن.

/۶۳/ با صدای بلند آب دهان و بینی را پاک مکن.

/۶۴/ به هنگام خمیازه دست بر دهان خویش بگذار.

/۶۵/ حالت خستگی را در حضور دیگران ظاهر مکن.

/۶۶/ در مجالس انگشت در بینی مینداز.

/۶۷/ کلام جدی را با مزاح آمیخته مکن.

/۶۸/ هیچکس را پیش دیگران خجل و رسوا مکن.

/۶۹/ با چشم و ابرو با دیگران سخن مگو.

/۷۰/ سخن گفته شده را تکرار مکن.

/۷۱/ از شوخی و مزاح خود کمتر بکن.

/۷۲/ از خود و خویشاوندان نزد دیگران تعریف مکن.

/۷۳/ از پوشیدن لباس و آرایش زنان پرهیز کن.

/۷۴/ از خواسته های نابجای زن و فرزندان پیروی مکن.

/۷۵/ حرمت هرکس را در حد خود نگه دار.

/۷۶/ در بد کاری با اقوام و دوستان همکاری مکن.

/۷۷/ از مردگان به نیکی یاد کن.

/۷۸/ از خصومت و جنگ افزونی جدا پرهیز کن.

/۷۹/ با چشم احترام به کار دیگران نگاه کن.

/۸۰/ نان خود را بر سفره دیگران مخور.

/۸۱/ در هیچ کاری شتاب مکن.

/۸۲/ برای جمع آوری بیش از حد مال و ثروت حرص مخور.

/۸۳/ به هنگام خشم شکیبا باش و سخن سنجیده بگو.

/۸۴/ از پیش دیگران غذا و میوه بر مدار.

/۸۵/ در راه رفتن از بزرگان پیشی مگیر.

/۸۶/ سخن و کلام دیگران را قطع مکن.

/۸۷/ به هنگام راه رفتن جز به ضرورت چپ و راست خود نگاه مکن.

/۸۸/ در حضور مهمان بر کسی خشم مگیر.

/۸۹/ مهمان را به هیچ کاری دستور مده.

/۹۰/ با دیوانه و مست سخن مگو.

/۹۱/ برای کسب سود و دوری از زیان آبروی خود را مریز.

/۹۲/ در کار دیگران کنجکاوی و جاسوسی مکن.

/۹۳/ در اصلاح میان مردم هیچ گاه کوتاهی مکن.

/۹۴/ ادب و تواضع را هیچگاه فراموش مکن.

/۹۵/ با خداوند صادق و با مردم با انصاف باش.

/۹۶/ بر آرزو ها و خواسته های خود غالب باش.

/۹۷/ خدمتکاری بزرگان و همکاری مستمندان را فراموش مکن.

/۹۸/ با بزرگان باادب و با کودکان مهربان باش.

/۹۹/ با دشمنان مدارا کن و در مقابل جاهلان خاموش باش.

/۱۰۰/ در مال و مقام ديگران طمع نداشته باش.

در جاي ديگري علامه اميني مي‌فرمود:

در جمع آوري الغدير به كتاب «الصراط المستقيم» (تأليف شيخ زين العابدين) نياز پيدا كردم. لازم به ذكر است كه كتاب مذكور، خطي و كمياب بود و فقط نزد يكي از علماي نجف موجود بود.
قصد كردم بروم درِ خانه‏اش و كتاب را از او امانت گرفته و بخوانم. اتفاقا يك روز به حرم مطهّر مشرّف شدم، ديدم كه همان شخص در ايوان حرم مطهر با تعدادي از طلبه‏ها نشسته است! نزد او رفته و سلام كردم.
از ايشان خواستم كه آن كتاب را به من امانت دهد، ولي او قبول نكرد و…، در آخر به من گفت: تو آن كتاب را نخواهي ديد،!!؟
خيلي ناراحت شدم، رفتم كنار ضريح حضرت، ضريح را گرفتم و خيلي گريه كردم. عرض كردم الآن متوجه مي‏شوم كه چقدر غريب و مظلوم هستي، يكي از دوستداران شما كتابي در مناقب شما نوشته و يكي از علاقه‏ مندان شما مي‏خواهد آن كتاب را بخواند ـ و كتاب دست يكي از شيعيان شماست ـ ولي آن شخص از دادن كتاب امتناع مي‏كند!
خيلي گريه كردم، در اين حال به قلبم خطور كرد كه خواسته من در كربلاست.
به كربلا رفتم و زيارت كردم. بعد از اين كه از زيارت فارغ شدم بيرون آمدم.
شخصي مرا به خانه‏اش دعوت كرد، قبول كردم و به خانه‏اش رفتم. بعد از مدتي تعدادي كتاب آورد و گفت: اين كتاب‏ها از آنِ پدر من است، ما چون نمي‏توانيم از اين كتاب‏ها استفاده كنيم شما مي‏توانيد به عنوان امانت از اين كتاب‏ها استفاده كنيد. بقچه را باز كردم، كتاب‏ها را تميز كردم.
اولين كتابي كه برداشتم، ديدم همان كتاب (الصراط المستقيم) با خط بسيار عالي مي‏باشد كه من دنبالش بودم.

******

 از قول فرزند علامه اميني قدس سره نقل مي کند:
وقتي پدرم را دفن کرديم ، یکی از بزرگان آمد و به من تسليت گفت و فرمود:
من در اين فکر بودم ببينم مولا اميرالمؤمنين عليه السلام چه مرحمتي در مقابل زحمات و خدمات مرحوم اميني مي نمايند.
در عالم خواب ديدم:
حوضي است و آقا اميرالمؤمنين عليه السلام بر لب آن ايستاده اند. افراد مي آيند و مولا از آن حوض ، به آنها آب مي دهند. گفتند: اين حوض کوثر است.
در اين حال آقاي اميني به نزديک حوض رسيد حضرت ظرف را گذاشتند، آستينها را بالا زده و دستان مبارکشان را پر از آب کردند و به علامه آب خورانيدند و خطاب به او
فرمودند:
بيض الله وجهک کما بيضت وجهي ( پروردگار رو سفيد کند تو را کما اينکه مرا رو سفيد کرد)

علامه نسبت به حضرات معصومين عليه السلام بسيار ادب داشت. وقتي وارد حرم مطهر حضرت امير عليه السلام مي شد از پايين به بالاي سر نمي رفت. روبروي حضرت مي ايستاد و گريه شديدي مي نمود.
خود ايشان به من فرمودند:
« از آن وقتي که در نجف هستم از سمت بالاي سر حرم نرفته ام.»
از پايين وارده شده و از همان سمت خارج مي شدند.

« انما يخشي الله من عباده العلماء»
همانا تنها مردمان عالم خداترسند.
سوره فاطر: آيه 28

خصو صیات ایت الله بهجت در زیارت اقا امام رضا (ع)از زبان استاد رضائی

مرحوم آیت الله بهجت(ره) خیلی به زیارت ائمه اهمیت می دادند و هر روز بین الطلوعین دو ساعت و نیم زیارت حرمشان طول می کشید و هیچ روز زیارت حرم به جز روزهایی که مشکل داشتند ترک نمی شد.وقتی به حرم مشرف می شدند، انگار تنها ایشان هستند و حضرت رضا(ع) و به هیچ چیز توجه نمی کردند، مردم دست و صورت آقا را می بوسیدند اما ایشان مشغول زیارت خودشان بودند.یک روز بنده از ایشان سوال کردم که آیا مرجع دیدید که دو ساعت و نیم زیارتش طول بکشد فرمودند: حاج حسین قمی از مراجع تقلید چهار ساعت زیارتش طول می کشید و می گفت حرم مانند بهشت برای من است.مرتب ایشان در حرم مشغول ادعیه بودند و در صحن آزادی برای بزرگان حمد وسوره ای می خواندند و مقید بودند یک ساعت روبروی ضریح بایستند و چشمان خود را برای اینکه حواس شان بیشتر جمع باشد می بستند و دعا و مناجات می خواندند و همیشه به ورودی درب ضریح که می رسیدند خودشان را می انداختند و زمین را می بوسیدند.مرحوم آیت الله بجهت(ره) تأکید داشتند که هر موقع به حرم مشرف می شوید عطبه و ضریح را حتما ببوسید و می گفتند باید یک نفر از خدام را در کنار ضریح قرار دهند تا راهنمایی کند مردم بتوانند به ترتیب ضریح را ببوسند.روزی در حرم فردی از آیت الله بهجت(ره) چندین بار سوال کرد و ایشان به او گفتند: من اینجا برای گدایی آمده ام چرا من را از گدایی خودم باز می دارید.آیا ما این معرفت را نسبت به ائمه داریم، با این خضوع و خشوع به حرم مشرف می شویم؟

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

ارتباط آیت الله بهجت با حضرت ولی عصر (عج) چگونه بود؟

در توسلات و در جلسات مکرر دل ها را به سوی امام زمان(عج) سوق می دادند، یک روز جمعه وقتی از حرم بیرون می آمدیم، دعای ندبه در حال قرائت بود، از بلندگوهای حرم صدای اَینَ بَقیَّه الله (کجاست بقیه الله) به گوش رسید و ایشان پاسخ دادند: امام زمان(عج) همه جا است ما باید ببینیم کجا هستیم.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

با توجه به اینکه درماه بهار قرآن هستیم، ایشان درباره قرآن کریم چه توصیه هایی داشتند؟

روزی با آیت الله بهجت منزل یکی از نوادگان سید ابوالحسن اصفهانی بودیم، صحبت از ملاقات بقیه الله شد و بعد از اینکه از مجلس بیرون آمدیم از آقا خواستم دستور ذکری بدهند، و ایشان فرمودند کتابی است که اگر شما چاپ آن را تهیه کنید همه ذکر ها در آن موجود است و دفتر قلم بیرون آوردم و گفتم آستان قدس همه کتاب های قدیمی را دارد و من تهیه می کنم و شما بفرمایید آن کتاب چیست و فرمود بنویس قرآن، و همه اذکار، مشکلات و دردهای امروزی ما در قرآن است .

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

مهمترین خصوصیت بارزی ایشان، که می توان در زندگی های امروزی کاربردی کرد را بیان بفرمایید؟

مرحوم محمد تقی بهجت بنده خدا بود، اگر انسان بنده خدا باشد و دائما مشغول ذکر و یاد الهی باشد در زندگی به خیلی موفقیت ها دست پیدا خواهد کرد.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

جوانان ما کدام یک از ویژگی آیت الله بهجت(ره) را می توانند الگوی خود قرار دهند؟

ساده زیستی، یاد خدا بودن و نماز اول وقت، زیرا نماز اول وقت می تواند گذشته را جبران و آینده را تأمین کند.ایشان خیلی توصیه می کردند که انسان باید در زندگی حتی در امور کوچک مانند جا به جایی گلدان عفو و گذشت را پیشه کنند تا زندگی شیرین شود و می فرمودند: بزرگترین مسئله ای که زندگی را پابرجا نگه می دارد گذشت است.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

مطالعه وبهره مندی زندگی آیت الله بهجت چه تأثیری می تواند در جامعه داشته باشد؟

زندگی و اخلاق ایشان تأثیرات زیادی می تواند در جامعه داشته باشد و کتابی است به نام به سوی محبوب که دست خط خود آیت الله بهجت(ره) می باشد و جوانان این را تهیه کنند و کلمه به کلمه روی آن کار کنند.

آیا رسیدن به جایگاه آیت الله بهجت(ره) کار دشواری است و یا اینکه هر کسی می تواند آیت الله بهجت(ره) شود؟

نه اصلا کار دشواری نیست و اگر انسان بتواند ترک گناه کند علاوه بر لذت های فراوان رسیدن به جایگاه آیت الله بهجت(ره) برایش آسان می شود.

اگر بخواهید یکی از توصیه های ایشان را به مردم هدیه دهید کدام ویژگی را عنوان می کنید؟

ضمن تشکر از تلاش پایگاه خبری تحلیلی شما که در مسیر شناسایی بزرگان دینی قدم بر می دارد، من می خواهم یکی از نماز هایی که خود آیت الله بهجت(ره) برای برآوردن حاجت به من توصیه نموده است و به هر کسی هم که یاد داده ام به حاجت خود رسیده است را به مردم شریف یاد دهم.هر کسی که حاجتی دارد روز پنج شنبه چهار رکعت نماز، دو تا دو رکعت به جا آورد و در رکعت اول بعد از حمد11مرتبه توحید، رکعت دوم بعد از حمد21مرتبه توحید، رکعت سوم بعد از حمد31مرتبه توحید و رکعت چهارم بعد از حمد41مرتبه توحید را بخواند و بعد از سلام نماز، 51 مرتبه توحید، 51 مرتبه صلوات و بعد از آن به سجده برود و 100مرتبه (یاالله یاالله) یعنی200مرتبه یا الله بگوید انشالله حاجت او برآورده خواهد شد.آیت الله بهجت(ره) جمعه ها نماز جعفر طیار و هر پنجشنبه این نماز را می خوانند و به من هم توصیه می کردند و سید مرتضی کشمیری از عارفان بزرگ هر پنجشنبه این نماز را می خواند و به اهل و عیال خود هم توصیه می کردند.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

عارف وارسته حضرت آیت الله العظمی بهجت درباره امام زمان(عج) فرمودند:چقدر حضرت مهربان است، به کسانی که اسمش را می برند و صدایش می زنند و از او استغاثه می کنند؛ از پدر و مادر هم به آن ها مهربان تر است ایشان همچنین درباره دعا در زمان غیبت فرمودند:مهم تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی(عج) دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و انکار نکردن حضرت تا ظهور او می باشد.

برگرفته از کتاب «جرعه وصال» ص ۲۵ و 26»

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق (علیه السلام) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى کنم: ۱. زیارتش قبول شود. ۲. سعى و کوشش وى مشکور باشد ۳. حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش…تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش هر چه باشد، برآورده سازم و از سند او استفاده مى شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض ‍ روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.irحجت الاسلام حائری زاده :

اشتیاق به خدا داشته باشیم. خدا برایمان مهم باشد. ببینیم خدا کجا راضی است، کجا راضی نیست. موسی علیه‌السلام به خدا شکایت کرد از قومش خطاب آمد موسی علیه‌السلام تو بندۀ من هستی من که خدای آنها هستم ورزق مرا می خورند و آبرویشان را حفظ می کنم مرا فحش می دهند برو و به وظیفه ات عمل کن. انسانی که شوق به خدا دارد نماز شب می خواند. فرمود: ” جیفَهٌ بِاللَّیْلِ” نباشید جیفه یعنی مردار. مانند مرداری نباشید که به جایش چسبیده است. آیت الله بروجردی شبی نزدیک اذان صبح به حوزۀ فیضیه سر زدند دیدند بعضی چراغها روشن ودر حال عبادت و مطالعه اند و برخی خاموش وطلبه هاخوابند. فرمود: طلبه ای که نماز شب نخواند به درد طلبگی نمی خورد. تقوا ندارد که از تقوا حرف بزند ومردم را به تقوا دعوت کند.آیت الله بهجت (ره) می فرمود: زمان آیت الله قاضی(ره) هر طلبه ای “طی الارض” نداشت جای تعجب بود.وغالب طلاب “طی الارض” داشتند.زیرا خیلی مسائل را رعایت می کردند.هرمجلسی نمی رفتند.هر مالی را نمی خوردند.روایت داریم از امام سجاد علیه‌السلام : ” وَمِنْ اَعْظَمِ النِّعَمِ عَلَیْنا جَرَیانُ ذِکْرِکَ عَلى”
از عظیم ترین نعم الهی همین جریان ذکر و توفیق جاری بودن ذکر بر لبان من است.

برگرفته شده از mtbahjat.blog.ir

درویشی تنگدست به در خانه توانگری رفت و گفت:

شنیده ام مالی در راه خدا نذر کرده ای که به درویشان دهی، من نیز درویشم.

خواجه گفت: من نذر کوران کرده ام تو کور نیستی.
پس درویش تاملی کرد و گفت: ای خواجه، کور حقیقی منم که درگاه خدای کریم را گذاشته به در خانه چون تو گدائی آمده ام.
این را بگفت و روانه شد.
خواجه متأثر گشته از دنبال وی شتافت و هر چه کوشید که چیزی به وی دهد قبول نکرد.

معراج السعادت (ملا احمد نراقی)

از او بخواه که دارد و میخواهد که از او بخواهی,
از او مخواه که ندارد و می ترسد که از او بخواهی.

خواجه عبدالله انصاری

آیت الله وحید خراسانی (حفظه الله ) :

در ماه رمضان بیکار نباشید وقت تان را هدر ندهید تا میتوانی سوره قل هو الله أحد را که ثواب ثلث تورات ، ثلث انجیل ، ثلث قران دارد را بخوانید و ثوابش رو هدیه کنید به امام زمان ( عجل الله) .

علامه مجلسی (ره) می گوید: با سند معتبر روایت شده که امام عصر (عج) خطاب به شیعیان مرقوم فرمودند:

” این دعا [دعای افتتاح] را در تمام شبهای ماه مبارک رمضان بخوانید؛ زیرا فرشتگان به آن گوش فرا می دهند و برای خواننده این دعا طلب آمرزش می کنند.”

صحیفه مهدیه ص 300
زاد المعاد ص 110
المصباح

آیت الله شاه آبادی (ره)
برای جلوگیری از شرّ نفس و شیطان ، دوام بر وضو را سفارش می‌فرمودند و می‌گفتند: وضو به منزله‌ی لباس جُندی است (لباسی که مجاهد به هنگام جهاد در میدان رزم می پوشد).و اگر در حالی که وضو دارد از دنیا برود، شهید از دنیا رفته است؛ چنانکه در روایت از پيامبر(ص) آمده: اگر مى توانى دائم الوضو باشى ، چنين باش؛ زيرا ملك الموت هرگاه جان بنده را بگيرد و او وضو داشته باشد، برايش شهادت نوشته می شود.

اللهم صلی علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم