استاد پناهیان:
بعضیا میگن:
خب حاج آقا به ما بگید چطور به رفیقای بی نمازمون بگیم که نماز بخونن؟
چطور قانعشون کنیم؟!
عزیز من، شما اصلاً لازم نیست به اون‌ها بگی بیان نماز بخونن!
اول ببین خودت با نماز خوندنت چه گُلی به سرخودت زدی؟

خود نمازخونت رو نشون بده،
لذتی که از نماز خوندن بردی رو نشون بده به اهل عالم؛
“همه نمازخون میشن”
اصلاً “هرچی بی نماز تو عالم هست تقصیر نماز خوناست”

اینکه بی نماز، نماز نمی‌خونن مال اینه که به ما نمازخونا نگاه میکنن میگن: تومثلاً نماز خوندی چیکار کردی؟!
چه فایده‌ای برات داشته؟
صورتت گل انداخته از مناجات با خدا که بگی چه کِیفی کردی که دیگری هم بیاد؟

خب این جوری میگن دیگه!
اگه نگن هم اینجوری می بینن.
پیش خودشون میگن: بندگان خدا دارن خودشون رو اذیت میکنن!
تازه نماز نمی‌خونه کسی کِيف هم میکنه
و وقتی ما میریم نماز میخونیم برای ما تأسف میخوره! میگه نگاه کن چه خودشو گرفتار کرده اینم جزو نماز خوناست
در حالی که واقعاً وقتی ما رو میبینه باید احساس حقارت کنه!
اگه نماز وجودتو آباد کرده باشه، “بقیه جذب میشن”
یه قاعده‌ی کلی هست اونم این که:
“تا خوب‌ها خوبتر نشوند، بدها خوب نمی‌شوند”
چیکار کنیم همه نمازخون بشن؟
یه کاری کنید اونایی که نمازخون هستند بهتر بشن. همین!
اونوقت میان بهت میگن:
تو چرا اینقدر بانشاطی؟
تو چرا کینه به دل نمی‌گیری؟
تو چرا حسرت نمی‌خوری؟
تو چرا عصبی نمی‌شی؟
تو هم میگی:
والا فکر کنم مال نمازه
خدایا لذت نماز واقعی را نصیبمان بگردان