همیشه یک نفر را داشته باشید که وقتی از زمین و زمان شاکی شدید،
بشود وکیل و حق را فقط بدهد به شما
حالا میخواهد حق با شما باشد یا نه
اصلا مهم نیست
یک نفر که
ترجیح مکررش،
اولویت اکیدش
به همه ی دنیا فقط شما باشید
یک نفر که وقتی در غربت دنیا گم و گور شدید با یک
“دیوونه غصه ی چی رو میخوری؟من که هستم”
گفتن گند بزند
به همه ی دلتنگی ها
به همه ی درد ها
به همه ی تنهایی ها…
یک نفر که وقتی خسته روبروی دنیا زانو زدید فقط با دیدن پیامش بلند شوید و با همان دنیا تا آخر دنیا بجنگید
نه با دیدن چشمانش
و نه حتی با شنیدن صدایش
بلکه فقط با دیدن پیامش
همین…