استاد پناهیان

انسان براى فرار از تنهايى، با ديگران ارتباط برقرار مى‌كند و حتى عاشق مى‌شود! ارتباط عاشقانه يعنى عميقاً تنها نبودن؛ خودخواهى ديگران ما را تنهاتر مى‌كند، و غم تنهايى را افزايش مى دهد! ولى تمام آدم‌ها كم و بيش خودخواه‌اند و دست خودشان هم نيست، تنها ارتباط با خداست كه تنهايى را از بين مى‌برد