‌ چه ممنونم از خدايم،كه مهرُ بخششِ او ،آغازِ كلام است.
چه ممنونم از خدايم ، كه اين آغاز، آغازِ بي پايانِ نور است.
چه ممنونم از خدايم، دگر گل را، تنها، زِ وجهِ زيباييِ آن نمي بينم.
فقط،. عطرش نمي بويم.
زخلقِ آن ،انديشهء خالق درآن بينم.گلِ زيبا، آموزد انديشه كردن را، ديدنِ روح ِ خلاق درآن را،در ريشه محكم ايستادن را،
چو ،فصلِ عمرِ او پايان پذيرد،دوباره ، باز دوباره، رستن ُ باز رستن را