آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
باوفا با دست بسته بی کس و تنها چرا؟
آب را در جستجویت من قسمها داده ام
آب را بیگانه میدانی، دل ما را چرا؟
دست و پایت بسته بودند در چشمهایت خاک و خون
در شگفتم من نمیپاشد زهم دنیا چرا؟
در میان خاک خوابیدی کجا بود مادرت؟
لای لایی را نخوانده بسته دست و پا چرا؟
عدد 1، یگانگی، الله
عدد 7، بهشت و نور خدا
عدد 5، نشانهء پنج تن
عدد بی نظیر آل کسا
.
این سه تا در کنار هم دارند
عطر اروند و علقمه با یاس
این سه تا در کنار هم یعنی
صد و هفتاد و پنج تا غواص
.
صد و هفتاد و پنج بعد از این
رمز مستی میان عشاق است
صد و هفتاد و پنج هم دیگر
عددی شهره بین آفاق است
.
.
دست بسته؛غریبی حیدر
یادمانی ز فاطمه دارد
تازه فهمیده ایم اروند هم،
حالتی مثل علقمه دارد
.
علقمه یا غریبی اروند؟!
هر دو دارد نشانی از عباس
عطر و بویی گرفته ایران با
صد و هفتاد و پنج تا غواص