زندگى مثل يک كامواست
از دستت كه در برود، مى شود
كلاف سر در گم، گره مى خورد، میپيچد به هم، گره گره میشود، بعد بايد صبورى كنى، گره را به وقتش با حوصله وا كنى.
 
زياد كه كلنجار بروى، گره بزرگتر مى شود، کورتر مى شود يک جايى ديگر كارى نمى شود كرد، بايد سر و ته كلاف را بريد. يک گره ى ظريف و كوچک زد، بعد آن گره را توى بافتنى جورى قايم كرد، محو كرد، جورى كه معلوم نشود…

” يادمان باشد “

گره هاى توى كلاف همان دلخورى هاى كوچک و بزرگند، همان حسادت هستند که به كينه هاى چند ساله تبديل مي شوند، که بايد يک جايى تمامش كرد سر و تهش را بريد.

  #حديث 
 امام رضا عليه السلام

بدانيد هيچ بخيلي آسودگي نخواهد داشت و هيچ حسودي ازحسدش لذت نمی برد