آیت الله بهجت ره :
حضرت معصومه(س) از قبیل امامزاده های مطلق نیست که هنگام زیارت او زیارت نامه مطلق امام زاده ها خوانده شود، بلکه زیارت مخصوص به خود دارد؛ در روایت ست: مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. خیلی کلمه بزرگی است! نقل شده روزی امام کاظم(ع) در مدینه تشریف نداشتند، شخصی آمد که سؤالی از امام(ع) کند. حضرت معصومه(س) کودک بودند و درخانه تشریف داشتند، می فرمایند: امام تشریف ندارند،چه کار دارید؟
آن شخص عرض کرد: مسأله ای دارم، می فرماید، بنویس، می نویسد، ایشان پاسخ آن را می دهد، بعد که حضرت امام کاظم (ع) به خانه بر می گردد، مادرش جریان را به امام عرض می کند، حضرت می فرماید : بِأَبِی هِیَ وَ أُمِّی، حَکَمَتْ بِما حَکَمَ اللّه‏ُ! (پدر و مادرم فدایش، به آنچه خداوند حکم فرموده، حکم نموده است.) اینها افراد عادی نبوده اند، خدا میداند این خاندان چه شخصیّتهایی بوده اند.این همه کرامات برای ایشان ذکر کرده اند.
اهل بیت علیهم السلام همه، نور واحدند، لذا انسان به هر کدام متوسل شود، از دیگری جواب می گیرد. البته مصححی در کار است . هم چنان که از حضرت رسول (ص) حاجت خواسته اند و ایشان به حضرت امیر (ع) و آن حضرت به امام حسن (ع) تا امام زمان (عج) حواله داده اند؛ زیرا مجری امور در این زمان آن حضرت است.