تحسين به موقع يكي از بهترين وسايل مسرور كردن كودك است .
اين امر در نظر اسلام ، صرف نظر از فوايد تربيتي ، باعث نيل به اجر اخروي و پاداش الهي است . اولياي گرامي اسلام عملا به اين اصل بزرگ تربيتي ، توجه كامل داشته اند و اطفال خود را در مقابل كارهاي پسنديده و سخنان خوب ، مورد تحسين و محبت هاي مخصوص خود قرار مي دادند.
روزي علي عليه السلام در منزل نشسته و دو طفل خردسال آن حضرت ، ((عباس بن علي و زينب عليهماالسلام)) در طرف راست و چپ آن حضرت نشسته بودند.
علي عليه السلام به عباس فرمود: بگو يك !
گفت : يك !
فرمود: بگو دو!
عرض كرد: حيا مي كنم با زباني كه يك گفته ام ، دو بگويم .
علي عليه السلام به منظور تشويق و تحسين كودك ، چشم هاي فرزند خود را بوسيد. و اين خود اشاره به يك لطيفه توحيدي است . يعني موحدين و يكتاپرستان هرگز به شرك و دوپرستي نمي گرايند.
سپس علي عليه السلام به حضرت زينب عليهاالسلام ، كه در طرف چپ نشسته بود، توجه فرمود. در اين موقع زينب عليهاالسلام عرض كرد:
((پدر جان ! آيا ما را دوست داري ؟))
حضرت فرمود: ((بلي ! فرزندان ما پاره هاي جگر ما هستند.))
عرض كرد: ((دو محبت در دل مردان با ايمان نمي گنجد؛ حب خدا و حب اولاد، ناچار بايد گفت نسبت به ما شفقت و مهرباني است و محبت خالص ، مخصوص ذات لايزال الهي است .))
اين جمله توحيدي از زبان حضرت زينب عليهاالسلام دختر خردسال آن حضرت نيز شايان تحسين و تمجيد بود. در آن موقع ، علي عليه السلام نسبت به اين كودك ، ابراز مهر و محبت بيشتري فرمود و در واقع تشديد محبت و عطوفت خود را پاداش آن دو طفل قرار داد و بدين وسيله آنان را تحسين و تمجيد فرمود.(1)
مححيط خانه علي عليه السلام مالامال از توحيد و يكتاپرستي است ، مملو از مهر خداوند و عشق الهي است . اطفال آن خانواده نيز به همان روش تربيت شده اند و دلهاي كودكانه آنها مانند پدر بزرگوار خود لبريز از عشق به خداي يگانه و حب حضرت احديت است .(2)

1- مستدرك الوسايل ، ج 2، ص 635.
2- كودك از نظر وراثت و تربيت ، ج 2، ص 320.